1. Styl country
Druga połowa lata to czas polnych i ogrodowych kwiatów. Ich naturalne, delikatne piękno można wydobyć, tworząc rustykalne kompozycje.
W każdym domu znajdzie się choć jedna filiżanka lub porcelanowy talerz odziedziczony po przodkach, rodzinna pamiątka, z którą trudno się rozstać, ale nie bardzo wiadomo, co z nią zrobić. Są i tacy, którzy z upodobaniem kolekcjonują stare (nie zawsze zachowane w idealnym stanie), ręcznie malowane naczynia. Kruche, dekoracyjne zdobycze i darowizny mogą się stać punktem wyjścia do stworzenia kwiatowych aranżacji utrzymanych w sielskim, wiejskim klimacie. Potrzebne do zaaranżowania roślin donice, osłonki i inne, często zaskakujące, bo nieprzeznaczone do kwiatów, naczynia mogą być także zupełnie nowe, jedynie stylizowane na starą ceramikę. Zależnie od rodzaju i charakteru kwiatowych zdobień i dopasowanych do nich roślin styl country może nawiązywać do różnych regionów Europy. Od włoskiego południa poprzez francuską i angielską prowincję, na rodzimych wzorach zaakcentowanych glinianymi dzbankami i misami kończąc. Zanim powstanie kwiatowy kadr w ludowym stylu, warto wybrać dla niego odpowiednie miejsce, np. komódkę, parapet, najlepiej z drewnianymi oknami, blat stolika. Choć wnętrze nie musi być urządzone rustykalnie, powinno być stylowe. Następnie należy dopasować zbiór naczyń i ustalić ich układ kompozycyjny. Dobrze jest kierować się zasadą wspólnej kolorystyki lub jednorodnego charakteru kwiatów i roślin.
Żółte kwiaty, ustawione na kredensie w otoczeniu malowniczych i malowanych talerzy, filiżanek oraz tarczy leciwej wagi, przypominają kuchenny obrazek rodem z Anglii.
Zamiast ludowego wzoru na glinianym talerzu zagościł oryginalny wzór z prawdziwych kwiatów – goździków, peonii i chryzantem – usadowionych w gąbce florystycznej przedłużającej ich żywot.
Różowe chryzantemy i amarantowe pelargonie z balkonowych skrzynek i glinianych donic trafiły na salony, gdzie od razu znaleziono dla nich ceramiczne naczynia i ułożono bawełniane serwety podkreślające kolor kwiatów. Mocna barwa kompozycji rozjaśniona kremową bielą wniosła do wnętrza optymistyczny, sielski i bardzo kobiecy klimat.
Zaczęło się od błękitu ściany urozmaiconej szlachetnym kwiatowym ornamentem. Do niej dopasowano porcelanowe naczynia z błękitnymi motywami. Podobne kolory mają kwiaty.
Rustykalne aranżacje są bardzo modne i dość uniwersalne, pasują do wielu wnętrz, także do niektórych współczesnych i minimalistycznych. Podstawą do stworzenia takich kompozycji są naczynia i ozdobne dodatki dekorowane kwiatowymi wzorami. Szukając miejsca dla roślin, nie należy się ograniczać tylko do wnętrza domu, można wyjść z nimi na taras, do altany, a nawet do ogrodu.
2. Styl etniczny
Posługuje się przedmiotami stanowiącymi obraz tradycji kulturowych różnych narodów. Przeważnie są to rzemieślnicze wyroby, o żywych często geometrycznych wzorach, głównie tkaniny. Naczynia ustawione na takim tle zwykle powtarzają wzory z tkanin, a umieszczone w mnich rośliny harmonizują z całością . szczególnie charakterystyczny jest styl południowo-amerykański: specyficzny ornament na ręcznie wyrabianych tkaninach koresponduje z pochodzącą z tego rejonu ceramiką, w której dobrze prezentują się masywne rośliny o zdecydowanych wyraźnych konturach, na przykład opuncje i inne kaktusy. Uzupełnieniem kompozycji w tym stylu mogą być: zbielałe drewno, suche gałęzie, suche owoce (np. strąki lub suszone kwiaty, kamienie).
Wnętrze w stylu etnicznym w Polsce będzie wyglądało zupełnie inaczej. Obok prostych wiejskich kwiatów z ogródka mogą się pojawić kurpiowska wycinanka, słomiany żyrandol, łowicki pasiak, gliniany dzbanek lub kogutek.
3. Styl orientalny
Przywędrował z Dalekiego Wschodu, który jest źródłem natchnienia i inspiracji dla wielu twórców. typowe dla tego stylu jest aranżowanie obok siebie powierzchni silnie kontrastujących ze sobą, na przykład szorstkiej maty z bambusowych pędów i gładkiej powierzchni niskiego lakierowanego stołu. Wnętrze tego stylu wypełniają nieliczne proste formy o dużych powierzchniach i neutralnych barwach. Formy te można doskonale ożywić za pomocą kilku punktów - roślin lub kompozycji o zdecydowanych barwach, także ze sobą kontrastujących (na przykład zieleń, biel, czerwień – na czarnym lśniącym stole ). Chętnie wykorzystywanymi roślinami w stylu orientalnym są mieczyki i złocienie igiełkowe, zaś tropikalnego charakteru nadaje układowi Cyperus (tzw. papirus). W stylu orientalnym przeważa prostota orientalna , czyli formy mocne i ciężkie silnie kontrastują na przykład z liśćmi kosaćca, tworząc wraz z wachlarzami dekorację o charakterze abstrakcyjnym. W wypadku stylu orientalnego nie sposób ominąć bonsai – miniaturowych drzewek, które kojarzą się z Dalekim Wschodem. Służą one między innymi kontrastowaniu struktur w japońskim stylu (szorstka skała przy drewku i na przykład gładki ceramiczny talerz w tle). Uzupełnieniem tego układu może być talerz z pływającymi główkami złocieni igiełkowych, które z kolei harmonizują z igłami drzewka (miniaturowej sosny)
4. Styl High–Tech
Jest to styl wysokiej techniki, który wykorzystuje materiały przemysłowe: metal, plastik, szkło, ceramikę, a wszystko to o bardzo prostych, czytelnych kształtach i niejednokrotnie zdecydowanych intensywnych kolorach. Rośliny do dekoracji takich wnętrz muszą mieć wyraźne mocne kształty i barwy (na przykład anturium, którego czerwona pochwa kwiatostanowa wygląda jak plastikowa). Do zdecydowanych i mocnych form zaliczamy z pewnością kaktusy (szczególnie te duże: cereus, opuncja), agawy jak i draceny, niektóre fikusy, charakteryzujące się wyraźnym rysunkiem zielonych liści. W surowym silnie oświetlonym wnętrzu „techno”, pełnym lśniących, metalicznych powierzchni (w tym luster) i niekiedy krzykliwych kolorowych elementów wyposażenia, obecność roślin jest wręcz niezbędna dla dobrego samopoczucia ludzi tam przebywających.
5. Styl Art-Deko
Styl ten inaczej nazywany jest dekoracjami artystycznymi. Preferował on geometryczne kształty, lśniące powierzchnie (na przykład lakierowane drewno) i monochromatyczne kolory. Mimo, że powstał w latach dwudziestych XX wieku do tej pory inspiruje projektantów wnętrz. Niekiedy zastosowane formy geometryczne nie pełnią żadnej funkcji użytkowej na przykład kule czy kamienne stożki. Dekoracją może być rzeźba , muszla, puste naczynie. Masywność form tego stylu i twarde, wyraźne linie neutralizowane są przez linearne, delikatne pędy ceropegii Wooda, „rozczochraną”, ale osadzona na mocnym pniu nolinę, bukiet lilii. Kwiat może swym kształtem powtarzać kształt innej dekoracji na przykład rzeźby czy muszli. Twórcy tego stylu lubią także tulipany, których kształt jest wystarczająco wyrazisty. Ważne jest też harmonijne korespondowanie barw kwiatów z monochromatycznym wnętrzem.
pov3r3k