Scenariusz.doc

(89 KB) Pobierz
BEZPIECZNE DZIECI NA POLSKICH DROGACH

5

 

SZKOŁA PODSTAWOWA NR 4 W SANOKU

SCENARIUSZ ZAJĘĆ DLA UCZNIÓW KLAS I – III
PROWADZONYCH W  ŚWIETLICY SZKOLNEJ
W RAMACH SPOŁECZNEJ KAMPANII

BEZPIECZNE DZIECI NA POLSKICH DROGACH

OPRACOWANY PRZEZ: KAZIMIERĘ TARNAWSKĄ–ROGOZ I EWĘ MAGDA

 

Temat zajęć:

Wszystko o bezpiecznym zachowaniu się w ruchu drogowym; zajęcia
z udziałem rodzica - policjanta.

 

Cele ogólne:

Opanowanie i przestrzeganie zasad bezpiecznego zachowania się w ruchu drogowym, wyrabianie nawyku prawidłowego zachowania się na ulicy.

Aktywne włączanie się rodziców w działania szkoły związane z promocją bezpieczeństwa dzieci
w ruchu drogowym.

 

Cele operacyjne:

Uczeń:

* wie o źródłach informacji związanych z  przepisami  ruchu drogowego;

* potrafi rozróżniać podstawowe znaki drogowe;

* zna pojęcia: uczestnik ruchu, pieszy, droga, jezdnia, znaki dotyczące pieszego;

* potrafi zachować się na drodze;

* rozumie znaczenie „bezpieczna droga”;

* zna zasady bezpiecznego przechodzenia przez jezdnię i potrafi je przestrzegać;

* wie, dlaczego istnieje potrzeba uczenia się przepisów ruchu drogowego;

* wie, do kogo może zwrócić się o pomoc w razie potrzeby;

* wskazuje miejsca  bezpieczne i niebezpieczne oraz właściwe i niewłaściwe zachowania w drodze do szkoły;

* zachowuje szczególną ostrożność na jezdni i w drodze do szkoły.

 

Metody:

·         Aktywizujące

·         Heurystyczne

·         Obserwacyjne

 

Formy pracy:

·         Indywidualna

·         Zbiorowa

·         Grupowa

 

Czas zajęć: 2 godz.

 

Środki dydaktyczne: plansze przedstawiające znaki drogowe, sygnalizator świetlny, zbiór książek, czasopism, ulotek o tematyce ruchu drogowego jak np. „Kodeks drogowy”, „Z Agatką na drodze”, „Wychowanie komunikacyjne”, podręcznik do nauczania zintegrowanego w klasie II
„Z Ekoludkiem w szkole”, ćwiczenia „Chodźmy razem”, „Jeżdżę bezpiecznie rowerem” itp,

 

 

PRZEBIEG

 

1.   Zabawa orientacyjno porządkowa „Kolory”;

- żółte światło sygnalizatora  - dzieci klaszczą 2 razy w dłonie,

- czerwone - stoją w miejscu,

- zielone – maszerują w miejscu   (zakończenie kolorem żółtym światła sygnalizatora, dobranie odpowiedniego hasła -  UWAGA!).

 

2.      Zabawa integracyjna „witamy się”. Wiersz powitalny. Dzieci zebrane na dywanie wstają. Wykonują gesty i ruchy wynikające z tekstu mówionego przez nauczycielkę :

Prawa ręka, - lewa ręka

Prawa noga - lewa noga

Cały tułów, - teraz głowa

Usta mówią takie słowa:

Dzień dobry!  

w ten jesienny dzień, wszyscy nawzajem witamy się!

(dzieci podają sobie prawą dłoń witając się).

 

3.      Przedstawienie tematu zajęć (zapalone żółte światło sygnalizatora) nauczycielka mówi:

Mamy dzisiaj naradę na temat taki: co by zrobić -

- żeby ruch w mieście był bezpieczny nareszcie,

- żeby dzieciom było w drodze do szkoły miło,

- by nic się złego nie przydarzyło,

- by przez wspólną zabawę i naukę -

żyć w zgodzie i przyjaźni z drogowymi przepisami,

a przez to sprostać celom i zadaniom społecznej kampanii,

by były BEZPIECZNE DZIECI NA POLSKICH DROGACH

bo…………

(uczeń odpowiada słowami refrenu znanej piosenki)

- do szkoły każdy musi iść wygodnie,

- do szkoły droga być bezpieczna ma,

- do szkoły dzieci muszą iść swobodnie,

- do szkoły każdego dnia.

 

4.        Krótka rozmowa tematyczna.

N.: Tak więc, by nauczyć się prawidłowo i bezpiecznie poruszać po drodze, Wam dzisiaj uczniom, przebywającym w szkolnej świetlicy, a na ulicy  - uczestnikom ruchu drogowego – jak myślicie, - kto pomóc może ? -          (odpowiedź dzieci - policjant ).

 

5.      Powitanie brawami policjanta – tatę uczennicy klasy I.

   

6.  Przeprowadzenie przez uczennicę klasy III wywiadu z policjantem na temat jego pracy:

* Uczennica klasy III mówi :

Serdecznie Pana witamy w naszej Świetlicowej Gromadzie. W krótkim wywiadzie chcemy, aby udzielił nam Pan odpowiedzi na nasze pytania związane z zawodem policjanta:

* Jak to się stało, że został Pan policjantem, czy to były Pana dziecięce marzenia?

* Czy jest teraz  Pan zadowolony z wyboru tego zawodu ?

* Czym musi się wykazać Pan jako policjant w swojej pracy?

* My jako uczniowie w swojej pracy – nauce, mamy szkolne przybory, a policjant czego używa
w swojej pracy na służbie?

* Jak Pan myśli, czy Pana córka, a nasza koleżanka Angelika, cieszy się i jest dumna , że jej tato pracuje w takim zawodzie ?

* Co ty na to Angelika?  (Zapytanie o odpowiedź Angeliki)

Zadawanie pytań przez uczestników zajęć;

* Uczennica:

Dziękujemy za tak ciekawe odpowiedzi, myślę, że od dzisiaj policjant będzie dla nas osobą, do której wszyscy będziemy mieli większą odwagę i śmiałość zwrócić się do Pana i innych policjantów w sytuacjach niebezpiecznych i trudnych na ulicy i nie tylko.

 

7. Zaproszenie policjanta przez ucznia do udziału w inscenizacji na podstawie opowiadania W. Chotomskiej pt.„Pies z ulicy Bałamutów”.

 

Scenografia: makieta miasta Pieskowice ze skrzyżowaniem ulic.

Występujące osoby: dzieci, policjant, piesi, kierowca, pies .

(na scenie „pies jamnik”  siedzi i czyści swoje buty)

 

Dziecko I

W pewnym mieście Pieskowicach,

Przy ulicy Bałamutów,

Mieszkał sobie czarny jamnik,

Który miał dwie pary butów.

Do południa czyścił buty

Luksusową białą pastą;

A gdy tylko skończył pracę,

Chyłkiem wymknął się na miasto (jamnik opuszcza swoje mieszkanie)

Dziecko II

Zamiast chodzić po chodniku,

On po jezdni szedł piechotą;

Więc powiedział mu policjant,

Że zły przykład daje kotom.

Policjant:

- Źle jamniku, ucz się tego,

Co już małe wiedzą  smyki;

JEZDNIA SŁUŻY DO JEŻDŻENIA,

DO CHODZENIA SĄ  CHODNIKI (policjant przypina to i kolejne pouczenia na tablicy)

Dziecko III:

- Pies na chodnik wkroczył godnie

Z miną wielce obrażoną.

Przewracają się przechodnie:

Przechodnie:

- Któż to chodzi lewą stroną?

Policjant:

- Patrz jamniku, jakie z tobą są kłopoty;

- CHODŹ CHODNIKIEM PRAWĄ STRONĄ

I PAMIĘTAJ ZAWSZE O TYM !

 

Dziecko IV:

Na ulicy Polędwicy,

Jamnik jezdnią się przemyka.

Przebiec chciał na drugą stronę,

By kość kupić u rzeźnika.

Policjant:

- Piesku! - Nie myśl tylko o obiedzie!

ZANIM ZROBISZ KROK NA JEZDNIĘ,

POPATRZ, CZY NIĄ COŚ  NIE  JEDZIE !

Dziecko V:

Jamnik warknął urażony;

Jamnik:

- Przechodzenie nie jest sztuką !

Dziecko V:

Łypnął okiem, zszedł z chodnika

I chciał jezdnię przejść na ukos.

Pan kierowca zaham...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin