horoba Olliera jest chorobą w przebiegu której dochodzi do zaburzeń wzrastania polegających na nierównomiernym wzroście powodującym kątowe zagięcia kości lub różnicę w ich długości. Proces chorobowy toczy się w okolicy przynasad, czasami nasad kości czyli w regionie gdzie kości rosną. Zmiany umiejscawiają się najczęściej w kości ramiennej, udowej, promieniowej, w kościach śródręcza i śródstopia oraz w paliczkach. W wielu przypadkach zajęte są kości miednicy, natomiast rzadko łopatka, mostek, żebra i czaszka. Choroba umiejscawia się przeważnie po jednej stronie ciała. Częstość występowania u obu płci jest porównywalna.
Pacjenci wymagają także obserwacji w kierunku onkologicznym, gdyż istnieje większe prawdopodobieństwo wystąpienia nowotworów.
Przyczyny
Przyczyna choroby nie jest znana. Prawdopodobnie jest wynikiem wczesnopłodowych zaburzeń rozwojowych.
Objawy
Nieprawidłowości w kostnieniu chrzęstnym nasad kości długich powodują różnorodne zniekształcenia w postaci rozrastających się mas chrzęstnych oraz zaburzenia wzrostu.
Rozpoznanie
Rozpoznanie ustalasię we wczesnym dzieciństwie, kiedy to zniekształcenia rąk lub nierównomierny wzrost kończyn zwracają uwagę rodziców na wadę kośćca. W badniu RTG stwierdza się charakterystyczne zmiany, do których dochodzi w przebiegu choroby.
Leczenie
Leczenie choroby polega przy dużych róznicach długości na operacyjnym wydłużaniu kości, a przy zniekształceniach kątowych na leczeniu operacyjnym. Jeśli guzowate masy przeszkadzają w wykonywaniu określonych czynności lub oszpecają usuwa się je chirurgicznie i to jeszcze w okresie wzrostu dziecka.
Kasia_r