Informacje o Rycerstwie.pdf

(123 KB) Pobierz
280992683 UNPDF
Jak zostać Rycerzem
Co należy zrobić, aby zostać przyjętym do Rycerstwa św. Michała Archanioła?
Zapoznaj się ze statutem .
Porozmawiaj z Animatorem najbliższego „Zastępu” Rycerstwa św. Michała Archanioła, wypełnij
kwestionariusz, napisz podanie do Centrali Rycerstwa prośbę o przyjęcie.
W czasie próby Rycerskiej:
- uczęszczaj na miesięczne zebrania lokalnego (lub najbliższego) Zastępu
- rozprowadzaj minimum 3 egzemplarze czasopisma "Któż jak Bóg"
- codziennie módl się modlitwami Rycerzy
Odpraw 9 –dniową Nowennę przed Dniem Skupienia Rycerstwa św. Michała Archanioła i weź
czynny udział w Dniu Skupienia wraz z innymi kandydatami na Rycerzy.
W dzień zakończenia Dnia Skupienia kandydat składa Rycerske przyrzeczenia, otrzymuje legitymację i
zostaje wpisany do Księgi Rycerstwa.
Kandydat, który z różnych powodów nie może podjąć obowiązków Rycerskich, może zostać
Członkiem Wspomagającym - zobacz statut .
Po co Rycerstwo św. Michała Archanioła?
W kościele katolickim, dzięki działaniu Ducha Świętego, istnieją różne ruchy apostolskie. Posiadają one
pewne elementy wspólne. Należą do nich: ciągły wysiłek wzrastania w wierze, nadziei i miłości, czyli
świętości (Ap 22,11). Jednak każdy ruch apostolski posiada specyficzny charyzmat.
Charyzmatem Rycerstwa św. Michała Archanioła, jest odpędzanie złych duchów, demonów od siebie i innych
ludzi, atakowanych przez nie, z miejsc w których przebywają, od tych którzy są dręczeni, kuszeni,
zdenerwowani, mają niepokój w sercu, za rodziny w których nie ma zgody, miłości, za zniewolonych
narkotykami, alkoholem, tytoniem, pożądliwością ciała.
Odpędzają złe duchy od Kościoła, Polski i całego świata. Jest to walka z Szatanem.
Rycerze odmawiają modlitwy o uwolnienie lub wyzwolenie z mocy zła, Szatana. Przez modlitwy,
wyrzeczenia, posty, cierpienia, wydzierają Szatanowi dusze nieśmiertelne i ofiarowują je Bogu. W ten sposób
współpracują z Chrystusem i z Kościołem w dziele zbawienia Świata i w budowaniu Królestwa Bożego tu na
ziemi.
Władzę wypędzania Szatana, Chrystus udzielił Kościołowi i dał tę władzę najpierw Dwunastu, następnie
72 uczniom, na koniec rozciągnął ją na wszystkich wiernych: "tym zaś, którzy uwierzą, te znaki towarzyszyć
będą: w imię moje złe duchy będą wyrzucać“ (Mk 16,17) oraz dał nam moc do pokonania całej potęgi szatana
(Łk 10,19). Patronem Rycerstwa jest św. Michał Archanioł - Hetman Wojska Niebieskiego.
Rycerze jako duchowi żołnierze chcą uświadomić innym fakt zniewolenia ludzkości przez szatana, co jest
skutkiem grzechu pierworodnego. Rycerze dbają o ciągłą łączność z Chrystusem i częste przyjmowanie
komunii św.; zachowują post o chlebie i wodzie ( jeśli ktoś nie może to ma spełnić dobry uczynku w tym
dniu). Każdego dnia odmawiają modlitwę odrzucania złych duchów, podejmują pokuty i umartwienia w
intencji Kościoła, Biskupów, Kapłanów i Ojczyzny oraz osób, które w szczególny sposób potrzebują pomocy
modlitewnej. Spieszą z pomocą Kościołowi i wiernym. W tej walce ze złem liczą na pomoc Bożą, Matki
Najświętszej, św. Michała Archanioła “Któż jak Bóg“ oraz Aniołów Stróżów, wszystkich chórów anielskich i
Świętych.
Rycerze objęli szczególną opieką kapłanów, Biskupów i Ojca św. przez odmawianie modlitwy Leona XIII oraz
włączyli się w Apostolat “Margaretka“ , która jest szczególną modlitwą za wybranego Kapłana. Modlitwa ta
oraz wszelkie wyrzeczenia i posty są tarczą chroniącą Kapłana przed atakami złego ducha.
Aby Rycerze byli mocni w tej walce ze złem z Szatanem organizowane są miesięczne nocne czuwania,
Eucharystia i adoracja przed Najświętszym Sakramentem. Na spotkaniach odmawiają modlitwy uwolnienia i
wyzwolenia oraz odrzucania złych duchów: za Kościół, Polskę i za cały świat.
Obecnie Rycerze modlą się, aby w każdym Kościele naszej Diecezji czczony i przyzywany był św. Michał
Archanioł. Aby Proboszczowie wyrazili zgodę na założenie w swoich parafiach grupy modlitewnej Rycerstwa
św. Michała Archanioła, który by wspierał ich swoimi modlitwami i wyrzeczeniami bronił przed atakami złego
ducha. Ponadto uczestniczą w rekolekcjach oraz sesjach takich jak np. “ Rozeznawanie duchów “, gdzie
przerabiano m. in. kryteria do rozeznawania duchów:- kryterium modlitwy, pokory, posłuszeństwa, posiadania
cnót. Kryterium wypowiedzenia słów Jezusa, sakrament pojednania, życie duchowe, radość duchowa,
nawracania i kryterium bycia we wspólnocie wierzących. Na sesji podano: 10 przykazań do wali duchowej:
1.zamiataj przed drzwiami, 2.przestrzegaj ładu w swoim życiu, życie skierowane na Boga,
3.nie zajmuj się spirytyzmem i okultyzmem, 4.wybierz należycie cele, plany i przyjemności swego życia,
5.nie pozwalaj ukierunkować się pokusom i przyjemnością, 6.w ciemnościach i rozproszeniu oddaj się
całkowicie Bogu, 7.nie zapominaj o tym, że masz Anioła Stróża, 8.zawierz i oddaj się całkowicie Matce Bożej,
9.zawierz całkowicie Chrystusowi, zaufaj, On poprowadzi cię do MIŁOŚCI BOŻEJ,
10.Szatan jest niczym, nie lękaj się go. Przeciwstaw się diabłu a ucieknie od ciebie.
Zasady, które obowiązują aby zmienić świat:
1. ciepły uśmiech,
2. dobre słowo,
3. przyjacielski dotyk Ponadto:
1.Nie ma nic niemożliwego z BOGIEM,
2.Wszystko jest możliwe dla tego, który wierzy.
Pomoc w sytuacjach kryzysowych dla osób dręczonych przez Złego ducha Nie obawiaj się niczego
Nie bój się szatana! Zaufaj Bogu, który szatana zwyciężył i nie pozostawił ludzi bezbronnymi dając skuteczne
środki do walki ze złym.
Staraj się uczestniczyć częściej niż raz w tygodniu we Mszy św. przyjmując Komunię Św. Regularnie
przystępuj do Sakramentu Spowiedzi.
Jeżeli czujesz obecność Złego ducha; w chwilach pokus i dręczeń używaj formuły "Precz szatanie w Imię
Jezusa Chrystusa i więcej nie wracaj". Módl się wtedy także do Matki Bożej .
Koniecznie miej Krzyż Święty w mieszkaniu; także w formie medalika, Może być to np. Krzyż św. Benedykta,
szkaplerz, medalik św. Katarzyny Laboure.
Zaproś do domu księdza w celu poświęcenia mieszkania. Możesz sam/a używać wody święconej (dostaniesz ją
w zakrystii kościoła) albo egzorcyzmowanej. Poświęć pokój, różaniec, przedmioty kultu, które będą Ci
przypominać o Boże obecności. Miej wodę święconą w pobliżu, żegnaj się nią, błogosław także rodzinę,
miejsca swojej pracy, modlitwy i odpoczynku. Pamiętaj przy tym, że woda święcona to nie żadna magiczna
mikstura, a medaliki i obrazki to nie amulety. One mają Ciebie zbliżyć do Boga i przypominać Ci o Jego
zbawczej mocy. Śpij z poświęconym różańcem (możesz pokropić go wodą święconą, choć najlepiej jeśli
zostanie poświęcony przez kapłana), możesz spać z nim na szyi, miej go zawsze przy sobie.
Jakże ważną służbę pełnią dla nas Aniołowie
Od momentu, gdy Aniołowie stali się świadkami odstępstwa Lucyfera, powierzona im została walka z
szatanem i jego demonami. W tej duchowej walce bierze udział także każdy człowiek. Każda minuta naszego
istnienia, wszystkie nasze myśli i czyny, czy to dobre czy złe, są otwartą księgą dla Boga i Jego Aniołów oraz
dla szatana i jego demonów. Wszystkie nasze czyny są rejestrowane tak przez Boga i Jego Aniołów, jak i
szatana i jego demony. Znajdujemy się pod obserwacją posłańców światła i posłańców ciemności. Albo
zadowalamy demony diabelską rozkoszą i jednocześnie zasmucamy głęboko Aniołów, albo sprawiamy radość
Aniołom, a demony doprowadzamy do furii.
Jakże ważną służbę pełnią dla nas Aniołowie, gdy walczą w naszym imieniu ze złymi duchami i diabłami! Ile
wdzięczności należy im się z naszej strony za to, że wspierają nas w słabościach i zgadzają się być Bożymi
narzędziami. Oni prowadzą tę walkę z miłości do nas, będąc posłuszni Bożym nakazom. Pocieszające jest więc
przekonanie, że nie walczymy sami. Bitwa toczy się o nas, a my jedynie mamy przyłączyć się w niej do
dobrych Aniołów. Któż nie pamięta historii o trzech młodzieńcach w płonącym piecu? „Niech będzie
błogosławiony Bóg Szadraka, Meszaka i A bed-Nega, który posłał swego Anioła, by uratować swoje
sługi” (Dn 3, 95). Anioł Pański pomagał narodowi wybranemu, pomaga i nam. Jeśli zaatakują nas złe duchy,
my, którzy ufamy Bogu i uciekamy się do Niego, będziemy otoczeni przez potężnych wojowników Bożych.
Aniołowie jednak nie tylko są wojownikami, obserwatorami i doradcami, ale mają do spełnienia jeszcze coś,
co wypływa z ich natury. Przynoszą do Tronu Bożego nasze modlitwy. W Księdze Tobiasza czytamy, że Rafał
tak powiedział do niego i jego ojca: „Ja jestem Rafał, jeden z siedmiu Aniołów, którzy stoją w pogotowiu i
wchodzą przed majestat Pański” (Tb 12, 15).
Św. Jan widział w swojej wizji, że ofiarowują Bogu modlitwy jako kadzidło: „I przyszedł inny Anioł, i stanął
przy ołtarzu, mając złote naczynie na żar, i dano mu wiele kadzideł, aby dał je w ofierze, jako modlitwy
wszystkich świętych, na złoty ołtarz, który jest przed tronem” (Ap 8, 3).
Niewątpliwie Aniołowie słuchają każdej naszej modlitwy. Cieszą się, gdy Bóg jest uwielbiony, gdy Mu się ufa
i miłuje Go. Przynoszą te modlitwy Bogu z wielką radością, jako wspaniałe dary i słodki aromat. Natomiast
jakże bolesne musi być dla świętych Aniołów to, że człowiek, prawdziwy „obraz i podobieństwo” Boże,
niekiedy świadomie i dobrowolnie wybiera zło i w tej duchowej walce staje po stronie nieprzyjaciela Boga i
ludzi – szatan.
Św. Michale Archaniele, broń nas zawsze od nieprzyjaciół duszy naszej, bowiem nasza natura skażona jest
grzechem, duch tego świata i szatan nieustannie szukają naszej zguby. Pragną wymazać w nas „obraz i
podobieństwo” Boże, znaki naszej szczególnej godności i duchowego piękna. Przybywaj do nas wraz ze
swymi aniołami i otaczaj swoją potężną opieką. Amen.
Św. Marcin z Tours (11 listopada)
O tym zaś, że w Galii trwała wówczas walka o wprowadzenie nowej, prawdziwej wiary, prowadzona często za
widzialnym wręcz wsparciem anielskim, świadczy zresztą i przykład św. Marcina, biskupa miasta Tours,
również żyjącego w IV w.
W jednej wiosce bowiem, gdy św. Marcin chciał zburzyć tamtejszą pogańską świątynię, przeciwstawił mu się
tłum pogan tak dalece, że nie bez znieważenia został stamtąd wyrzucony. Dlatego też odszedł do pobliskiego
miejsca i tam przez trzy dni - obleczony w wór i posypany popiołem, poszcząc i modląc się - prosił Pana, aby
skoro tamtej świątyni pogańskiej, swą ludzką ręką nie mógł zburzyć, dokonała tego Moc Boża. Następnie
objawiło mu się dwóch aniołów z włóczniami i tarczami, którzy powiedzieli: „Jesteśmy posłani od Pana, aby
przepędzić tłum wieśniaczy i nieść pomoc Marcinowi, by nikt nie opierał się, gdy będzie burzył świątynię.
Wracaj zatem i dzieło pobożnie zaczęte - dopełnij". Św. Marcin powrócił więc do wioski i wobec tłumu
przyglądających się i milczących pogan, zburzył nikczemną pogańską świątynię aż do fundamentów, rozbijając
w proch wszystkie ołtarze i bożyszcza pogańskie. Co widząc wieśniacy, gdy zrozumieli z Bożej Woli,
zadziwieni i przestraszeni, nie stawiali oporu biskupowi, ale wszyscy uwierzyli w Pana Jezusa, otwarcie
wołając i wyznając, że chcą czcić Tego Boga, Którego głosi Marcin, i że odrzucają bożki pogańskie.
Przez takie to zatem sposoby aniołowie przyczyniali się do pobudzania i gruntowania wiary u ludzi.
Błogosławione dzieci z Fatimy (20 lutego)
Z kolei od 1915 r. zaczęły się w Fatimie w Portugalii pierwsze pojawienia anioła, który poprzez
uświadomienie dzieciom znaczenia Przenajświętszej Eucharystii przygotował je do misji, którą miały
następnie spełnić, stając się orędownikami kultu Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny,
ustanowionego, aby ratować na tym świecie dusze biednych grzeszników. I tak anioł, aby przyzwyczaić dzieci
do nadziemskich zjawisk, a jednocześnie nie przestraszyć ich, pojawił się najpierw 3 razy „nie do końca”, tj. w
czasie, gdy odmawiały różaniec – jako biała chmurka w ludzkiej formie, bielsza niż śnieg i prawie
przezroczysta. Następnie na wiosnę 1916 r. znowu po modlitwach dzieci zobaczyły wyraźnie ponad drzewami
w oddali jasne światło w formie młodzieńca, który szybko się do nich zbliżał i następnie po przybyciu
powiedział: „Nie bójcie się. Jestem Aniołem Pokoju. Módlcie się ze mną”. Uklęknął i pochylił się dotykając
czołem ziemi, co dzieci naśladowały, a wtedy anioł zaczął się modlić: „Mój Boże, wierzę, czczę, mam nadzieję
i kocham Cię! Proszę o Twoje wybaczenie dla tych, którzy nie wierzą, nie czczą, nie mają nadziei i nie kochają
Ciebie!” Anioł powtórzył te słowa 3-krotnie i powstał nakazując dzieciom odmawiać te modlitwy w taki sam
sposób, zaznaczając, iż Serca Jezusa i Maryi oczekują tego. Następnie zniknął.
Kolejne objawienie miało miejsce w lecie 1916 r. Wtedy anioł pojawił się nagle koło dzieci i nakazał im
wzmożenie modlitw, gdyż Serca Jezusa i Maryi mają względem nich zamierzenia miłosierdzia. Nakazał im
także czynić dobrowolne ofiary dla Najwyższego w celu przebłagania za grzechy innych ludzi, którymi to
występkami Bóg jest obrażany, a także, aby dzięki tym dobrowolnym poświęceniom oraz zaakceptowaniu tych
cierpień, które Pan ześle na dzieci, mogli się nawrócić grzesznicy. Dzięki zaś takiemu postępowaniu dzieci
sprowadzą pokój dla swojego kraju – stwierdził anioł, który przedstawił się jako jego Anioł Stróż, tj. Anioł
Portugalii. Dzięki temu objawieniu i wyjaśnieniom anioła dzieci zrozumiały Kim Jest Bóg.
Trzecie objawienie nastąpiło na jesieni 1916 r. Dzieci odmawiały różaniec i modlitwę, której zostały nauczone
przez anioła, gdy pojawił się on trzymając w rękach kielich, nad którym unosiła się Hostia Święta. Wówczas
anioł położył się na ziemi i wobec Najświętszego Sakramentu, który pozostawał w powietrzu, odmówił
najdroższe Ciało, Krew, Duszę i Boskość Jezusa Chrystusa, obecne we wszystkich tabernakulach świata na
wynagrodzenie za zniewagi, świętokradztwa i obojętność, którymi On Sam jest obrażany. A poprzez
nieskończone zasługi Jego Najświętszego Serca i Niepokalanego Serca Maryi błagam Cię o nawrócenie
biednych grzeszników”. Następnie anioł udzielił dzieciom Komunii Świętej i nakazał im pocieszać Boga
właśnie przez przyjmowanie w wymienionych sprawach wynagradzającej Eucharystii i odmawianie modlitwy,
której ich nauczył.
Statut Ruchu Apostolskiego Rycerstwa św. Michała Archanioła
Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu! Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie
zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony, Tym zaś, którzy uwierzą, te znaki towarzyszyć będą: w imię
moje złe duchy będą wyrzucać; nowymi językami mówić będą: węże brać będą do rąk, i jeśliby co zatrutego
wypili, nie będzie im szkodzić. Na chorych ręce kłaść będą, iż ci odzyskają zdrowie. (Mk 16,15-18).
Nazwa i cel
Art. 1 Oficjalna nazwa tego ruchu apostolskiego brzmi: RYCERSTWO ŚWIĘTEGO MICHAŁA
ARCHANIOŁA. W dalszym ciągu Statutu zwie się Rycerstwem. Lokalne grupy Rycerzy zwane są Zastępami
Rycerzy.
Art. 2 Zadaniem Rycerstwa jest wynagrodzenie Bogu za grzechy ludzkości, wypraszanie nawrócenia
grzesznikom oraz codzienne odmawianie prostego egzorcyzmu, celem odpędzania złych duchów od siebie,
Kościoła i całego świata, a zwłaszcza od kuszonych i zniewolonych przez Szatana. Patronem Rycerstwa jest
św. Michał Archanioł.
Obowiązki Rycerzy
Art. 3 Członkami Rycerstwa są chrześcijanie bierzmowani, którzy otwierając się na działanie Ducha Świętego,
chcą coraz bardziej oddawać się Chrystusowi i jednoczyć się z Nim, wspomagać Kościół, Jego Mistyczne
Ciało, odpędzając od niego ataki złych duchów.
Art. 4 Podstawowym obowiązkiem Rycerzy jest ciągły wysiłek trwania w stanie łaski uświęcającej, przyjaźni z
Bogiem, aby mogli powtórzyć słowa Chrystusa Pana, skierowane do Szatana, władcy tego świata: Nie ma on
jednak nic swego we Mnie (J 14,30).
Art. 5 Rycerze św. Michała Archanioła powinni wyzwalać się z wszelkich nałogów i uzależnień, np. z
nadużywania napojów alkoholowych, palenia papierosów itp.
Art. 6 W każdym piątek Rycerze poszczą o chlebie i wodzie. Gdyby któryś z nich nie mógł tego uczynić, niech
w tym dniu spełni jakiś dobry uczynek względem bliźnich.
Art. 7 W każdy piątek, przynależący do Rycerstwa winien uczestniczyć w sposób pełny we Mszy św. łącząc
swoje trudy, cierpienia i przeciwności z cierpieniami i śmiercią Jezusa Chrystusa, mają wynagradzać
sprawiedliwości Bożej za grzechy swoje i grzeszników oraz wypraszać im nawrócenie się.
Art. 8 W każdy piątek, między godziną 21.00 a 24.00, Rycerz ma odmówić trzy proste egzorcyzmy:
a) za Kościół katolicki,
b) za Polskę (W innych krajach: za swoją ojczyznę),
c) za cały świat.
Powinien odmówić także Modlitwę o zwycięstwo nad Szatanem.
Art. 9 Każdego dnia Rycerz odmawia egzorcyzm prosty w dowolnym czasie i w dowolnej intencji.
280992683.001.png
Art. 10 Rycerze uczestniczą obowiązkowo w miesięcznych spotkaniach modlitewnych zwanych chórami
uwielbienia, lokalnego Zastępu Rycerzy. Zachęca się Rycerzy poszczególnych Zastępów, o ile pozwolą im na
to ich obowiązki, do cotygodniowej modlitwy chóru uwielbienia.
Art. 11 W duchu wzajemnego wspomagania się, każdy Rycerz odmawia codziennie modlitwę Dostojna
Królowo Niebios, w intencji wszystkich członków Rycerstwa, a raz na tydzień, w dowolnym dniu, odmawia
egzorcyzm prosty, odrzucając złe duchy od wszystkich Rycerzy.
Art. 12 Rycerze prowadząc intensywne życie duchowe, starają się różnymi sposobami szerzyć cześć św.
Michała Archanioła i Aniołów Stróżów. W tym celu sami będą pogłębiać duchowość Aniołów, czytając Pismo
święte, dwumiesięcznik Któż jak Bóg oraz inne książki religijne, zalecane przez Centralę Rycerstwa.
Art. 13 Spotykając ludzi kuszonych lub czyniących źle, Rycerz, mocą Chrystusa, odmawiając spontaniczny
egzorcyzm prosty, winien odpędzać od nich złe duchy.
Art. 14 Na miesięcznych zebraniach Zastępów, Rycerze odnawiają swoje przyrzeczenia rycerskie, według
podanej przez Centralę formuły. Zachęca się Rycerzy do częstego odnawiania tych przyrzeczeń.
Art. 15 Do uroczystości dorocznej św. Michała Archanioła, obchodzonej w dniu 29 września, każdy Rycerz
przygotowuje się 9-dniową Nowenną, odprawianą indywidualnie lub wspólnie z Zastępem Rycerskim. Za
zgodą ks. Proboszcza, w sam dzień święta, Zastęp organizuje zewnętrzną celebrację, np. w postaci modlitwy,
zamówionej Mszy św., odmawiania Koronki anielskiej, śpiewania Godzinek do św. Michała Archanioła,
procesji itp.
Art.16 Każdy członek Rycerstwa przekazuje raz do roku dobrowolną ofiarę na potrzeby i dzieła apostolskie
Rycerstwa.
Przyjęcie do Rycerstwa
Art. 17 Kto chce być członkiem Rycerstwa, winien wypełnić przesłany przez Centralę kwestionariusz,
następnie po zapoznaniu się ze Statutem, zgłosić pisemnie wolę przynależenia do Rycerstwa i chęć
wypełniania zobowiązań zawartych w niniejszym Statucie.
Art. 18 Z zasady nie przyjmuje się do Rycerstwa tych, którzy już należą do innych ruchów apostolskich, grup
modlitewnych, czy różnych wspólnot kościelnych, z praktycznego powodu braku potem sił i czasu do
właściwego wykonywania zobowiązań rycerskich. Gdy zgłaszający się kandydat, przynależąc do innego ruchu
apostolskiego, okazuje jednak dobrą wolę do przyjęcia i wykonywania obowiązków Rycerza, o jego przyjęciu
zadecyduje Animator Generalny Rycerstwa.
Art. 19 Nie przyjmuje się do Rycerstwa osób niezrównoważonych, chorych psychicznie i tych, którzy nie chcą
zrezygnować z różnych nałogów i zniewoleń (por. art. 5).
Art. 20 W czasie swojej próby kandydat powinien uczęszczać na zebrania miesięczne Zastępu Rycerzy,
znajdującego się na terenie Parafii, lub dojeżdżać do pobliskiej miejscowości, w której on istnieje. Kandydat
winien zaprenumerować dwumiesięcznik Któż jak Bóg oraz podjąć się prostego apostolstwa rozprowadzania w
swojej miejscowości przynajmniej 3 egzemplarzy wspomnianego pisma.
Art. 21 Przyjęcie do Rycerstwa dokonuje się, zgodnie z rytmem, z zasady raz do roku, 15-go sierpnia, po
uprzednim uczestniczeniu kandydatów w Dniu Skupienia, zorganizowanego w przededniu uroczystości
Wniebowzięcia Najśw. Maryi Panny, w którym to dniu Rycerstwo otrzymało zatwierdzenie w 1994 roku.
Po złożeniu przyrzeczenia Rycerz otrzymuje legitymację i zostaje wpisany do Księgi Rycerstwa.
a) W poszczególnych przypadkach przyjęcie do Rycerstwa może dokonać się w Centrali Rycerstwa lub w
Parafii kandydata. Decyduje o tym Animator Generalny.
Art. 22 Przed przyjęciem, kandydat na Rycerza, odbywszy próbę, pisze podanie o przyjęcie do Rycerstwa
zaznaczając, iż z pomocą Bożą i wstawiennictwem św. Michała Archanioła, chce przynależeć do Rycerstwa i
wypełniać wymogi Statutu. Animator Generalny wyznacza datę i miejsce przyjęcia.
280992683.002.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin