Andrzej Wincenty Perepeczko.doc

(55 KB) Pobierz

Andrzej Wincenty Perepeczko (ur

Andrzej Wincenty Perepeczko (ur. 5 czerwca 1930 we Lwowie) - oficer floty handlowej, pisarz i publicysta.

Pradziad pisarza, urodzony 17 maja 1814 Florian Brałkowski, został dla zruszczenia (nazwisko zmieniono mu na Perepeczko) wcielony do wojska po tym jak powieszono jego ojca za udział w powstaniu listopadowym. Majątek rodzinny Brałkowszczyzna skonfiskowano. Po 25 latach służby w wojsku osiadł na Wileńszczyźnie w Oszmianie.

Ojciec Andrzeja Perepeczki, Florian Perepeczko był porucznikiem Wojska Polskiego, 6. Dywizjonu Samochodowego we Lwowie. Urodzony się w 1903 roku w Jekaterinodarze, w wieku 16 lat trafił do oddziałów generała Żeligowskiego. W wojnie z polsko-bolszewickiej walczył w szeregach 14. Pułku Ułanów. Ukończył oficerską szkołę kawalerii w Grudziądzu.

Szkołę Powszechną Andrzej Perepeczko zaczynał w 1936 roku w Szkole Rodziny Wojskowej. Kolejne klasy ukończył w szkole imienia Józefa Piłsudskiego.

Wybuch II wojny światowej zastał rodzinę Perepeczków na wakacjach na Huculszczyźnie w leśniczówce Szybene niedaleko ówczesnej granicy polsko-węgierskiej. Skąd najpierw ewakuowano ich przez Lwów i Warszawę do Modlina a następnie do wsi Luszawa nad Wieprzem (niedaleko Kocka).

Andrzej Perepeczko pod koniec wojny został członkiem Szarych Szeregów, konspiracyjnego Harcerstwa Armii Krajowej. Po powstaniu warszawskim znalazł się w Stobiecku Szlacheckim pod Radomskiem, w którym również zastał go koniec okupacji niemieckiej i początek rządów komunistów. W Radomsku próbował także ukończyć gimnazjum, jednak po udanym zamachu, którego dokonano na życie dyrektora szkoły, który był jednocześnie członkiem sądów doraźnych, postanowił wyjechać do Gdańska w obawie przed ewentualną odpowiedzialnością za swoje oficerskie pochodzenie.

W Gdańsku ukończył Liceum Budowy Okrętów ("Conradinum") gdzie po drugim roku nauki (13 września 1948) dostał się w ramach praktyki zawodowej na statek. Następnie ukończył Wydział Mechaniczny Państwowej Szkoły Morskiej w Gdyni i Politechniki Gdańskiej.

Od 1948 roku mieszka na Wybrzeżu. W latach 1950-1953 na statkach, oficer - mechanik okrętowy.

W 1953 roku w ramach służby wojskowej wcielony do 1.Batalionu Pracy, stacjonującego w Oświęcimiu i skierowany jako żołnierz do przymusowej pracy w kopalni węgla kamiennego. Nałożono również na niego zakaz pływania zdjęty dopiero po odwilży na przełomie lat 1956 i 57.

Debiutował anonimowo pod pseudonimem "Absolwent" w konkursie na powieść, ogłoszonym przez Wydawnictwo Morskie w październiku 1956 roku. Książka nosiła tytuł Kurs na świt. Nawiązywał on do nieoficjalnego "hymnu" Wydziału Mechanicznego Państwowej Szkoły Morskiej.

Publikował również na łamach pisma "Morze" jako prozaik. Otrzymał w 1970 roku nagrodę im. Mariusza Zaruskiego. Był m.in. pracownikiem Wyższej Szkoły Morskiej.

Autor szeregu książek, m.in. dla dzieci i młodzieży, z których dużą popularność zyskał cykl, w których głównym bohaterem jest "Dzika Mrówka".