RADIESTEZJA TO SPOSÓB NA POPRAWĘ WARUNKÓW ZDROWOTNYCH.doc

(314 KB) Pobierz

RADIESTEZJA TO SPOSÓB NA POPRAWĘ WARUNKÓW ZDROWOTNYCH

Każdemu marzy się własny, zdrowy i przyjazny dom, do którego chętnie wraca się, aby zregenerować siły po ciężko spędzonym dniu w pracy lub szkole. Dom, w którym wszyscy są zdrowi i radośni.

Co dla radiestety oznaczają pojęcia zdrowy i przyjazny dom? Jest to dom, w którym nie występują promieniowania szkodliwe dla zdrowia.

Przy obecnym postępie cywilizacyjnym powodującym intensywną urbanizację terenów, coraz trudniej znaleźć miejsca pod zabudowę, w których nie występują promieniowania szkodliwe dla zdrowia. Niestety rynek obrotu nieruchomościami kieruje się głównie zyskiem i coraz częściej budowane są osiedla domów (nawet o wysokim standardzie mieszkaniowym), które nie spełniają radiestezyjnych kryteriów zdrowego i przyjaznego domu.

W wielkomiejskich osiedlach, tzw. blokowiskach sytuacja jest o wiele poważniejsza niż w budownictwie o niskim stopniu intensywności, ponieważ oprócz naturalnych negatywnych czynników wynikających z wysokiego promieniowania terenu dochodzą dodatkowe ograniczenia. Są one spowodowane mało przyjazną technologią budowlaną, coraz większą ilością emitorów i odbiorników pól elektromagnetycznych oraz małym metrażem pomieszczeń, co często uniemożliwia właściwe (korzystne dla zdrowia) umiejscowienie funkcji spania i wypoczynku do występujących w mieszkaniu promieniowań.

W tej sytuacji koniecznością staje się korzystanie z usług jakie oferuje radiestezja.

CZYM JEST RADIESTEZJA?

Radiestezja jest umiejętnością świadomego odczuwania różnego rodzaju promieniowań naturalnych, tzw. geopatycznych. Jest wiedzą praktyczną pozwalającą na:
  rozpoznawanie i odróżnianie różnych promieniowań radiestezyjnych,
  unikanie zagrożeń związanych ze szkodliwym promieniowaniem,
  neutralizowanie szkodliwych promieniowań,
  korzystanie z dobrodziejstw zasobów ziemi przy poszukiwaniu zdrowego miejsca na dom, najlepszego miejsca na ujęcie wody,    złóż mineralnych,
  poszukiwanie zaginionych przedmiotów
  poprawę stanu zdrowia - patrz bioenergoterapia
Radiestezja to również umiejętność dokonywania trafnych codziennych wyborów, czyli profilaktyka, polegająca na wyborze najbardziej właściwych produktów żywnościowych, odczytywanie niedoborów poszczególnych składników pokarmowych i mikroelementów, wykazywanie wrażliwości na różne alergeny, sprawdzanie zgodności leków, itp.

Jakie są najczęściej spotykane promieniowania radiestezyjne?

W radiestezji wyróżnia się promieniowania naturalne i sztuczne.
Promieniowania naturalne, czyli geopatyczne wyczuwane są na powierzchni ziemi i w dolnych warstwach atmosfery. Źródłem radiacji naturalnych są:
  tzw. "podziemne cieki wodne" zwane też "żyłami wodnymi" - te nazwy budzą wiele wątpliwości, niemniej niezależnie od źródła    promieniowania pasma są wyraźnie wyczuwalne,
  uskoki i deformacje geologiczne, którym często towarzyszą złoża minerałów,
  promieniowania sieciowe (siatka szwajcarska i siatka diagonalna),
  promieniowanie jądra ziemi,
  radiacje towarzyszące zjawiskom radioaktywności, czyli tzw. "plamy radioaktywne".
Promieniowania geopatyczne o niskich wartościach są naturalnym elementem środowiska przyrodniczego. Promieniowania silniejsze są szkodliwe dla zdrowia i mogą być przyczyną różnych dolegliwości, osłabienia organizmu i chorób.

Promieniowania sztuczne, to takie, których źródłem są obiekty stworzone przez człowieka. Obejmują promieniowanie kształtu różnych obiektów, budowli, wyposażenia wnętrz, symboli, talizmanów. Niektórzy radiesteci zaliczają tu również promieniowania elektrostatyczne, promieniowania magnetyczne, promieniowania elektromagnetyczne oraz jonizujące, jednak ze względu na możliwość pomiaru ich za pomocą przyrządów i mierników fizycznych nie zaliczam ich do promieniowań radiestezyjnych a jedynie z radiestezją powiązanych.

CO TRZEBA ZROBIĆ, ABY MIEĆ ZDROWY DOM?

Jakie kryteria radiestezyjne powinien spełniać "zdrowy dom"?

Zdrowy dom to miejsce gdzie występują radiacje niskie i nieszkodliwe dla zdrowia przeciętnego człowieka (o niskim natężeniu do 12° w skali SRW/m² (skala warszawska), co jest równoważne z wartością powyżej 6600° w skali BOVISA. Oznacza to, że w miejscu spania moc naturalnego promieniowania nie powinna przekraczać 10° w skali SRW a biały kolor promieniowania powinien być stabilny. Warunek ten dotyczy również miejsc dziennego wypoczynku i nauki. W pozostałych miejscach, gdzie przebywa się stosunkowo krótko, natężenie promieniowania w strefie nie powinno przekraczać 18° w skali SRW/m² a moc promieniowania 60° w skali SRW, czyli nie być niższa od 2000° w skali BOVISA.

Najważniejsze to wybrać pod budowę właściwe miejsce spełniające powyższe kryteria. W tym celu należy wykonać radiestezyjną analizę i ocenę terenu poprzedzającą budowę domu, wskazując najlepsze miejsca oraz strefy o różnym stopniu zapromieniowania, ze wskazywaniem miejsc najkorzystniejszych i niekorzystnych dla zdrowia. Wybór "najzdrowszej" lokalizacji jest bardzo ważny, ponieważ już na samym początku eliminuje znaczną część szkodliwych dla zdrowia promieniowań.

Nie bez znaczenia pozostaje rozplanowanie obiektu, rozmieszczenie funkcji mieszkalnych i bryła budynku, co ma związek z promieniowaniem kształtu. Ważną rolę odgrywają zastosowane materiały, z których część posiada naturalne właściwości tłumiące, np.: drewno i cegła, a część może być źródłem szkodliwych promieniowań, np.: pustaki z popiołów dymnicowych, azbest, kleje płyt wiórowych.

A co robić, kiedy nie ma się wpływu na lokalizację i rodzaj budynku?

Takie sytuacje zdarzają się coraz częściej. Większość ludzi mieszka w budownictwie wielorodzinnym, w blokach lub kamienicach. Przeważająca większość tych mieszkań jest silnie zapromieniowana. Konstrukcje ścian i stropów często powodują deformacje i odbicia występujących promieniowań.

Najskuteczniejszym sposobem uniknięcia wpływu szkodliwego dla zdrowia promieniowania jest przemeblowanie, dostosowane do rozpoznanego w mieszkaniu promieniowania. W tym celu konieczna jest znajomość rodzaju i mocy promieniowań w poszczególnych pomieszczeniach. Doświadczony radiesteta w wyniku radiestezyjnego badania mieszkania powinien na planie rysowanym w skali pozaznaczać rozkład głównych promieniowań geopatycznych oraz wskazać miejsca niezapromieniowane.

Przeważnie niewielki metraż i narzucona z góry "funkcjonalność" uniemożliwia skuteczne przemeblowanie. W takich sytuacjach ostatnią deską ratunku pozostaje neutralizacja szkodliwych radiacji za pomocą sztucznych lub naturalnych odpromienników. Dobór i wstrojenie właściwego odpromiennika zazwyczaj znacznie poprawia warunki radiestezyjne w mieszkaniu. Odpromiennik powinien być wstrajany przez doświadczonego radiestetę. Dobrze wstrojony odpromiennik powinien zapewnić stabilne niskie promieniowanie w zneutralizowanej strefie o wartościach nie przekraczających 6°SRW/m² a moc zneutralizowanych najsilniejszych pasm nie powinna przekraczać 12° SRW = 6200° w skali BOVISA. W zneutralizowanym obszarze powinien dominować jednorodny radiestezyjny kolor biały. Dobry odpromiennik powinien działać przez okres, co najmniej kilku lat, a efekt jego pracy powinien być stabilny. Najchętniej korzystam z odpromienników ERW (ekrany radiestezyjne Woźniaka), RET (radiestezyjne ekrany Tomaszewskiego) i KA (odpromiennik geopatyczny Andrzeja Kolka).

RÓŻDŻKARSTWO, CZYLI SZUKANIE DOBREJ I SMACZNEJ WODY

Jaka jest jakość wody pitnej z kranów miejskich, większość z nas ma okazję doświadczać tego na co dzień. Tej sytuacji nie można zaradzić, zwłaszcza kiedy się mieszka w bloku. Natomiast, jeśli mieszka się w budownictwie jednorodzinnym, to można zapewnić sobie własne Ľródło wody pitnej, która będzie zdrowa i smaczna.

Zdrowa i smaczna woda na własnej działce z własnego ujęcia jest niewątpliwie dobrodziejstwem. Zdarza się, że wyszukiwanie miejsca na własne ujęcie wody jest koniecznością podyktowaną brakiem sieci wodociągowej na terenach podmiejskich. Radiesteta - różdżkarz wyznaczający miejsca pod ujęcie wody powinien precyzyjne określić punkt wiercenia, zarówno w terenie jak i na planie. Wraz z wyznaczeniem miejsca konieczne jest podanie głębokości zalegania i miąższości warstw wodonośnych. . Pozwoli to na orientacyjne oszacowanie kosztu budowy ujęcia wody. Ponadto wskazane jest oszacowanie, wydajności oraz orientacyjne określenie podstawowych parametrów zdrowotnych, jakim powinna odpowiadać woda przeznaczona do picia, czyli:
  brak skażenia bakteriologicznego (miano Coli = 0),
  stężenie jonów żelaza mniejsze od 0,2 mg/l,
  stężenie jonów manganu mniejsze od 0,05 mg/l,
  odczyn pH od 6,5 do 9,5,
  twardość określona zawartością CaCO3 w granicach 60 - 500mg/l,
  barwa i zapach nie budzące zastrzeżeń.
Tyczenie wody jest czynnością, która bardzo szybko podlega weryfikacji podczas wiercenia a parametry chemiczne wody są do zweryfikowania laboratoryjnie.

Wskazanie punktu pod ujęcie wody przez radiestetę ma na celu zwiększenie prawdopodobieństwa znalezienia smacznej i zdrowej wody do 80%.

PREDYSPOZYCJE RADIESTEZYJNE

Wiele osób zadaje sobie pytanie, jakie trzeba mieć zdolności, aby zostać radiestetą?

Predyspozycje radiestezyjne ma duża część populacji ludzkiej. Jednak nawet bardzo dobre predyspozycje, czyli właściwa wrażliwość radiestezyjna na odczuwanie promieniowań oraz wysoki indywidualny kolor radiestezyjny mogą być jedynie punktem startu do rozwinięcia tych zdolności w praktyczne umiejętności.

Moim zdaniem większość osób może w sobie rozbudzić zdolności radiestezyjne na potrzeby domowe. Może to zrobić praktycznie każdy, kto jest tym zainteresowany. Sprawdzanie zgodności spożywanych pokarmów, leków, różnych produktów nie jest skomplikowane i może być wykonywane przez każdego, kto pozna zasady bezpiecznego posługiwania się wahadłem i nauczy posługiwać biometrami. Źródłem wiedzy mogą być książki lub kursy podstaw radiestezji. Na tym etapie warto co pewien czas weryfikować swoje odczucia i wyniki z doświadczonym radiestetą aby uniknąć błędów spowodowanych autosugestią.

Rozróżnianie właściwości i lokalizacja podstawowych rodzajów promieniowań jest o wiele trudniejsza. Wymaga wiedzy teoretycznej, cierpliwości, długotrwałej praktyki oraz częstych ćwiczeń, które będą weryfikowane przez innych radiestetów. Jeśli, ktoś chce zawodowo zajmować się radiestezją lub poważnie traktować jako hobby to doradzam szkolenie, najlepiej przy miejscowym stowarzyszeniu radiestezyjnym, które zapewni rzetelną wiedzę teoretyczną oraz umożliwi praktykę pod opieką doświadczonego radiestety.

Przy predyspozycjach radiestezyjnych należy oprócz tych "właściwych" - ezoterycznych wymienić jeszcze kilka innych, myślę, że równie ważnych, takich jak:
  Uczciwość,
  Cierpliwość,
  Rzetelność,
  Stały rozwój swoich umiejętności
  Przestrzeganie zasad etyki

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

CZYM DLA MNIE JEST BIOENERGOTERAPIA?

W moim rozumieniu bioenergoterapia dziedziną wiedzy bardzo spokrewnioną z działem radiestezji, tzw. biotroniką. Biotronika zajmuje się badaniem procesów i zjawisk oraz oddziaływaniami bioenergoterapeuty na organizmy żywe (człowieka i zwierzęta) poprzez stosowanie metod bioenergetycznych i radiestezyjnych.

Bioenergoterapia jest zatem wiedzą i umiejętnością łączącą metodą pracy radiestezyjnej, zwłaszcza przy lokalizacji i odczuwaniu zaburzeń energetycznych ze specyficzną umiejętnością oddziaływania bioenergią wpływającą na poprawę i przywracanie stanu zdrowia. Świadome oddziaływanie energią staje się procesem równoważenia zaburzonej energetyki organizmu człowieka.

Bioenergoterapię traktuję jako niekonwencjonalną metodę przyczyniającą się do poprawy zdrowia, która może (ale nie musi) wspomagać leczenie medyczne.

KOMU MOGĘ POMÓC?

Każdemu, komu pomoc bioenergoterapeuty w danym momencie życia jest potrzebna ze względu na jego problemy zdrowotne. Każdemu, kto wierzy, że taka pomoc będzie skuteczna.

Każdego klienta traktuję z najwyższym szacunkiem, w zależności od wieku jak: ojca lub matkę, brata lub siostrę, syna lub córkę. Ustanowienie takiej relacji z klientem pozwala na osiągnięcie bardzo dobrych rezultatów, nawet w tzw. "beznadziejnych czy przewlekłych przypadkach". Sporadycznie zdarzają się sytuacje, kiedy taka relacja nie zachodzi z różnych przyczyn. Wówczas to klientem się nie zajmuję, traktując to jako tzw. "Siłę Wyższą".

CUDÓW NIE OBIECUJĘ

Nagłych uzdrowień i cudów nie obiecuję. Po prostu w nie nie wierzę.

Wierzę natomiast, że rzetelnie prowadzona i kompleksowa terapia, polegająca na aktywnej współpracy ze świadomym klientem może dać bardzo pozytywne oraz zaskakujące rezultaty, graniczące z cudem. Dla mnie to jest efekt doskonałej i harmonijnej pracy klienta i bioenergoterapeuty.

Co robię i jak pracuję?

Najważniejsze jest nawiązanie "kontaktu - dialogu" energetycznego z klientem. Jest to podstawą do dalszej harmonijnej pracy. Mając bardzo dobry kontakt jestem w stanie pomóc nawet przy bardzo skomplikowanych i trudnych schorzeniach. Bez "kontaktu" nie można mówić o skutecznej bioenergoterapii nawet przy błahych dolegliwościach.

Na początku "zapoznaję się" z klientem, tzn. badam jego siły witalne, dominujący kolor w aurze, polaryzację ciała, indywidualną wrażliwość na promieniowanie geopatyczne. Następnie sprawdzam rozkład zaburzeń energetycznych w organizmie, ich wielkość i związek z chorobą. Strefy zaburzeń energetycznych rysuję na schemacie sylwetki ludzkiej. Często takie badanie jest potwierdzeniem diagnozy lekarskiej, wskazaniem miejsca bezpośrednio powiązanego z chorobą albo też narażonego na zagrożenia chorobowe, teraz lub w najbliższej przyszłości.

Po tej wstępnej fazie w zależności od potrzeb stosuję najprzeróżniejsze techniki energetyczne, często łącząc je w różne sekwencje. W każdym przypadku zestaw oddziaływań energetycznych jest inny, dostosowany do wymagań, potrzeb i wrażliwości klienta. Nazwy tych technik, które stosuję, są dla mnie umowne:
  oczyszczanie, czyli ściąganie i usuwanie nadmiaru różnej jakości energii,
  oddziaływanie energią mającą różne właściwości w zależności od potrzeb,
  równoważenie energetyki organizmu poprzez udrożnienie przepływu energii w meridianach,
  równoważenie przepływu energii w poszczególnych czakrach, mostkowanie czakramów,
  zabiegi prowadzone w transie - odmiennym stanie świadomości umysłu (stan theta) o bardzo wysokim przepływie energii,
  elementy akupresury i masażu energetycznego,
  elementy programowania i warunkowania pewnych rytuałów wspomagających zdrowienie, psychokorekcja z elementami
   hipnozy,
  różne działania i techniki relaksacyjne,
  elementy koloroterapii i aromaterapii,
  stosowanie wybranych ziół
  i jeszcze wiele innych.

Zabiegiem najczęściej stosowanym wśród rodziny i przyjaciół są krótkotrwałe zabiegi wzmacniające, usuwające zmęczenie oraz dodające w danym momencie sił witalnych, ogólnie poprawiające nastrój i samopoczucie. Nie mają one charakteru terapii a jedynie doraźnego wspomagania.

SKUTECZNOŚĆ TERAPII

Bardzo ważne dla skuteczności terapii jest sprawdzenie czy na organizmie klienta znajdują się ślady zapromieniowania geopatycznego. Jeśli tak, to proponuję badanie radiestezyjne mieszkania z neutralizacją szkodliwych dla zdrowia promieniowań. Jest to bardzo ważne, ale często zaniedbywane przez bioenergoterapeutów. Diagnoza radiestezyjna jest dla mnie elementem diagnozy bioenergoterapeutycznej.

Częstą przyczyną schorzeń, dolegliwości i stałego osłabienia sił witalnych klienta jest fakt długotrwałego przebywania w miejscach o silnym promieniowaniu geopatycznym. Dotyczy to zwłaszcza długiej ekspozycji na promieniowania silne szkodliwe dla zdrowia w miejscach gdzie człowiek przebywa najczęściej, czyli: miejsca spania, miejsca wypoczynku dziennego i miejsca pracy.

Trudno mówić o skutecznej bioenergoterapii, jeśli po zabiegu bioenergoterapeutycznym klienta wraca do silnie zapromieniowanego domu. Jest poddawany szkodliwemu działaniu promieniowania. Co się wtedy dzieje? Nawet bardzo skuteczne działanie bioenergoterapeuty i zrównoważenie energii u klienta będzie krótkotrwałe. Cała energia, która ma oddziaływać leczniczo i przywracać równowagę, zostanie "zużyta" na zabezpieczenie przed szkodliwym promieniowaniem, a zaraz potem pojawią się z powrotem dolegliwości.

Bardzo ważne w pracy z klientem jest uporządkowanie przepływu energii w organizmie (bioenergoterapia) oraz w jego otoczeniu (radiestezja). Kształtowanie energii w przestrzeni życia codziennego człowieka jest tak samo ważne jak zharmonizowanie przepływu energii w jego ciele.

Jedną z różnic, podkreślanych przez bioenergoterapeutów w odniesieniu do medycyny konwencjonalnej zajmującej się usuwaniem objawów jest leczenie przyczyn choroby. Dlatego tak ważne jest, aby skuteczna i rzetelna terapia dotyczyła również znaczącej poprawy warunków środowiska, w którym mieszka klienta.

AKTYWNA WSPÓŁPRACA Z KLIENTEM

Zadaniem bioenergoterapeuty jest pomoc klientowi w rozwiązaniu jego problemów zdrowotnych poprzez właściwe zdiagnozowanie, oczyszczenie i oddziaływanie energetyczne, które przyczynia się do poprawy stanu zdrowia. Samo przychodzenie klienta na zabiegi nie zawsze wystarcza, chociaż często się zdarza, że może być skuteczne. Zadaniem klienta jest aktywnie uczestniczyć w terapii. Jak to należy rozumieć? Kiedy klient decyduje się na bioenergoterapię to musi mieć świadomość, że postępowanie oraz środki oddziaływania są zupełnie inne niż w przypadku medycyny akademickiej.

Jak działa bioenergoterapeuta? Jak już wspominałem wcześniej - poprzez świadome kierowanie energią, mające na celu równoważenie zaburzonej energetyki organizmu człowieka. Wyrównanie energii klienta, uaktywnienie i utrzymanie w harmonii przepływu energii jest warunkiem powracania organizmu do zdrowia.

Tu dochodzimy do kluczowego zagadnienia, co należy robić, aby po zabiegu jak najdłużej utrzymać stan równowagi i harmonijnego przepływu energii? To jest w dużym stopniu zadanie dla klienta. Jest to jego codzienna praca z problemem chorobowym. W moim przekonaniu klient musi być włączony w aktywną walkę z chorobą poprzez stworzenie pewnych stałych zachowań, które nazywam "codziennymi rytuałami", lub "zadaniami". Ma to kolosalne znaczenie dla całego procesu wychodzenia z choroby.

Co może być rytuałem? Każda czynność, która dodatkowo pojawia się w rozkładzie dnia i jest do zaakceptowania przez klienta, a którą będzie wykonywał z intencją walki z chorobą. Może to być: modlitwa, medytacja,afirmacje, picie naenergetyzowanej wody, , specjalna dieta, rytualne przyrządzanie posiłku, gimnastyka, nowa trasa dojazdu do pracy, różne postanowienia i wyrzeczenia. W każdym razie coś, co w sposób widoczny odmienia tryb życia w trakcie terapii. Każdy klient sam ustala rodzaj i ilość rytuałów. Rytuały są warunkowane podczas zabiegu, w trakcie którego klient jest w odmiennym stanie świadomości (theta). Każdorazowe wykonywanie rytuału wyzwala w kliencie korzystne reakcje energetyczne.

Tak więc, gotowość klienta do aktywnej współpracy przy bioenergoterapii w dużym stopniu wpływa na sukces nawet w bardzo trudnych przypadkach.

 

 

ZASADY TESTOWANIA EKRANÓW GEOPATYCZNYCH METODĄ RADIESTEZYJNĄ

Prawa autorskie zastrzeżone

Opracował:
Jakub Zemła

Konsultacja:
Wojciech Burzyński
Aleksander Kaczmarek
Andrzej Kolk
Witold Piasecki
Piotr Smażyński
Ryszard Tomaszewski
Romana Turewicz

WSTĘP
Na rynku istnieje wiele, tzw. "cudownych i niezawodnych wynalazków", których zadaniem jest poprawa warunków życia człowieka poprzez neutralizację szkodliwych dla zdrowia zadrażnień geopatycznych. Ostatnio coraz więcej pojawia się urządzeń, których działanie wzbudza wiele wątpliwości. Część z nich tylko nieznacznie zmniejsza promieniowanie geopatyczne, zaś zakres oddziaływania (patrz rozdz. 4) innych jest znacznie mniejszy niż gwarantuje to producent, jeszcze innym nie można przypisać cech ekranu, scharakteryzowanych w dalszej części wstępu. Zdarza się też, że niektóre są źródłem wtórnych radiacji radiestezyjnych.
Istnieje zatem duża potrzeba obiektywnej oceny skuteczności tych urządzeń określanych potocznie jako odpromienniki radiestezyjne, opartej na przejrzystej metodzie i jednoznacznych kryteriach. Chcąc uporządkować zasygnalizowane problemy należy stworzyć do tego właściwy system i instrumenty, czyli:
- Opracować ujednolicone zasady testowania oparte na zobiektywizowanych kryteriach
  i prowadzone w oparciu o proste procedury.
- Utworzyć zespoły badawcze radiestetów zajmujących się testowaniem
  (przy stowarzyszeniach działających w ramach Federacji Stowarzyszeń Radiestezyjnych).
- Przyznawać certyfikaty radiestezyjnej skuteczności ekranom ocenianym pozytywnie
 (patrz rozdz. 5).

Moderatory (odpromienniki, ekrany, neutralizatory) radiestezyjne to urządzenia, które swoimi właściwościami i oddziaływaniem mają zdolność skutecznego zmniejszania istniejących radiacji geopatycznych, a tym samym poprawy warunków życia w strefie środowiska człowieka do poziomu optymalnego.

Urządzenia te można podzielić na 3 grupy ze względu na sposób działania:
1. Przegrody odbijające lub odchylające radiacje. Wyróżnia się tu przegrody naturalne pełne tworzące lite, jednorodne warstwy takie jak: warstwy ze skorupek jaj, maty z surowców roślinnych, skóry zwierząt, folie metalowe, materace z nasion, glinobitki, wylewki wapienne z dodatkiem substancji białkowych oraz przegrody naturalne sieciowe, czyli wykorzystujące zjawisko interferencji: rozłożone miejscami woreczki z nasionami niektórych roślin, siatka z kamieni (otoczaków) odpowiednio spolaryzowanych. Znaleźć można również przegrody sztuczne takie jak niektóre materiały budowlane oraz symbole magiczne działające na poziomie mentalnym.
2. Urządzenia pochłaniając mające właściwości absorpcyjnie, do których należą niektóre metale, folie, materiały budowlane. Urządzenia te pochłaniając radiacje wymagają po pewnym czasie rozładowywania. Nadmiernie ich naładowanie powoduje w konsekwencji samoistne i niekontrolowane ich rozładowywanie, co jest niekorzystne dla użytkownika. Spotyka się urządzenia będące uziemionymi tarczami, w których pochłonięte radiacje rozładowywane są do gruntu.
3. Ekrany interferencyjne wykorzystujące w swoim działaniu zjawisko interferencji, czyli zasadę nakładania się fal. Zachodzi tutaj stabilne w czasie wzajemne wzmocnienie fali lub osłabienie w zależności od stosunków fazowych fal oraz umiejscowienia źródła. Efektem jest niwelowanie szkodliwych dla zdrowia człowieka składowych tła i wzmocnienie radiacji korzystnych dla zdrowia.

Przedmiotem opracowania zasad testowania moderatorów radiestezyjnych jest w zasadzie tylko grupa urządzeń działających na zasadzie interferencji (czyli grupa 3), będąca w handlu i potocznym słownictwie określana jako "odpromienniki". W dalszym ciągu opracowania będzie stosowana poprawna, choć skrócona nazwa EKRANY radiestezyjne.

Grupa ta pod względem charakterystyki przedmiotowej i handlowej cechuje się tym, że urządzenia są niewielkie w stosunku do strefy działania. Średnica ekranu w stosunku do średnicy zmoderowanej strefy wynosi od 1/10 a dochodzi do 1/100. Stanowią trwały, odporny na wstrząsy i uderzenia portatywny przedmiot a ponadto pozwalają na tworzenie serii o różnym zasięgu i charakterystyce, co dobrze odpowiada warunkom i wymogom zarówno radiestezyjnym i handlowym.
W stosunku do innych niż ekrany urządzeń moderujących tło "Zasady testowania" mogą stanowić jedynie materiał pomocniczy do określania skuteczności ich działania. Opracowanie zasad testowania powinno zobiektywizować oceny moderatorów radiestezyjnych.

1. ZASADY TESTOWANIA EKRANÓW:

1.1. PRZEDMIOT BADAŃ
Przedmiotem badań jest grupa urządzeń działających na zasadzie interferencji, będąca w handlu i potocznym słownictwie określana jako "odpromienniki" lub "neutralizatory". W dalszym ciągu opracowania będzie stosowana poprawna, choć skrócona nazwa - EKRANY radiestezyjne.

1.2. CEL BADAŃ:
Celem badań jest:
- Ocena skuteczności różnych ekranów i ich przydatności w praktyce radiestezyjnej.
  Skuteczność należy rozumieć jako zdolność do trwałego zmniejszania promieniowań
  geopatycznych tła w określonej strefie.
- Stwierdzanie zgodności testowanych ekranów z ich przeznaczeniem podanym w instrukcji
  przez producenta.
- Wskazanie najodpowiedniejszych ekranów przeznaczonych do moderowania radiacji
  geopatycznych w pomieszczeniach zamkniętych (mieszkania, biura, obiekty inwentarskie,
  sportowe, itp.) oraz na przestrzeni otwartej (pola, ogrody, lasy, tereny rekreacyjne, itp.)
- W dalszej perspektywie wyodrębnienie zbioru bezpiecznych i skutecznych ekranów, czyli
  takich, które spełniają warunki opisane w rozdziale 4, a następnie umożliwienie
  przyznawania certyfikatu bezpieczeństwa radiestezyjnego.

1.3. ZAKRES BADAŃ:
Zakres badań obejmuje następujące czynności i zagadnienia:
- Zapoznanie się z zasadą działania ekranu, z jego budową, instrukcją wstrajania i montażu,
  opisaną w instrukcji lub dostarczona przez producenta.
- Testowanie skuteczności działania według ściśle określonej procedury (opisanej w dalszej
  części).
- Analizę materiału zebranego w trakcie trwania testów.
- Ocenę ekranu pod kątem różnych możliwości jego zastosowania w praktyce radiestezyjnej.
- Ocenę walorów użytkowych, takich jak: trwałość, estetyka, itp.

2. PROCEDURY BADAŃ

2.1. PROCEDURA WSTĘPNA - WARUNKI PRZYJĘCIA:
Podstawą do rozpoczęcia testowania konkretnego typu ekranu jest jego formalne zgłoszenie do badań przez producenta lub organizację np.: stowarzyszenie radiestezyjne, organizację konsumencką, ew. osobę fizyczną lub prawną.

Zgłoszenie musi zawierać następujące informacje:
- Informację pisemną o zasadzie działania ekranu. Należy mieć jednak świadomość, że
  organizacje konsumenckie oraz osoby fizyczne i prawne mogą mieć kłopoty z podaniem
  takiej informacji.
- Informację o neutralizowanych przez ekran rodzajach radiacji z podaniem zasięgu działania.
- Instrukcję producenta dotyczącą i warunków instalowania ekranu oraz zasad jego
  konserwacji.

Po spełnieniu tych warunków ekran zostaje przekazany zespołowi badawczemu do przetestowania na poligonie.

2.2. MIEJSCE BADAŃ
Warunkiem obiektywnego testowania ekranów jest konieczność posiadania dobrze rozpoznanych poligonów do badań radiestezyjnych. Istnieje zatem konieczność posiadania trzech rodzajów poligonów:
1. Wewnętrznego, ogólnodostępnego w budynku, na którym odbywać się będzie testowanie w 1 etapie badań.
2. Wewnętrznych "domowych" poligonów, na których testo...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin