Sprawozdanie-POLITECHNIKA GDAŃSKA 2005.doc

   POLITECHNIKA  GDAŃSKA                                          GDAŃSK 2005

WYDZIAŁ INŻYNIERII LĄDOWEJ

           I ŚRODOWISKA

KATEDRA TECHNOLOGII BETONU

SPRAWOZDANIE Z LABOLATORIUM TECHNOLOGII BETONU

OPRACOWAŁA GRUPA V              

Kruszywa

Kruszywo jest podstawową częścią składową betonu i stanowi od 60 do 80% objętości. Często jest określane jako wypełniacz.

Właściwości kruszyw takie jak:

·        Kształt

·        Uziarnienie

·        Porowatość

·        Nasiąkliwość

·        Wilgotność

·        Wytrzymałość na rozdrabnianie

Maja zasadniczy wpływ na cechy charakterystyczne betonu a także decydują o urabialności mieszanki betonów.

Podział kruszyw ze względu na pochodzenie:

1.     Kruszywa Naturalne- są to kruszywa pochodzenia mineralnego, które poza obróbką mechaniczną (kruszenie płukanie) nie zostaną poddane innej obróbce. Np. piasek, żwir, otoczaki, pospółka oraz kruszywa naturalne łamane miał, grys, tłuczeń, glina.

2.     Kruszywa Sztuczne- są to kruszywa pochodzenia mineralnego uzyskane w wyniku procesu przemysłowego obejmującego termiczną obróbkę lub inną modyfikację. Np. polaytag, keramzyt.

3.     Kruszywa z Recyclingu- są to kruszywa powstałe w wyniku przeróbki nieorganicznego materiału zastosowanego uprzednio w budownictwie. Np. gruz ceglany/betonowy.

Podział kruszywa ze względu na wielkość ziaren:

1.     Kruszywo Drobne- jest to kruszywo o średnicy ziaren:  

D≤ 4mm

2.     Kruszywo Grube- jest to kruszywo o średnicy ziaren:

D≥ 4mm

d≥ 2mm

Gdzie: d- jest to sito dolne, na którym zatrzymało się ziarno

            D- jest to sito górne, przez które ziarno przeszło

3.     Kruszywo Wypełniające- jest to kruszywo, które przechodzi przez sito o średnicy oka 0,063 mm, są to pyły.

Badania kruszyw

      I.       Badania wstępne(kompleksowe)

II.               Zakładowa kontrola produkcji

1.                 Badanie składu pektograficznego

Polega na określeniu procentowego udziału w kruszywie grup skał czy też minerałów. Oddzielnie dla kruszywa grubego i drobnego ( dla kruszywa drobnego wykonywane po przesianiu przez sito o oku 4mm

          Kruszywo grube:

          kruszywo ręcznie sortujemy, bierzemy próbkę o znanej masie po czy6m sortujemy na rodzaje skał i minerałów, korzystamy z lupy. Ważymy oddzielnie poszczególne grupy skał. Wskaźnik zawartości skały w danej próbce obliczamy ze wzoru:

                         Kruszywo drobne:

Określamy tylko zawartość kwarcu. Próbkę kruszywa o znanej masie rozsypujemy na papierze milimetrowym. Wybieramy sobie kilka pól i powierzchni 1 cm2. W wybranych polach należy policzyć ziarna kwarcu i łączną ilość ziaren. Wskaźnik zawartości kwarcu wyliczamy ze wzoru:

Gdzie: lk- liczba ziaren kwarcu

            l- łączna liczba ziaren

2.                 Badanie zawartości zanieczyszczeń obcych

Przez zanieczyszczenia obce należy rozumieć ciała nie będące  kruszywem kamiennym, które zostało wprowadzone do kruszywa w wyniku niewłaściwego transportu, składowania lub procesu wytwórczego.

Badanie to polega na ręcznym wybraniu obcych zanieczyszczeń z rozsypanej na płaskiej powierzchni próbki o znanej masie. Wskaźnik zawartości zanieczyszczeń ciał obcych wyliczamy ze wzoru:

Gdzie: mo- masa ciał obcych

3.                 Badanie zawartości zanieczyszczeń organicznych

Jest to badanie o charakterze jakościowym pozwalające stwierdzić fakt obecności związków organicznych, bez określania jakie są to związki i ile ich jest.

Umieszczamy próbkę kruszywa w szklanym cylindrze, zalewamy 3% roztworem wodorotlenku sodowego i odstawiamy na 24h. Po upływie czasu porównujemy barwę cieczy nad kruszywem z barwą cieczy wzorcowej ( jasno żółta). Barwa ciemniejsza od cieczy wzorcowej oznacza nadmierną ilość zanieczyszczeń organicznych.

4.                 Badanie uziarnienia

Przeprowadza się 3 metody przesiewu na mokro, sucho , oraz po zamoczeniu suszymy i przesiewamy.

Badanie to polega na rozdzieleniu materiału kamiennego za pomocą sit na kilka frakcji ziarnowych. Wymiary otworów i liczbę sit dobiera się w zależności od rodzaju próbki i wymagań dokładności. Do badań używamy sit z otworami kwadratowymi o wymiarach 0.063mm, 0.125mm, 0.25mm, 0.5mm, 1mm, 2mm, 4mm, 8mm, 16mm, 31.5mm, 63mm i 125mm. Sita o wymiarach większych lub równych 4mm są wykonywane z płyt perforowanych o otworach kwadratowych symetrycznie rozmieszczonych po całej powierzchni, natomiast przy oczkach mniejszych od 2mm stosuje się sita plecione z drutów.

Całe badanie przeprowadzamy na próbce o znanej masie M1- stała masa wyznaczona przez wysuszenie  w temp. 110oC (±5). Próbkę umieszczamy w pojemniku dodając tyle wody aby próbka była całkowicie zanurzona, intensywnie mieszamy w celu odprowadzenia pyłów do zawiesiny. Bierzemy sito najdrobniejsze zwilżamy powierzchnie z obu stron. Zakładamy na nie sito ochronne(1/2mm)i wylewamy na nie zawartość pojemnika. Ustawiamy pod bieżącą wodą i kontynuujemy przemywanie do czasu aż woda przepływająca przez sito 0.063 będzie klarowna. Pozostałość na sicie 0.063mm suszymy w temperaturze  110oC do stałej masy M2. Następnie wsypujemy na zestaw sit normowych ( od najmniejszego do największego). Na zestaw sit wsypujemy kruszywo o znanej masie ( u nas 1kg) przesiewamy przez potrząsanie. Przesiewamy do momentu gdy masa przesiewanego materiału nie zmieni się więcej niż o 1% po 1 min przesiewania. Ważymy materiał pozostający na poszczególnych sitach i na  koniec ważymy ziarna kruszywa, które zostały na denku ->P

Procentową ilość pyłów można wyliczyć ze wzoru:

Oznaczanie gęstości objętościowej pozornej i gęstości.

OZNACZENIE GĘSTOŚCI POZORNEJ I GĘSTOŚCI

gęstość objętościowa( pozorna ) – jest t stosunek masy kruszywa w stanie suchym do jego całkowitej objętości wraz z porami wewnętrznymi, bez przestrzeni międzyziarnowych.

Gęstość – jest to stosunek masy kruszywa w stanie suchym (dopuszcza się również badanie na próbkach powierzchniowo osuszonych lub nasyconych do stałej masy) do jego objętości (bez przestrzeni międzyziarnowych i porów wewnątrz ziaren).

W zależności od wielkości ziaren kruszywa i od jego rodzaju badania te wykonujemy jedną z siedmiu metod opisanych w normie(PN-EN 1097-6 Badania mechanicznych i fizycznych właściwości kruszyw – część 6). Jest to kilka wariantów metody drucianego kosza i metody piknometrycznej.

Przykładowo dla kruszywa o wymiarach ziaren od 31,5 mm do 53 mm stosuje się metodę drucianego kosza. Przygotowaną próbkę umieszcza się w drucianym koszu i zanurza w wodzie o temp.(22±3)oC tak aby woda sięgała co najmniej 50 mm powyżej górnej krawędzi kosza. Niezwłocznie po zanurzeniu podnieść kosz na wysokość 25m ponad podstawę zbiornika i ponownie zanurzyć25 razy z częstotliwością jedno zanurzenie na sekundę. Kosz kruszywem pozostawić całkowicie zanurzony w wodzie przez (24±0,5)h.. Następnie potrząsnąć koszem z próbka i zważyć w wodzie( na wadze hydrostatycznej). Zapisać masę M2 i temperaturę wody. Kruszywo usunąć z kosza i umieścić w suchej ściereczce, w razie potrzeby przenieść na drugą suchą ściereczkę pozostawić na powietrzu, z dala od słońca lub innego źródła ciepła, do czasu, aż dostrzegalna błonka wody zostanie usunięta, lecz kruszywo zachowa jeszcze wilgotny wygląd. Zważyć kruszywo M1. Pusty kosz umieścić w wodzie potrząsając 25 razy i zważyć M3.

Kruszywo umi...