pocałunek archanioła_6.pdf

Raphael patrzył na Michaelę, która uniosła do ust kryształowy kieliszek z

manierą kobiety, która miała wieki na doskonalenie swojej elegancji Bezstronnie

mówiąc ― Archanielica byłapiękna,byćmożenajpiękniejszanacałymświecieSkóra

bez skazy,wodcieniuegzotycznejkawyześmietanką,oczytakzielone, żeszlachetne

klejnotymogłyschowaćsięzewstydu,zaśwłosymieniłysięczerniąiwszelkimi

odcieniamibrązu

Wspaniała ― używałaswejurodyskutecznieibezemocji,tak jakinniużywali

broniJeślimężczyźni,śmiertelniinieśmiertelni,umieralipadającofiarąjejzwodniczego

piękna ―byłto tylkoichbłąd

- Takwięc, - zamruczała,jadpokrytysłodycząmiodu - TwójŁowcaprzetrwał. -

gdynieodpowiedział,wydałacichyjękniezadowolenia. - Czemuutrzymywałeśtow

sekrecie?

- Myślałem,żeprzetrwanieElenycięnieinteresuję- Jedyniejejśmierć

Michaela nieudawała, żenierozumiepodtekstu - Touché. - Uniosłakieliszekz

winemwgeścietoastu,poczymupiłamalutkiłyczek złotegopłynu. - Czybędziesz

naprawdęzły,jeżelijązabiję?

Raphaelnapotkałte zieloneoczypełnetrucizny,zastanawiającsięczyUram

nigdyniedostrzegłjadowitegosercakobiety,którąnazywałswąmałżonką - Wydajesz

siębyćzafascynowanamojąłowczynią - Jegooświadczeniebyłoabsolutnieświadome.

Elenabyłajegoimiałzamiarjąbronić

Michaela machnęładłoniąnajegosłowa - Byłainteresującymwyzwaniem,ale

teraz, gdystraciłaswojeumiejętności,tobyłobyzbytłatwePodejrzewam,żepowinnam

jąpoprostuzostawić samej sobie.

To była bardzo gładka, wykalkulowana oferta – Myślę - zaczął, nie

wyprowadzającjejzbłędnegozałożenia - żeElenajestwstaniesamaosiebiezadbać

Skóra,zaktórejmożliwośćdotknięciaumieralimężczyźni,napoliczkachMichaeli

naprężyłasię,gdytaniedowierzającospytała - Chyba nie sądzisz,żeonamidorównuje?

- Nie. - urwał,obserwując jak jej twarz przybiera wyraz satysfakcji i zadowolenia.

- Ona, jestczymścałkowiciewyjątkowym

Najednąchwilęopadłalodowamaskaarchanielicy. - Uważaj,Raphaelu. - spojrzał

naniegodrapieżnik,któryzdrobiazgowądokładnościąbadałbykroplekrwiofiary,gdy

tależyujegostóp,zwijającsięwagonii - Nieschowammoichpazurów,tylkodlatego, że

onajesttwoimzwierzątkiem

- W takimraziepoproszęElenę,byniechowałaswoich. - mężczyznaupiłłykwina

ioparłsięwygodniena oparciu krzesła - Będziesznabalu?

Pojedyncze mrugnięcie i maska wróciła na swoje miejsce - nieskazitelna i

doskonała – Oczywiście. - uniosładłońiprzesunęłaniąpowłosachPrzytymruchujej

pełnepiersiwyprężyłysięwyraźniepodoliwkowąsuknią – widok, którybyłwstanie

skusićwiększośćmężczyzndoszaleństwa. - CzykiedykolwiekbyłeśwtwierdzyLijuan?

- Nie. - Najstarsza spośród archaniołów, mieszkała w górskiej twierdzy

umiejscowionej na granicy z Chinami. - Niewydajemisię,byktokolwiekzKadryjątam

odwiedził. - Chociażnaprzestrzeniwieków, Raphaelwysłałdojejwnętrza kilku swoich

zaufanychludzi,ostatnimznichbyłJason,izakażdymrazem, gdy któryśznich wracał,

przynosiłcorazbardziejniepokojącewieścidotyczącerządówLijuan

Michaela zakołysała kieliszkiem. - Gdybył dużomłodszy, Uram zostałtamraz

zaproszony. – powiedziałamu– Lijuanodrazugopolubiła

- Nie jestem pewien, czy Uram powinien wziąćtozakomplement,czywręcz

przeciwnie.

Miękki,intymnyśmiech - Onajestraczejnieludzka,czyżnie? - Słowate,

wypowiedzianemiędzyczłonkamiKadry, odnosiłysiędo“ewolucji”najstarszejznich

- Co Uram powiedziałciojej twierdzy?

- Twierdził,żebyłatajemnicza i pełnaniezliczonychskarbów. - jejoczyzabłysły,

czynamyślotychwspaniałościach,czyteżprzezpamięćokochanku, Raphael nie

potrafiłstwierdzić - Mówił,żenigdyniewidziałtakichdzieł sztuki, takich tkanin i

klejnotówNiewiemczy powinnam muuwierzyć - widziałeśkiedykolwiek Lijuan,

noszącąchoćby brylant?

- Nie ma takiej potrzeby. - z włosamiwkolorzenajczystszejbieliidziwnymi

oczami o barwie szaro-perłowej,którejarchaniołniewidziałnigdzieindziejnaświecie,

Lijuanbyłaniezapomniana,nawetbezozdóbAlewtychdniach,gdyuwagaarchaniołów

skierowanabyłanaziemskiesprawy,resztanich, niebyłategowstaniepojąćLijuan

nieopuszczałaswojejtwierdzyprzezostatniepółroku,nawetna spotkania z innymi

archaniołamiCosprawiało,żesytuacjabyłajeszczebardziejniezwykła - Nie wiesz, czy

zaprosiłacałąKadrę?

- Chariotrzymałzaproszenie. - Michaela wymieniłaimięjednegozeswychbyłych

kochanków - Powiedziałmi,żeNeharównieżtakoweotrzymałaZgadujęwięc, żeto

samospotkałoresztęPowinieneśzaprosićFavashi bycitowarzyszyłaMyślę,żenasza

perskaksiężniczka, chciałabycięzamałżonka

Raphael ponownie napotkałspojrzenieMichaeli. - Gdybyśmogła,zabiłabyśkażdą

pięknąkobietęnaświecie,nieprawdaż?

UśmiechMichaeli nawetniedrgnął.- W jednej chwili.

Elenaodłożyłasłuchawkętelefonumarszczącbrwiiwyszłanabalkon - Illiumie,

czywieszcokolwiekozwierzątkachLijuan?

Aniołposłałjejspojrzenieszerokootwartych oczu. - Ransom ma bardzo dobre

źródłainformacji

Tak,pomyślałaElena,maAlenaweton, niebyłwstanieodkryćtożsamościtych

„maskotek”,którełowczynimiałabysobąnakarmić– Czymonesą? - Wzdłużkręgosłupa

przeszedłjejzimnydreszcz,gdyumysłzacząłpodsuwaćjejwyjaśnienia - Wampiry

ogarnięteżądząkrwi? - Takiewampiry,zamkniętewpętliprzemocy,głoduipożywienia

byłynajbardziejsocjopatycznymizabójcami

Podejdź tu, mała łowczyni. Skosztuj.

Illiumpotrząsnąłgłową,gdytylkoudało jej sięzatrzasnąćdrzwiwspomnień,

któreniedawałyosobiezapomniećPatrzyłajakwiatrz górunosikosmykijegowłosów

Illiumbyłjakklejnotpośródnocy,jegopięknotakintensywne,żeinteresowałookodużo

bardziejniżgwiazdyChwyciłasiętej linii życia,trzymającsię teraźniejszości - Czemu

Michaela jeszczecięniezabiła?

- JestemmężczyznąWolałabymnie raczej pieprzyć

SzczeraodpowiedźnaułameksekundywytrąciłaElenęzrównowagi - Zrobiłeś

toznią?

- Czywyglądamna kogoś,ktochciałbyzostaćpożartyżywcemzarazpostosunku?

Zaskoczona, uśmiechnęłasię,poczymodwróciłatwarzwstronęwiatru,ciesząc

sięjegoostrą świeżością - Takwięc,jakiemaskotkimaLijuan?

- Spytaj Raphaela.

Jej uśmiech zniknął na myśl o tym, gdzie jej archanioł właśnieprzebywał

Poszukującrozrywki,skinęłagłowąwstronęświatełrozsianychpoobustronach

wąwozu,ogromnejrozpadlinywskorupieziemskiej - Niemówmi,żetamnadoleteż

żyjąanioły? - Wodasunęładaleko,dalekoodświateł,alenawettutajwysoko, czuła

odległeechogrzmotuprzesuwającychsięmaswody

- Czemu nie? Jaskiniesąidealnymipodniebnymisiedzibami. - jegouśmiech

zalśniłbieląnatlepięknejskóry - JasammamjednąGdybędzieszmogłalatać,możesz

mnieodwiedzić

- Biorącpoduwagęjakmiidzienauka,będęokołoosiemdziesiątki,gdymisięto

uda.

- Wystarczy raz. - odezwałsięmiękkoIllium, jego twarz uniesiona doksiężyca

Srebrzyste promienie padały na niego, jakby urzeczone, sprawiając że jego skóra

wyglądałanaprzejrzystą,awłosybyłyjakciekłyheban,któregokrawędzizanurzonow

szafirach. - Pierwszylotjestczymś,czegonigdyniezapomnisz ―ten nacisk powietrza

naskrzydłach,odurzającawolność,czystaradośćtańczącawduszy,zachwyt ztegożew

końcujesteśwpełnitymczymmaszbyć

Zauroczona niespodziewaną poezją jego słów, Elena niemal nie dostrzegła

RaphaelalądującegonaziemiNiemalPonieważ, nicinikt,niebyłwstanieprzykućw

całościjejuwagi,gdytylkojejarchaniołznajdowałsięwpobliżuLedwoświadoma ciszy

Illiuma,przypatrywałasięabsorbującejpostaciRaphaelaChoć aniołbyłjakbłyszczące

ostrze,toRaphaelRaphaelbyłimponujący.

- Myślę, żeczasbymsobieposzedł.

Czułajak Illium odchodzi,jednakbyłotoodległewrażenieJejzmysłyskupiałysię

naarchaniele,którywylądowałtużprzednią - Jaksięudałakolacja? - spytałapatrzącw

jegokobaltoweoczy,pełnetylusekretów,żeichzgłębieniezajęłobywieczność

- Wciążżyję

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: