Opieka zastepcza podstawowe zagadnienia.pdf

(402 KB) Pobierz
m1.indd
457316309.004.png 457316309.005.png 457316309.006.png 457316309.007.png 457316309.001.png 457316309.002.png
 
Wstęp do kursu
[…] dziecko dla pełnego i harmonijnegorozwojuswojejosobowości
powinno wychowywać się w środowisku rodzinnym,
w atmosferze szczęścia, miłości i zrozumienia […]
Preambuła Konwencji o prawach dziecka
Dziecko do prawidłowego rozwoju, poza zaspokojeniem podstawowych potrzeb biologicznych, potrzebuje cie-
pła, bliskości i miłości. Zaniedbanie i niezaspokojenie podstawowych potrzeb dziecka jest formą przemocy wo-
bec niego. Z kolei dzieciństwo naznaczone przemocą to dzieciństwo, które bardzo boli. Pamiętając o tym, iż
„stosunek do dziecka stanowi o naszym osobowym ludzkim istnieniu, o obliczu człowieczeństwa” (Kołodziej,
2001: 141), nie możemy bezczynnie przyglądać się krzywdzie wyrządzanej najmłodszym.
Janusz Korczak podkreślał, że świat nieuchronnie zmierza ku samozagładzie, że rządzi nim homo rapax i ho-
mo vulgaris : „jaką tragedią jest życie współczesne i jaką hańbą jest dla tego pokolenia, które przekazuje dzie-
ciom świat nieuporządkowany” (Korczak, 2002). Choć minęło niespełna 70 lat, wizja ta jest wciąż aktualna.
Nie można jednak zostawić świata takiego, jakim jest — oto wyzwanie, które płynie z nauki Starego Doktora.
Porządkowanie świata Korczak zaleca rozpocząć od uporządkowania spraw dzieci.
Korczak podkreśla wpływ, jakie okres dzieciństwa wywiera na całe życie człowieka. Choć trwa zaledwie kilka
lat, „w żadnym okresie życia nie dokonuje się tak wiele zmian w tak krótkim czasie” (Brzezińska, 2001: 255).
Wszystko, czego doświadcza człowiek na tym krótkim odcinku swego życia, odciska piętno na jego późniejszym
funkcjonowaniu, wpływa na kształt dorosłego życia. Niezmiernie ważne jest więc, aby etap ten przebiegał pra-
widłowo, zaspokajając potrzeby rozwojowe dziecka w sposób optymalny: „[…] aby dzieciństwo było dzieciń-
stwem szczęśliwym” (Lachowska, 2001: 273).
Głównym determinantem rozwoju dziecka jest rodzina. Jest ona fundamentalnym, a przez długi czas jedynym
środowiskiem wychowawczym (Wołoszynowa, 1976: 525). Zaspokajając podstawowe potrzeby dziecka — ma-
terialne, uczuciowe i społeczne — stanowi „źródło nieustannych doświadczeń i wiedzy o życiu” (Łapińska, Że-
browska, 1976: 727), kształtuje osobowość, zainteresowania, nawyki, postawy społeczne i moralne, światopo-
gląd. „Rodzina stanowi integralny i niezmiernie ważny element każdego społeczeństwa” (Tyszka, 1995: 151).
Odgrywa istotną rolę w procesie socjalizacji jednostek, przygotowania do życia w zmieniającym się społeczeń-
stwie, a także w zakresie reprodukcji biologicznej.
Relacje zachodzące między rodziną a środowiskiem mają charakter obustronny. Kondycja rodziny w znacznym
stopniu wpływa na sytuację ogólnospołeczną. Złe funkcjonowanie rodziny odbija się ujemnie na losach zarów-
no jednostek, jak i społeczeństwa. Z kolei trudna sytuacja społeczno-ekonomiczna kraju nie ułatwia pełnienia
funkcji wychowawczych przez środowisko rodzinne. W interesie jednostek i społeczeństwa leży więc dążenie
do zapewnienia rodzinie warunków, w których będzie ona mogła prawidłowo funkcjonować (Tyszka, 1995:
151–152).
Wagę zależności między rodziną a społeczeństwem podkreśla Beata Krzesińska-Żach: „Pomiędzy rodziną — spo-
łeczeństwem — państwem istnieje nierozerwalna więź współzależności i współpracy. Od rodziny wymaga się
otwarcia i uczestnictwa w życiu oraz rozwoju społeczeństwa-państwa, zaś społeczeństwo-państwo przez różne
swoje instytucje winno wzmacniać małżeństwo i rodzinę, strzec obydwie instytucje przed czynnikami je rozbija-
jącymi i utrudniającymi pełnienie przez nie właściwych im funkcji, a jednocześnie aktywnie je wspomagać w ich
pełnieniu” (Krzesińska-Żach, 2001: 96; Dyczewski, 1995: 32–33).
W sytuacji, gdy rodzina naturalna nie jest w stanie w pełni odpowiedzieć na potrzeby najmłodszych, należy za-
pewnić im środowisko, w którym będą czuły się bezpieczne, akceptowane, ważne i kochane.
Skrypt ma układ problemowy i składa się z trzech modułów. Moduł pierwszy prezentuje informacje na temat
sieroctwa, a także stanowi analizę prawną aspektów dotyczących opieki nad dzieckiem i rodziną w Polsce. Do-
konano w nim również przeglądu form opieki zastępczej.
Moduł drugi analizuje zagadnienia dotyczące organizacji placówek rodzinnych. Dokonano w nim przeglądu ak-
tów prawnych regulujących funkcjonowanie i organizację rodzinnych domów dziecka. Podjęto próbę ukazania
zależności między właściwym przygotowaniem kandydatów do pełnienia funkcji prowadzącego rodzinny dom
dziecka a efektywnością późniejszej pracy opiekuńczo-wychowawczej.
Moduł trzeci stanowi podsumowanie problemów oraz nakreśla perspektywę zmian, jakie powinny dokonać się
w systemie pomocy społecznej w celu usprawnienia działań opiekuńczo-wychowawczych podejmowanych wo-
bec dzieci osieroconych i ich rodzin.
Opieka zastępcza
— podstawowe zagadnienia
Wstęp
1. Rodzaje i zakres sieroctwa
2. Sytuacja dziecka wychowywanego poza rodziną własną — profilpsychologicznydzieckaosieroconego
3. Podstawy prawne sprawowania opieki nad rodziną i dzieckiem w Polsce
4. System pomocy społecznej w służbie dziecku i rodzinie
5. Przegląd form opieki zastępczej
5.1. Działalność pogotowia opiekuńczego
5.2. Dom dziecka i dom małego dziecka
5.3. Typy rodzin zastępczych
5.4. Specyfikadziałańrodzinnegodomudziecka
5.5. Rodzaje oraz proces adopcji dziecka
Bibliografia
Wstęp
Sierotą jest dziecko, gdy umarli rodzice,
Sierotą jest i to dziecko,
Któremu nie narodził się jeszcze rodzic i opiekun jego ducha.
J. Korczak, O ratunek dla dzieci , „Nasz Przegląd” 1937, nr 362.
Stale rosnąca liczba dzieci wymagających opieki z powodu braku odpowiednich
warunków w rodzinie pochodzenia implikuje szereg nowych zadań i celów — nie
tylko wobec pedagogów, działaczy społecznych i politycznych, ale także wobec ca-
łego społeczeństwa. Z jednej strony jest to proces przygotowania kandydatów do
prowadzenia placówki poprzez wyposażenie ich w odpowiednią wiedzę, umie-
jętności, kształtowanie właściwych wychowawczo postaw, z drugiej — wspiera-
nie w późniejszym czasie poprzez organizowanie warsztatów, kursów szkolenio-
wych, grup wsparcia czy spotkań integracyjnych. Wiele osób zdumiewa, a nawet
bulwersuje proceduralność opieki zastępczej. Nie wolno jednak zapominać o tym,
iż dzieci obejmowane nią doświadczyły wielu trudnych, nierzadko traumatycznych
przeżyć. Zasadne jest więc dążenie do zapewnienia im środowiska możliwie jak
najdoskonalszego, a w związku z tym, iż nie jest ono naturalne, konieczne jest wła-
ściwe jego ukształtowanie.
5
457316309.003.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin