Choroby alergiczne skˇry.doc

(43 KB) Pobierz
Choroby alergiczne skóry

Choroby alergiczne skóry.

 

Alergia jest to nieprawidłowa, nadmierna reakcja organizmu na czynnik zwany alergenem.

Wszystkie układy człowieka, a objawy tej choroby występują najczęściej ze strony skóry i błon śluzowych, układu oddechowego i przewodu pokarmowego.

 

Postacie alergii na skórze to:

- wyprysk atopowy,                            atopowe zapalenie

- świerzbiączka,                            skóry

- pokrzywka.

 

Rodzaje alergenów:

1.      Pochodzenia roślinnego:

- kwiaty,

- drzewa,

2.      Pochodzenia zwierzęcego:

- sierść,

- pióra,

- mięso,

3.      Pochodzenia chemicznego:

- kremy,

- maseczki,

- mydła,

- środki pielęgnacyjne,

- leki,

- nawozy,

- konserwanty.

4.      Grzyby, pleśnie, roztocza.

 

Drogi wniknięcia alergenu do organizmu:

a)      skóra i błony śluzowe,

b)     układ oddechowy (zapach, kurz, wiatr),

c)      przewód pokarmowy (to co zjadamy),

d)     ukąszenia i wstrzyknięcia (komary, osy, pszczoły, mrówki), (leki, środki znieczulające, narkotyki).

 

Atopowe zapalenie skóry objawia się już w okresie niemowlęcym zaczerwienieniem i szorstkością skóry policzków. Później zmiany pojawiają się w fałdach szyjnych, pod palcami, w zgięciach łokciowych i podkolanowych. Skóra jest sucha ze skłonnością do świądu. Choroba mija samoistnienie od 3 roku życia, albo przechodzi w postać przewlekłą tzw. świerzbiączkę. Skóra atopowa jest bardzo wrażliwa na działanie wysokiej i niskiej temp, na wiatr, na słońce, na środki pielęgnacyjne, na pokarm.

Postępowanie:

·         unikać kontaktu z alergenem,

·         stosować łagodne środki pielęgnacyjne i obserwować reakcję skóry na te środki,

·         nie przegrzewać organizmu (ciepło nasila świąd),

·         bielizna i odzież musi być prana w łagodnych środkach, luźna, przewiewna i z tworzyw naturalnych,

·         kontrolować żywienie, unikać żywności z konserwantami, barwionej, gazowanej,

·         unikać stresów,

·         umieć radzić sobie w stanach zdenerwowania,

·         do pielęgnacji skóry można wykorzystać niektóre zioła (kąpiele lecznicze, maseczki np. siemie lniane, mąka ziemniaczana).

 

Pokrzywka – zmiany na skórze występują najczęściej po zetknięciu z alergenem lub po dostaniu się alergenu do układu pokarmowego.

 

Łuszczyca – choruje na nią około 2% ludności. Jest to choroba o przewlekłym i nawracającym przebiegu, tocząca się w naskórku, naskórek się dzieli, złuszcza, są wykwity grudkowe i występuje bez pozostawiania blizn. Podłoże chorobowe jest najczęściej dziedziczne. Zmiany początkowe są wielkości szpilki, później poszerzają się na większe. Blaszki łuszczycowe pokryte są srebrzystymi łuskami. Zmiany mogą łączyć się i zlewać ze sobą zajmując duże powierzchnie skóry. Łuszczyca umiejscawia się często w okolicy kolan i łokci, na głowie. Objawy występują w różnym wieku bez uchwytnej przyczyny. Ogólny stan chorobowy jest dobry, czasem jednak dochodzi do wyczerpania nerwowego, zwłaszcza na częściach odsłoniętych i są widoczne dla otoczenia, uniemożliwiają wykonywanie pewnych ………….. Łuszczyca nie jest chorobą zakaźną, ani zaraźliwą.

 

Fotodermatosy – jest to grupa schorzeń, w których występuje nadwrażliwość na promienie nadfioletowe (UV) światła słonecznego.

 

Podział fotodermatosy:

a)      nabyte idiomatyczne fotodermatosy:

- wielopostaciowe ośrodki świetlne (wysypka),

- pokrzywka słoneczna,

- przewlekłe zmiany posłoneczne w postaci miejscowych przebarwień skóry,

b)     Fotodermatosy genetycznie uwarunkowane, w których istotą jest zaburzenie odnowy DNA,

c)      Odczyny fototoksyczne i fotoalergiczne – zależą od czynników zewnętrznych np. przyjmowanie leków, środki chemiczne,

d)     Dermatozy, w których światło słoneczne jest czynnikiem wyzwalającym lub zaoszczającym – np. toczeń rumieniowaty.

 

Starzenie się słoneczne skóry:

·         cechami skóry starczej są zwiotczenia, suchość i zwieńczenie,

·         przebarwienia i odbarwienia,

·         grube zmarszczki i pobruzdowania,

·         łatwo tworzą się wynaczynienia: w zmienionej skórze w miejscach szczególnie eksponowanych na słońce dochodzi do powstania stanów przednowotworowych.

 

Świetlne zapalenie czerwieni wargowych – u niektórych osób jest to jedyny objaw nadwrażliwości na światło.

 

 

 

Nowotwory skóry.

 

Stany przedrakowe skóry:

o       starcze zwyrodnienie skóry,

o       blizny po oparzeniu,

o       blizny po długotrwałych procesach zapalnych i zabiegach,

o       uszkodzenia porendgenowskie skóry,

o       skóra pergaminowa i barwnikowa.

 

Nowotwory łagodne skóry.

Pochodzą z różnych tkanek, nie dają przerzutów, nie ulegają rozpadowi, nie dają odczynów zapalnych. Są to:

- włókniaki (pochodzą z tkanki łącznej),

- tłuszczaki ( z tkanki tłuszczowej),

- mięśniaki ( z tkanki mięśniowej),

- nerwniaki ( z tkanki nerwowej),

- gruczoraki ( z tkanki gruczołowej).

 

Znamiona – są to rozmaite nieprawidłowości rozwojowe skóry o charakterze wrodzonym, ujawniające się niekiedy w późniejszym okresie życia.

 

Znamiona naczyniowe są to morfologiczne zmiany istniejące zazwyczaj od urodzenia, powstające w wyniku rozszerzenia lub rozrostu naczyń krwionośnych (włosowatych, tętniczych, żylnych) lub chłonnych. Naczyniaki dzielą się na płaskie i jamiste. Leczenie: usunięcie chirurgiczne, elektrokoagulacja, laseroterapia, zamrażanie płynnym azotem.

 

Róg skórny jest to twór rogowy, rozmaitego kształtu o nieznacznie nacieczonej podstawie, nie jest stanem nowotworowym.

 

Nowotwory złośliwe skóry:

·         Raki:

a)      rak podstawno – komórkowy (nowotwór o niewielkiej złośliwości, nie dający przerzutów),

b)     rak kolczasto – komórkowy (nowotwór o znacznie większej złośliwości dający przerzuty).

 

·         Czerniak złośliwy – jeden z najbardziej złośliwych nowotworów skóry. Punkt wyjścia czerniaka są melanocyty. Około 10% czerniaków ma podłoże dziedziczne. Okres chorobowy jest różnie długie – kilka miesięcy (najczęściej zejście śmiertelne) lub wieloletnie. Klasyfikacje tego nowotworu dzieli się na 5 stopni:

1 – zmiany dotyczą wyłącznie naskórka,

2 – zmiany przechodzą do górnych części warstw skóry,

3 – zmiany zajmują całą warstwę brodawkową skóry,

4 – zmiany przechodzą do warstwy siateczkowatej,

5 – zmiany przechodzą do tkanki podskórnej.

 

Czynniki ryzyka rozwoju czerniaków:

·         czerniak w rodzinie,

·         uprzednio stwierdzony czerniak u chorego,

·         znamiona atopowe,

·         wrodzone znamiona,

·         bardzo duża liczba znamion barwnikowych,

·         jasna kuracja zwłaszcza w przypadku przewlekłej ekspozycji na światło.

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin