NCZAS_29-30_2009.pdf

ChRL:

Turkiestan

wrze

Korwin-Mikke:

Jak założyłem

„NCz!”

Chodakie wicz:

Gross

odszczekał

Rok XX

Nr 29–30

(1000–1001)

18–25 lipca 2009

numer podwójny

Cena 7 zł w tym 7% VAT

www.nczas.com

100 INDEKS 366692 ISSN 0867-0366

NR 29-30 (1000-1001) 18-25 LIPCA 2009

www.nczas.com

Listy, listy...

HISTORIA

„Nasi” górą (gratuluję!)?

7 lipca 2009 r. z okazji swojej nomina-

cji p.prof. J. Buzek nakreślił swoją wizję

przewodniczenia PE:

1. „Polska powinna jak najszybciej raty-

ﬁ kować Traktat reformujący, ponieważ to

zwiększy uprawnienia przewodniczącego

PE”.

Owszem, ale tylko na 2,5 roku, potem

przewodnictwo obejmie M. Schultz (cóż,

nie spotkałem, ale podobno ekstremistycz-

nych poglądów).

2. „Powinniśmy dołożyć starań, by kraje

mające obecnie za walutę euro na tym

zyskiwały”.

To m oże niech Polska płaci jakiś podatek

w tej intencji?!

jedynych zbawców Polski.

A ludzie o rozumach w po-

staci ekranu telewizyjnego

w to wierzą i popierają.

Jednocześnie po kolei elimi-

nuje się niezależność orga-

nów państwa. „Niezależne”

sądy są już obecnie kpiną.

Media prawie w całości są

w ich rękach. Chcą zniewo-

lić Naczelną Izbę Kontroli,

eliminują IPN i tak dalej.

Można uznać, że decydenci

oczyszczają sobie pole przed przejęciem

władzy. Skompromitowanie tych pseudopa-

triotów z PO nie będzie trudne. Oni u ludzi

samodzielnie myślących już od dwóch lat

są skompromitowani. A zatem czy czeka

nas putinizacja Polski? Panowie, musimy

im przeszkodzić, nie możemy pozwolić na

„eliminowanie” polskości i nas, Polaków.

Andrzej Fidziański

Od Redakcji: Co dokładnie ma Pan na

myśli, pisząc o „prasie prawicowej”? Na

łamach „NCz!” lewica (zarówno „cen-

trowa”, jak i „narodowa”) nie ma lekko.

Zważywszy na wyniki wyborów w ciągu

kilku ostatnich lat, trudno doszukać się

więcej niż kilku procent „samodzielnie

myślących”, którzy – stosownie do Pana

deﬁ nicji – sejmowy establishment spisali

na straty.

UPR był ok 1-2%. To jed-

nak za mało na wniosek.

Ciekawość wrodzona

pchnęła mnie jednak do

sprawdzenia wyników

wyborów w różnych

miejscach i przypadkiem

zauważyłem, że od ogól-

nego obrazu teoretycznie

zrównoważonej różnicy

zdań znacznie odbiegają

wyniki w aresztach śled-

czych i zakładach kar-

nych. Gdzie bym nie sprawdził, wyniki PO

wahały się między 70% a 90%, natomiast

rezultaty WSZYSTKICH pozostałych ko-

mitetów – 1-5% (łącznie z PIS, który nie

uzyskiwał więcej niż 5%). Wnioski proszę

wyciągnąć samemu.

Marcin Tarnowski

Od Redakcji: Właściwy człowiek na

właściwym miejscu – przynajmniej w opi-

nii europejskiego establishmentu . Beligj-

ski „Le soir” przeprowadził w PE wywiad

na temat p.Jerzego Buzka. Dziennikarzom

wyszło, że pan profesor jest „człowiekiem

słabym i ulegającym wpływom” i równo-

cześnie „człowiekiem kompromisu”, który

„zawsze szuka równowagi i rozwiązania,

które zadowoli wszystkich”. Jak sugerują

złośliwi – zwłaszcza Niemców...

Marcin Gajda

Liberałowie i Hitler

Nie przegapcie wywiadu, jakiego Em-

manuel Todd udzielił „Dziennikowi” (do-

datek „Europa” z 4-5 lipca). Okazuje się,

że Hitlera stworzyli liberalni ekonomiści,

„uniemożliwiając stosowanie zdroworoz-

sądkowych rozwiązań”.

Mirosław Sułek

Od Redakcji: Pan Emmanuel Todd już

wcześniej zasłynął na łamach „Dziennika”

oskarżeniem Polski o... „przegraną” Fran-

cji, która odrzuciła w referendum konsty-

tucję europejską! Sam pisze o sobie jako

„wielkim admiratorze Keynesa”. Jeśli zaś

chodzi o „liberalnych ekonomistów” i Hi-

tlera, zamiast komentarza proponuję cytat

ze wspomnianego przez Pana artykułu:

„Natomiast pierwszą osobą, która zadzia-

łała wbrew liberalnej ortodoksji , która

ośmieliła się na zdroworozsądkowe kro-

ki w gospodarce – wielkie inwestycje pu-

bliczne itd. – był Hitler. W dwa, trzy lata

w radykalny sposób zmniejszył stopę bez-

robocia. Od chwili gdy przestał słuchać

rad liberalnych ekonomistów i praktycz-

nie zlikwidował bezrobocie w Niemczech,

zyskał (…) zaufanie, które pozwoliło mu

rozpętać drugą wojnę światową (…) .

To liberalni ekonomiści, uniemożliwia-

jąc stosowanie zdroworozsądkowych

rozwiązań, stworzyli Hitlera („Żyjemy

w przegranym świecie - po kapitalizmie

została tylko pustka”, „Europa” nr 274,

4 lipca 2009 r.). Na artykuł szkoda Pań-

stwa czasu. Jeśli jednak ktoś chce zgłębić

soc-argumentację francuskiego polito-

loga i demografa, może to zrobić pod

tym adresem: http://tiny.pl/hhmmz

Zaniepokojenie

Mam wrażenie, że prasa prawicowa zbyt

lekko przyjmuje to wszystko, co Platforma

Obywatelska szykuje nam w najbliższej

przyszłości. W moim rozumieniu obecna

sytuacja polityczna bardzo przypomina

tę w Rosji za czasów wczesnego Jelcyna.

Wszechwładne służby specjalne powoli

przejmują absolutną władzę nad państwem

i eliminują niewygodnych ludzi, a następ-

nie wysadzając domy z własnymi obywate-

lami, doprowadzają do wojny w Czeczenii,

co kompromituje i jednocześnie eliminuje

Jelcyna. Cała władza dostaje się w ręce by-

łych kagiebowców – era Putina i całkowite

wyeliminowanie opozycji. Spójrzmy na Pol-

skę. Osobnicy niewygodni dla uprzednich i

obecnych interesów ludzi służb specjalnych

są zabijani – jak to się mówi dowcipnie,

„eliminowani”. Przykładem są: Falzmann,

Pańko, Jaroszewiczowie, Sekuła, Papała.

Żadna z tych zbrodni nie została wyja-

śniona i osądzona. Jednocześnie potężne

wpływy ludzi byłych służb specjalnych w

mediach i w gospodarce popierają zupeł-

nie przeciętnych ludzi, z których składa się

PO. Przecież ludzie typu Tuska, Chlebow-

skiego, Schetyny nie wykraczają mentalno-

ścią ponad poziom małomiasteczkowych

cwanych żulików o wybujałych ambicjach,

dla których tam jest ojczyzna, gdzie im jest

dostatnio. Jest to tym bardziej groźne dla

nas, że przedstawia się tych prostaków jako

Reakcja na „Fałszerstwo

wyborcze udowodnione”

Przeczytałem właśnie artykuł p.Korwin-

Mikkego i po krótkim namyśle z przykro-

ścią muszę stwierdzić, że taka fotograﬁ a

nie stanowi przekonującego dowodu. Bez

trudu wyobrażam sobie, jak prawnik Ko-

misji obala dowód, podając domniemanie

złej woli młodych ludzi fotografujących

kartę w stanie jak w artykule, a potem w

celu oskarżenia komisji o fałszerstwo do-

stawiających drugi krzyżyk, nawet innym

długopisem (!). Dość trudnym do obale-

nia dowodem byłby dopiero ﬁ lm, choćby

nakręcony komórką, gdzie widać by było

cały ciąg zdarzeń, od postawienia krzyży-

ka do wrzucenia karty do urny. Szczerze

pisząc, następnym razem, tak właśnie za-

mierzam postąpić.

Marek A. Śmiechowski

Państwa ostatnie wydanie (nr 27-28,

rok XX) i zamieszczony w nim artykuł na

temat fałszowania wyborów w Polsce za-

inspirowały mnie do odnalezienia mojej

komisji wyborczej w celu sprawdzenia,

czy są głosy: mój i żony. Głosy się znala-

zły (wnioskuję po tym, że było zero głosów

nieważnych i pięć na UPR, czyli ponad

4%). W sąsiednich komitetach, gdzie było

zawsze ok 5% głosów nieważnych, wynik

Za wszelkie pomyłki przepraszamy, prosimy

o wyrozumiałość i nadsyłanie nam informacji

o dostrzeżonych błędach.

NR 29-30 (1000-1001) 18-25 LIPCA 2009

Numer 1000!

może nawet przestaną funkcjonować.

Poprzedni moment przetasowania miał

charakter polityczny. Największym jego

zwycięzcą jest „Gazeta Wyborcza”, która

zagwarantowała sobie – moim zdaniem,

w skrajnie nieuczciwy sposób – monopol

na bycie gazetą opozycji i która kupony od

tego kapitału odcina po dziś dzień. Cho-

ciaż i jej pozycja i poczytność z dnia na

dzień się zmniejszają. A w skali roku są to

spadki kilkunastoprocentowe. W podobnej

sytuacji jest także większość pozostałych

dzienników, a zamknięcie dwóch spośród

nich, czyli „Dziennika” i „Polski”, zostało

już praktycznie przesądzone.

Nowe przetasowanie jest więc w toku

i ma charakter głównie technologiczny.

Oczywiście my przewidujemy, że z gazet

ostaną się prawdopodobnie głównie te w

T OMASZ S OMMER

W łaściwie od początku mojej

przygody z „NCz!” zastana-

wiam się nad jednym: czy

jest możliwe przebicie się z

tym tytułem do pierwszej ligi pod względem

nakładu? JKM w jubileuszowym tekście na

str. VII przekonuje, że trudność tego zadania

polega na tym, że czasami liczy się moment

startu, a z przyczyn, które wyjaśnia, „NCz!”

spóźnił się o ten jeden, decydujący roczek.

I w związku z tym do momentu kolejnego

przetasowania prawdopodobnie skazany

jest na funkcjonowanie na swoim poziomie.

Sam JKM bowiem próbował nawet swego

czasu przerobić tygodnik na dziennik, ale

próba ta spaliła na panewce.

Wydaje się jednak, że taki moment prze-

tasowania powoli się zbliża czy nawet już

jest w toku. Choć bowiem „NCz!” sprze-

daży specjalnie nie zwiększa, to jednak

dystans pomiędzy nami a największymi

tygodnikami skrócił się w ciągu ostat-

nich kilku lat wielokrotnie. To już nie jest

nakład mniejszy 30 razy, tylko 5 czy 10.

Oczywiście wynika to głównie z powol-

nego upadku newsowych tygodników

opinii. Wygląda na to, że ich los jest prze-

sądzony i w perspektywie kilku lat być

stylu „NCz!”, które mają konserwatywne-

go Czytelnika, pragnącego obcować z pa-

pierem. Paradoksalnie może to być nawet

szansa na zwiększenie czytelnictwa dla na-

szego tygodnika, bo w momencie upadku

innych dużych projektów na rynku pozo-

staną „niezagospodarowani” ludzie, którzy

jednak z chęcią wzięliby do ręki coś do

czytania. Szykując się więc na przygotowa-

nie kolejnego tysiąca numerów, patrzymy

z optymizmem na przyszłość drukowane-

go „NCz!”. Jednocześnie przygotowujemy

się do wszelkich dostosowań, które dyktuje

rozwój technologii i pojawianie się coraz

to nowszych mediów. A prawdziwe świę-

towanie odkładamy do marca, gdy stuknie

nam 20 lat. Natomiast z okazji tysięcznego

numeru chciałbym gorąco podziękować

wszystkim Państwu, że jesteście z nami!

NIEPRZYZWOITA PROPOZYCJA?

Izraelici nadal (choć ostatnio nieco

ciszej) nalegają na zbombardowanie

irańskich instalacji nuklearnych...

...ale ciekawe, co by powiedzieli,

gdyby ktoś zaproponował prewencyjny

atak na „Nuklearne Centrum Badawcze

Negew” koło Dimony?

JKM

T YGODNIK

KONSERWATYWNO - LIBERALNY

Najwyższy CZAS!

Nr 29-30 (1000-1001) 18-25 lipca 2009

Indeks 366692, ISSN 0867-0366

E-prenumerata:

http:// ewydanie.nczas.com/

Biuro reklamy:

tel.: 606 88 88 82

Prenumerata:

Prenumeratę pocztową prowadzi

Redakcja. Koszt w prenumera-

cie krajowej wynosi 199 złotych .

Zamówienia dokonuje się po prostu

poprzez wpłatę tej sumy na konto

73 1500 1777 1217 7009 1480 0000 ,

podając jednocześnie dokładny adres,

na który ma być wysyłane pismo.

Prenumerata wysyłana priorytetem

(teoretycznie powinna wszędzie do-

cierać w środę) kosztuje 249 zł .

Reklamacje dotyczące prenumeraty

proszę zgłaszać pod nr: 600 322 863

lub na adres mailowy:

reklamacje@nczas.com.pl

Sprzedaż i kolportaż za granicą

wymagają pisemnej zgody Wydawcy.

Redakcja zastrzega sobie prawo zmiany

ty tułów, skracania i redagowania nade-

słanych tekstów, nie zwraca materiałów

nie zamówionych, nie ponosi odpowie-

dzialności za treść ogłoszeń.

Redakcja zastrzega sobie prawo do

nieopłacania materiałów opubliko-

wanych w internecie za wiedzą ich

autorów w przypadku opublikowania

ich wcześniej niż dwa tygodnie po mo-

mencie wydrukowania ich w tygodniku

„Najwyższy CZAS!”.

Założyciel:

J ANUSZ K ORWIN -M IKKE

Okładka:

Radosław Watras

Sklep internetowy:

www.nczas.com/sklep

książki można zamawiać

także telefonicznie pod nr:

600 322 863

Redaktor Naczelny:

T OMASZ S OMMER

Opracowanie graﬁ czne

i łamanie:

Robert Lijka RLMedia

Redaktor Prowadzący:

M AREK S KALSKI

Korekta i adiustacja:

Maciej Jaworek

Wydawca:

3S M EDIA S P . Z O . O .

ul. Mickiewicza 20/53,

01-552 Warszawa,

NIP 113-23-46-954,

REGON 017490790,

Tel/fax. 0-22 831 62 38

Publicyści:

Stanisław Michalkiewicz,

Dariusz Kos, Marek Jan Chodakie-

wicz (Waszyngton), Kataw Zar

(Tel Awiw), Adam Wielomski,

Marian Miszalski, Wojciech

Grzelak (Gornoałtajsk), Krzysztof

M. Mazur, Marek Arpad Kowalski,

Rafał Pazio, Tomasz Teluk, Marcin

Masny, Robert Wit Wyrostkiewicz

Adres do korespondencji:

ul. Mickiewicza 20/53,

01-552 Warszawa,

E-mail:

redakcja@nczas.com.pl

Druk:

Drukarnia Bałtycka Sp. z o.o.

ul. Wosia Budzysza 7

80-612 Gdańsk

www.drukarniabaltycka.com.pl

Strona internetowa:

www.nczas.com

NR 29-30 (1000-1001) 18-25 LIPCA 2009

III

OD REDAKTORA

WASIUKIEWICZ

W „Arcanach” Jan Filip Staniłko o potrzebie neosarmackiego re-

publikanizmu: Od końcówki XV do połowy XIX w. na wielkim

obszarze między Gdańskiem a Kijowem i między Witebskiem a

Krakowem żył dumny, miłujący wolność naród, który pozosta-

wił po sobie wspaniałą kulturę wolności i prawa nazywaną dziś

sarmatyzmem. Sarmatyzm to nic innego jak umiłowanie wol-

ności, obywatelskiej samorządności i prawa naturalnego. Sar-

matyzm to polski republikanizm. W latach 1569-1795 istniała

największa, do czasów powstania USA, republika czasów no-

wożytnych – Rzeczpospolita Obojga Narodów. Republikanizm

to polska kultura polityczna czasów stabilności. Kultura polska

w sensie kultury wieloetnicznego narodu politycznego. Nieste-

ty, jak się wydaje, wraz z końcem kultury republikańskiej w

Polsce, ok. połowy XIX w., zniknął też ostatecznie fundament

naszej pewności siebie i poczucia własnej wartości. Trudno do-

prawdy znaleźć w naszych dziejach tradycję, która mogłaby nas

napawać większą dumą. Ale jednocześnie trudno znaleźć dzie-

dzictwo bardziej obarczone negatywnymi stereotypami i przez

to równie słabo zbadane. Paradoks dziejowy polega wszak na

tym, że po rozbiorach, a już tym bardziej po komunizmie ów-

cześni spadkobiercy rozpolitykowanego narodu sarmackiego

nie chcieli powracać do dawnych tradycji. Należy przy tym

postawić zasadną hipotezę, że po prostu swojego politycznego

dziedzictwa nie znali i nie rozumieli. Dziedzictwem konserwa-

tywnej historiograﬁ i stańczykowskiej w XIX w. i marksistow-

skiej historiograﬁ i w wieku XX jest bowiem druzgocąca kryty-

ka dawnych porządków polskich.

W internetowym piśmie „ Polis ” ( Polis2008.pl ) Rolex o

(anty)komunizmie: III RP nie przyniosła Polsce kresu komuni-

zmu. Rok 1989 to zmiana sposobu redystrybucji dóbr, wywo-

łana bankructwem systemu socjalistycznego. Zmiana zapro-

jektowana i przeprowadzona przez komunistów, z ich woli i

w ich interesie. Komunizm się w Polsce nie skończył, bo nie

doszło do wymiany elit; co więcej – zachowały się komunizmu

istotne fundamenty, przez co należy rozumieć mechanizmy

awansu społecznego i materialnego, kontrolę świata mediów,

antynarodową politykę historyczną, brak wizji modernizacji i

rozwoju, sprawowanie władzy w interesie wąskiej grupy spo-

łecznej, wbrew interesowi państwa i społeczeństwa jako cało-

ści. Nieporozumieniem jest teza, że kolejne polskie rządy były

nieudolne. One były piekielnie udolne i z porażającą precyzją

realizowały plan hamowania rozwoju. Niezwykłemu wybu-

chowi przedsiębiorczości postawiono szczelną tamę w postaci

jednego z najbardziej zagmatwanych i kosztownych systemów

ﬁ skalnych, rozwojowi eksportu – promującą miejsca pracy

za granicą politykę celną, akumulacji kapitału – złodziejską

wersję prywatyzacji, w miejsce uwłaszczenia i reprywatyzacji.

W nieczęstych przypadkach, w których zaradni Polacy po-

traﬁ li pomimo utrudnień osiągnąć sukces, do akcji wkraczały

urzędy skarbowe, a w szczególnie groźnych (dla komunizmu)

sytuacjach – służby specjalne.

W tym samym „Polis” Free Your Mind o zapaści systemu szkol-

nictwa: Droga przez edukację – to wydaje mi się jedno z pod-

stawowych zadań tych wszystkich środowisk, którym na sercu

leży wydobycie Polski z zapaści kulturowej, w jaką wpędził

nas i komunizm, i postkomunizm. Jeśli nie zmienimy systemu

edukacji na wszystkich piętrach , sprowadzając go z księży-

ca na ziemię, odwołując się do tradycji przedwojennych oraz

uwzględniając zagrożenia, przed jakimi stoi współczesny czło-

wiek, to możemy być całkowicie pewni, iż nie dokona się żad-

na poważna zmiana świadomościowa wśród Polaków . Inny-

mi słowy: proces degradowania kulturowego Polski zajdzie

tak daleko, że nie będą go w stanie odwrócić żadnej zmiany

na poziomie politycznym.

NR 29-30 (1000-1001) 18-25 LIPCA 2009

KTO CZYTA

KTO CZYTA , NIE BŁĄDZI

W NUMERZE

Trybunał Konstytucyjny nie

podzielił poglądów Felicjana

Gajdusa. Polacy nadal muszą

zapinać pasy bezpieczeństwa

w swoich samochodach. Na

nic argumenty, przykłady,

statystyki. Państwo nadal

będzie traktować obywateli jak

barany. Więcej na stronie XI.

„»Gazeta Wyborcza« zgodę otrzymała,

»CZAS!« – nie. Panie w biurze podaw-

czym Cenzury były zdziwione, bo – jak

mi mówiły – »wszystko było w porządku

i zgoda miała być«. Cóż, odebrałem odpo-

wiedź odmowną – i tyle”.

Tak o próbach założenia opozycyjnego

dziennika pisze po latach Janusz Korwin-

Mikke. Ostatecznie dziennik nie wyszedł,

ukazał się za to tygodnik. I ukazuje się do

dzisiaj. A Państwo mają przed sobą już

tysięczne wydanie „NCz!” O początkach

„Czasiku” czytaj na stronie VII .

K RAJ

VI ● Postęp w kraju

VII ● Trudne dobrego początki

– J ANUSZ K ORWIN -M IKKE i M AŁGORZATA S ZMIT

IX ● Projekt Piskorskiego – R AFAŁ P AZIO

XI ● Trybunał ograniczania wolności

– D ARIUSZ K OS

XIV ● Skutki utraty powonienia

– K RZYSZTOF M. M AZUR

XVI ● Gorzkie żale gwiazd z mianowa-

nia – J AKUB W OZINSKI

XVIII ● Granice wolności słowa

– R AFAŁ P AZIO

XIX ● Gra wstępna przedrozbiorowa

– M ARIAN M ISZALSKI

XX ● Premier szuka pieniędzy

– M AREK Ł ANGALIS

P UBLICYSTYKA

XLI ● Postępy postępu

XLIV ● Na tropach zbrodni w Wiśniow-

cu – M AREK A. K OPROWSKI

XLVII ● Wizyta bez rozgłosu

– Z DZISŁAW K OŚCIELAK

XLIX ● Pojednanie? – J AN C ZARNECKI

L ● Jaksa nad Amurem – M AREK S KALSKI

LI ● Wielki odpływ największą nadzieją

wolności – O LGIERD D OMINO

LIII ● Polemika matematyczna

– M AREK K OCIŃSKI

LIV ● Zalążek prywatnej armii

– P IOTR S ZALATY

LV ● Co się składa na kryzys

– K RZYSZTOF S OWIK

LVII ● „Nie, bo nie!” – opinie

LVIII ● Brak zdolności honorowej

– M IECZYSŁAW P AJEWSKI

Z AGRANICA

XXIII ● Postęp w świecie

XXV ● Chiny: Ujgurzy podnoszą głowę

– R ADOSŁAW P YFFEL

XXVII ● USA: Półtora wieku za kratami

– O LGIERD D OMINO

XXIX ● USA: Lista Wielkiego Brata

– P AWEŁ Ł EPKOWSKI

XXXI ● Rosja: Z okazji jubileuszu

– W OJCIECH G RZELAK

XXXIII ● Izrael: Zar nie będzie Rotszyld

– K ATAW Z AR

XXXV ● Indonezja: Bezradni wybierają

bezradnych – S ERGIUSZ P ROKURAT

XXXVII ● Ukraina: W co gra Juszczen-

ko? – A NTONI M AK

XXXVIII ● Francja: Ucieczka do przodu

– B OGDAN D OBOSZ

XXXIX ● Niemcy: Powstrzymanie ogra-

niczania suwerenności RFN?

– T OMASZ M YSŁEK

F ELIETONY

XLIII ● M AREK J AN C HODAKIEWICZ

LX ● S TANISŁAW M ICHALKIEWICZ

LXI ● J ANUSZ K ORWIN -M IKKE

LXII ● A DAM W IELOMSKI

LXIII ● B ARBARA B UONAFIORI

LXIII ● M AREK A RPAD K OWALSKI

I NNE DZIAŁY

II ● Listy

LXIV ● Szachy

LXIV ● Największe Głupstwo Tygodnia

LXV ● Brydż

LXV ● W pajęczynie

LXVI ● Kącik kreacjonistyczny

LXVII ● Film

1000

Jest ich znacznie więcej niż Tybetań-

czyków. Jednak o Ujgurach słyszy się

dużo rzadziej niż o rodakach Dalajlamy.

Mimo to co jakiś czas na ulicach Urumczi

(Ürümqi) leje się krew. Podobnie było w

ostatnich dniach.

Czytaj na stronie XXV .

NR 29-30 (1000-1001) 18-25 LIPCA 2009

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: