1.Biorąc pod uwagę grupę wiekową oraz jej liczebność (20 osób) ustal temat lekcji. Następnie w oparciu o założenia metody małych obwodów ćwiczebnych dokładnie opisz zadania uczniów oraz przedstaw graficznie organizację zajęć.
2.Co to jest projekt, program i plan? Wymień i opisz cechy dobrego planu.
Projekt – to obmyślony sposób działania, ale jeszcze niezaakceptowany. Inaczej mówiąc – projekt to niezaakceptowany plan lub program działania.
Program – to obmyślenie doboru i kolejności przewidywanych działań, z którymi nie wiążemy postanowienia ich wykonania.
Plan – to obmyślenie dobru i kolejności przewidywanych działań z jednoczesnym postanowieniem ich realizacji według obmyślonego toku.
Cechy dobrego planu:
1.Celowy – w sposób wyraźny powinien określać cel i środki do tego celu wiodące
2.Wykonalny – o czym można się przekonać po wykonaniu próby jego realizacji
3.Wewnętrznie zgodny – pozbawiony sprzecznych elementów
4.Maksymalnie operatywny – łatwy w zastosowaniu
5.Plastyczny – pozwalający w razie konieczności na modyfikowanie, bez potrzeby układania nowego
6.Dostatecznie szczegółowy – konkretny
7.Terminowy – określający terminy wykonania kolejnych części i całości
8.Alternatywny – pozwalający na łatwe likwidowanie sprzeczności
9.Kompletny – zupełny
10.Optymalnie długodystansowy – ograniczony możliwością przewidywania przyszłych warunków
11.Komunikatywny – zrozumiały dla współpracowników
3. Co w wychowaniu fizycznym oznacza pojęcie trudne warunki i jak je można sklasyfikować?
Trudne warunki wychowania fizycznego w szkole mogą być pojęciem o wielorakim znaczeniu. Może obejmować czynniki materialne i organizacyjne. W obiegowej opinii trudne warunki w odniesieniu do szkoły to np. brak obiektów sportowych, sprzętu, pomieszczeń; a w odniesieniu do lekcji to np. nadmierna liczba uczniów, klasy łączone, dwóch lub więcej prowadzących korzystających z tej samej sali gimnastycznej. Ostatnio pojawiła się następna trudność w prowadzeniu lekcji kultury fizycznej. Na lekcji nauczyciel ma do czynienia nie dość, że z liczną grupą to także z dziećmi niepełnosprawnymi, niedostosowanymi społecznie.
Przy poważnych brakach składników do realizacji programu nauczania i organizacji lekcji warunki należy uznać za trudne. Najczęściej są to:
1. Miejsce ćwiczeń:
o korytarz szkolny
o sala lekcyjna
o sala zastępcza
2. Liczna grupa:
o liczna klasa powyżej 30 osób
o klasy łączone
3. Dwie grupy uczniów w sali gimnastycznej
4. Mała ilość sprzętu i przyborów.
4.Czego może dotyczyć rozpoznanie pedagogiczne w szkolnym wychowaniu fizycznym oraz na jakie problemy może natrafiać nauczyciel przy próbach przewidywania zjawisk?
Rozpoznanie pedagogiczne w szkolnym wychowaniu fizycznym może dotyczyć zakresu osobniczego, grupowego i środowiskowego.
Problemy na jakie może natrafiać nauczyciel przy próbach przewidywania zjawisk :
· Brak wiedzy i umiejętności do przeprowadzenia diagnozy
· Brak chęci i współpracy uczniów przy przeprowadzaniu diagnozy
· ……….
Wszystkie pięć etapów rozszerzonej diagnozy łącznie dają możliwość zidentyfikowania, wyjaśnienia, rozumienia i przewidywania zjawiska, a zatem zaprojektowania potrzebnych zmian, modyfikacji i reorganizacji istniejących sytuacji. W konsekwencji działania diagnostyczne stanowią punkt wyjścia i podstawę do programowania i przygotowania cyklu działania zorganizowanego. W procesie kształcenia i wychowania w obszarze kultury fizycznej wyniki diagnozy są niczym innym jak skonkretyzowaniem potrzeb rozwojowych uczniów.
5. Czego może dotyczyć rozpoznanie pedagogiczne w szkolnym wychowaniu fizycznym w zakresie osobniczym, grupowym i środowiskowym?
Rozpoznanie pedagogiczne w szkolnym wychowaniu fizycznym w
zakresie osobniczym obejmuje:
- wysokość , ciężar ciała ( antropometr , waga ) .
- pojemność życiową płuc ( spirometr ).
- dojrzałość biologiczna
- stan zdrowia i postawy ciała
- sprawność motoryczna
- uzdolnienia ruchowe
- umiejętności techniczne i taktyczne w zakresie różnych specjalności sportowych
- umiejętności samodzielnego sterowania własnym rozwojem sprawności oraz odpoczynkiem
- wiedza dotycząca kultury fizycznej
- zamiłowania i zainteresowania w związku z kulturą fizyczną
- warunków społeczno-bytowych rodziny
- stopień przystosowania społecznego
-neurotyczność i poczucie własnej wartości
zakresie grupowym obejmuje:
- zwartość grupy społecznej i interakcji pomiędzy jej członkami
- istnienie nieformalnych grup społecznych
- istnienie zespołów uczniowskich wymagających specjalnej opieki ( grupy defektywne pod względem fizycznym, nieśmiali, mało sprawni, chorowici )
zakresie środowiskowym obejmuje:
- nastawienie d/s KF , możliwość współpracy z dyrektorem szkoły, radą pedagogiczną oraz organizacjami młodzieżowymi ( ZHP , YMCA , itp. ).
- nastawienie d/s KF i możliwość współpracy z komitetem rodzicielskim , zakładami opieki , komitetami sportowymi ( sportu ) , służbą zdrowia .
- tradycji KF i klimatu społecznego względem KF.
- stanu urządzeń sportowych , sprzętu i przyborów oraz możliwości korzystania z urządzeń poza szkolnych
- osobliwości terenu i warunków klimatycznych.
6.Jakie treści wynikające z podstawy programowej są realizowane w edukacji szkolnej na lekcjach wychowania fizycznego oraz jakie umiejętności powinni kształcić u nich nauczyciele?
Wychowanie fizyczne pełni ważne funkcje edukacyjne, rozwojowe i zdrowotne. Wspiera rozwój fizyczny, psychiczny i społeczny oraz zdrowie uczniów i kształtuje obyczaj aktywności fizycznej i troski o zdrowie w okresie całego życia. Pełni wiodącą rolę w edukacji zdrowotnej uczniów.
Treści wynikające z podstawy programowej realizowane w edukacji szkolnej na lekcjach wychowania fizycznego:
1) diagnoza sprawności fizycznej i rozwoju fizycznego
2) trening zdrowotny
3) sporty całego życia i wypoczynek
4) bezpieczna aktywność fizyczna i higiena osobista
5) sport
6) taniec
Nauczycie stwarzają uczniom warunki do nabywania następujących umiejętności:
· Kształtowanie u uczniów postawy dbałości o własny rozwój fizyczny, sprawność i odporność organizmu oraz higienę ciała.
· Rozbudzanie u uczniów potrzeby aktywności fizycznej - zabawy i wypoczynku, jako elementu zdrowego stylu życia, a równocześnie praktycznego wyrazu świadomej troski o własny rozwój i zdrowie; kształtowanie pozytywnych nawyków w tej dziedzinie.
· Kształcenie charakteru i wzmacnianie psychiki uczniów poprzez ćwiczenia fizyczne oraz indywidualny i zespołowy udział uczniów w sportowej rywalizacji w formach odpowiednich do ich płci, wieku, a także umiejętności i możliwości fizycznych.
· Ogólne usprawnienie ruchowe uczniów, wzmacnianie ich odporności i tężyzny fizycznej.
· Zapobieganie powstawaniu oraz korygowanie wad postawy.
7. Ustosunkuj się do korzyści i ograniczeń, jakie niesie ze sobą operacjonalizacja celów oraz zadań lekcji.
Korzyści operacjonalizacji celów i zadań lekcji:
- za podstawę przyjmują wymierne i obserwowalne zachowanie
- łatwo je komunikować nauczycielom i uczniom
- ułatwiają organizacje pracy dzięki określeniu zamierzeń i skutków
- zwiększają klarowność myślenia i planowania oraz rozpraszają niejasności
- dostarczają jasnych kryteriów oceny
Ograniczenia operacjonalizacji celów i zadań lekcji:
- są wysoce instrumentalne, podchodzą bowiem do edukacji jak do narzędzia, nie uznają wartości tkwiących w niej samej
- czynią z uczniów i nauczycieli pasywnych odbiorców programu nauczania, nie zaś uczestników procesu negocjacji
- obejmują tylko powierzchowne, konkretne i obserwowalne aspekty edukacji, zaniedbują cele i elementy długoterminowe, nieobserwowalne, niewymierne i głębsze
- edukacja przybiera coraz bardziej techniczny charakter, zmierzając w kierunku niewyszukanego szkolenia zamiast głębokiego myślenia
- proces edukacyjny zdominowany jest przez zależność od wyników
- błędnie „paczkują” i atomizują wiedzę
- prowadza do prognozowalności zamiast do otwartych możliwości, wynalazczości, odkryć przypadkowych, kreatywności i spontaniczności
8.Czym powinna charakteryzować się współczesna lekcja wychowania fizycznego?
Współczesna lekcja wychowania fizycznego, powinna charakteryzować się pewnymi zasadami kształcenia i wychowania. Pierwszą zasada jest:
1.Zasady doboru treści i organizacji kształcenia i wychowania
a) zasada podmiotowego traktowania ucznia
b) zasada integracji kształcenia i wychowania
c) zasada łączenia teorii z praktyka
d) zasada różnicowania treści i form kształcenia
e) zasada kształcenia ustawicznego
2. Zasady nauczania – uczenia się
a) zasada świadomego i aktywnego udziału uczniów w procesie nauczania – uczenia się (samodzielności)
b) zasada poglądowości
c) zasada systemowości
d) zasada przystępności (dostępności)
e) zasada trwałości
9.Co jest celem ewaluacji osiągnięć uczniów w procesie szkolnego wychowania fizycznego?
Ewaluacja osiągnięć uczniów jest sprawdzianem i ocenianiem tych osiągnięć traktowanym jako proces łączny i wielostronnie uwarunkowany. Etapy sprawdzania (upewniania się o wynikach kształcenia) i oceniania (wartościowania tych wyników) przeplatają się. Ewaluacja osiągnięć uczniów może być głównym, ale nigdy nie jedynym, składnikiem ewaluacji systemu kształcenia, może też być podejmowana niezależnie.
Głównym celem ewaluacji w szkole jest kontrola osiągnięć ucznia. Ewaluacja osiągnięć uczniów w sensie poznawania, kontroli, analizy oraz oceny ich wiedzy i umiejętności należy do podstawowych ogniw procesu dydaktyczno-wychowawczego współczesnej edukacji szkolnej. Nie jest ona celem samym w sobie tego procesu, lecz jego etapem, a zarazem środkiem prowadzącym do samokontroli i samooceny wiedzy i umiejętności uczniów.
Ewaluacja ma za zadanie oszacowanie:
· Merytorycznej wartości celów,
· Jakości planu, który ma zapewnić osiągnięcie celów,
· Stopnia, w jakim plan został zrealizowany lub w razie konieczności zmodyfikowany,
· Wartości jego rezultatów.
Pomiar i ocena odnoszą się nie tylko do końcowych efektów procesu kształcenia i wychowania fizycznego. Odgrywają też istotną rolę we wszystkich jego etapach. Umożliwiają rozpoznanie warunków osobniczych, dostarczają przesłanek do przewidywania osiągnięć jednostkowych i grupowych, pozwalają lepiej dostosować program do możliwości, potrzeb i zainteresowań. Jako źródło niezwłocznej informacji mogą sprzyjać podnoszeniu motywacji do wykonywania ćwiczeń oraz efektów ich nauczania. Oprócz zadań doraźnych, pomiar i ocena spełniają również ważne funkcje w zakresie prospekcji. Sprzyjają rozwijaniu kreatywnej postawy wobec własnego zdrowia i własnej sprawności fizycznej, wdrażają do systematycznej samokontroli i samooceny zachowań prozdrowotnych i prosomatycznych. Realizacja wielorakich funkcji przypisywanych pomiarowi i ocenie w nowoczesnym procesie kształcenia i wychowania fizycznego wymaga odpowiedniego czasu, rzetelnych i trafnych narzędzi oraz wysokich kwalifikacji nauczyciela.
10.Na czym polega ocenianie osiągnięć edukacyjnych uczniów w szkolnym wychowaniu fizycznym?
Z prakseologicznego punktu widzenia ocena powinna być oceną działania podmiotów tego procesu (nauczyciele i uczniów) oraz wykorzystania warunków w których działanie przebiegało, czyli bazy materialnej i programu działania (rocznych planów pracy i osnów). Największy wpływ na sprawność działania będzie miała, w warunkach działań pedagogicznych, taka ocena, która będzie polegała na:
- krytycznej ocenie własnego działania i jego wyników dokonanej przez samego nauczyciela,
- ocenie osiągniętych wyników dokonanej przez samych uczniów,
- ocenie wyników osiągniętych przez uczniów dokonanej prze nauczyciela,
- krytycznej ocenie stanu ilościowego i jakościowego urządzeń, sprzętu i przyborów oraz ich wykorzystania,
- krytycznej ocenie wykorzystania szans współpracy ze środowiskiem dokonanej na zakończenie roku szkolnego przez nauczyciela z zarządami zainteresowanych organizacji i instytucji
Ocena ucznia z wychowania fizycznego jest jednym z wielu czynników oceny osiągniętego wyniku i to wcale nie najważniejszym. Poznanie osiągniętego cząstkowego wyniku w działaniach dydaktyczno – wychowawczych, powinna stanowić impuls zwrotny, powodujący generację potrzeb i motywów do działania w następnym cyklu czy okresie działań. Ten impuls, wytworzony przez poznanie rzeczywistości, powinien pobudzić do działania podmioty, a wiec nauczyciela, członków rady pedagogicznej, zarządy organizacji młodzieżowych, nie tylko samych uczniów.
11.Dokonaj charakterystyki czynności pedagogicznych nauczyciela wychowania fizycznego podejmowanych na zajęciach wychowania fizycznego.
Rodzaje czynności nauczycielskich podejmowanych na zajęciach wf:
1.Czynności przygotowawcze
To takie działania nauczyciela, których celem jest zapewnienie pomyślnych warunków realizacji podjętego zadania. Każde zadanie wymaga zastosowania innych środków dydaktycznych, innego ustawienia ćwiczących, innego zabezpieczenia przed urazami i wypadkami – czyli, stworzenia innej sytuacji pedagogicznej. Przygotowanie warunków pomyślnej realizacji zadań dokonywane jest zawsze we współpracy nauczyciela z uczniami. Bardzo ważna jest umiejętność operowania formami organizacyjnymi i środkami dydaktycznymi przez nauczyciela.
2. Czynności motywujące
Skierowanie uwagi, zainteresowania i sił uczniów na wykonanie zadań. Czynności te są ściśle powiązane z procesami uczuciowymi między nauczycielem a uczniami, jest to podstawowy warunek pomyślnych oddziaływań w procesie kształcenia i wychowania zamierzonego. W trudnych okolicznościach uczniowi jest potrzebna proporcjonalna do nich energia (motywacja) do wytrwania w ukierunkowanym dążeniu do osiągnięcia celu. Niezbędnym warunkiem uruchomienia ukierunkowanego działania uczniów jest sprecyzowanie tego, co uczniowie powinni wykonać, zaobserwować, zrozumieć, opanować, rozwiązać…
Elementy struktury czynności motywujących:
- wywołanie zainteresowania danym zadaniem prze ukazanie jego ważności czy przydatności,
- indywidualne wywołanie potrzeby podjęcia pracy nad zadaniem,
- stosowanie dodatkowych bodźców motywujących (pochwał, uwag, nakazów, itp..)
- ocenianie wysiłku uczniów i zachęcanie ich do pokonywania trudności przez pomaganie, dodatkowe wyjaśnienie, porównywanie z innymi
Czynności, które mają zmobilizować uczniów do pracy, powinny być szczególnie dobrze przemyślane i zaplanowane. I to nie tylko w stosunku do całego zespołu uczniów, lecz także w stosunku do poszczególnych uczniów, zwłaszcza tych trudnych lub niechętnych.
3. Czynności informujące
...
bukajje