Kobieta bez winy i wstydu.pdf

Wojciech Eichelberger

Kobieta bez winy i wstydu

Wydawnictwo Do

Świętej Ladacznicy

- Autor

Od Autora

Książka ta powstała dzięki inspiracji i pracy niezliczonych

istot. Tak niewiele z nich mogę tutaj przywołać z imienia.

W pierwszej kolejności dzięki Hannie Jakubowicz, która za-

proponowała mi cykl wykładów w EKO-OKO. Dzięki Marii

Malewskiej, z którą wcześniej dyskutowaliśmy zarys telewizyj-

nego programu o kobietach.

Dzięki Dorocie Powałce i Basi Zieleńskiej, które ogromnym

nakładem pracy przygotowały surowy tekst spisany z taśmy i

dopingowały do dalszej pracy.

Dzięki znakomitemu wydawcy tej książki, Markowi Ryćko,

który z anielską cierpliwością pozwalał mi nanosić coraz to nowe

poprawki na gotowe już strony tekstu i zadawał wiele trudnych

pytań.

Dzięki Ani Mieszczanek, która krytycznie przejrzała i zre-

dagowała całość i zaniepokoiła się tym, że książka "za bardzo

pałęta się wokół absolutu".

Wreszcie dzięki wszystkim kobietom napotkanym w moim

życiu prywatnym i zawodowym, które pozwoliły mi poznać swoje

losy, swoje aspiracje i wspaniałe możliwości. Szczególnie wiele

zawdzięczam w tej sprawie kobietom mi najbliższym: mojej matce

Irenie i mojej żonie Joannie.

Dziękuję wszystkim.

Wojtek Eichelberger

Warszawa, 11 marca 1997 r.

Od Wydawcy

Teksty przedstawione w tej książce są zapisem cyklu pięciu

wykładów, jakie przeprowadził Autor w Ośrodku Edukacji

Ekologicznej EKO-OKO w Warszawie na przełomie 1992 i 1993

roku.

Kiedy Autor pracował nad doprowadzeniem tej książki do

obecnej postaci, miałem przyjemność dziesiątki razy spotkać się z

Nim na rozmowach, wspólnej pracy i porannej kawie. Cieszę się,

że mogłem towarzyszyć Mu w tworzeniu tak pięknego tekstu.

Dziękuję Ci, Wojtku.

Z konieczności, z potrzeby i z przyjemnością przeczytałem tę

książkę wielokrotnie i przy każdym czytaniu odkrywałem dalsze

poziomy głębi, których wcześniej nie dostrzegłem.

Wiedza, którą wyniosłem z tej książki już podczas jej doj-

rzewania, okazała się być niezwykle ważna dla mnie. Wiele

zmieniło się w moim życiu po jej przeczytaniu, wyciągnięciu

wniosków i wprowadzeniu ich w czyn.

Z radością i pełnym przekonaniem polecam tę książkę zarówno

kobietom, jak i mężczyznom.

Marek Ryćko

Warszawa, 17 marca 1997 r.

Kusicielka

Co się zdarzyło pod rajskim drzewem?

Nie wiem, co się zdarzyło pod rajskim drzewem. Jeśli myślicie,

że wam powiem, jak to było na pewno, zapewniam, że tak nie

będzie. Ponieważ jednak czuję się upokorzony wieloletnim

obcowaniem z równie powszechną, co prymitywną interpretacją

rajskiego mitu, chciałbym podzielić się z wami moimi

wątpliwościami, a także zaprosić was do reinterpretacji przekazu o

rajskim drzewie.

Najpierw jednak muszę powiedzieć parę zdań o moim religijno-

światopoglądowym rodowodzie, bo to może być ważne podczas

rozmowy na tematy tak zasadnicze. Jestem psychologiem i

psychoterapeutą. Korzenie mojego światopoglądu - ujmując rzecz

chronologicznie - tkwią w katolicyzmie, zaś jego pień i korona

wyewoluowały w kierunku buddyzmu. Dzięki temu zyskałem, jak

sądzę, pożyteczny dystans wobec tradycji i mitologii

chrześcijańskiej. Z drugiej strony moje późniejsze buddyjskie

doświadczenie domaga się głębszego zrozumienia nieświadomie i

bezkrytycznie pochłanianych - wraz z mlekiem matki - katolickich

treści i obrazów.

Jakiś czas temu, razem z Marią Malewską, upojeni sukcesem

cyklu Być tutaj, złożyliśmy telewizji propozycję programu o

kobietach. Rozmowy z telewizją przedłużały się, a we mnie temat

się gotował, postanowiłem więc podzielić się moimi

przemyśleniami w cyklu spotkań-wykładów, a przy okazji poddać

je publicznemu osądowi. Cieszę się, że na sali są nie tylko kobiety,

ale i paru mężczyzn. Myślę, że to dobry znak.

Jako motto naszych spotkań wybrałem cytat z książki Fritjofa

Capry Punkt zwrotny:

Przez ostatnie 3000 lat cywilizacja zachodnia i poprzedzające

ją cywilizacje, jak również większość innych kultur, opierały się

na systemach filozoficznych, społecznych i politycznych, w

których mężczyźni, za sprawę swej siły, bezpośredniego nacisku

lub rytuału, a także tradycji, prawa, języka, obyczaju i

ceremoniału, wychowania i podziale pracy decyduję o tym, jaką

rolę maję kobiety odgrywać, a jakiej nie, przy czym płeć żeńska

jest wszędzie klasyfikowana niżej niż miska.

Chcę się zająć tym fragmentem owego systemu dominacji i

represji, który wiąże się z tworzeniem i podtrzymywaniem

stereotypu kobiety, pozostającego w dramatycznej często

sprzeczności z jej archetypem.

Najważniejszym powodem, dla którego zająłem się tym

trudnym tematem, jest potrzeba spłacenia przynajmniej części

mojego własnego, jak i w ogóle męskiego, karmicznego długu

wobec kobiet i przyjścia im z pomocą. W swojej pracy przekonuję

się wciąż na nowo, że cierpienie w życiu większości kobiet bierze

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: