HISTORIA    CHOROBY

Data przyjęcia: zzz

Nr ks. klin. xxx                                                                                                         

Właściciel: xxx

I. Wywiad (anamnesis)

Pies wymiotuje bezskutecznie od kilku dni. Wcześniej nie był leczony, dwa lata temu wykonano zabieg sterylizacji w tutejszej Klinice Położnictwa. Pies jest osowiały, brak defekacji.

II. Ocena wartości osobniczej i ogólny stan zdrowia psa.             (generalia, et status praesens)

1. Opis zwierzęcia

- pies, samica, owczarek niemiecki, brązowy-podpalany, 10 lat, 42kg

- budowa ciała prawidłowa dla gatunku i wielkości zwierzęcia

- stan odżywienia dobry

- temperament zrównoważony

2. Badanie stanu ogólnego.

- C-38,2°C  T-93/ min.  O-28/ min.

- błony śluzowe naturalnych otworów ciała różowe, wilgotne

- węzły chłonne bez zmian

- pragnienie i apetyt zmniejszone

- reakcja na bodźce zewnętrzne zmniejszona

III. Badanie szczegółowe zwierzęcia.

Omacywaniem stwierdzono bolesność powłok brzusznych i silną obronę mięśniową.

IV.     Badanie dodatkowe.

Badanie morfologiczne i biochemiczne krwi- bez zmian.

Badaniem radiologicznym stwierdzono znaczne poszerzenie części zstępującej jelita grubego na odcinku 12 cm i o średnicy 7 cm wypełnionego masami kałowymi. Obecność koprolitów kałowych i gazu w prostnicy. Żołądek pusty, jelito cienkie puste wypełnione gazem. Pęcherz moczowy wypełniony w stopniu średnim. Pies otrzymał porcję barytu.

V.              Rozpoznanie (diagnosis)

Laparotomia diagnostica

VI.              Rokowanie (prognosis)

Ostrożne

VII. Leczenie.

Zastosowano leczenie operacyjne. Przygotowanego dietetycznie psa poddano premedykacji przy użyciu :

·      -siarczan atropiny- prep. Atropinum sulfuricum-0,05 mg i.m.

·      -ksylazyna- prep. Rometar- 2mg/kg m.c. i.m.

·      -diazepam- prep. Relanium- 1mg/kg m.c. i.m.

Po około 15 min. przystąpiono do znieczulenia ogólnego dysocjacyjnego przy użyciu :

·      -ketamina- prep. Narkamon- 15 mg/kg m.c. i.v.

Następnie psa ułożono w pozcji grzbietowej. Pole operacyjne wygolono, odtłuszczono spirytusem i odkażono jodyną. Psa zaintubowano i podłączono do znieczulenia wziewnego. Jako gazu znieczulającego użyto:

·      -halotan 2,5%  stężenie wprowadzające

·      -halotan 1,5% stężenie podtrzymujące

Pole operacyjne ograniczono jałowymi serwetami chirurgicznymi, które przypięto do skóry kleszczykami Backhausena.

Opis zabiegu operacyjnego

Dokonano cięcia powłok brzusznych w lini białej. Po przecięciu stwierdzono pusty żołądek. Jelita cienkie wypełnione były niewielką ilością treści pokarmowej. Stwierdzono zrost jelita cienkiego na długości około 15 cm ze ścianą pęcherza moczowego. Zrost ten odpreparowano na tępo, odpreparowany odcinek jelita usunięto w celu zapobieżenia kolejnym zrostom. Odcinek  ten ujęto w klemy jelitowe, obłożono serwetami i po podwiązaniu naczyń krezkowych przecięto nożyczkami w pobliżu klem. Krezkę przecięto dwoma cięciami zbiegającymi się ze sobą w miejcu, gdzie podwiązano główne naczynia krezkowe. Zespolenia jelita dokonano metodą koniec-do-końca szew węzełkowy zbliżający Alberta (Catgut 3-0) a następnie założono szew zatapiający Cushinga (Dexon 3-0). Następnie zszyto krezkę. Do jamy brzusznej podano antybiotyk Pen-Strep 2ml. Zaszyto otrzewną z mięśniami  pojedynczym szwem  węzełkowym (Dexon 2-0), tkankę podskórną szwem ciągłym na okrętkę nićmi wchłanialnymi (Dexon 2-0), a skórę zszyto szwem materacowym (Novafil 2-0). Ranę przemyto wodą utlenioną, a brzegi rany zdezynfekowano jodyną.

Leczenie pooperacyjne

Po zabiegu podano 1ml/10 kg m.c. antybiotyku Pen- Strep i.m. oraz płyn Ringera i glukozę 5% (1:1) 30 ml/kg m.c. i.v. Pacjent pozostał na leczeniu stacjonarnym.

W dniu 9.11.05 rano stwierdzono zejście śmiertelne psa. Zlecono badanie sekcyjne, które zostało wykonane w Katedrze Anatomii Patologicznej. Badaniem tym stwierdzono: obecność krwiaka wielkości głowy dziecka w jamie brzusznej oraz wybroczynowość narządów i tkanki podskórnej jamy brzusznej.

IX.  Rozpoznanie różnicowe (diagnosis differentialis)

1. Wgłobienie jelit  (invaginatio s. intussusceptio)

Przyczyny: u zwierząt młodych jako następstwo biegunki, w przebiegu leptospirozy u psów, wskutek obecności ciał obcych w jelicie, z powodu zaburzeń w układzie autonomicznym.

Objawy wgłobienia są typowe dla niedrożności mechanicznej, są to wymioty, ostry początkowo ból brzucha, biegunka, niekiedy krwawa i utrzymująca się zwykle bez przerwy, ewentualne parcia..

Rozpoznanie- badaniem palpacyjnym obecność wyczuwalnego przez powłoki brzuszne kiełbaskowatego tworu. Badanie rentgenowskie, po uprzednim podaniu środka cieniującego pozwala zwykle niezbicie potwierdzić rozpoznanie.

Leczenie: operacyjne, polega na wycięciu całej objętej wgłobieniem części jelita, niezależnie od tego czy ściana jest zmieniona czy nie.

2. Ciało obce w jelitach (corpora aliena intestinorum)

Przyczyny: różne przedmioty połknięte przez małe zwierzęta (kości, zabawki, ciała metalowe, tkaniny, kamienie), obecność pasożytów Trichuris vulpis w jelicie ślepym i w okrężnicy. Okrężnica lub jelito proste ulega zatkaniu zbitymi masami odwodnionego kału (coprostasis).

Objawami niedrożności przewodu pokarmowego są bóle brzucha i niepokój. Grzbiet zwierzęcia jest wygięty, apetyt zmniejszony aż do całkowitej utraty. Powłoki w stanach ostrych są napięte, wtedy też obserwuje się objawy wzdęcia. Charakterystyczne są wymioty, które następują na ogół po posiłkach, tym później, im dalej od żołądka znajduje się miejsce zatkania. Powoduje to przy długotrwałej chorobie do  powstawania odwodnienia i pogorszenia się stanu ogólnego. Wyrazem obrony organizmu na ciała obce w przewodzie pokarmowym jest początkowo biegunka. Ustępuje ona wkrótce i zwierzę w ogóle nie może oddawać kału. Jeśli obstrukcja nie jest zupełna, ilość kału jest ograniczona, jest on luźny i ciemny.

Rozpoznanie w większości wypadków udaje się na podstawie badania palpacyjnego. Wyczuwa się w jamie brzusznej nienaturalny, przesuwalny twór, bolesny jeśli choroba trwa dłużej niż 3 dni. Obraz rentgenowski pozwala bliżej określić kształt i położenie przedmiotu.

Leczenie operacyjne odpowiednio przygotowanego pacjenta (płyny w postaci kroplówek dożylnych, przy objawach otrzewnowych antybiotykoterapia). Operacja ma za zadanie usunąć  ciało obce tkwiące w przewodzie pokarmowym. Zwykle wystarcza przecięcie ściany jelita (enterotomia) i wydobycie ciała obcego. Jelito nacina się wzdłuż na przeciwległej stronie od krezki lub w poprzek, co pozwala uniknąć zbytniego zwężenia jego światła. Pasożyty wypełniające jelito ślepe łatwiej usunąć wraz z jelitem. W przypadkach uszkodzenia ściany jelita i martwicy, zmienioną część należy usunąć i wykonać zespolenie jelita.

2