Rushdie Salman - Sztanskie wersety.pdf - Klasyka - silver000

S ALMAN R USHDIE

S ZATAŃSKIEWERSETY

ANIOŁGIBRIL

AbynarodzićsięponownieśpiewałGibrilFariszta,spadajączniebiosnajpierw

musiszumrzeć.HodŜi!HodŜi!AbybezpieczniewylądowaćnaMatceZiemi,trzebanajpierw

latać.Tattaa!Takatun!JakmoŜewogólenatwojejtwarzypojawićsięuśmiech,jeŜeli

wcześniej nie zapłaczesz? Hej, panie szanowny, jak chcesz pan zdobyć miłość swojej

ukochanejbezjednegowestchnienia?Baba,jeŜelichcesznarodzićsięponownie...TuŜ

przedświtem,pewnegozimowegoporanka,wNowyRokalbocośkołotego,dwóchcałkiem

realnych,całkiemdorosłychŜywychmęŜczyznspadałozbardzowysoka,bozdziesięciu

tysięcy metrów, wprost do kanału La Manche, nie korzystając z dobrodziejstwa

spadochronówczyskrzydeł.Spadałowprostzjasnegonieba.

Mówięci,musiszumrzeć,mówięci,mówięrozlegałosięwciąŜiwciąŜpod

alabastrowymksięŜycem,aŜwkońcugłośny okrzykprzeciąłnoc: Dodiabłaztwoim

śpiewaniem!słowatezawisłyjakkryształwmroźnejbiałejnocy.Przykręceniufilmów

ruszałeś tylko ustami do muzyki z playbacku, oszczędź mi więc teraz tych piekielnych

hałasów.

Gibril,tensolistabezsłuchu,brykałsobiedotądwświetleksięŜyca.Śpiewałswoją

zaimprowizowanąpieśńmiłosną,pływałwpowietrzumotylkiemalboŜabką,toznowuzwijał

się w kłębek, aby następnie rozpostrzeć ręce i nogi, wyzywając prawienieskończoność

prawieświtu i przybierając heraldyczne postawy stojącą, leŜącą z podniesioną głową,

przeciwstawiając sobie niewaŜkość i przyciąganie ziemskie. Teraz, wypełniony radością

przekoziołkowałwkierunku,zktóregodochodziłsardonicznygłos:Ohe,Saladbaba,ochto

ty,wprostniedowiary.Cześć,staryCzamczo.Nacotamten,gderliwycieńlecącygłowąw

dół,wszarym garniturzezmarynarkązapiętąnawszystkie guziki,zrękomaprzyciele

iprzyjmującyjakorzeczoczywistąabsurdmelonikanaswojejgłowie,wykrzywiłsięjak

człowiek,którynienawidziprzezwisk.

Hej,SpoonowrzasnąłGibril,prowokująctymnastępnygrymas.TenWłaśnie

Londyn,bhai!Otonadchodzimy!Ciskurwieletamnadoleniebędąnawetwiedzieć,co

wnich stuknęło: meteory, błyskawica czy teŜ zemsta boŜa. Jak grom z jasnego nieba,

dziecinko!Dharrraaammm!Krrach!Nonie?Cozawejście,jar.Dajęsłowo:chlup.

Jakgromzjasnegoniebawielkaeksplozja,azarazponiejspadającegwiazdy.

Początekwszystkiego,miniaturoweechonarodzinczasu...odrzutowiecpasaŜerskiBustanlot

numerAI420eksplodowałbezjakiegokolwiekostrzeŜeniawysokonadolbrzymim,gnijącym

ipięknym,spowitymwśniegijasnooświetlonymmiastemMahagonny,Babilon,Alphaville.

AleprzecieŜGibriljuŜjenazwał,niewolnomitusięwtrącać:TenWłaśnieLondyn,stolica

Wilajatu, mrugał światłami w ciemności nocy. W tym czasie na himalajskiej wprost

wysokościkrótkotrwałeiprzedwczesnesłońcewtargnęłowpełnepyłustyczniowepowietrze,

echo zniknęło z ekranów radarów, a rozrzedzona przestrzeń wypełniła się ciałami

spadającymizEverestukatastrofykumlecznejbielimorza.

Kimjestem?

Czyjestktośjeszcze?

Samolotrozpadłsięnapółjakstrąkwyrzucającynasionaalbojajkoodsłaniające

swojątajemnicę.DwajaktorzyhałaśliwyGibrilizapiętypodsamąszyjępanSaladyn

Czamczaomocnozaciśniętychustachspadalijakokruchytytoniuzestarego,połamanego

cygara.Nadnimi,zanimi,podnimi,wszędziewtejpróŜnizawisłyodchylonedotyłufotele

lotnicze, stereofoniczne słuchawki, wózeczki do rozwoŜenia drinków, torebki uŜywane

wraziechorobylokomocyjnej,karty lądowania,kasety wideozakupionewwolnocłowej

częścilotniska,czapkizezłoconymisznurkaminaddaszkiem,papierowekubki,koce,maski

tlenowe.AtakŜeponiewaŜnapokładziebyłapewnaliczbamigrantówbyłowpowietrzu

sporo Ŝon, uprzednio przesłuchiwanych przez rozsądnych urzędników wykonujących po

prostuswojąpracę,ŜonpytanychowielkośćgenitaliówswoichmęŜówicharakterystyczne

brodawkinanich,atakŜeoto,jakąilośćdzieciuwaŜajązawystarczającązresztącodo

ślubnegopochodzeniatychdzieci,rządbrytyjskizawszemiałuzasadnionewątpliwościtak

więc mieszając się ze szczątkami samolotu, płynęły równie rozkawałkowane i równie

absurdalneszczątkidusz,przerywanewspomnienia,odrzuconeosobowości,obcięteojczyste

języki,pogwałconeprawadowłasnegoŜycia,nieprzetłumaczalnedowcipy,wygasłenadzieje

na przyszłość, utracone Ŝycie, zapomniane znaczenia pustobrzmiących słów, ojczyzna,

poczucie przynaleŜności, dom. Nieco ogłuszeni przez eksplozję Gibril i Saladyn spadali

pionowo jak zawiniątka upuszczone przez jakiegoś bociana, który nieostroŜnie otworzył

dziób. PoniewaŜ jednak Czamcza spadał głową w dół, w pozycji przyjmowanej przez

noworodkawchodzącegodokanałurodnegomatki,zacząłodczuwaćpewnąirytację,kiedy

Gibril odmówił spadania w tak prosty sposób. Saladyn nurkował, natomiast Fariszta,

machającrękomainogami,obejmowałpowietrzeiprzytulałsiędoniego,zapracowany

aktorzyna bez techniki. W dole czekały na ich wejście spowite w chmurach, z wolna

krzepnąceprądymorskiekanałuLaManchewwyznaczonejimstrefiewodnejreinkarnacji.

Hej,ram,japońskiebutymamzaśpiewał,tłumaczącstarąpiosenkęnaangielski

chybaznawpółświadomegoszacunkudlazbliŜającychsięgwałtowniegospodarzytejziemi.

O,proszę,angielskiespodnienoszę.Nagłowęwciśniętaczerwonaczapkaruska,apodtym

strojem dusza hinduska. Chmury jak pęczniejące bąble szybko pędziły ku nim

iprawdopodobnie,czytozpowodutajemniczejprzepastnościcumulusaicumulonimbusa

(potęŜne,falowaneobłokizczołaburzystałyprzytymnawschodziejakolbrzymiemłoty),

czy teŜ dlatego, Ŝe uwaga obu skupiona była na piosenkach (pierwszego na ich

wyśpiewywaniu, drugiego na wygwizdywaniu), czy teŜ przyczyniło się do tego drŜenie

wywołaneprzezeksplozjęwkaŜdymrazieoszczędzonaimzostałaświadomośćtego,co

nieuchronniezaraznastąpi.Jakabytegoniebyłaprzyczyna,cidwajludzie,Gibrilsaladyn

Farisztaczamcza,skazaninatoniekończącesię,ajednocześniezbliŜającesiędokońca

anielskodiabelskiespadanie,niezauwaŜylipoprostuchwili,wktórejrozpocząłsięproces

ichtransmutacji.

Mutacji?

Yessir, ale nie przypadkowej. Tam, w górze, w przestrzeni powietrznej, w tym

delikatnym,niezauwaŜalnymobszarze,któryzaistniałdziękitemuwiekowiiktórynastępnie

umoŜliwiłtenwiek,stającsięjednymzmiejscdefiniującychtostulecie,arenąruchuiwojny,

środkiem zmniejszającym planetę i pochłaniaczem potęgi, najbardziej niepewną

ikrótkotrwałązestref,iluzjonistyczną,nieciągłą,metamorficznąponiewaŜkiedywyrzuci

sięwszystkowgórę,wpowietrze,wszystkostajesięmoŜliwewkaŜdymrazie,dalekotam

wgórze,wtychbłądzącychaktorachzaszłyzmiany,zmiany,któreuradowałybysercestarego

pana Lamarcka:podwpływemekstremalnychwarunkówśrodowiska pojawiłysiępewne

cechycharakterystyczne.

Jakiecechy?Powoli,powoli;myślicie,ŜeAktStworzeniaprzebiegawpośpiechu?

PrzecieŜzobjawieniemrównieŜtaksięniedzieje...Popatrzcienatychdwóch.ZauwaŜyliście

cośnadzwyczajnego?Poprostudwajbrązowifaceci,spadającybezwładniejakkamienie.Nic

nowego,moŜeciepomyśleć:wdrapalisięzawysoko,przeskoczylisamychsiebie,lecielizbyt

bliskosłońca,czyŜnietak?

Nie,nieotochodzi.Posłuchajcie:

Pan Saladyn Czamcza, przeraŜony dźwiękami wydobywającymi się z ust Gibrila

Fariszty, odpowiedział na ten atak własnymi strofami. I oto Fariszta usłyszał, jak przez

nieprawdopodobnenocneniebopłyniestarapiosenka,wierszJamesaThomsonaodwersu

tysiącsiedemsetdotysiącsiedemsetczterdzieściosiem....zpoleceniaNiebiospopłynęły

radosnewersetyzustCzamczy,któregowargiprzybrałyzzimnaszowinistyczny,czerwono

białoniebieskikolor,heeentam,zlazuroweeegopowstałoceanu.PrzeraŜonyFariszta

śpiewałcorazgłośniejojapońskichbucikach,rosyjskichczapkach,niezmiennieczystych

subkontynentalnychsercach,leczwciąŜniemógłuciszyćgwałtownejrecytacjiSaladyna:

Rushdie Salman - Sztanskie wersety.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: