Prawo_konstytucyjne(2).pdf

(732 KB) Pobierz
212
Uniwersytet Śląski
Wydział Prawa i Administracji
PRAWO KONSTYTUCYJNE
Skrypt przygotowany pod zagadnienia egzaminacyjne
prof. R.M. Małajnego
Katowice 2008
Uniwersytet Śląski
Wydział Prawa i Administracji
I. PROBLEMATYKA WSTĘPNA
1. Pojęcie konstytucjonalizmu i jego podział
(wykład)
Elementy składowe:
ogół poglądów dotyczących ustroju państwa (element aksjologiczny – wartościujący)
ogół norm(głównie konstytucyjnych) dotyczących ustroju państwa (element normatywny)
szeroko rozumiana praktyka stosowania konstytucji (element socjologiczny).
Diariusz posiedzeń komisji i tekst konstytucji nie wystarczą do jej uchwalenia. Nie analiza konstytucji, lecz
praktyka potrzebna jest do jej uchwalenia. Potrzeba jest paru lat obowiązywania. Przy opracowywaniu konstytucji
należy dojść do kompromisu.
Podział konstytucjonalizmu:
konstytucjonalizm demokratyczny
angielski
francuski
amerykański
konstytucjonalizm niedemokratyczny
socjalistyczny
nazistowski.
2. Główne zasady konstytucjonalizmu angielskiego
(wykład)
bikameralizm – dwuizbowość Parlamentu (w Anglii: Izba Lordów i Izba Gmin). Za jego początek uznaje
się rok 1265, kiedy to w Londynie zwołano radę królewską, w której zasiedli przedstawiciele różnych
stanów. Jest to symboliczna data powstania Parlamentu, a jego dwuizbowość ustaliła się trochę później.
idea reprezentacji – polega na tym, iż władzy zwierzchniej nie sprawuje bezpośrednio sam naród, ale w
jego imieniu i na jego rzecz sprawują tę władzę przedstawiciele narodu.
system rządów parlamentarnych – w systemie tym obowiązuje trójpodział władzy, jednak organy
władzy ustawodawczej i wykonawczej (w przeciwieństwie do systemu prezydenckiego) ściśle ze sobą
współdziałają. Nadrzędne, lub co najmniej równorzędne stanowisko w stosunku do organów władzy
wykonawczej stanowi parlament. Większość parlamentarna powołuje rząd, który jest od niej zależny i jest
przed nią odpowiedzialny politycznie. Rząd ustępuje po otrzymaniu wotum nieufności w parlamencie.
Funkcje w rządzie i parlamencie mogą być łączone.
3. Główne zasady konstytucjonalizmu francuskiego
(wykład)
idea konstytucji (pisanej - jako ustawy zasadniczej w państwie, pojawiła się w okresie rewolucyjnych
przemian ustrojowych i walki o władzę polityczną w końcu XVIII w. pierwszą konstytucją pisaną była
Konstytucja USA z 1787 r. Najstarszą konstytucją europejską jest polska Ustawa rządowa z 3 maja 1791
r., następnie Konstytucja francuska (także z 1791 r.). Jednakże czynniki uniwersalne, które wpłynęły na
spisanie zasad ustroju politycznego swoje korzenie mają w francuskiej myśli politycznej XVIII w. (poglądy
szkoły prawa natury, teoria podziału władzy w ujęciu monteskiuszowskim).
Katowice 2008
Uniwersytet Śląski
Wydział Prawa i Administracji
idea suwerenności narodu (twórcami jej byli J. Bodin ( Sześć ksiąg o Rzeczypospolitej ) i J.J. Rousseau
( Umowa społeczna z 1762). Doktryna russowska oddziaływała na twórców nowoczesnego prawa
publicznego w dobie rewolucji burżuazyjnej we Francji i legła u podstaw zasady wyrażonej w art. 3
Deklaracji Praw Człowieka i Obywatela z 1789 r. („początek wszelkiej władzy zwierzchniej należy z istoty
swej do narodu”). Zasada ta polega na tym, że władza najwyższa w państwie (władza suwerenna) znajduje
się w rękach narodu jako wspólnoty prawnej tworzonej przez wszystkich obywateli.)
idea praw jednostki (pierwsze dokumenty konstytucyjne odnoszące się do praw jednostki pojawiły się w
średniowiecznej Anglii (np. Wielka Karta Wolności z 1215 r.). Jednakże dokumenty te dotyczyły tylko
niektórych stanów. Całościowe ujęcia pojawić się mogły dopiero w końcu XVIII w., gdy sformułowane już
zostały koncepcje doktrynalne. Pierwszeństwo tym razem przypadło Ameryce (1776 – Wirginia;
Deklaracja Niepodległości z 4 lipca 1776 r.). na kontynencie europejskim rolę podstawową odegrała
Francja – jej Deklaracja Praw Człowieka i Obywatela z 26 sierpnia 1789 r. do dziś jest traktowana jako
dokument obowiązujący. Francuska Deklaracja wywarła też najsilniejszy wpływ na kształtowanie się
europejskiej myśli konstytucyjnej w następnym stuleciu.)
idea rozdziału władz (znalazła wyraz w art. 16 Deklaracji Praw Człowieka i Obywatela z 1789 r., który
stwierdza, że nie ma konstytucji w takim społeczeństwie, gdzie nie zostały zagwarantowane prawa
jednostki i nie przyjęto zasady podziału władzy. Monteskiusz w „Duchu praw” przedstawił rozwiniętą
zasadę rozdziału władzy.)
Esmein (czyt. Ismę) przydziela idee swojej ojczyźnie.
4. Główne zasady konstytucjonalizmu amerykańskiego
(wykład)
idea federalizmu (państwa składowe delegują niejako część swej suwerenności nowemu państwu przez
siebie powołanemu, państwu nadrzędnemu, jakim jest państwo związkowe.)
idea judicial review
prawo sądów powszechnych do interpretowania prawa z konstytucją włącznie
prawo sądów powszechnych do badania konstytucyjności ustaw
1803r. – Marbury v. Madison; J. Marshall: ktoś musi stać na straży przestrzegania konstytucji a mają być to SĄDY
Od 1920 roku treść ustaw badają trybunały konstytucyjne.
5. Główne zasady konstytucjonalizmu tzw. socjalistycznego
(wykład)
Negacje zasad konstytucjonalizmu demokratycznego,reguł burżuazyjnych.
idea zwierzchnictwa ludu- byli posiadacze i pasożyci społeczni nie wchodzą w kład ludu; lud („lud
pracujący miast i wsi”) – warstwa niższa, naród – bardziej uniwersalny
idea jednolitości władzy państwowej- przeciwieństwo rozdziału władzy, władza ma być tylko w
Parlamencie
system Rad jako system rządów – np. Komuna Paryska.
6. Główne zasady konstytucjonalizmu nazistowskiego
(wykład)
faktyczne połączenie aparatu partyjnego z państwowym (nie rozdzielali ich)
Katowice 2008
Uniwersytet Śląski
Wydział Prawa i Administracji
zasada „das Fűhrerprinzip” – zasada wodzostwa
Hitler uważał, że tytuły : kanclerz, prezydent, premier są operetkowe i dla siebie wymyślił „wódz”. Został on
kanclerzem gdy Hindenburg zmarł ,a w 1934 roku także prezydentem. Posiadł w swoich rękach władzę
wykonawczą, sądowniczą i ustawodawczą co określa się mianem „wodzostwa”.
7. Pojęcie i przedmiot prawa konstytucyjnego
(książka: prof. W. Skrzydło)
Pojęcie
zespół norm prawnych zawartych w konstytucji i innych ustawach konstytucyjnych; tworzą one grupę
przepisów wyróżniającą się swoją szczególną mocą prawną – najwyższą w całym systemie prawa
zespół norm prawnych, których przedmiotem jest uregulowanie ustroju politycznego i społeczno-
gospodarczego państwa.
Historia
Termin „prawo konstytucyjne” pojawił się w XVIII wieku we Francji. Podczas rewolucji francuskiej tworzyły się
fundamentalne kategorie nowoczesnego ustroju politycznego. Twórczy Deklaracji Praw Człowieka i Obywatela
utożsamili to prawo z prawem wolności.
Nazwa ta początkowo oznaczała zespół norm prawnych dotyczących ustroju państwa.
„prawo państwowe”
zespół norm mających za przedmiot uregulowanie podstawowych instytucji ustroju społeczno-
gospodarczego i politycznego
„prawo polityczne”
rozumienie polityki jako całości wiedzy o państwie; przedmiotem norm było określenie ustroju
państwa
specyficzne właściwości tych norm
„prawo parlamentarne”
T. Jefferson: było to prawo, które „rządzi senatem”, złożone z przepisów konstytucji, z reguł działania
senatu, z reguł przestrzeganych w parlamencie angielskim, niezbędnych do kierowania debatą w izbie
szersze znaczenie: normy prawne odnoszące się do kompetencji organizacji i trybu działania
parlamentu; składa się z przepisów konstytucyjnych, ustawowych, regulaminowych i ze zwyczajów,
które mają istotne znaczenie dla działania izby
węższe znaczenie: prawo wewnętrzne parlamentu = regulamin parlamentu; wyraża to tradycyjna
autonomię izby i jej władzę samoorganizacji
Przedmiot
Podmiot władzy suwerennej w państwie i sposoby jej sprawowania
do kogo należy najwyższa władza w państwie – władza suwerenna
jaka jest forma i charakter państwa
Podstawy ustroju społeczno – gospodarczego i politycznego państwa
formy własności w państwie, mechanizmy jej ochrony
sposoby organizacji życia gospodarczego i społecznego
Katowice 2008
Uniwersytet Śląski
Wydział Prawa i Administracji
podstawowe instytucje tego ustroju mające fundamentalne znaczenie dla życia politycznego,
społecznego i gospodarczego państwa
„demokratyczne państwo prawne”
ustrój społeczno – gospodarczy: w Konstytucji PRL z 1952 roku jest własność społeczna jako „główna
podstawa siły gospodarczej i pomyślności narodu”; nie ma takiej kategorii w Konstytucji RP z 1997
roku; art.20 Konstytucji RP z 1997r.: „podstawą ustroju Polski jest społeczna gospodarka rynkowa
oparta na wolności działalności gospodarczej, na własności prywatnej oraz na solidarności, dialogu u
współpracy partnerów społecznych (…)”; wolność działalności gospodarczej i własność prywatna są
podstawą społecznej gospodarki rynkowej jak i własność jest także konstytucyjnym prawem
obywatelskim (Art.64 Konstytucji RP 1997r.).
System organów państwowych
wskazanie struktury organów państwa, trybu ich funkcjonowania oraz ich wzajemnego stosunku do
siebie
Status obywatela w państwie
prawa i wolności obywatela, nakładane na niego obowiązki
procedury ochrony praw i wolności człowieka
Podstawy systemu wyborczego
sposób powoływania organów przedstawicielskich.
8. Prawo konstytucyjne a instytucje polityczne
(wykład)
Prawo konstytucyjne reguluje instytucje polityczne
organy państwowe
partie polityczne
związki zawodowe i wyznaniowe
grupy interesu
organizacje społeczne, młodzieżowe, regionalne, kobiece itd.
Ad.1.
W konstytucji najwięcej jest zamieszczonych informacji o organach państwowych, a mało o innych organach
społecznych.
Ad.2.
Partie polityczne nie rządzą bezpośrednio – rządzą parametrycznie np. partia ma bezwzględną większość w sejmie.
Carl Löwenstein : „partie polityczne działały w próżni” – nie było ich w konstytucji.
Jedna osoba w imieniu każdego klubu poselskiego wypowiada się na temat projektu ustawy.
Pod koniec lat 50’ Turcja i Argentyna dopuściła partie polityczne do treści konstytucji.
Ustawa RFN z 1967 roku stała się wzorem do naśladowania, ponieważ zdelegalizowała partie komunistyczne.
„Szef” uznany jako kierownik partii, klubu .
Dziś rządzą partie polityczne i ma być o nich w konstytucji, ale nie należy ich uprzywilejowywać tzn. wymieniać
nazw.
W 1989 roku następuje „wysyp ustaw” w dawnych państwach socjalistycznych, aby uregulować ich status prawny :
„partia kieruje, rząd rządzi”.
W 1990 roku nastąpiła „polska prowizorka” – polska ustawa o partiach. Przepisy dotyczące zakładania partii były
zbyt liberalne. Na początku skład 10 osób został podniesiony do 1000 osób aby można było założyć partię np. Partia
Eskimosów Polskich.
Katowice 2008
Zgłoś jeśli naruszono regulamin