kaluza_pod_hipermarketem.pdf

Tomik III

„Kałuża pod hipermarketem”

18 grudzień 2005

Zbiór wierszy napisanych przez autorów

zamieszczających swoje utwory w serwisie

Wiersze.bej.pl

~ ~ 1 ~ ~

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Mała handlarka poezją

zapominam karmić empatię

ledwo schnie

w doniczce

ceramiczno-palczastej

przy nodze

na krótkiej smyczy

prowadzę się

jak tania dziwka

sprzedając otwarte złamania

nienaruszalnych zasad

łamią się rusztowania

kośćca mojej duszy

mad*lene

~ ~ 2 ~ ~

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Oddanie

mamy stół, mamy krzesło

uderz w stół - nożycami przyKrzyżuję

cię do blatu (krze, sło

roz

dar

t(e)!

"słodkich snów!" (i sto lat setek

niedojedzonych (...)

)

odlew

brązowy zdobiony plastikiem

z robiony

pik (las) nikiem

drzewo, stół, krzesło, krzyż

odlało się z nas dawno -

(zasta(na)wiam się

ziemia jest lombardem

)

nightranger

~ ~ 3 ~ ~

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Lekcja wychowania przy stole 1939

Союз Советских Социалистических Республик

widelec i nóż

trzepocze serweta

savoir-vivre

przekroczyło granice

widelec na nóż

czerwona żółć

na zabór

żywi

widelec w nóż

wylana zupa

cieknie biel

nie mamy co jeść

sweeter

~ ~ 4 ~ ~

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Opowieść o pewnym łagodnym świetle w Portland

Człowiek na końcu nocy miał rację;

to było siedemnastego lipca. Tego dnia

powietrze było pełne nieporozumień,

ale wiedziało jedno, nigdy już nie dotknie trawy.

Cień sosny stał się dłuższy

i zniknęły kontury w kwadracie chodnika.

Więcej słońca po zmroku,

prosiłem o to całą noc, w międzyczasie

terakotowa podłoga obrosła mchem,

zawirowała Ziemia. Słońca czy gwiazdy

spojrzały na mnie zawiedzione, śmierć

przysiadła na wzgórzu czekając na zachód.

Trzysta metrów poniżej,

wertowany wiatrem,

zostawiłem swoje ciało jak porzuconą muszlę i

zamieszkałem na jakiś czas w sekwoi.

Ulica, którą znałem, stała się zaproszeniem do wejścia

w łagodne światło alei. Chłodny obszar pustki i

księżyc,

mój niedaleki krewny -

wszystko zaszło bawełną ducha T.S Eliota.

...a ty,

stojąc na lnianej zatoce, pobłogosławiłeś

czy przekląłeś mnie?

Tomasz Pietrzak

~ ~ 5 ~ ~

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: