Najwyższa japońska góra (3776m n.p.m.) jest jedynym elementem naturalnego krajobrazu, co do którego nikt nie ma wątpliwości, że trzeba go zobaczyć. Fuji-san jest perfekcyjnie symetrycznym stożkiem wulkanicznym, który ostatnio aktywny był w 1707r. i swym wulkanicznym popiołem zasypał ulice Tokio, położonego w odległości 100km. Podczas wyjątkowo pogodnego dnia Fuji można z Tokio zobaczyć, ale przez większą część roku widoczna jest dopiero z odległości 100m, gdyż często schowana jest w chmurach. Najlepiej ogląda się ją w zimie i wczesną wiosną, kiedy to śnieżna czapa jeszcze wzmaga efekt. Oficjalny sezon turystyczny na Fuji to lipiec i sierpień, a Japończycy, którzy uwielbiają przestrzegać wszelkich przepisów, pakują się wtedy całymi gromadami na górę. Praktycznie można wejść na szczyt o każdej porze roku, ale w środku zimy wspinaczka zarezerwowana jest tylko dla doświadczonych alpinistów. Kiedykolwiek jednak będziesz się tam wybierał - potraktuj sprawę poważnie, bo to już wystarczająco wysoko, by odczuć skutki choroby wysokościowej, a dodatkowo pogoda potrafi być niemiłosiernie zmienna. Najlepszą porą na wejście na szczyt jest świt, z dwóch powodów - po pierwsze, aby zobaczyć wschód słońca, a po drugie - wczesny ranek to czas kiedy góra najrzadziej osłonięta jest chmurami. Znaczy to także, że wyprawę musisz zacząć po południu, aby zatrzymać się na noc w górskim schronisku (bardzo drogim) i kontynuować wspinaczkę z samego rana, albo też wspinać się przez całą noc. Pięć Jezior Fuji tworzy łuk wzdłuż północnej strony góry, jest to bardzo popularne miejsce na jednodniowe wycieczki z Tokio. Oferta turystyczna w tym rejonie obejmuje różne sporty wodne, parki rekreacji, lodowe groty, a przede wszystkim dobry widok na górę Fuji. Najlepszym sposobem na dojazd jest autobus odjeżdżający z dworca Tokio Shinjuku. Sieć linii autobusowych jest łatwa w orientacji i pozwala dostać się bez trudu w niższe partie gór i nad jeziora.
Kioto, ze swoimi setkami świątyń i ogrodów, było stolicą cesarstwa pomiędzy 794r. a 1868r. i do dziś pełni rolę centrum kulturalnego Japonii. Chociaż wokół tradycyjnej architektury miasta zacieśniają się zabudowania handlowe i przemysłowe, Kioto nadal jest miastem grabionych ogródków z ustawionymi tu i ówdzie kamieniami, z subtelnymi konturami świątynnych dachów i współczesnymi gejszami, do których tak tęsknią łowcy kiczowatych pamiątek. Pałac Cesarski jest jednym z kilku zaledwie, godnych oglądania, miejsc w centrum Kioto. Obecny budynek pochodzi z 1855r. i jest udostępniony do zwiedzana tylko w ramach większych, zorganizowanych wycieczek. Wschodnia część Kioto, a szczególnie dzielnica Higashiyama, dzięki swym wspaniałym świątyniom, spokojnym spacerom i tradycyjnym japońskim rozrywkom nocnym w Gion, zasługuje na to, by ją odwiedzić w pierwszej kolejności. Szczególnie atrakcyjna jest świątynia Sanjunsangen-do. Znajduje się tam 1001 statuetek tysiącrękiej buddyjskiej bogini miłosierdzia - Kannon. Na północnym zachodzie Kioto położonych jest wiele przepięknych świątyń zen, jedną z nich jest świątynia Kinkaku-ji, która w 1950r. została całkowicie spalona przez obłąkanego mnicha, a później odbudowana i pokryta w całości złotą folią. Swoim pokryciem - jesiennymi liśćmi - słynie także schowana w północno-zachodniej części miasta dzielnica Takao. Z Kioto można odbyć miłą jednodniową wycieczkę do zamku Himeji-jo. Jest to najwspanialszy z nadal istniejących japońskich zamków, znany jako "Biała Czapla", co pochodzi od jego majestatycznej białej bryły. W Kioto w ciągu roku odbywają się setki uroczystości, dlatego wcześniejsza rezerwacja noclegu wydaje się bardzo sensowna. Najbardziej widowiskowym jest święto Aoi Matsuri (15 maja), które odbywa się na pamiątkę wydarzeń z VIw., kiedy to modlący się do swoich bogów ludzie powstrzymali katastrofalną pogodę. Siedemnastego lipca ma miejsce najsławniejsze święto - Gion Matsuri, którego punktem kulminacyjnym jest wielka parada. A 16 sierpnia, podczas święta Damon-ji Gozan Okuribi rozpala się olbrzymie ogniska, aby w ten sposób pożegnać dusze przodków. Podczas Święta Ognia, Kurama-no-Himatsuri, 22 października, przez ulice przechodzi pochód przenośnych ołtarzy, którym towarzyszą młodzi ludzie z płonącymi pochodniami. Najwięcej noclegów średniej klasy znajduje się w północnej i północno-zachodniej części miasta, chociaż i na wschodzie jest kilka znośnych hoteli. Centrum Kioto jest świetnym miejscem, w którym znaleźć można japońskie i zagraniczne jedzenie za przystępne kwoty. We wschodniej części Kioto znajdują się restauracje yakitori i w zachodnim stylu.
Największy japoński park narodowy (2309km kw.) znajduje się w centrum Hokkaido - najdalej wysuniętej na północ i drugiej co do wielkości wyspie Japonii. W parku jest wiele łańcuchów górskich, wulkanów, jezior i lasów, dlatego jest wspaniałym miejscem na wędrówki i narciarstwo. Podczas lata i wczesnej jesieni cieszy się niewiarygodną popularnością i potrzeba zazwyczaj kilku dni, żeby skutecznie uciec od tłumów turystów. Sercem parku jest Sounkyo - znajduje się tu kurort z gorącymi źródłami i wąwóz; to także doskonały punkt startowy do górskich wędrówek do wnętrza parku. Furano to jeden z najsławniejszych japońskich ośrodków narciarskich - zjazdy w tamtejszym puchu uznawane są przez niektórych za najlepsze na świecie. W niewielkiej odległości na północny wschód od Furano znajdują się mało dostępne wioski z gorącymi źródłami: Tokachidake Onsen i Shirogane Onsen, które świetnie nadają się na wolne od tłumów bazy do wyjść na narty czy piesze wędrówk
Nagasaki jest pełnym życia, kolorowym miastem. Nieszczęśliwy los sprawił jednak, że stało się drugim celem bomby atomowej, co rzuca cień na fascynującą historię wcześniejszych kontaktów z Zachodem - z Portugalczykami i Holendrami. Epicentrum atomowej eksplozji było Ukrami, które jest dziś dostatnim, spokojnym przedmieściem. Znajduje się tam przejmujące Muzeum Bomby Atomowej, przywołujące wspomnienia horroru nuklearnego zniszczenia. W Parku Hipocentrum znajduje się kolumna z czarnego kamienia, oznaczająca dokładnie punkt, nad którym eksplodowała bomba; są tam również ruiny i pozostałości po wybuchu. Znajdujący się w świątyni Fukusai-ji dzwon w kształcie żółwia dzwoni każdego dnia o 11.02 przed południem - godzinie eksplozji. Wewnątrz świątyni zawieszone jest jedno z największych na świecie wahadeł Foucaulta - mechanizmu, który demonstruje ruch obrotowy Ziemi. Na południowym krańcu Nagasaki, w położonym na wzgórzach Glover Garden zebrano wiele przeniesionych z innych miejsc dawnych domów, w których mieszkali kiedyś Europejczycy. Ruchome schody, fontanny i złote rybki przypominają atmosferę Disneylandu, ale architektura domów jest ciekawa, a widok na Nagasaki przepiękny. Godzinę drogi na północ od Nagasaki znajduje się zdumiewająca rekonstrukcja holenderskiego miasteczka Huis ten Bosh. Jest tu replika rezydencji holenderskiej rodziny królewskiej, wiatraki, kanały i groble, a także sklep z serami. Najbardziej zdumiewający jest fakt, że miasteczko jest zamieszkane - żyje tu około 10tys. ludzi, którzy zapragnęli mieszkać w sterylnej wersji dalekiej Holandii w sterylnej wersji na tej najbardziej południowej wyspie Japonii
Znajdujący się na południu wyspy Kiusiu Park Narodowy Kirishima znany jest ze swoich przepięknych górskich krajobrazów, gorących źródeł i robiącego duże wrażenie wodospadu Sengri-taki, a także z dziko rosnących wiosennych kwiatów. Po dniu pieszej wędrówki, z wioski Ebino-kogen dotrzeć można na wierzchołki tworzących tu łańcuch wulkanów - jest to jedno z najciekawszych w Japonii miejsc do wspinaczki po wulkanach. Można też odbyć krótszy spacer wokół licznych jezior wulkanicznych - najbardziej intensywny, ciemny niebiesko-zielony kolor ma jezioro Rokkannon. Przepiękny jest widok ze szczytu góry Karakumi-dake na południe - przy bezchmurnym niebie zobaczyć można Kagoshimę - najbliższe wielkie miasto w okolicy, oraz dymiący stożek wulkanu Sakurajima, który jest wyraźnie nadaktywny. Do Ebino-kogen można dojechać bezpośrednim autobusem z Kagoshimy. ć w sterylnej wersji dalekiej Holandii.
Jeśli lubisz surowe marynistyczne pejzaże i masz słabość do tradycyjnego wiejskiego życia, a także chcesz odpocząć od nadmiaru wrażeń japońskiej kultury, godny polecenia jest półwysep Noto-Hanto, wystający z północnej części wyspy Honsiu. Najbardziej interesujący jest jego dziki i nieosłonięty zachodni brzeg, mniej zagospodarowany niż wcięty i zasłonięty brzeg wschodni. W rejonie tym odbywa się wiele uroczystości i obrzędów, do których należy trwający od 31 lipca do 1 sierpnia w Wajima, festiwal Gojio Daiko Nabune - jego główną częścią jest walenie w bębny w wykonaniu przebranych w maski demonów bębniarzy z głowami przystrojonymi morskimi wodorostami. Jest również święto Ishizaki Hoto, które odbywa się na początku sierpnia i znane jest z pochodu niosącego lampiony na wysokich drągach. Na półwysep Noto-Hanto można się łatwo dostać pociągiem z Kanazawy, Takaoki lub Toyamy.
Znajdujące się w Seagaia tzw. Ocean Dome ("kopuła oceaniczna") przyprawia o zawrót głowy - jest tu 140m białej, piaszczystej plaży leżącej nad oceanem pod nieustająco błękitnym "niebem", a wszystko w całkowicie kontrolowanym "naturalnym" środowisku. Wyda się to tym dziwniejsze, jeśli uzmysłowić sobie, że cały kompleks znajduje się o rzut kamieniem od najzupełniej autentycznych plaż z prawdziwymi falami i realnym piaskiem, na wybrzeżu Miyazaki-ken. To apoteoza japońskiej obsesji na punkcie sterylnej zabawy i parków rozrywki. Do Seagaia można się dostać autobusem z Miyazaki, dość dużego miasta położonego na południowo-wschodnim wybrzeżu Kiusiu.
alibi251