Polish Holy Bible New Testament.pdf

(1424 KB) Pobierz
969097024.002.png
Nowy Testament
Nowy Testament
This eBook is for the use of anyone anywhere at no cost.
You may copy it, give it away or re-use it,
but you can not sale it for profit.
It's for free distribution. Not for sale.
Este libro electrónico es para el uso de cualquier
persona en cualquier lugar sin costo alguno.
Usted puede copiarlo, regalarlo o reutilizar,
pero no se puede en venta con fines de lucro.
Es para Distribución libre. No está en venta.
Venda Proibida
Livre Distribuição
Il est interdit à la vente de ce livre
Édité par : R. S. Chaves
Visiter mon Blog:
7 As you go, preach, saying,
‘The Kingdom of Heaven is at hand!’
8 Heal the sick, cleanse the lepers, and cast out demons.
Freely you received, so freely give.
(Mt 10:7-8)
969097024.003.png 969097024.004.png 969097024.005.png 969097024.001.png
 
Nowy Testament
Mateusza
Mateusza 1
1 Księga o rodzie Jezusa Chrystusa, syna Dawidowego, syna Abrahamowego. 2 Abraham spłodził Izaaka, a
Izaak spłodził Jakóba, a Jakób spłodził Judę, i braci jego. 3 A Juda spłodził Faresa i Zarę z Tamary, a Fares
spłodził Hesrona, a Hesron spłodził Arama. 4 A Aram spłodził Aminadaba, a Aminadab spłodził Naasona, a
Naason spłodził Salmona. 5 A Salmon spłodził Booza z Rachaby, a Booz spłodził Obeda z Ruty, a Obed
spłodził Jessego. 6 A Jesse spłodził Dawida króla, a Dawid król spłodził Salomona z tej, która była żoną
Uryjaszową. 7 A Salomon spłodził Roboama, a Roboam spłodził Abijasza, a Abijasz spłodził Azę. 8 A Aza
spłodził Jozafata, a Jozafat spłodził Jorama, a Joram spłodził Ozyjasza. 9 A Ozyjasz spłodził Joatama, a
Joatam spłodził Achaza, a Achaz spłodził Ezechijasza. 10 A Ezechijasz spłodził Manasesa, a Manases spłodził
Amona, a Amon spłodził Jozyjasza. 11 A Jozyjasz spłodził Jechonijasza i braci jego podczas zaprowadzenia
do Babilonu. 12 A po zaprowadzeniu do Babilonu Jechonijasz spłodził Salatyjela, a Salatyjel spłodził
Zorobabela. 13 A Zorobabel spłodził Abijuda, a Abijud spłodził Elijakima, a Elijakim spłodził Azora. 14 A Azor
spłodził Sadoka, a Sadok spłodził Achima, a Achim spłodził Elijuda. 15 A Elijud spłodził Eleazara, a Eleazar
spłodził Matana, a Matan spłodził Jakóba. 16 A Jakób spłodził Józefa, męża Maryi, z której się narodził Jezus,
którego zowią Chrystus. 17 A tak wszystkiego pokolenia od Abrahama aż do Dawida jest pokoleń
czternaście, a od Dawida aż do zaprowadzenia do Babilonu, pokoleń czternaście, a od zaprowadzenia do
Babilonu aż do Chrystusa, pokoleń czternaście. 18 A narodzenie Jezusa Chrystusa takie było: Albowiem gdy
Maryja, matka jego, poślubiona była Józefowi, pierwej niżeli się zeszli, znaleziona jest brzemienną z Ducha
Świętego. 19 Ale Józef, mąż jej, będąc sprawiedliwym i nie chcąc jej osławić, chciał ją potajemnie opuścić.
20 A gdy on o tem zamyślał, oto mu się Anioł Pański we śnie ukazał, mówiąc: Józefie, synu Dawidów! nie
bój się przyjąć Maryi, żony twojej; albowiem, co się w niej poczęło, z Ducha Świętego jest. 21 A urodzi syna,
i nazowiesz imię jego Jezus; albowiem on zbawi lud swój od grzechów ich. 22 A to się wszystko stało, aby
się wypełniło, co powiedziano od Pana przez proroka, mówiącego: 23 Oto panna będzie brzemienna i
porodzi syna, a nazowią imię jego Emanuel, co się wykłada: Bóg z nami. 24 Tedy Józef ocuciwszy się ze snu,
uczynił, jako mu rozkazał Anioł Pański, i przyjął żonę swoję; 25 Ale jej nie uznał, aż porodziła onego syna
swego pierworodnego, i nazwał imię jego Jezus.
Mateusza 2
1 A gdy się Jezus narodził w Betlehemie Judzkiem za dnia Heroda króla, oto mędrcy ze wschodu słońca
przybyli do Jeruzalemu, mówiąc: 2 Gdzież jest ten, który się narodził, król żydowski? Bośmy widzieli gwiazdę
jego na wschód słońca, i przyjechaliśmy, abyśmy mu się pokłonili. 3 Co gdy król Herod usłyszał, zatrwożył
się, i wszystko Jeruzalem z nim. 4 Przetoż zebrawszy wszystkie przedniejsze kapłany i nauczyciele ludu,
dowiadywał się od nich, gdzie by się miał Chrystus narodzić. 5 A oni mu rzekli: W Betlehemie Judzkiem: bo
tak napisano przez proroka: 6 I ty Betlehemie, ziemio Judzka! żadną miarą nie jesteś najmniejsze między
książęty Judzkimi; albowiem z ciebie wynijdzie wódz, który rządzić będzie lud mój Izraelski. 7 Tedy Herod
wezwawszy potajemnie onych mędrców, pilnie się wywiadywał od nich o czasie, którego się gwiazda
ukazała. 8 A posławszy je do Betlehemu, rzekł: Jechawszy, pilnie się wywiadujcie o tem dzieciątku; a gdy
znajdziecie, oznajmijcie mi, abym i ja przyjechawszy, pokłonił mu się. 9 Oni tedy, wysłuchawszy króla,
poszli; a oto ona gwiazda, którą widzieli na wschód słońca, prowadziła je, aż przyszedłszy, stanęła nad
miejscem, gdzie było dzieciątko; 10 A gdy ujrzeli onę gwiazdę, uradowali się radością bardzo wielką; 11 I
wszedłszy w dom, znaleźli dzieciątko z Maryją, matką jego, a upadłszy, pokłonili mu się, i otworzywszy
skarby swoje, ofiarowali mu dary: złoto i kadzidło i myrrę. 12 Lecz będąc upomnieni od Boga we śnie, aby
się nie wracali do Heroda, inszą drogą wrócili się do krainy swojej. 13 A gdy oni odeszli, oto Anioł Pański
ukazał się we śnie Józefowi mówiąc: Wstawszy, weźmij to dzieciątko i matkę jego, a uciecz do Egiptu, a
bądź tam, aż ci powiem; albowiem Herod będzie szukał dzieciątka, aby je zatracił. 14 Który wstawszy, wziął
dzieciątko i matkę jego w nocy, i uszedł do Egiptu; 15 I był tam aż do śmierci Herodowej, aby się wypełniło,
Nowy Testament
co powiedziano od Pana przez proroka, mówiącego: Z Egiptum wezwał syna mego. 16 Tedy Herod
ujrzawszy, że był oszukany od mędrców, rozgniewał się bardzo, a posławszy pobił wszystkie dziatki, które
były w Betlehemie i po wszystkich granicach jego, od dwóch lat i niżej, według czasu, o którym się był pilnie
wywiedział od mędrców. 17 Tedy się wypełniło, co powiedziano przez Jeremijasza proroka, mówiącego: 18
Głos w Ramie słyszany jest, lament, i płacz, i narzekanie wielkie: Rachel płacząca synów swoich nie dała się
pocieszyć, przeto, że ich nie masz. 19 A gdy umarł Herod, oto Anioł Pański ukazał się we śnie Józefowi w
Egipcie, 20 Mówiąc: Wstawszy, weźmij dzieciątko i matkę jego, a idź do ziemi Izraelskiej; albowiem pomarli
ci, którzy szukali duszy dziecięcej. 21 A on wstawszy, wziął do siebie dzieciątko i matkę jego, i przyszedł do
ziemi Izraelskiej. 22 Lecz gdy usłyszał, iż Archelaus królował w Judzkiej ziemi na miejscu Heroda, ojca
swego, bał się tam iść; ale napomniany będąc od Boga we śnie, ustąpił w strony Galilejskie; 23 I
przyszedłszy mieszkał w mieście, które zowią Nazaret, aby się wypełniło co powiedziano przez proroki: Iż
Nazarejczykiem nazwany będzie.
Mateusza 3
1 W one dni przyszedł Jan Chrzciciel, każąc na puszczy w ziemi Judzkiej, 2 A mówiąc: Pokutujcie; albowiem
się przybliżyło królestwo niebieskie. 3 Tenci bowiem jest on, o którym powiedziano przez Izajasza proroka,
mówiącego: Głos wołającego na puszczy: Gotujcie drogę Pańską, proste czyńcie ścieżki jego. 4 A ten Jan
miał odzienie z sierści wielbłądziej, i pas skórzany około biódr swoich, a pokarm jego był szarańcza i miód
leśny. 5 Tedy wychodziło do niego Jeruzalem i wszystka Judzka ziemia i wszystka kraina około Jordanu; 6 I
byli chrzczeni od niego w Jordanie, wyznawając grzechy swoje. 7 A gdy ujrzał wiele z Faryzeuszów i
Saduceuszów przychodzących do chrztu swego, rzekł im: Rodzaju jaszczurczy! któż wam pokazał, żebyście
uciekali przed przyszłym gniewem? 8 Przynoścież tedy owoce godne pokuty; 9 A nie mniemajcie, że możecie
mówić sami o sobie: Ojca mamy Abrahama; albowiemci powiadam wam, iż Bóg i z tych kamieni wzbudzić
może dzieci Abrahamowi. 10 A już i siekiera do korzenia drzew przyłożona jest; wszelkie tedy drzewo, które
nie przynosi owocu dobrego, bywa wycięte, i w ogień wrzucone. 11 Jać was chrzczę wodą ku pokucie; ale
ten, który idzie za mną, mocniejszy jest nad mię; któregom obuwia nosić nie jest godzien; ten was chrzcić
będzie Duchem Świętym i ogniem. 12 Którego łopata jest w ręku jego, a wyczyści bojewisko swoje, i
zgromadzi pszenicę swoję do gumna, ale plewy spali ogniem nieugaszonym. 13 Tedy Jezus przyszedł od
Galilei nad Jordan do Jana, aby był ochrzczony od niego; 14 Ale mu Jan bardzo zabraniał, mówiąc: Ja
potrzebuję, abym był ochrzczony od ciebie, a ty idziesz do mnie? 15 A odpowiadając Jezus, rzekł do niego:
Zaniechaj teraz; albowiem tak przystoi na nas, abyśmy wypełnili wszelką sprawiedliwość; tedy go zaniechał.
16 A Jezus ochrzczony będąc, wnet wystąpił z wody, a oto się mu otworzyły niebiosa, i widział Ducha
Bożego, zstępującego jako gołębicę, i przychodzącego na niego; 17 A oto głos z niebios mówiący: Ten jest
on Syn mój miły, w którym mi się upodobało.
Mateusza 4
1 Tedy Jezus zawiedziony jest na puszczę od Ducha, aby był kuszony od dyjabła. 2 A gdy pościł czterdzieści
dni i czterdzieści nocy, potem łaknął. 3 I przystąpiwszy do niego kusiciel, rzekł: Jeźliś jest Syn Boży, rzecz,
aby się te kamienie stały chlebem. 4 A on odpowiadając rzekł: Napisano: Nie samym chlebem człowiek żyć
będzie, ale każdem słowem pochodzącem przez usta Boże. 5 Tedy go wziął dyjabeł do miasta świętego, i
postawił go na ganku kościelnym, 6 I rzekł mu: Jeźliś jest Syn Boży, spuść się na dół, albowiem napisano: Iż
Aniołom swoim przykazał o tobie, i będą cię na rękach nosili, abyś snać nie obraził o kamień nogi swojej. 7
Rzekł mu Jezus: Zasię napisano: Nie będziesz kusił Pana, Boga twego. 8 Wziął go zasię dyjabeł na górę
bardzo wysoką, i pokazał mu wszystkie królestwa świata i sławę ich, 9 I rzekł mu: To wszystko dam tobie,
jeźli upadłszy, pokłonisz mi się. 10 Tedy mu rzekł Jezus: Pójdź precz, szatanie! albowiem napisano: Panu
Bogu twemu kłaniać się będziesz, i jemu samemu służyć będziesz. 11 Tedy go opuścił dyjabeł, a oto
Aniołowie przystąpili i służyli mu. 12 A gdy usłyszał Jezus, iż Jan był podany do więzienia, wrócił się do
Galilei; 13 A opuściwszy Nazaret, przyszedł, i mieszkał w Kapernaum, które jest nad morzem w granicach
Zabulonowych i Neftalimowych; 14 Aby się wypełniło, co powiedziano przez Izajasza proroka, mówiącego:
15 Ziemia Zabulonowa i ziemia Neftalimowa przy drodze morskiej za Jordanem, Galilea poganów; 16 Lud,
Nowy Testament
który siedział w ciemności, widział światłość wielką, a siedzącym w krainie i w cieniu śmierci weszła im
światłość. 17 Od onego czasu począł Jezus kazać i mówić: Pokutujcie, albowiem się przybliżyło królestwo
niebieskie. 18 A gdy Jezus chodził nad morzem Galilejskiem, ujrzał dwóch braci: Szymona, którego zowią
Piotrem, i Andrzeja, brata jego, którzy zapuszczali sieć w morze; albowiem byli rybitwy. 19 I rzekł im:
Pójdźcie za mną, a uczynię was rybitwami ludzi. 20 A oni zaraz opuściwszy sieci, szli za nim. 21 A
postąpiwszy stamtąd, ujrzał drugich dwóch braci, Jakóba, syna Zebedeuszowego, i Jana, brata jego, w łodzi
z Zebedeuszem, ojcem ich, poprawiających sieci swoje, i wezwał ich. 22 A oni wnetże opuściwszy łódź i ojca
swego, poszli za nim. 23 I obchodził Jezus wszystkę Galileją, ucząc w bóżnicach ich, i każąc Ewangieliją
królestwa, a uzdrawiając wszelką chorobę i wszelką niemoc między ludem. 24 I rozeszła się wieść o nim po
wszystkiej Syryi; i przywodzono do niego wszystkie źle się mające, a rozmaitemi chorobami i mękami zdjęte,
także i opętane, i lunatyki i powietrzem ruszone; i uzdrawiał je. 25 A szedł za nim lud wielki z Galilei, z
dziesięciu miast, i z Jeruzalemu, i z Judzkiej ziemi, i zza Jordanu.
Mateusza 5
1 A Jezus widząc lud, wstąpił na górę; a gdy usiadł, przystąpili do niego uczniowie jego. 2 A otworzywszy
usta swe, uczył je, mówiąc: 3 Błogosławieni ubodzy w duchu; albowiem ich jest królestwo niebieskie. 4
Błogosławieni, którzy się smęcą; albowiem pocieszeni będą. 5 Błogosławieni cisi; albowiem oni odziedziczą
ziemię. 6 Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości; albowiem oni nasyceni będą. 7 Błogosławieni
miłosierni: albowiem oni miłosierdzia dostąpią. 8 Błogosławieni czystego serca; albowiem oni Boga oglądają.
9 Błogosławieni pokój czyniący; albowiem oni synami Bożymi nazwani będą. 10 Błogosławieni, którzy cierpią
prześladowanie dla sprawiedliwości; albowiem ich jest królestwo niebieskie. 11 Błogosławieni jesteście, gdy
wam złorzeczyć będą, i prześladować was, i mówić wszystko złe przeciwko wam, kłamając dla mnie. 12
Radujcie się, i weselcie się; albowiem zapłata wasza obfita jest w niebiesiech; tak bowiem prześladowali
proroki, którzy byli przed wami. 13 Wy jesteście sól ziemi; jeźli tedy sól zwietrzeje, czemże solić będą? Do
niczego się już nie zgodzi, tylko aby była precz wyrzucona i od ludzi podeptana. 14 Wy jesteście światłość
świata, nie może się miasto ukryć na górze leżące. 15 Ani zapalają świecy, i stawiają jej pod korzec, ale na
świecznik, i świeci wszystkim, którzy są w domu. 16 Tak niechaj świeci światłość wasza przed ludźmi, aby
uczynki wasze dobre widzieli, a chwalili ojca waszego, który jest w niebiesiech. 17 Nie mniemajcie, abym
przyszedł rozwiązywać zakon albo proroki; nie przyszedłem rozwiązywać, ale wypełnić. 18 Zaprawdę bowiem
powiadam wam: Aż przeminie niebo i ziemia, jedna jota albo jedna kreska nie przeminie z zakonu, ażby się
wszystko stało. 19 Kto by tedy rozwiązał jedno z tych przykazań najmniejszych, i uczyłby tak ludzi,
najmniejszym będzie nazwany w królestwie niebieskiem; a ktokolwiek by czynił i uczył, ten będzie wielkim
nazwany w królestwie niebieskiem. 20 Albowiem powiadam wam: Jeźli nie będzie obfitsza sprawiedliwość
wasza, niż nauczonych w Piśmie i Faryzeuszów, żadnym sposobem nie wnijdziecie do królestwa niebieskiego.
21 Słyszeliście, iż rzeczono starym: Nie będziesz zabijał; a ktobykolwiek zabił, będzie winien sądu; 22 Ale ja
wam powiadam: Iż każdy, kto się gniewa na brata swego bez przyczyny, będzie winien sądu; a ktokolwiek
rzecze bratu swemu: Racha; będzie winien rady, a ktokolwiek rzecze: Błaźnie! będzie winien ognia
piekielnego. 23 A tak jeźlibyś ofiarował dar twój na ołtarzu, a tam byś wspomniał, iż brat twój ma co
przeciwko tobie, 24 Zostaw tam dar twój przed ołtarzem, a odejdź, pierwej się pojednaj z bratem twoim; a
potem przyszedłszy ofiaruj dar twój. 25 Zgódź się z przeciwnikiem twoim rychło, pókiś jest z nim w drodze,
by cię snać przeciwnik nie podał sędziemu, a sędzia by cię podał słudze, i byłbyś wrzucony do więzienia. 26
Zaprawdę ci powiadam: Nie wynijdziesz stamtąd, póki byś nie oddał do ostatniego pieniążka. 27 Słyszeliście,
iż rzeczono starym: Nie będziesz cudzołożył; 28 Aleć Ja wam powiadam: Iż każdy, który patrzy na niewiastę,
aby jej pożądał, już z nią cudzołóstwo popełnił w sercu swojem. 29 Jeźli cię tedy oko twoje prawe gorszy,
wyłup je, a zarzuć od siebie; albowiem pożyteczniej jest tobie, aby zginął jeden z członków twoich, a
wszystko ciało twoje nie było wrzucone do ognia piekielnego. 30 A jeźliż cię prawa ręka twoja gorszy, odetnij
ją, i zarzuć od siebie; albowiem pożyteczniej jest tobie, aby zginął jeden z członków twoich, a wszystko ciało
twoje nie było wrzucone do ognia piekielnego. 31 Zasię rzeczono: Ktobykolwiek opuścił żonę swoją, niech jej
da list rozwodny; 32 Ale Ja wam powiadam: Ktobykolwiek opuścił żonę swoję oprócz przyczyny cudzołóstwa,
przywodzi ją w cudzołóstwo, a kto by opuszczoną pojął, cudzołoży. 33 Słyszeliście zasię, iż rzeczono starym:
Nie będziesz krzywo przysięgał, ale oddasz Panu przysięgi twoje; 34 Ale Ja wam powiadam, abyście zgoła
nie przysięgali, ani na niebo, gdyż jest stolicą Bożą; 35 Ani na ziemię, gdyż jest podnóżkiem nóg jego; ani na

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin