TOMASZ ZAMIELA, grupa 3 męska
TEMAT: NAUCZANIE SKOKÓW
CELE GŁÓWNE:
Umiejetności: wykonanie skoków do wody
Motoryczność: koordynacja, akcent na technikę skoku
Wiadomości: technika skoków
Postawy: współpraca w grupie, zdyscyplinowanie, dokładność
Miejsce zajęć: pływalnia kryta 25m AWF W-wa
Ilość uczestników: 15
Czas: 45'
Przybory: Obręcze, gumy, krążki zatapialne, kije, piłki gumowe, deski, koła gumowe
TOK LEKCJI ZADANIA SZCZEGÓŁOWE UWAGI ORG-MET
Nauka skoków powinna przebiegać w następującej kolejności: proste skoki na nogi, skoki do wody głębokiej, nauczanie skoków startowych.
W lekcji powinno uwzględnić się pokaz video ( jeśli jest taka możliwość ), plansze metodyczne itd.
1. Zbiórka w szeregu
2. Powitanie
3. Sprawdzenie obecności i gotowości do zajęć
1. Podanie tematu lekcji
2. Motywacja do aktywnego udziału w lekcji
25 kraul, 25 grzbiet, 25 żabka, 25 delfin
„ Sprężynka”. Na sygnał ćwiczący jak najszybciej, skacząc obunóż, przemieszczają się do wyznaczonego punktu.
„ Skoki przez przeszkody „ . Dwóch ćwiczących trzyma żerdź ( 0,5 m od dna basenu ), pozostali kolejno przeskakują przez przeszkodę.
„ Wrzucanie kłody „. Dzieci po kolei kładą się na plecach na krawędzi basenu, wzdłuż jego brzegu – ręce przy biodrach, nogi złączone. Prowadzący popycha leżącego i wrzuca go do wody. Ćwiczący wpada płasko na brzuch. To samo z leżenia na brzuchu – ćwiczący wpada na plecy
„ Wodowanie statku”. Uczniowie kolejno zsuwają się do wody naśladując wodowanie statku.
„ Klaskanie”. Uczniowie skaczą kolejno do wody na nogi. W czasie lotu klaskają. Wygrywa uczeń, który wykona najwięcej klaśnięć.
„ Wizytówka”. Uczniowie na sygnał skaczą do wody głośno wykrzykując swoje imię. Zabawę powtarzamy -–uczniowie przedstawiają się nazwiskiem.
„ Skok z salutowaniem”. Uczniowie skaczą do wody na nogi przyjmując w locie postawę „ na baczność”
„ Skoki do dziupli”. Prowadzący lub jeden z ćwiczących trzyma na wodzie obręcz, do której skaczą ćwiczący. Po skoku ćwiczący wynurza się na zewnątrz obręczy
1. Zorganizowanie grupy
2. Nastawienie do aktywnego udziału w lekcji
3. Rozgrzewka
4. PROSTE SKOKI NA NOGI
Skoki do wody są istotnym elementem w pływaniu. Rozpoczynają każdy wyścig. Skoki ratownicze mogą komuś uratować życie.
Ustawienie: szereg przy jednej ze ścian pływalni.
Można wykonać w formie zawodów.
Ustawienie: w rzędzie
Ustawienie: w rzędzie, na brzegu basenu
Ustawienie: siad podparty na krawędzi basenu. Ustawienie: siad podparty na krawędzi basenu.
Przybory: obręcze
5. SKOKI DO WODY GŁĘBOKIEJ
6. NAUCZANIE SKOKU STARTOWEG
SKOK STARTOWY ZE SŁUPKA
„ Kto dalej”. Na sygnał dzieci odbijają się od brzegu basenu i skaczą w dal. Wygrywa ćwiczący, który skoczył najdalej.
Odbicie od brzegu basenu i skok w górę ( próba dotknięcia trzymanej żerdzi.)
„Skok do dziupli”. Uczniowie kolejno, trzymając piłkę gumową lub deskę, skaczą do wyciągniętych ramion prowadzącego „ dziupli”, który znajduje się w wodzie, w odległości 1-1,5m od brzegu.
„ Skok ratunkowy”. Ćwiczący skaczą do koła gumowego znajdującego się w wodzie („ponton ratunkowy”), po czym chwytają żerdź podaną przez prowadzącego. Prowadzący przyciąga ćwiczącego do brzegu.
„ Nurek”. Ćwiczący po kolei, po dotknięciu przez prowadzącego, odchylają się do tyłu i wpadają do wody.
„ Kto dalej”. Uczniowie skaczą jak najdalej z miejsca. Wygrywa ten, który osiągnie większą odległość.
„ Kto głębiej”. Uczniowie pojedynczo wskakują do obręczy i starają się dotknąć nogami dna basenu. Następnie wynurzają się wewnątrz obręczy.
Skok do wody głębokiej ze słupka z deską pływacką – po wynurzeniu się dopłynięcie do brzegu pływalni.
„Bomba”. Przysiad skulony na krawędzi basenu, przodem do wody. Ćwiczący wpadają do wody w pozycji skulonej, poprzez wytrącenie równowagi.
„Łańcuch”. Uczniowie trzymają się pod łokcie. Prowadzący popycha ostatniego z ćwiczących, który wpada do wody pociągając za sobą innych uczniów. Nie wolno rozerwać łańcucha.
„ Zjeżdżalnia”. Uczniowie, pojedynczo, kładą się na desce trzymając ramiona w przodzie, a następnie wślizgują się do wody.
Siad na brzegu basenu, ramiona w przodzie, głowa między ramionami, nogi oparte o ścianę (przelew) – ćwiczący opada w dół, w momencie dotknięcia wody dłońmi, odbija się nogami, wykonując poślizg w wodzie.
To samo ćwiczenie z klęku jednonóż
To samo ćwiczenie z przysiadu.
Jak wyżej – wcześniejsze odbicie nogami ( wydłużenie fazy lotu).
Z brzegu pływalni, chwyt dłońmi brzegu ( między stopami lub na zewnątrz stóp ) – skok do wody ( po odbiciu nogami ramiona wysuwane do przodu lub wykonują zamach do tyłu i do przodu).
ZE SŁUPKA STARTOWEGO:
Opad tułowia w przód, ramiona w przodzie, głowa między ramionami – stopniowe wytracanie równowagi, przed wejściem dłoni do wody odbicie obunóż.
To samo ćwiczenie, wcześniejsze odbicie, zaakcentowanie faz: lotu, wejścia do wody i poślizgu.
Skok startowy z chwytem za brzeg słupka ( dłonie między stopami lub na zewnątrz stóp ) – po odepchnięciu rękoma od słupka wykonują one zamach dołem w przód.
Jak wyżej, ramiona wykonują zamach do tyłu i dołem do przodu.
Ustawienie: szereg na brzegu basenu
Przybory: żerdź
Ustawienie: rząd na brzegu basenu
Przybory: deski, piłki
Przybory: koła gumowe
Ustawienie: siad skulony na brzegu, tyłem do wody
Ustawienie: w rzędzie, palce stóp oparte o brzeg pływalni
Przybory: obręcz
Ustawienie: na krawędzi basenu
Ustawienie: siad na brzegu basenu w szeregu, tyłem do wody
Ustawienie: na brzegu basenu
Przybory: deska
...
blusik21