DROGA KRZYŻOWA
WPROWADZENIE
Panie Jezu Chryste, wpatrujemy się dziś w Twoje Boskie Serce. W Twym Sercu zawarte są tajemnice naszego zbawienia. Pragniemy je rozważać idąc drogą krzyżową. Tak umiłowałeś świat, że wydałeś samego siebie, aby przez mękę, śmierć i zmartwychwstanie otworzyć nam drogę do Ojca. Bądź z nami Panie podczas rozważania tej drogi krzyżowej, abyśmy nauczyli się Twojego patrzenia na świat, na człowieka, na całe życie. Jezu, Ty jesteś Drogą, Prawdą i Życiem. Pragniemy ofiarować Ci to rozważanie drogi krzyżowej w intencji naszej parafii, w intencji ducha pokuty i nawrócenia, aby nasze rodziny były mocne Twoją obecnością.
Stacja I: Jezus na śmierć skazany
Jezu, stanąłeś przed sądem człowieka. stanąłeś przed Piłatem, by przyjąć wyrok. Zostałeś skazany na śmierć. Wcześniej ten wyrok wydali najwyżsi kapłani – Annasz i Kajfasz. W planach Twojego Ojca był przewidziany wyrok skazujący Ciebie. Pierwszy człowiek – Adam, sprzeciwił się woli Bożej. Ty przyszedłeś, aby wypełnić wolę Ojca i naprawić zło, które weszło na świat. Twoje serce całkowicie oddane Bogu Ojcu pragnęło otworzyć w duchu miłości drogę powrotu do Domu Ojca, aby człowiek mógł znów zjednoczyć się ze Stwórcą. Jezu, z miłości do człowieka przyjąłeś wyrok skazujący, byśmy pamiętali, że Twoje Serce jest drogą do zjednoczenia z Ojcem.
Stacja II: Jezus bierze krzyż na swoje ramiona
Nie musiałeś brać krzyża, nie musiałeś go nieść. Chciałeś jednak pokazać człowiekowi, jak bardzo go miłujesz. Wziąłeś na siebie ciężar naszych grzechów. Krzyż na Twoich ramionach jest znakiem Twego oddania Ojcu. Patrząc przez pryzmat krzyża w Twoje Serce odkrywamy wielką miłość do każdego człowieka.
Stacja III: Pierwszy upadek Pana Jezusa
Ciężar krzyża przygniótł Twoje osłabione ciało do drogi, po której szedłeś. W tym momencie Twoje Serce przytuliło ziemię, tak jakbyś chciał, Panie, objąć Nim cały świat. Przed wiekami Bóg stworzył świat z miłości. Z miłości do człowieka posłał Ciebie, aby zostało przywrócone pierwotne szczęście, któremu człowiek się sprzeniewierzył. Twoje Serce pragnęło objąć całą ziemię, bo dla wszystkich ludzi, wszystkich pokoleń, wszystkich języków i wszystkich czasów podjąłeś się tej drogi, która otwiera nam bramy nieba.
Stacja IV: Jezus spotyka swoją Matkę
Trzydzieści trzy lata wcześniej Twoje ludzkie Serce współbrzmiało z sercem Matki, gdy Ona oczekiwała Twojego przyjścia na świat, liczyła dni, może godziny. Tu, na drodze krzyżowej, wasze serca znów się spotkały. Te dwa serca nie potrzebują słów, by wyrazić to, co czują. Miłość macierzyńska i miłość synowska razem otwierają drogę do Ojca. Maryja, Twoja Matka, była przy Tobie od samego początku Twojej misji na ziemi, od chwili narodzenia do Twojej śmierci na krzyżu, a także po Twojej śmierci. zostawiłeś nam Jezu swoją Matkę, abyśmy tak jak Ona uczyli się wypełniać wolę Ojca. Ona pierwsza z ludzi powiedziała swoje bezwarunkowe „tak” – nich mi się stanie według słowa Twego. Do końca była wierna swojemu słowu. Przez wstawiennictwo Twej Matki, prosimy Cię Jezu, niech prawdziwie Boża miłość przynagla nas do mówienia Bogu: chcę Twoją wolę wypełnić.
Stacja V: Szymon z Cyreny pomaga nieść krzyż Jezusowi
Przymuszono Szymona, by niósł Twój krzyż. Jego serce napełnione było buntem. Dopiero gdy stanęło blisko Twojego Boskiego Serca, zaczęła się w nim dokonywać przemiana. Może dzięki tej przymusowej pomocy Tobie Szymon odkrył Twoją odkupieńczą miłość. Jezu, Ty chcesz abyśmy idąc razem z Tobą zbawiali siebie. Pokazałeś nam drogę do Ojca. Nikt z nas tej drogi nie może przejść sam. Przejdziemy ją, gdy nasze ludzkie pragnienia złączymy z pragnieniem Twojego Boskiego Serca. Spraw Panie, aby rytm Twojego Serca przemieniał nasze serca. Spraw, aby nasze ludzkie serca biły rytmem Twojego Boskiego Serca.
Stacja VI: Weronika ociera twarz Jezusowi
Wybiegła z tłumu, by podejść do Ciebie. Otarła Twoją twarz. Na chuście zostało odbite Twoje Oblicze. Każdy z nas Panie, powinien uczyć się postawy Weroniki, aby odkrywać Twoje Oblicze w drugim człowieku, w tym bliskim i tym dalekim. Będzie to możliwe wtedy, gdy zechcemy, aby Twoje oblicze wyciśnięte na naszym ludzkim sercu było naszym przewodnikiem. Spraw Panie, niech Twoje Oblicze wyryte na naszym sercu pomoże nam patrzeć na innych ludzi Twoimi oczyma i oczyma Weroniki.
Stacja VII: Drugi upadek Pana Jezusa
Twój drugi upadek, Panie, to kolejne przyciśnięcie całej ziemi do Twojego Serca. Twoja miłość do człowieka i całego świata chce, by cały świat został nią ogarnięty. Jezu, Ty chcesz aby miłość, którą umiłowałeś świat, ukazywali dziś chrześcijanie, Twoi uczniowie. Spraw, Panie, abyśmy postępowali zgodnie z prawem Twojego Ojca i przyczyniali się do przemiany świata w duchu prawdziwej, Bożej miłości.
Stacja VIII: Jezus pociesza płaczące niewiasty
„Nie płaczcie nade Mną, ale nad sobą i nad dziećmi waszymi”. Twoje cierpienie, Panie, nie przysłoniło potrzeb innych ludzi. W głębi Twojego udręczonego Serca jest miejsce, z którego wypływają pociechy dla innych. Spraw Panie, abyśmy w Twoim Sercu szukali łask potrzebnych do wypełnienia naszego życiowego powołania na ziemi. Spraw Panie, abyśmy w głębi Twojego Serca szukali prawdziwej pociechy i zjednoczenia z Tobą w sakramencie Eucharystii, abyśmy umieli pocieszać strapionych i uciśnionych, których spotykamy na drogach naszego życia. Panie, bądź dla nas umocnieniem w chwilach trudnych, abyśmy nigdy nie zeszli z drogi Twojej miłości.
Stacja IX: Trzeci upadek Pana Jezusa
Po raz trzeci upadasz, Jezu. Trzeci raz tulisz do swego Serca całą ziemię, ze wszystkimi jej mieszkańcami. Swoim sercem ogarniasz każdego człowieka, każdego z nas. Podnosisz się, aby do końca wypełnić wolę Ojca, któremu chcesz być posłusznym aż do śmierci. spraw Panie, abyśmy powstawali z grzechów i z czystymi sercami wypełniali wolę Twojego Ojca.
Stacja X: Jezus z szat obnażony
Zdarto z Ciebie szaty, jednak nie odarto Cię z miłości do człowieka. twoje czyste Serce, kochające każdego człowieka, chce nam przypomnieć, czym jest ludzkie ciało. Ciało człowieka jest świątynią, bo w głębi ludzkiego serca zamieszkał Bóg. Stojąc upokorzony przed ludźmi przypominasz nam, abyśmy patrząc na drugiego człowieka nie patrzyli na jego wygląd zewnętrzny, ale byśmy umieli dostrzegać jego serce.
Stacja XI: Jezus przybity do krzyża
Poddany woli Ojca, przyjmujesz jeszcze większy ból, które zadają gwoździe rozrywające Twoje ręce i nogi. W tym wielkim bólu modlisz się: „Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią”. W Twoim sercu tak bardzo udręczonym jest miejsce na tak wielkie miłosierdzie dla ludzi. Naucz nas umiejętności przebaczania tym, którzy w jakikolwiek sposób nam zawinią.
Stacja XII: Jezus umiera na krzyżu
Jezu, oddając swojego ducha w ręce Ojca przypominasz nam, że my także jesteśmy dziećmi Twojego Ojca. Bóg jest naszym Ojcem. Spraw Panie, abyśmy dzięki ofierze, którą za nas złożyłeś, rzeczywiście byli dziećmi Ojca, który jest w niebie i wypełniali Jego wolę.
Stacja XIII: Ciało Jezusa zdjęte z krzyża
Niewielu Twoich uczniów stało pod Twoim krzyżem. Twój ukryty uczeń, Józef z Arymatei, z szacunkiem zdjął z krzyża Twoje ciało, by je pogrzebać w grobie. Panie, Ty obiecałeś tym, którzy wytrwają do końca, zbawienie. Spraw Panie, abyśmy ufność w Twoim Sercu pokładali i wytrwali w zjednoczeniu z Tobą.
Stacja XIV: Ciało Jezusa złożone do grobu
Twój grób jest dla nas znakiem i miejscem zadumy. Twój grób nie kryje Twojego ciała. Ono było w nim tylko trzy dni. Ty zmartwychwstałeś. Umocnij naszą wiarę w powszechne zmartwychwstanie. Ta wiara przerasta nasze ludzkie wyobrażenia i myśli. Panie, umocnij wiarę naszą! i obudź w nas pragnienie dążenia do życia wiecznego w zjednoczeniu z Tobą. Spraw Panie, abyśmy tu na ziemi trwali w łasce uświęcającej, a przez częste korzystanie z sakramentu pokuty, który jest zmartwychwstaniem z grzechów naszych, zostali napełnieni Twoim pokojem.
ZAKOŃCZENIE
Panie, Jezu Chryste, dziękujemy Ci za Twoją obecność, za to, że pozwalasz nam wpatrywać się w Twoje Boskie Serce. Dziękujemy Ci za to, że razem z nami przeszedłeś tę drogę krzyżową. Chcemy Cię prosić, byś nas przygarnął do swojego Boskiego Serca. Przygarnij nas, Panie.
3
siostra138