Zgrzewanie oporowe jest to zgrzewanie elektryczne, w którym ciepło niezbędne do utworzenia zgrzeiny powstaje wskutek przepływu prądu przez miejsce styku łączonych części, stanowiące znaczną oporność.
Parametry zgrzewania: gr. blachy-8mm, natężenie 105 Ah, moc 1500kVA
Rodzaje i metody zgrzewania: 1.Punktowe, a) dwustronne, b)jednostronne, c)garbowe. 2.Liniowe, a) dwustronne, b)jednostronne, c)skokowe. 3.Doczołowe a)iskrowe, b)zwarciowe, c)z folią.
Zasada zgrzewania polega na tym że górną elektrodę dosuwa się do blach za pomocą dociskowego układu mechanicznego, pneumatycznego lub hydraulicznego. Blachy znajdujące się między elektrodą A i B zostają silnie dociśnięte do siebie. Jednym z podstawowych warunków uzyskania poprawnej zgrzeiny jest dokładne przyleganie blach w miejscu zgrzewania. W następnym momencie wywołuje się na elektrodach napięcie rzędu kilku woltów, trwające od ułamka sekundy do kilku sekund w zależności od grubości blach oraz rodzaju zgrzewanego metalu. Pod wpływem wydzielającego się ciepła metal w miejscu C przechodzi w stan plastyczny, a częściowo w ciekły. Z chwilą utworzenia się ciekłego jądra, przepływ prądu zostaje samoczynnie przerwany. Docisk jednak trwa lub wzrasta do chwili utworzenia się zgrzeiny.
Elektrody powinny być wykonane ze specjalnego stopu miedzi, odznaczającego się dobrą przewodnością elektryczną i cieplną. Materiał elektrody powinien być łatwo obrabialny, odpowiednio twardy, wytrzymały i nie zgrzewać się z materiałem łączonych części. Czoło elektrody może być płaskie i kuliste.
Zgrzewarka:Trzy główne zespoły:1.Zespół energetyczny, 2.Zespół dociskowy, 3.Zespół sterowniczy
lestan