TERMOWŁĄCZNIK WENTYLATORA CHŁODNICY.pdf

TERMOWŁĄCZNIK WENTYLATORA CHŁODNICY

Kłopoty związane ze wadliwym działaniem termowłącznika są na ogół znane.

Są często opisywane przez uŜytkowników na róŜnych forach internetowych, m.in.

przeze mnie w opracowaniu p.t. „Moje zmagania z układem chłodzącym”,

zamieszczonym na stronie http://chomikuj.pl/egie38 . Nie wszyscy jednak wiedzą, co

się kryje wewnątrz tego niewielkiego urządzenia.

Aby się tego dowiedzieć, dokonamy sekcji zwłok termowłącznika, który, mimo,

Ŝe był nowy, nie chciał prawidłowo działać. Organy wewnętrzne do przeszczepu nie

nadadzą się.

Opracowanie: egie

Na początek odcinamy zawalcowanie, aby się dostać do środka

i wydłubujemy puszkę, przyklejoną pastą termoprzewodzącą.

Po odgięciu zawalcowania puszki widzimy jej zawartość

Termoelement

i mały ale istotny element, od którego bierze się nazwa całego zespołu – płytka,

a raczej czasza kulista będąca termobimetalem. Jest to układ złoŜony z nałoŜonych

na siebie i trwale połączonych dwóch czasz, wykonanych z metali o róŜnych

liniowych współczynnikach rozszerzalności cieplnej. Ogrzewany lub oziębiany ulega

odkształceniu. Dzięki takiemu kształtowi zmiana następuje skokowo, co jest

korzystne ze względu na prędkość łączenia i rozłączania styków prądowych. Styki są

rozwierane poprzez kołeczek naciskany termobimetalem przy niŜszych

temperaturach. Kiedy temperatura rośnie wypukłość termoelementu gwałtownie

przeskakuje w drugą stronę a styki, umocowane na spręŜystej blaszce, zwierają się,

umoŜliwiając przepływ prądu.

Tak wyglądają styki,

Ślad współpracy z kołeczkiem

a to jest szkic termowłącznika w przekroju,

i po rozsypaniu części na stole (niektóre są przekrojone by pokazać, co jest

w środku).

Co było przyczyną złego funkcjonowania termowłącznika mogę się jedynie domyślać.

Jak się popatrzy na pokrywkę, zamykającą puszkę i na termoelement – wyraźnie

widać sporo rdzy, która mogła to spowodować. Musiał być przechowywany w złych

warunkach i niezabezpieczony przed korozją.