DROGA KRZYŻOWA
Słowo wprowadzenia
Nabożeństwo znane w Kościele katolickim jako DROGA KRZYŻOWA jest formą nabożeństwa biblijnego. Przy poszczególnych stacjach rozważamy Mękę Pana Jezusa posługując się śpiewem pieśni, tekstem Pisma świętego, rozważań, współczujemy i adorujemy cierpiącego Zbawiciela, współcierpimy z Matką Najświętszą i Niewiastami, okazujemy wdzięczność wobec Szymona i Weroniki niechęć i bezradność wobec oprawców. Pomocą w przeżywaniu Drogi Krzyżowej i Męki Pańskiej są teksty modlitw, a także obrazy i figury, które mogą nas ukierunkować na przeżycie Jezusowego cierpienia.
DROGA KRZYŻOWA JEST NASZĄ DROGĄ, IDZIEMY NIĄ DZIASIAJ, JEST DROGĄ LUDZI NASZEGO CZASU I NASZEGO WIEKU.
1. JEZUS SKAZANY ZA GRZECHY LUDZI
Jakże jesteśmy skwapliwi w wydawaniu wyroków: “zasadźmy się na sprawiedliwego”, osądźmy... To nie Piłat skazuje Cię na śmierć, to moje grzechy. Nikt nie odważył się bronić sprawiedliwego, tylko żona Piłata trochę interweniuje... i bezskutecznie, przeważyła siła krzyku...Odtąd już zawsze ludzie będą ustępować przed krzykiem: początek dramatu sprawiedliwości, która ustępuje pod naporem krzyku...
2. JEZUS OBARCZONY KRZYŻEM
Umęczony procesami przed Annaszem, Kajfaszem i Piłatem, ubiczowany i cierniem ukoronowany Zbawiciel bierze swój krzyż na ramiona, wejdzie z nim na górę zbawienia. Przygotowanie do godziny zbawienia dokonuje się na oczach ludzi. Jak reaguję na widok Jezusa niosącego krzyż?
3. JEZUS UPADA POD KRZYŻEM
Ciężar krzyża przygniata Syna Człowieczego, Syna Bożego. Ten upadek świadczy o realizmie ciężaru, realizmie cierpienia. Czy grzechy świata zamknięte w krzyżu zniszczą i pokonają przed czasem Syna Bożego?
4. SPOTKANIE Z MATKĄ
W Jej oczach, na twarzy i w sercu widzisz jak wielka jest Twoja boleść, upokorzenie, ale też jak wielka jest miłość. Obecność Matki Najświętszej dodaje sił, pomaga, choć pomóc nie może.
5. PRZYMUSZONY POMOCNIK
Bogu potrzebny jest człowiek do zrealizowania planu zbawienia. Każdy człowiek, wybrany, zaszczycony, a nawet napiętnowany krzyżem skazańca. Dzięki ci, Szymonie z Cyreny, żeś nie odmówił, i nie uciekł. Stajesz się współdźwigającym Krzyż Zbawienia. Nie Apostoł, nie krewny... przypadkowy pomocnik. Komukolwiek pomagam, zawsze Tobie pomagam.
6. CIERPIĄCE OBLICZE
Współczucie jest wyrazem miłości. Tylko miłość czynna jest prawdziwa i nie pozostaje bez śladu. Prawda o Twojej miłości Panie wpisana jest na tej chruście pobożnej niewiasty. Zbolała miłością, ale i przywrócona do piękna, najpiękniejsze Oblicze świata. Oblicze cierpiące z miłości.
7. POWSTAJĄCY Z UPADKU
Źle jest ze światem, który nie śpieszy z pomocą upadającym w cierpieniu. Człowiek w człowieku umiera, kiedy zanika współczucie. Ten kolejny upadek to kolejny znak pokornej miłości i człowieczeństwa Syna Bożego dany nam na przykład: odtąd w moich załamaniach mogę zawsze liczyć na Ciebie. Upadki są po to, aby ciągle powstawać. I śmierć jest po to, aby zmartwychwstać.
8. POCIESZAJĄCY NIEWIASTY
“Nie płaczcie nade mną, ale nad sobą (...) i nad dziećmi waszymi” (Łk 23,28) – uczysz niewiasty i nas hierarchii wartości. Zamieszanie w myśleniu uniemożliwia porządek w działaniu. A Ty zwracasz nam uwagę na grzech i jego straszny skutek: “jeśli z zielonym drzewem to czynią, cóż stanie się z suchym?” Proszę Cię, Panie Jezu, naucz mnie pokutować i przynosić dobre owoce pokuty.
9. OSTATNI UPADEK
Kolejny, trzeci dowód wyniszczonych sił ludzkich Zbawiciela. Krzyż Cię przysłonił całkowicie...Współczuje Ci, Panie Jezu i dziękuję, że nie przekreślasz mnie pomimo moich ciągłych upadków.
10. Z SZAT ODARTY
Obnażenie ukazuje Twe Ciało bardzo poranione, to ludzki wymiar nieskończonej miłości Słowa Wcielonego. Oddajesz ostatnią szatę i przyodziewasz się krzyżem Zbawienia. Odkrywasz prawdę ludzkiej natury. Nie oszczędzono Ci upokorzenia zawstydzeniem. Grzech mój jest wstydliwym umieraniem. Za grzechy ciała przepraszam Cię, Panie.
11. PRZYBITY KRÓL
Stwórca wolności zniewolony oddaje siebie, aby uczyniono z Nim wedle nieprawości ludzkiej. Straszliwe cierpienia – przybicie rąk i nóg... a to dopiero początek trzygodzinnego umierania. To nie ludzie Cię przybili, lecz mój grzech... i pomyślisz “Ludu mój, ludu cóżem, Ci uczynił...
12. UMIERAJĄCY Z MIŁOŚCI
Śmierć na krzyżu. Popołudniowe godziny, najważniejszy moment historii świata i stworzenia. To dla tej chwili przyszedłeś na ziemię. Przyjąłeś ciało z Maryi Dziewicy i stałeś się jednym z nas. Ale na górze Golgoty szatan został pokonany.
13. MARTWE CIAŁO
Wykonało się, przebito serce Zbawiciela, na krzyżu pozostało Jego martwe Ciało. Pod krzyżem Matka Najświętsza, Jan Apostoł i niewiasty; przyjdą z pomocą kolejni przyjaźni ludzie. Ciało zdjęte z krzyża wraca do matki – ziemi; tam oczekuje na trzeci dzień Zmartwychwstania. Tajemnicza cisza grobu Zbawiciela poprzedza ujawnienie Wielkanocnego zwycięstwa nad śmiercią. Trzeba nam odejść od grobu i zatopić się w oczekiwaniu, w modlitwie. Teraz już musimy wzmocnić wiarę, bo odtąd tylko przez wiarę i miłość rozpoznamy Zmartwychwstałego, żyjącego Chrystusa.
14. ZŁOŻONY DO GROBU NA OCZEKIWANIE
Grób Chrystusa jest czasowy. Mój grób stanie się miejscem oczekiwania na powtórne przyjście Pana i na powszechne zmartwychwstanie. O szczęśliwą śmierć, proszę Cię Panie w Twej łasce i miłości. Święta Maryjo, Bolesna Matko Jezusowa, uproś sercom zbolałym przez rozstanie i wzmocnij wiarę, abyśmy potrafili ujrzeć Ojca oczekującego na powrót swych dzieci po trudzie ziemskiej wędrówki.
1
siostra138