pg_2005_09_12.pdf

(186 KB) Pobierz
D:\internet\pg2005-09\gabzdyl.vp
Przegl¹d Geologiczny, vol. 53, nr 9, 2005
Surowce mineralne Górnoœl¹skiego Zag³êbia Wêglowego i obszarów przyleg³ych
Wies³aw Gabzdyl*, Bronis³awa Hanak*
Raw materials from the Upper Silesia Coal Basin and from the adjacent areas. Prz. Geol.,
53: 726–733.
Summary. In the Upper Silesia Coal Basin and on the adjoining areas, besides dominant in
resources and the amount of bituminous coal output, there of other occurs mineral raw materi-
als. In spite of local industry restructuring, production of mineral raw materials in this region
still remains significant for its economy. Among other European Community countries the larg-
est bituminous coal resources occur in the Upper Silesian Coal Basin. Poland is the European
Union leader in coal production and export. Exploitation of some mineral raw materials, such
as: iron ores, zinc-lead ores and brown coal, in different times was discontinued while others
(rock salt, Mo-W-Cu ore) from beds recognized to a different degree was not started.
Making use of waste mineral raw materials, mainly mining, metallurgical and energetic ones, is
becoming more and more significant economically and ecologically. Sometimes synthetic raw materials are
produced, such as: gypsum (desulphogypsum) obtained from desulphurisation of fumes, Ca-Mg fertilizers from dolomite wastes,
crushed and synthetic aggregates from mining and metallurgical wastes, lead and silver from recycling and salt from coalmine water
desalination. On the basis of imported raw minerals, iron, steel and ferroalloys are produced. Zn-Pb concentrates are also imported on
larger scale. Such raw materials as: raw materials used for production of noble ceramics and rock wool are delivered from other
regions of the country.
Sustainable development of the Upper Silesia leads to rational and environment friendly managing of mineral raw materials, protec-
tion of their resources, as well as to usage of industrial wastes. Protection of resources from neglected deposits (coalmines in liquida-
tion) constitutes an important problem, still to be solved. It is connected with substantial financial spendings and preparation of
suitable legal acts. A substantial amount of mining, processing, metallurgical and energetic wastes, accumulated as well as produced
on a regular basis, requires suitable management. An appropriate example of that is placing mining and energetic wastes under the
ground, using them as consolidating stowing for sealing cavings and using them as a dummy road packing. Mining wastes are also
applied in engineering works, such as for instance, in construction of embankments, land levelling etc. Flotation silt is used as fuel in
the households and the material obtained after their decarbonisation is used in recultivation.
Key words: Upper Silesian Coal Basin, mineral raw materials, mining, metallurgical wastes, energetic wastes, wastes management
B. Hanak
W Górnoœl¹skim Zag³êbiu Wêglowym i obszarach
przyleg³ych wystêpuje, oprócz dominuj¹cego w zasobach i
wielkoœci wydobycia wêgla kamiennego, szereg ró¿norod-
nych surowców mineralnych. Produkcja surowców mine-
ralnych w województwie œl¹skim, mimo
restrukturyzowania tutejszego przemys³u, jest nadal
znacz¹ca dla gospodarki kraju (tab. 1). Produkcja niektó-
rych surowców mineralnych zosta³a w ró¿nym czasie
zaniechana (rudy Fe, rudy Zn-Pb, wêgiel brunatny), w
innych, w ró¿nym stopniu rozpoznanych, nie rozpoczêta
(sól kamienna, rudy Mo-W-Cu).
Coraz wiêksze znaczenie gospodarcze i ekologiczne
ma wykorzystywanie odpadowych surowców mineral-
nych, g³ównie odpadów górniczych, hutniczych i energe-
tycznych. Produkowane s¹, niekiedy w sposób
wymuszony, surowce syntetyczne jak gips (desulfogips) z
odsiarczania spalin, nawozy Ca-Mg z odpadów dolomito-
wych, kruszywo ³amane i sztuczne z odpadów górniczych i
hutniczych, o³ów i srebro z recyklingu, sól z zak³adów
odsalania wód kopalnianych, we³na mineralna i in. W opar-
ciu o importowane surowce (rudy) s¹ produkowane ¿elazo
i stal oraz ¿elazostopy. W coraz wiêkszym stopniu s¹
importowane koncentraty Zn-Pb dla górnictwa i hutnictwa
tych metali. Z innych regionów kraju s¹ dostarczane tak¿e
m.in., surowce do produkcji wyrobów ceramiki szlachetnej
i we³ny mineralnej.
Zrównowa¿ony rozwój regionu œl¹skiego wymusza
racjonalne i przyjazne dla œrodowiska gospodarowanie
surowcami mineralnymi, ochronê ich zasobów oraz u¿yt-
kowanie odpadów przemys³owych.
Wêgiel kamienny
W Górnoœl¹skim Zag³êbiu Wêglowym zosta³o udoku-
mentowanych 110 z³ó¿ wêgla kamiennego. W eksploatacji
znajduje siê 45 z³ó¿ o zasobach bilansowych 15 284 mln t i
zasobach przemys³owych 7 041 mln t. Wêgiel jest zró¿ni-
cowany pod wzglêdem stopnia uwêglenia. Najwiêksz¹
czeœæ zasobów tworz¹ wêgle energetyczne (typy 31 i 32),
znacznie mniej jest wêgli koksowych (typy 34, 35 i 36).
Znane s¹ tak¿e wêgle chude (typ 38), wêgle antracytowe
(typ 41) i antracyty (typ 42). Wystêpuj¹ równie¿ wêgle
typów poœrednich jak wêgiel gazowy (typ 33) i wêgiel
semikoksowy (typ 37) wg Blaschke, 1999.
Eksploatacjê prowadzi 41 kopalñ:
23 kopalnie Kompanii Wêglowej S.A.
5 kopalñ w Jastrzêbskiej Spó³ce Wêglowej S.A.
8 kopalñ w Katowickim Holdingu Wêglowym S.A.
2 kopalnie spó³ek akcyjnych skarbu pañstwa
2 kopalnie poza strukturami, jako sp. z o.o.,
1 kopalnia prywatna (Siltech Sp. z o.o.).
Produkcja wêgla kamiennego w Polsce wynios³a w
2003 r.:
ogó³em — 102.874 tys. t (w tym kopalnia „Bogdan-
ka” 4 843,6 tys. t)
w tym wêgiel energetyczny (typy 31–33) — 86 727
tys. t,
wêgiel koksowy (typy 34-35) — 16 147 tys. t.
Jakoœæ produkowanego wêgla charakteryzuj¹ dane w
tab. 2.
*Instytut Geologi Stosowanej, Politechnika Œl¹ska,
ul. Akademicka 2, 44-100 Gliwice
726
W. Gabzdyl
420037573.004.png 420037573.005.png 420037573.006.png 420037573.007.png
Przegl¹d Geologiczny, vol. 53, nr 9, 2005
Na bazie wêgli koksowych (mieszanek) produkowany
jest koks wielkopiecowy.
Wielkoœæ produkcji koksu w Polsce wynios³a w 2003 r.
ok. 10,1 mln t, z czego ok. 74,5% pochodzi³o z koksowni
œl¹skich, g³ównie ZK Zdzieszowice (3,5 mln t) i ZK D¹bro-
wa Górnicza (2,5 mln t). Pozosta³a czêœæ wyprodukowana
zosta³a w ma³ych koksowniach, jak „Jadwiga”, „Radlin”,
„Dêbieñsko”, „Makoszowy” i „Bobrek”.
Zak³ady mechanicznej przeróbki wêgla, wobec wzra-
staj¹cych wymagañ, co do jakoœci wêgla przez odbiorców
krajowych i zagranicznych, uzyskuj¹ coraz lepszej jakoœci
produkty handlowe. Du¿e znaczenie ma skuteczne elimi-
nowanie z wêgla sk³adników ekologicznie szkodliwych,
zw³aszcza siarki oraz takich pierwiastków jak:
pozostaj¹cych w popio³ach (Mn, Be, Co, Cr, Ni),
kondensuj¹cych siê na powierzchni popio³ów lot-
nych (Be, Co, Cr, Ni, As, Cd, Pb, Sb, Se),
emitowanych w fazie gazowej (Se, Hg, Cl, F).
Eksport wêgla wyniós³ w 2003 r. 20 128 tys. t, w tym
wêgla energetycznego 17 418 tys. t i wêgla koksowego 2
710 tys. t. Eksport koksu wyniós³ ok. 5,3 mln t. G³ówni
importerzy wêgla polskiego to Niemcy (6 842 tys. t),
Austria (2 100 tys. t), Finlandia (2 025 tys. t), Francja (1
643 tys. t), Ukraina (1 286 tys. t), Wielka Brytania (1 255
tys. t), Czechy (1 161 tys. t) (Bilans gospodarki surowcami
mineralnymi Polski i Œwiata, 2003). Import wêgla do Pol-
ski, wielkoœci 2 560 tys. t, pochodzi z Rosji, Kazachstanu,
Czech i Ukrainy. Polska jest najwiêkszym producentem i
eksporterem wêgla wœród krajów Unii Europejskiej. Ma
te¿ najwiêksze w UE jego zasoby.
Warunki eksploatacji w kopalniach GZW charaktery-
zuje du¿e zró¿nicowanie gruboœci pok³adów wêgla, ich
nieregularnoœæ wystêpowania, zagro¿enia gazowe, wodne
i t¹paniami, trudne warunki geotermiczne, du¿e g³êbokoœci
wystêpowania znacznej czêœci zasobów, uwiêzienie czêœci
zasobów w filarach ochronnych i inne. Restrukturyzacja
górnictwa nie sprzyja racjonalnej gospodarce z³o¿ami, któ-
ra wymaga silnej kondycji finansowej od kopalñ.
Powszechnie stosowany system œcianowy eksploatacji
powoduje szybkie wyczerpywanie siê zasobów przy niedo-
statecznych œrodkach na udostêpnianie g³êbiej le¿¹cych
zasobów. Zastosowanie innych systemów eksploatacji
pozwoli³oby zapewne na wykorzystanie zasobów uznawa-
nych obecnie za nieprzemys³owe a nawet za straty.
Problemem s¹ zasoby w likwidowanych kopalniach.
Wystêpuj¹ one zwykle w pewnym rozproszeniui,zuwagi
na niemo¿liwoœæ ich ekonomicznego zagospodarowania,
kwalifikuje siê je do zasobów pozabilansowych. Jak to
wskazuje Komisja Zasobów Kopalin problem ochrony
z³ó¿ zaniechanych nie jest dostatecznie uregulowany pod
wzglêdem formalno-prawnym (Nieæ & Przenios³o, 2004).
Wieloletnia eksploatacja wêgla na Górnym Œl¹sku
(regularne wydobycie od 1769 r.) doprowadzi³a do znacz-
nej degradacji œrodowiska. St¹d dalej prowadzi siê prace
nad likwidacj¹ szkód górniczych, zagospodarowaniem
odpadów górniczych i przeróbczych oraz rekultywacj¹
terenów zdegradowanych.
Pok³adom wêgla towarzysz¹ ró¿norodne kopaliny
(surowce) jak metan, sapropelity, syderyty i sferosyderyty,
³upki ogniotrwa³e i szlifierskie, bentonity, wody zasolone i
solanki oraz pierwiastki œladowe (Gabzdyl, 1997).
Surowce mineralne towarzysz¹ce pok³adom wêgla
Metan. Metan pok³adów wêgla (MPW) udokumentowano
w GZW w 43 z³o¿ach o ³¹cznych zasobach bilansowych
ok. 80,1 mld m 3 , w tym jest 3,1 mld
m 3 zasobów przemys³owych. Metan
jest zawarty w strukturze wêgla
kamiennego, a tak¿e nagromadzony
w porach i szczelinach ska³.
Produkcja metanu przekracza
obecnie 300 mln m 3 /r (344 mln m 3 w
2003 r.), co stanowi 0,6% wydobywa-
nego w Polsce gazu ziemnego.
Zawartoœæ CH 4 w gazie z pok³adów
wêgla jest bardzo wysoka i wynosi
œrednio 96%. Pozosta³¹ czêœæ tworz¹:
N 2 ,CO 2 , He, Ar i inne.
Znaczna czêœæ metanu z wentyla-
cji kopalñ uchodzi do powietrza. Naj-
wiêksze zasoby udokumentowano w
kopalniach: „Brzeszcze” (1,6),
„Weso³a” (2,8), „Murcki” (2,5),
„¯ory” (2,0 mld m 3 ), a najwiêksze
wydobycie uzyskuj¹ kopalnie
„Brzeszcze” (~125 mln m 3 /r) i
„Jas-Mos” (ok. 100 mln m 3 /r).
Od wielu lat jest eksploatowany
metan ze z³o¿a „Marklowice” ko³o
Wodzis³awia Œl¹skiego. Z³o¿e to,
zlokalizowane po wschodniej stronie
zaburzenia micha³kowicko-rybnic-
kiego zawiera gazonoœne porowate
piaskowce warstw porêbskich,
siod³owych i rudzkich. Poziomy
gazonoœne s¹ uszczelnione od stropu
Tab. 1. Produkcja niektórych surowców mineralnych w Polsce i województwie
œl¹skim (2003 r.)
Table 1. Production of some mineral raw materials in Poland and Silesian Voivodship
Surowce mineralne
Mineral raw materials
WielkoϾ produkcji w
Polsce
Production in Poalnd
Udzia³ woj. œl¹skiego
Silesian Voivodship [%]
Wêgiel kamienny bituminous coal
102,9 mln t
95,9
Koks coke
10,1mln t
74,5
Dolomity dolomites
7,2 mln t
37,5
Piaski podsadzkowe filling sand
5,8 mln m 3
29,3
Wapienie i margle limestones and marls
33,2 mln t
2,9
Wapno lime
2,0 mln t
11,8
Cement cement
11–12 mln t
1,0
Surowce ilaste ceramiki bud.
clay raw materials for building ceramics
2,5
14,4
Gaz ziemny natural gas
5,3 mln m 3
0,6
Kruszywo naturalne natural agregates
79,7 mln t
4,8
Kruszywo ³amane crushed agregates
26,4 mln t
7,0
Piaski formierskie foundry sand
1,1 mln t
2,1
Tab. 2. Jakoœæ produkowanego wêgla w GZW
Table 2. Quality of produced coal in the Upper Silesian Coal Basin
Typ wêgla
Technological cool type of coal
Wartoœæ opa³owa
Calorifique value
[MJ/kg]
Popió³
Ash [%]
Siarka ca³kowita
Total sulphur [%]
Wêgiel energetyczny steam coal
19,9–26,6
9,9–24,2
0,44–1,21
Wêgiel koksowy coking coal
28,3–19,4
6,8–8,5
0,49–0,69
727
420037573.001.png
Przegl¹d Geologiczny, vol. 53, nr 9, 2005
mioceñskimi utworami ilastymi o gruboœci ok. 130 m.
Metan jest tak¿e odzyskiwany otworami z powierzchni
przez dwie spó³ki „Metanel” i „Carbonia PL”. „Metanel”
pozyskuje gaz z piaskowców pod stropem karbonu z
obszaru górniczego KWK „Silesia”, natomiast „Carbonia
PL” ze starych zrobów, zlikwidowanej KWK „Morcinek”.
W zapadlisku przedkarpackim, w utworach miocenu, w
tzw. przykarpackiej strefie gazonoœnej, wystêpuj¹ niewiel-
kie z³o¿a gazu ziemnego. Od 1908 r. jest eksploatowane
z³o¿e w Dêbowcu ko³o Skoczowa, wystêpuj¹ce na g³êb.
680 m.
Sapropelity. Sapropelity, czyli wêgle i ³upki sapropelowe,
wystêpuj¹ zwykle w stropie lub w sp¹gu pok³adów wêgla.
Ich wartoœæ przemys³owa jest w¹tpliwa z uwagi na ma³e
zasoby. Pod wzglêdem jakoœci stanowi¹ surowiec do prze-
twórstwa chemicznego.
Sapropelity s¹ spotykane najczêœciej w warstwach
siod³owych (pok³ady 507 i 510) i warstwach brze¿nych
(pok³ad 620). Tworz¹ ³awice i soczewy o gruboœci
0,05–2,50 m. Znane z niecki bytomskiej, siod³a g³ównego,
niecki jejkowickiej oraz z rejonu d¹browsko-siemianowic-
kiego. Pod wzglêdem petrograficznym s¹ to boghedy
(pok³. 507), kennelo-boghedy (pok³. 620, 510, 407) i
boghedo-kennele (pok³. 620, 510, 407) oraz kennele sporo-
we (pok³. 504, 507, 510, 613, 620, 705, 707, 713 i 720).
Typowy sapropelit to boghed z pok³. 507 kopalni Powsta-
ñców Œl¹skich, tworz¹cy ³awice o gruboœci 0,2–0,3 m,
zawieraj¹cy ~80% alginitu i o wydajnoœci smo³y ~30%
(Gabzdyl, 1997).
Syderyty i sferosyderyty. Syderyty ilaste i sferosyderyty
towarzysz¹ pok³adom wêgla, najczêœciej w warstwach
rudzkich i orzeskich. Syderyty ilaste tworz¹ nieregularne
soczewkowate ³awice, natomiast sferosyderyty, poziomy
nagromadzenia. Syderyty ilaste wystêpuj¹ wœród ska³ ila-
stych w ³awicach o gruboœci 10–30 cm i zawieraj¹ 28–42%
Fe. Sferosyderyty, na ogó³ o œrednicy do 0,5 m, wystêpuj¹
zwykle w ska³ach stropowych pok³adów wêgla. Sferosyde-
ryty z warstw rudzkich zawieraj¹ 28–34% Fe, z warstw
orzeskich 27–42% Fe (Chodyniecka, 1973).
Karboñskie rudy ¿elaza by³y najintensywniej eksplo-
atowane w drugiej po³owie XIX w., w p³ytkich kopalniach
w okolicach Orzesza i Miko³owa. Obecnie nie maj¹ zna-
czenia przemys³owego.
£upki ogniotrwa³e i szlifierskie . W niektórych pok³adach
wêgla (grupy pok³adów 200, 300, 600 i 700) wystêpuj¹
wk³adki, tzw. przerosty, ³upków ogniotrwa³ych (tonste-
inów), o ogniotrwa³oœci zwyk³ej 175–177 sP, zawieraj¹ce
~38% Al 2 O 3 . Jest to surowiec przemys³u materia³ów
ogniotrwa³ych, pod wzglêdem jakoœci nie ustêpuj¹cy
noworudzkiemu ³upkowi ogniotrwa³emu.
Najwiêksze nagromadzenie ³upków ogniotrwa³ych
wystêpuje w pok³adach wêgla warstw ³aziskich i
orzeskich, w kopalniach „Ziemowit”, „Piast”, „Siersza” i
„Czeczott”. Zasoby w kopalni „Ziemowit” okreœlono jako
pozabilansowe, w kopalni „Siersza” jako szacunkowe. Do
niedawna odzyskiwany ³upek, obecnie jest sk³adnikiemod-
padu po wzbogaceniu wêgla, np. w kopalni „Ziemowit”
wielkoœci ok. 100 tys. t/r. Przerosty ³upku ogniotrwa³ego s¹
B
S
Pyskowice
POWSTAÑCÓW
ŒL¥SKICH
JULIAN
JOWISZ
BYTOM I
CENTRUM
WOJKOWICE
ANDALUZJA
GRODZIEC
BRZEZINY
JADWIGA
JADWIGA 2
ROZALIA
PARY¯
PSTROWSKI
S
B
S
B
ŒL¥SK
MATYLDA
GLIWICE
SATURN
£
POKÓJ
B
KAZIMIERZ-
-JULIUSZ
SOŒNICA
KATOWICE-
-KLEOFAS
ŒL¥SK
WUJEK
NIWKA-
-MODRZEJÓW
JAN KANTY
KNURÓW
HALEMBA
Œl¹sk-
-Pole
Panew-
nickie
Wujek-
-Pole Po³udniowe
STASZIC
SIERSZA
obszar
rezerwowy
Pilchowice
Chudów-
-Paniowy
projektowana
kop. Miko³ów
BUDRYK
Brzezinka
ZGE SOBIESKI-
JAWORZNO III
SIERSZA
SZCZYG£OWICE
MURCKI
Fe
M.
WESO£A
BARBARA
(doœwiad.)
£
BOLES£AW ŒMIA£Y
DÊBIEÑSKO
Fe
Sumina
Jejkowice
Boles³aw Œmia³y
-rej.Wschód
ZIEMOWIT
Libi¹¿-
-D¹b
Paruszowiec
Za rowem be³ckim
£
Tenczynek
JANINA
RYDU£TOWY
Studzienice
Wis³a I-Wis³a II
CHWA£OWICE
¯ory-Suszec
£
PIAST
KRUPIÑSKI
£
Wis³a-Pó³noc
ANNA
JANKOWICE
¯ORY
Kobiór-Pszczyna
M.
Warszowice-Paw³owicePó³noc
MARCEL
Studzionki-
-Mizerów
Miêdzyrzecze
Oœwiêcim-Polanka
Anna-Pole Po³udniowe
BORYNIA
M.
BRZESZCZE
Zator
Spytkowice
Æwiklice
M.
ZOFIÓWKA
PNIÓWEK
Paw³owice
M.
JAS-MOS
SILESIA
Silesia-
-Dankowice-
-Jawiszowice
M.
Go³kowice
Bzie-Dêbina
M.
metan
methane
kopalnie czynne
working coal mines
kopalnie zlikwidowane
liquidated coal mines
z³o¿a niezagospodarowane
virgin field
Zebrzydowice
sapropelity
sapropelites
S
0
10
20km
syderyty, sferosyderyty
siderites, spherosiderites
³upki ogniotrwa³e i szlifierskie
refactory shales and grinding shales
bentonity
bentonites
MORCINEK
M.
Fe
M.
£
B
Ryc. 1. Rozmieszczenie z³ó¿ wêgla kamiennego i surowców mineralnych towarzysz¹cych w Górnoœl¹skim Zag³êbiu Wêglowym na
podstawie mapy rozmieszczenia z³ó¿ wêgla kamiennego w GZW Pañstwowego Instytutu Geologicznego (opracowa³ J. Nowak)
Fig. 1. Distribution of coal deposits and mineral raw materials in the Upper Silesia Coal Basin on the basis of the map of coal deposits
distribution in the Upper Silesian Coal Basin of Polish Geological Institute (defined by J. Nowak)
728
420037573.002.png
Przegl¹d Geologiczny, vol. 53, nr 9, 2005
tak¿e dobrymi poziomami korelacyjnymi i identyfika-
cyjnymi pok³adów wêgla (np. przerost w pok³adzie 610).
£upek szlifierski (wetzstein), zwany tak¿e kamieniem
ose³kowym, wystêpuje w z³o¿u nieczynnej kopalni „Gliwi-
ce”, na granicy warstw pietrzkowickich i gruszowskich.
By³y nieudane próby jego wykorzystania. Zasoby oszaco-
wano w kategorii C 2 na 123 tys. t.
Bentonity. Bentonity (i³y bentonitowe) wystêpuj¹ w war-
stwach porêbskich poni¿ej pok³adu 610, w obszarze Byto-
mia (Radzionkowa), Chorzowa, Sosnowca, Czeladzi.
Kompleks i³ów bentonitowych, o gruboœci 6–8 m, zawiera
zmienn¹ iloœæ montmorillonitu. W sp¹gowej czêœci kom-
pleksu zawartoœæ tego minera³u dochodzi do 90%. I³y ben-
tonitowe spe³niaj¹ wymagania odlewnictwa i wiertnictwa.
Mog¹ byæ stosowane do rekultywacji terenów zdegrado-
wanych przez przemys³. By³y odzyskiwane w kilku kopal-
niach. W kopalni „Powstañców Œl¹skich” zasoby
bilansowe wynosz¹ 643 tys. t, w kopalni „Saturn 1” 180
tys. t, w tym zasoby przemys³owe 426 tys. t. Wydobywany
w kop. Saturn i³ bentonitowy, wielkoœci 12 tys. t/r, po prze-
róbce, stosowany by³ w odlewnictwie jako bentonit odlew-
niczy gatunku III, w przemyœle siarkowym oraz w
wiertnictwie do produkcji p³uczki wiertniczej.
Wody zasolone i solanki. Z kopalñ GZW wypompowuje
siê ok.130 mln m 3 /r wód zasolonych o mineralizacji 0,5–35
g/dm 3 i ok. 18 mln m 3 /r solanek, zawieraj¹cych 35–79
g/dm 3 soli. Wody te, w wiêkszoœci, s¹ odprowadzane do
Wis³y i Odry. Czêœæ wód jest odsalana. Prowadzi siê tak¿e
wt³aczanie wód kopalnianych do
g³êbszych poziomów górotworu.
W GZW wystêpuj¹, zw³asz-
cza w czêœci p³d.-zach., wody
mineralne o znaczeniu balneolo-
gicznym.
Pierwiastki œladowe. W popio³ach,
po spaleniu wêgla, stwierdza siê
koncentracjê takich pierwiastków
jak: Ge, Ga, U, Be, Ni, Li, V, Cr, Mo,
B, Pb, Zn, Mn, Cu, i inne (Widaw-
ska-Kuœmierska, 1981).
Czêœæ pierwiastków wi¹¿e siê
wyraŸnie z substancj¹ mineraln¹
wêgla, czêœæ z substancj¹ orga-
niczn¹. Wiêkszoœæ z pierwiast-
ków toksycznych jak: As, Be, Co,
Cd, Cr, Cu, Li, Zn, jest z wi¹zana z
substancj¹ nieorganiczn¹ wêgla i
mo¿e byæ czêœciowo usuniêta
poprzez wzbogacanie wêgla. Nie-
które pierwiastki koncentruj¹ siê
g³ównie w minera³ach siarczko-
wych (Pb, Zn, Cu), inne w wêgla-
nowych (Ba, Mn) lub w
minera³ach ilastych (Cr, Be). Naj-
dok³adniej zosta³o rozpoznane
wystêpowanie Ge, Ga i U. Osza-
cowano zasoby niektórych pier-
wiastków, np. berylu — ok. 97
tys. t, kobaltu — ok. 400 tys. t.
Zawartoœæ pierwiastków œlado-
wych w popio³ach lotnych, otrzy-
mywanych ze spalania wêgla w
technologii z odsiarczaniem spalin
jest mniejsza, ni¿ w popio³ach uzy-
skiwanych w technologii bez
odsiarczania spalin (Ratajczak i in.,
1999).
woj. ³ódzkie
POWIAT WIELUÑSKI
POWIAT PAJÊCZAÑSKI
P¹tnów
Dzia³oszyn
Pajêczno
Praszka
£adzice
RADOMSKO
Nowa BrzeŸnica
POWIAT RADOMSZCZAÑSKI
Lipie
Popów
MiedŸno
Rudniki
Radomsko
Kruszyna
Krzepice Opatów
Panki
Gidle
Rad³ów
Mykanów
¯ytno
POWIAT OLESKI
K£OBUCK
K³omnice
Olesno
POWIAT K£OBUCKI
Rêdziny
D¹browa Zielona
POWIAT W£OSZCZOWSKI
Wrêczyca Wielka
Mstów
W³oszczowa
POWIAT CZÊSTOCHOWSKI
Koniecpol
Blachownia
Konopiska
CZÊSTOCHOWA
Ciasna
Przyrów
woj.
œwiêtokrzyskie
Secemin
Herby
Olsztyn
Dobrodzieñ
Janów
woj. opolskie
POWIAT LUBLINIECKI
Poczesna
Lelów
Radków
Kolonowskie
Pawonków
Moskorzew
¯arki Niegowa
LUBLINIEC
Koszêcin
Szczekociny
POWIAT MYSZKOWSKI
OPOLE
POWIAT STRZELECKI
Zawadzkie
WoŸniki
Kalety
Miasteczko Œl¹skie
Kozieg³owy
S³upia
W³odowic
Jemielnica
MYSZKÓW
Kroczyce
Sêdziszów
Tworóg
POWIAT ZAWIERCIAÑSKI
Strzelce Opolskie
Wielowieœ
POWIAT TARNOGÓRSKI
ZAWIERCIE
TARNOWSKIE
GÓRY
Siewierz
Mierzêcice
Bobrowniki
Porêba
Pilica
Koz³ów
Toszek
Œwierklaniec
Ogrodzieniec
Leœnica
Ujazd
POWIAT
GLIWICKI
Zbros³awice
£azy
POWIAT MIECHOWSKI
Charsznica
PIEKARY
ŒL¥SKIE
Rudziniec
Wolbrom
Pyskowice
D¥BROWA
GÓRNICZA
BYTOM
Klucze
Kêdzierzyn KoŸle
BÊDZIN
SIEMIAN. ŒL.
POWIAT OLKUSKI
ZABRZE
CzeladŸ
POWIAT
KÊDZIERZYÑSKO-KOZIELSKI
S³awków
Boles³aw
GLIWICE
ŒWIÊTOCH£OWICE
Soœnicowice
Bierawa
RUDA
ŒL¥SKA
CHORZÓW
SOSNOWIEC
Olkusz
Cisek
Bukowno
woj. ma³opolskie
Giera³towice
Knurów
KATOWICE
KuŸnia Raciborska
Pilchowice
Czerwionka
-Leszczyny
Omontowice
£aziska Górne
JAWORZNO
MYS£OWICE
Rudnik
MIKO£ÓW
Tr z ebin ia
Baborów
POWIAT
RACIBORSKI
Imielin
POWIAT
G£UBCZYCKI
POWIAT
MIKO£OWSKI
Chrzanów
P. R Y B N I C K I
TYCHY
Piotrowice
Wielkie
RACIBÓRZ
RYBNIK
Orzesze
Wyry
BIERUÑ
POWIAT
CHRZANOWSKI
Kornowac
Rydu³towy
Kobiór
Kietrz
Babice
Lubomia
Krzy¿anowice
Œwierklany
¯ORY
Bojszowy
Krzanowice
Suszec
WODZIS£AW
ŒL¥SKI
POWIAT OŒWIÊCIMSKI
Oœwiêcim
Brzeszaze
POWIAT
PSZCZYÑSKI
PSZCZYNA
POW.
WODZIS£AWSKI
Mszana
Godów
Paw³owice
KRAKÓW
Osiek
POWIAT
BIELSKI
OPAVA
Strumieñ
Chybie
Czechowice-
-Dziedzice
Kêty
POWIAT WADOWICKI
Zebrzydowice
Jasienica
KARVINA
Kozy
Por¹bka
Skoczów
BIELSKO-BIA£A
Andrychów
OSTRAVA
Ha¿iach
Laworze
CZECHY
CZECH REP.
POWIAT
CIESZYÑSKI
Czernichów
CIESZYN
Wilkowice
Œlemieñ
Sucha Beskidzka
Goleszów
Ustroñ Brenna
Buczkowice
Szczyrk
Gilowice
Stryszawa
POWIAT SUSKI
Lipowa
¯YWIEC
NOVY JIÆIN
FRYDEK-MISTEK
Œwinna
Zawoja
Wis³a
POWIAT
¯YWIECKI
Koszarawa
Istebna
Milówka
Jeleœnia
Rajcza
NAMESTOVO
00 km
CZADCA
S£OWACJA
SLOVAKIA
wêgiel brunatny
brown coal
rudy Zn-Pb
Zn-Pb ores
rudy Mo-W-Cu
Mo-W-Cu ores
rudy Fe
Fe ores
sól kamienna
rock salt
siarka
sulphur
gipsy
gypsum
dolomity, wapienie, margle
dolomites, limestones, marls
piaskowce i szarog³azy
sandstones, graywakes
surowce ilaste ceramiki budowlanej
stay row materials for building ceramics
borowiny
peat bath
Wêgiel brunatny
granica pañstwa
country boundaries
W utworach jury dolnej,
pomiêdzy Siewierzem, Zawier-
ciem i Myszkowem, wystêpuje
twardy wêgiel brunatny, znany w
literaturze jako wêgiel blanowic-
ki. Eksploatacja by³a prowadzona
przez ok. 150 lat do 1959 r. Seria
wêglonoœna (warstwy blanowic-
kruszywa naturalne i piaski
natural aggregates and sands
granica województwa
province boundaries
wody lecznicze
medical waters
granica powiatu
district boundaries
Ryc. 2. Lokalizacja pozosta³ych surowców mineralnych w Górnoœl¹skim Zag³êbiu Wêglo-
wym i na obszarach przyleg³ych (opracowa³ J. Nowak)
Fig. 2. Localization of the other mineral raw materials in the Upper Silesian Coal Basin and the
adjacent areas (defined by J. Nowak)
729
420037573.003.png
 
Przegl¹d Geologiczny, vol. 53, nr 9, 2005
kie), o gruboœci 15–40 m, zawiera wœród osadów piaszczy-
sto-ilastych pok³ad wêgla o gruboœci do 1,9 m znajduj¹cy
siê pod nadk³adem o gruboœci 3–30 m.
W utworach miocenu, pomiêdzy Gliwicami a Kêdzie-
rzynem–KoŸlem, wystêpuje wêgiel brunatny miêkki (tzw.
lignit) w warstwach k³odnickich i kêdzierzyñskich. Wêgiel
ten, stwierdzony otworami wiertniczymi, nie ma znaczenia
gospodarczego. Wyj¹tek stanowiæ mog¹ ma³e z³o¿a, zale-
gaj¹ce p³ytko w warstwach kêdzierzyñskich (sarmat), w
których pok³ad wêgla ma gruboœæ ok. 3 m.
Rudy ¿elaza
Rudê ¿elaza wydobywano na Górnym Œl¹sku z utwo-
rów górnego karbonu i triasu, a na Œl¹sku Cieszyñskim z
utworów fliszu karpackiego. Ostatni¹ kopalniê tych rud
¿elaza zamkniêto w 1933 r. Ponadto eksploatowano rudy
darniowe, o czym œwiadcz¹ liczne œlady w okolicach Gli-
wic (Pilchowice, Soœnicowice, Rudy, Rudziniec).
Z utworów wêglanowych triasu, w okolicach Tarnow-
skich Gór i Bytomia w XVIII i XIX w., eksploatowano
¿elaziak brunatny (ruda limonitowa) z zag³êbieñ kraso-
wych, zawieraj¹cych 36–45% Fe.
Z kredowych i eoceñskich i³o³upków fliszu karpackie-
go eksploatowano w XIX w. sferosyderyty zawieraj¹ce
26% Fe. Najd³u¿ej, bo do 1889 r. wydobywano rudê pod
Jelenic¹ w Ustroniu dla miejscowej huty. Œlady dawnej
eksploatacji sferosyderytów, wystêpuj¹cych wœród i³ów
retyku, znane s¹ z okolicy WoŸnik. Kopalnie jurajskich
syderytów ilastych, w obszarze Czêstochowa–K³obuck
zamkniêto, ostatni¹ w 1982 r. Kopalin¹ towarzysz¹c¹ by³
i³o³upek, stosowany do produkcji klinkieru cementowego
(Gabzdyl, 1997).
Œl¹skie hutnictwo ¿elaza i stali pracuje na importowa-
nej rudzie ¿elaza i importowanych uszlachetniaczach stali.
Wykorzystywany jest równie¿ z³om metalowy. Produko-
wana jest surówka ¿elaza, g³ównie surówka wielkopieco-
wa do produkcji stali. Najwiêkszy producent to Huta
Katowice S.A. (obecnie w sk³adzie koncernu Polskie Huty
Stali S.A.) o wielkoœci produkcji ok. 3,5mln t/r (ok. 66%
produkcji krajowej). Produkowana stal surowa jest uzyski-
wana z pieców elektrycznych (huty Zawiercie, Baildon,
Zabrze, Batory, Czêstochowa) i z konwertorów (m.in. Huta
Katowice). Wielkoœæ produkcji stali surowej wynosi oko³o
4,3 mln t/r, przy wielkoœci produkcji w kraju, wynosz¹cej
w 2003 r. ok. 9,1 mln t.
Rudy cynkowo-o³owiowe
Górnictwo triasowych rud Zn-Pb na Górnym Œl¹sku, w
obszarze Tarnowskich Gór i Bytomia, zosta³o zaniechane.
Ostatni¹ kopalniê „Orze³ Bia³y” w Brzezinach Œl¹skich
zamkniêto w 1990 r. Obecnie w zak³adach „Orze³ Bia³y”
S.A. w Bytomiu i „Baterpol” sp. z o.o. w Œwiêtoch³owi-
cach odzyskuje siê o³ów ze zu¿ytych akumulatorów.
£¹czna zdolnoœæ produkcyjna tych zak³adów wynosi ok.
190 tys. t/r akumulatorów, tj. ok. 42,5 tys. t/r o³owiu meta-
licznego.
W Hucie Cynku „Miasteczko Œl¹skie”, produkuj¹cej z
importowanych koncentratów, jako uboczny produkt rek-
tyfikacji cynku rafinowanego, jest odzyskiwany kadm w
iloœci ok. 375 t (2003 r.). Na bazie tzw. metalu Dore`a,
dostarczanego przez H.C. „Miasteczko Œl¹skie”, odzyski-
wane jest srebro w AG — Tech. sp. z o o. w Katowicach. Z
odpadów hutnictwa miedzi, w IMN w Gliwicach, odzyski-
wane jest srebro.
Górnictwo triasowych rud Zn-Pb w obszarze olkuskim
(kop. Olkusz–Pomorzany), z uwagi na wyczerpuj¹ce siê
zasoby, i brak mo¿liwoœci nowych inwestycji na z³o¿ach
nie zagospodarowanych, znajduje siê w fazie schy³kowej.
Oprócz z³ó¿ niezagospodarowanych w obszarze olku-
skim, znajduj¹ siê one tak¿e w obszarze zawierciañskim
(Zawiercie I i II, Rodaki–Rokitno, Marciszów, Go³uchowi-
ce, i Porêba), w obszarze myszkowskim (¯arki i Winow-
no–Bêdusz) oraz w obszarze tarnogórskim
(Bibiela–Kalety i Miotek–Zielone) — wed³ug Gansdorfe-
ra i P³askonki, 1996.
Z³o¿a obszaru zawierciañskiego s¹ przed³u¿eniem, w
kierunku pó³nocnym, z³ó¿ obszaru olkuskiego. Okruszco-
wane s¹ g³ównie sp¹gowe partie dolomitów kruszcono-
œnych. Najlepiej zbadane zosta³o (kat C 1 ), najbardziej
zasobne z³o¿e Zawiercie I, na którym projektowano kopal-
niê pilotuj¹c¹. Zasoby oszacowano na ok. 19 mln t rudy o
zawartoœci 4,2% Zn i 1,5% Pb, a zasoby przemys³owe (wg
Outokumpu z Finlandii) na ok.16 mln t rudy o zawartoœci
6,2% Zn i 2,4% Pb. G³ówne zasoby rudy wystêpuj¹ w serii
o gruboœci 2–13 m, na g³êbokoœci 60–130 m. W rudzie,
obok siarczków Zn i Pb, wystêpuje baryt, srebro, kadm
oraz siarczki ¿elaza. Ruda jest niskoutleniona i ³atwo
wzbogacalna. Wschodnia czêœæ z³o¿a le¿y w granicach
Zespo³u Jurajskich Parków Krajobrazowych. Poza zainte-
resowaniem przemys³owym s¹ z³o¿a w obszarach mysz-
kowskim i tarnogórskim, g³ównie z uwagi na nisk¹ jakoœæ
rudy, niewielkie zasoby i trudne warunki geologiczno-gór-
nicze.
Udokumentowane w kategorii C 2 , wczesnopaleozoiczne
z³o¿e typu porfirowego rudy Mo-W-Cu „Myszków” zawie-
raj¹ce 283 tys. t Mo, 238 tys. t W i 875 tys. t Cu w ³upkach,
porfirach i granitoidach, nie znalaz³o siê w bilansie zaso-
bów kopalin.
Sól kamienna
W nadk³adzie górnoœl¹skiej formacji wêglonoœnej
GZW, w obszarze Rybnik–¯ory–Orzesze, wystêpuje mio-
ceñskie z³o¿e soli kamiennej. Obszar z³o¿owy ma
powierzchniê 12 x 7 km. Z³o¿e le¿y na g³êbokoœciach
100–150 m, nie jest zaburzone tektonicznie i jest typu auto-
chtonicznego. Seria solonoœna, o gruboœci do 100 m,
zawiera pok³ad soli kamiennej o gruboœci do 40 m, œrednio
20 m. Maksymalne gruboœci osi¹ga pok³ad w SE i E czêœci
z³o¿a. Obok soli wystêpuj¹ wk³adki gipsu, anhydrytu i ska³
ilasto- siarczanowych o zawartoœci 15–85% NaCl. W pro-
filu serii solonoœnej wydzielono cztery cyklotemy, kore-
luj¹ce siê z cyklotemami utworów solonoœnych Wieliczki
(Garlicki, 1994). Zasoby bilansowe oszacowano na ok. 2
mld t.
Zak³ady odsalania wód do³owych produkuj¹, w wyniku
utylizacji wód s³onych z kopalñ „Dêbieñsko” i „Budryk”,
sól warzon¹. Zdolnoœæ produkcyjna zak³adu „Dêbieñsko I”
wynosi ok. 45 tys. t/r. i „Dêbieñsko II” ok. 110 tys. t/r.
Siarka i gips
W obszarze Pszów–Kokoszyce–Rogów wystêpuje kil-
ka ma³ych, przyuskokowych z³ó¿ siarki rodzimej. Mioce-
ñska seria siarkonoœna znajduje siê wœród utworów
gipsonoœnych, tworz¹cych obrze¿enie niecki solnej Ryb-
nik–¯ory–Orzesze. Utwory gipsonoœne w s¹siedztwie
uskoków s¹ zastêpowane utworami siarkonoœnymi. Siarka
730
Zgłoś jeśli naruszono regulamin