Proroctwa_i_objawienia_swietej_Brygidy_Szwedzkiej.pdf

WWW . PROPHECYFILM . COM

Proroctwa i Objawienia Świętej Brygidy Szwedzkiej

Księga Pierwsza

Słowa Pana Naszego Jezusa Chrystusa do swej wybranej Oblubienicy

najmilszej o potwierdzeniu swego Przezacnego Wcielenia i o zelżeniu, i

złamaniu Wiary naszej, i Chrztu, i jak do umiłowania Jego samego wzywa

wymienioną Oblubienicę.

Rozdział 1

“Jam jest Stworzyciel Nieba i ziemi, Jeden w Bóstwie z Ojcem i z

Duchem Świętym. Ja jestem, który do Proroków i Patriarchów

mówiłem i którego oni oczekiwali. Dla których pragnienia, według

obietnicy mojej, wziąłem Ciało bez grzechu i pożądliwości, wstępując

do wnętrzności Panieńskich jak słońce świecące przez kryształ

najczystszy; a jako słońce szkło przenikając, żadnej zmazy w nim nie

czyni ani obraża, tak i Dziewictwo Panny w przyjęciu

Człowieczeństwa mego jest nienaruszone.

Ja bowiem tak się z ciałem zjednoczyłem, abym Bóstwa nie

odłączał. I nie byłem mniejszy w Bóstwie z Ojcem i Duchem

Świętym, wszystkim rządząc i wszystko napełniając, choć w Łonie

Dziewiczym przebywałem, z Człowieczeństwem. Bo jako jasność nie

może być nigdy oddzielona od ognia, tak Bóstwo moje nigdy od

Człowieczeństwa nie jest oddzielone, ani nawet przy śmierci. Potem

chciałem, aby Ciało moje od grzechu najczystsze za grzechy świata od

stóp aż do wierzchu głowy było poszarpane i na Krzyżu przybite. To

Ciało co dzień na Ołtarzu jest ofiarowane, aby tym więcej mnie

człowiek miłował i dobrodziejstwa moje częściej rozpamiętywał.

Ale teraz we wszystkim jestem zapomniany, zaniedbany i

wzgardzony, i jako Król z własnego Królestwa wygnany, a na to

miejsce łotr najgorszy jest obrany i uczczony. A na koniec chciałem

mieć swoje Królestwo w człowieku i nad nim według prawa miałem

być Królem i Panem, bom go stworzył i odkupił. Lecz teraz wiarę,

którą mi na Chrzcie obiecał, złamał, a ustawami moimi i Prawem,

które mu podałem, wzgardził. Kocha się w woli własnej, a mnie

słuchać pogardza. Nadto i najgorszego łotra, czarta, nade mnie

przedkłada i jemu wiarę swoją daje, który prawdziwie łotrem jest, bo

duszę człowieka, którą Krwią moją odkupiłem, przez złe

poduszczenie i fałszywe obietnice do siebie porywa.

A nie dlatego ją chwyta, jakoby był potężniejszy nade mną, bo

jestem tak mocny, że wszystko mogę jednym słowem. Tak

sprawiedliwy też jestem, że nic przeciwko sprawiedliwości nie

uczynię, choćby mnie i wszyscy Święci prosili. Ale ponieważ

człowiek wolnym rozumem jest obdarzony, dobrowolnie gardząc

moim Przykazaniem, czartowi przyzwala. Dlatego słuszna to rzecz,

aby człowiek na sobie doznał jego tyraństwa. Bo i sam czart dobry

przeze mnie został stworzony, ale przez swą złą wolę upadłszy, jako

sługa mój jest na pomstę złych ludzi.

Ale chociaż teraz tak wzgardzony jestem, jednak tak miłosierny,

że którzykolwiek miłosierdzia by mego prosili z pokorą, odpuszczę

im, czego się dopuścili i od niezbożnego łotra ich wybawię. A którzy

zaś w pogardzie mojej trwać będą, pokażę nad nimi moją

sprawiedliwość tak, że słysząc będą drżeć, a którzy doznają, mówić

będą: ‘Biada nam, żeśmy kiedy Pana Majestatu do gniewu

przywiedli’.

Ty tedy, Córko moja, którą ja obrałem sobie, do której Duchem

moim mówię, miłuj mnie całym sercem, nie jak rodzice córkę albo

syna, ale więcej niż co najmilszego na świecie. Bo ja, który cię

stworzyłem, członkowi żadnemu nie przepuściłem na mękę dla ciebie.

I jeszcze tak miłuję duszę twoją, że drugi raz, gdyby można, dałbym

się ukrzyżować. Naśladujże pokorę moją, albowiem ja Król chwały i

Aniołów, podło odziany byłem, do słupa nago przywiązany, wszystkie

zelżywości i pośmiewiska ponosiłem w uszach moich. Przełóżże wolę

moją nad wolę twoją. Albowiem Matka moja, a Pani twoja, od

początku aż do końca nigdy nic innego nie chciała, tylko co się woli

mojej podobało. Jeśli to uczynisz, wtedy serce twoje będzie w Sercu

moim i rozżarzy się miłością moją. A jak suche drzewo od ognia

łatwo się zapala, tak dusza twoja będzie zapalona i napełniona ode

mnie, i ja będę w tobie, a tak wszystkie rzeczy doczesne staną się

tobie gorzkimi i wszelka rozkosz cielesna stanie się tobie trucizną.

Odpoczniesz na ramieniu Bóstwa mego, gdzie nie masz żadnej

rozkoszy cielesnej, ale wesele i radość duchowa, którymi ucieszona

dusza od wewnątrz i na wierzchu pełna jest radości i wesela, i nic

innego nie myśli ani pragnie, jak tylko radości które ma. Miłujże tedy

mnie, Boga samego, a wszystko otrzymasz, czego pragniesz i będziesz

w tym obfitowała. I czyż nie napisano, że olej u wdowy nie ustał, aż

Pan Bóg dał deszcz na ziemi według słowa proroka? Ja jestem

prawdziwy Prorok, jeśli słowom moim wierzyć będziesz i je

wypełnisz, olej i wesele, i radość nigdy ci nie ustaną aż na wieki.”

Słowa Pana Naszego Jezusa Chrystusa do Córki za Oblubienicę już sobie

obranej o Prawdach Wiary Świętej prawdziwej; także też jakie ozdoby i znaki, i

chęci powinna mieć Oblubienica względem Oblubieńca swego.

Rozdział 2

“Jam jest Stworzyciel Nieba i ziemi, i morza, i wszystkich rzeczy,

co w nich są. Ja jestem Jeden z Ojcem i z Duchem Świętym. Nie jako

bogowie kamienni albo ze złota urobieni, jak dawniej powiadano, ani

też tak liczny, jako natenczas rozumiano, ale Jeden Bóg Ojciec i Syn, i

Duch Święty, trojaki w Osobach, jeden w Istocie, wszystko

stwarzający, przez nikogo nie stworzony, niezmienny i wszechmocny,

trwający bez początku i końca.

Ja jestem, który się z Panny narodziłem, nie opuszczając Bóstwa,

ale je złączyłem z Człowieczeństwem, abym się mógł stać w jednej

osobie Synem Bożym prawdziwym i Synem Dziewicy. Ja jestem,

który na Krzyżu zawieszony, umarły i pogrzebany byłem bez

naruszenia Bóstwa. Bo chociaż według Człowieczeństwa , które sam

przybrałem, byłem umarły, to w Bóstwie z Ojcem i z Duchem

Świętym Jeden Bóg byłem i żyłem. Ja tenże jestem, który wstałem z

martwych i wstąpiłem do Nieba, który i teraz w Duchu moim mówię z

tobą.

Jam cię wybrał i wziąłem sobie ciebie za Oblubienicę, abym ci

pokazał tajemnice moje, albowiem tak mi się podoba. A ty też

prawem niejakim stałaś się moją, gdyś przy śmierci małżonka swego

wolę twoją w ręce moje oddała, gdyś po jego śmierci myślała i

prosiła, abyś uboga dla mnie być mogła i chciałaś wszystko dla mnie

opuścić, i dlatego należycie stałaś się moją. A tak potrzeba mi było

tego, abym cię za tak wielką chęć i miłość opatrznością otaczał.

Dlatego biorę cię sobie za Oblubienicę i za jedyną uciechę, jak Bogu

przystoi z duszą czystą.

Do Oblubienicy należy to, aby była gotowa, kiedy Oblubieniec

będzie chciał wesele sprawić, aby była słusznie i przystojnie

ozdobiona, i czysta. Na ten czas dobrze się oczyścisz, gdy myśleć

będziesz o grzechach twoich, jak cię na chrzcie z grzechu

Adamowego oczyściłem i ilekroć do grzechów się schylającą

odwodziłem i zatrzymywałem cię. Powinna też mieć Oblubienica

znaki Oblubieńca swego na sercu, to jest rozważanie i przypatrywanie

się dobrodziejstwom i sprawom, którem dla ciebie uczynił: to jest, jak

cię zacnie stworzyłem, dając ci ciało i duszę; jak cię zacnie

obdarzyłem, dając zdrowie i doczesne rzeczy; jak cię słodko

wyprowadziłem, gdy dla ciebie umarłem i dziedzictwo ci

przywróciłem, jeżeli je zechcesz mieć. Ma się też zgadzać

Oblubienica z wolą Oblubieńca swego. A jakaż jest wola moja? Nie

inna tylko abyś mnie miłowała nad wszystkie rzeczy i nic innego nie

chciała tylko mnie.

Jam stworzył dla człowieka wszystkie rzeczy i poddałem je pod

nogi jego, a on to wszystko miłuje tylko nie mnie, i nic bardziej

nienawidzi jak mnie. Ja mu odkupiłem dziedzictwo, które stracił, ale

tak oddalony jest i odwrócony od rozumu, że więcej pragnie honoru

przemijającego (który niczym innym nie jest jak pianą morską

podnoszącą się jak góra, a w mgnieniu oka wniwecz się obraca)

aniżeli godności wiecznej, w której jest wiekuiste dobro.

Ty tedy, Oblubienico moja, jeśli nic tylko mnie będziesz pragnęła

i wszystkimi rzeczami dla mnie pogardzisz, nie tylko synami i

rodzicami, ale też honorami i bogactwem, ja tobie dam żołd

kosztowny i wdzięczny: nie złoto ani srebro, ale samego siebie za

Oblubieńca i za zapłatę, który jestem Królem Chwały. A jeśli się

wstydzisz być ubogą i wzgardzoną, zważ, jak Bóg twój uprzedził cię,

którego słudzy i przyjaciele opuścili na ziemi, bo nie szukałem

przyjaciół ziemskich, ale Niebieskich. A jeżeli się obawiasz i boisz

ciężaru i pracy, i słabości, zważ sobie, jak ciężko jest płonąć w ogniu

wiecznym. Na co byś zasłużyła, gdybyś tak ziemskiego pana obraziła

jak mnie?

Ja bowiem, chociaż zupełnym sercem cię miłuję, jednak ni w

jednym punkciku nie czynię nic przeciwko sprawiedliwości. Zatem

jeśliś we wszystkich członkach zgrzeszyła, tak też wszystkimi pokutuj

i zadość czyń. Jednak za dobrą wolę i przedsięwzięcie poprawy

sprawiedliwość w miłosierdzie przemieniam, odpuszczając cięższe

karanie za malusieńką poprawę.

Dlatego oddaj się chętnie na małą pracę, abyś oczyszczona

prędzej mogła przyjść do Niebieskiej zapłaty. Przystoi bowiem

Oblubienicy wraz z Oblubieńcem fatygować się pracami, aby z tym

większą ufnością z Nim odpoczywała.”

Słowa Pana Naszego Jezusa Chrystusa do Oblubienicy, gdzie jej naukę podaje o

należnej miłości i szacunku do Oblubieńca; także też o nienawiści bezbożnych

do Boga i o ich zakochaniu się w świecie.

Rozdział 3

“Jam jest Bóg i Pan twój, którego chwalisz. Jam jest, który Niebo

i ziemię władzą moją trzymam, a nie czym innym są wsparte. Jam

jest, który pod osobą Chleba na Ołtarzu każdego dnia prawdziwy Bóg

i Człowiek jestem ofiarowany. Ja jestem tenże, który cię wybrałem.

Czcij Ojca mego, miłuj mnie, bądź posłuszna Duchowi memu,

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: