„Figuraki”

Celem inscenizacji jest utrwalenie kształtów, nazw i niektórych cech figur geometrycznych oraz kształtowanie poczucia zgodnego działania w zespole.

Występują:

Koło

Kwadrat

Prostokąt

Trójkąt

Narrator

Rekwizyty:

Znaczki w kształcie wymienionych figur geometrycznych wykonane z kartonu (do zawieszenia na szyi, na tasiemce). Po drugiej stronie znaczków napisane są sylaby tworzące wyraz

FI  GU  RA  KI

* * r r

NARRATOR

Wyszły z pudła Figuraki.

(Dzieci ze znaczkami – sylaby nie są widoczne – wychodzą na scenę jedno za drugim. Na pierwszym planie Kwadrat, Trójkąt. Nieco z boku Prostokąt, a jeszcze dalej Koło.)

Jeden taki, drugi taki.

Ten jest siaki, ten owaki,

ale wszystkie Figuraki ...

KWADRAT

Jestem Kwadrat kwadratowy,

czy od dołu, czy od głowy

taką sam mam figurę ...

TRÓJKĄT

Tą figurą łataj dziurę,

nic innego z niej nie będzie ...

KWADRAT

Ten się zawsze wtrąca wszędzie!

Lepiej siebie niech pilnuje,

bo mu kąty porachuję!

TRÓJKĄT

Mam policzyć twoje kąty?

KWADRAT

Mam ich cztery.

TRÓJKĄT

A gdzie piąty?

KWADRAT

Cóż to znowu za maniery?!

Każdy wie, że mam ich cztery,

a ty zawsze tylko trzy.

TRÓJKĄT

Tobie więc się sława śni ...

PROSTOKĄT

Awantura to czy kpiny?

Słucham was od pół godziny

i z podziwu wyjść nie mogę ...

TRÓJKĄT

Jeszcze ten mi wchodzi w drogę!

Za kuzynem się ujmuje ...

PROSTOKĄT (podchodzi bliżej)

Co ten Trójkąt wygaduje?

Ja nie wchodzę w żadną drogę,

ale boki liczyć mogę.

Kto ma cztery, a kto trzy ...

Marnie więc wyglądasz ty.

TRÓJKĄT

To dopiero! Patrzcie sami,

ten się chwali znów bokami.

Tamten liczy kąty, ten zaś boki,

idę sobie w świat szeroki ...

(Odchodzi.)

KWADRAT

Uf, nareszcie! Bardzo dobrze,

poszła sobie trójkącina ...

A ty, marnie coś wyglądasz ...

PROSTOKĄT

Teraz ze mną znów zaczynasz?

KWADRAT

Wyciągnęły ci się boki ...

PROSTOKĄT

I co z tego? Wcale nie chcę

być tak długi, jak szeroki ...

KWADRAT

Ja nie chudnę i nie tyję

I z tym dobrze mi się żyje ...

PROSTOKĄT

Nie narzekam, bracie, wcale,

Jest mi dobrze, więc się chwalę ...

KOŁO (podchodzi)

Po co sprzeczki?

Jakem Koło, stwierdzić muszę,

Wcale nie jest tu wesoło.

KWADRAT

Lecz posłuchaj, bardzo proszę ...

KOŁO

Takich rozmów wprost nie znoszę.

Nie mam kątów, boków wcale

i się czuję doskonale.

Po co kłócić się o boki,

kto ma długi, kto szeroki,

kto ma kąty, a kto nie?

Nie chcę z wami być. O, nie!

(Wychodzi.)

PROSTOKĄT

Zostaliśmy teraz sami ...

KWADRAT

Nikt się nie chce bawić z nami.

PROSTOKĄT

Podajmy więc sobie ręce

KWADRAT

i nie kłóćmy się już więcej!

(Wchodzi Trójkąt i Koło – razem z Prostokątem i Kwadratem robią kółko.)

TRÓJKĄT

Jakiż to jest widok miły!

KOŁO

Dobrze, że się pogodziły.

Niechaj zawsze będzie zgoda!

TRÓJKĄT

Trójkąt też wam ręce poda.

(Obracają się w kole w rytm słów:)

My jesteśmy Figuraki, Figuraki, Figuraki.

Każdy z nas ma własne znaki, własne znaki, hej!

(Ustawiają się jeden obok drugiego tak, aby dzieci na widowni mogły odczytać z tabliczek przekręconych (z sylabą) napis FIGURAKI. Kłaniają się.)