Sutra Buddy Medycyny 

Sutra zasług podstawowych ślubowań Mistrza Uzdrawiania, Tathagaty Promieniującego Lapis Lazuli

OM, Hołd Wszechwiedzącemu. Hołd Panu Mistrzowi Uzdrowienia, Tathagacie, Królowi Promienności Lapis Lazuli

Tak słyszałem. Pewnego razu, gdy Pan podróżował po całym kraju, aby nauczać i przemieniać umysły jego mieszkańców, przybył do Wajśali. Tam zamieszkał u stóp drzewa, z którego rozbrzmiewała muzyka. Wraz z nim było tam wielkie zgromadzenie, sięgające ośmiu tysięcy mnichów. Trzydzieści sześć tysięcy Bodhisattwów Mahasattwów, król krainy, jego wielcy ministrowie, bramini, świeccy uczeni, bogowie, bóstwa wężowe /naga/, potężne istoty /jaksza/, jak również istoty ludzkie oraz pozaludzkie - wszyscy oni tam byli również obecni. To niezliczone zgromadzenie z szacunkiem usiadło wokół Buddy, który wówczas wyłożył im swoją naukę. Książę Dharmy, Mańdziuśri, otrzymawszy dzięki natchnieniu subtelną siłą duchową Buddy, powstał z miejsca, obnażył jedno ramię i przykląkł na ziemi prawym kolanem. Składając Panu pokłon, z rękami złożonymi na sercu, Mańdziuśri zwrócił się doń, mówiąc: - O Panie, szczerze pragnę, abyś opowiedział o formach i różnorodnych imionach Buddów, jak i o rzadkich zasługach ich wielkich, podstawowych ślubowań /uczynionych, gdy po raz pierwszy wkroczyli na ścieżkę Bodhisattwy/. Wszyscy, którzy posłyszą to, zostaną oczyszczeni z zasłon karmy, tak iż będą mogli przynieść radość i pożytek wszystkim czującym istotom, w tej epoce powtórzonych nauk /gdy z nauk duchowych pozostają raczej forma niż treść/. Pan pochwalił wówczas młodzieńczego Mańdziuśri i rzekł: - Doskonale, doskonale, Mańdziuśri. Uprosiłeś mnie swym wielkim współczuciem, abym opowiedział o wszystkich imionach Buddów, zasługach i podstawowych ślubowaniach w celu starcia karmicznych zasłon, które krępują czujące istoty, jak również aby przynieść korzyść, wzbogacić, dać pokój i zadość wszystkim czującym istotom, w okresie powtórzonych nauk. Powinieneś teraz słuchać z najwyższym skupieniem i dobrze rozważyć to, co będę mówił. Mańdziuśri rzekł: - Szczerze pragnę, abyś przemówił. Wszyscy będziemy słuchać twych wyjaśnień z wielką radością.

BUDDA UZDRAWIAJĄCY, JEGO DWANAŚCIE ŚLUBOWAŃ I JEGO CZYSTA KRAINA - WSCHODNI RAJ

Rzekł Budda do Mańdziuśri: - Jeśli udasz się we wschodnim kierunku, poza tak wiele krain Buddów, jak wiele jest ziaren piasku w rzece Ganges, pomnożonych przez dziesięć, to znajdziesz tam krainę, znaną jako "Czysta Lapis Lazuli". Budda znany jest tam jako Mistrz Uzdrowienia, Tathagata Promieniujący Lapis Lazuli, Arhat, Doskonale Oświecony, Doskonały w Umyśle i Czynie, Ten który Dobrze Przeszedł, Ten Który Zna Świat, Niezrównana Istota, Poskramiacz Pasji, Nauczyciel Bogów i Ludzi, Budda i Pan. Mańdziuśri, kiedy ten Budda Mistrz Uzdrowienia, Tathagata Promieniujący Lapis Lazuli po raz pierwszy wkroczył na ścieżkę Bodhisattwy, złożył dwanaście ślubowań, aby umożliwić wszystkim istotom znalezienie tego, czego poszukują.

Pierwsze Wielkie Ślubowanie

Ślubuję, że gdy w przyszłej epoce osiągnę Niezrównane Całkowite Oświecenie, z mego ciała promieniować będzie światło, które będzie wspaniale iluminować nieograniczone, niezliczone, bezkresne krainy. Ciało to będzie w doskonały sposób ozdobione trzydziestoma dwoma znakami wielkiej istoty oraz osiemdziesięcioma znakami drugorzędnymi. Spowoduję, że wszystkie czujące istoty w pełni upodobnią się do mnie.

Drugie Wielkie Ślubowanie

Ślubuję, że gdy w przyszłej epoce osiągnę Oświecenie, ciało moje będzie wewnątrz i na zewnątrz jak lapis lazuli jasne, o przenikliwej, nieskalanej czystości. Promienność ta będzie posiadała wielką wartość, będzie naprawdę imponująca. Ciało moje będzie doskonałym mieszkaniem, ozdobionym aureolą, jakby świecącą siecią, która swym blaskiem przewyższy słońce i księżyc. Ukażę świt tym istotom, które są całkiem pogrążone w ciemnościach, tak iż będą mogły działać w zgodzie ze ścieżką, której pragną.

Trzecie Wielkie Ślubowanie

Ślubuję, że gdy osiągnę Oświecenie w przyszłej epoce, to wraz z nieograniczonymi i nieskończonymi środkami działania i wglądem sprawię, że wszystkie istoty otrzymają to, czego potrzebują. Nigdy nie będą cierpieć /braku rzeczy niezbędnych do życia/.

Czwarte Wielkie Ślubowanie

Ślubuję, że gdy w przyszłej epoce osiągnę oświecenie, to jeśli będą czujące istoty, które podążają błędną ścieżką, spowoduję, że wszystkie w spokoju znajdą się na drodze do Oświecenia. Jeśli są tacy, którzy podążają pojazdami Śrawaków /słuchaczy nauk/, czy Pratjebuddów /samotnych Buddów/, to wszyscy zostaną bezpiecznie umieszczeni we wnętrzu Wielkiego Pojazdu /Mahajany/.

Piąte Wielkie Ślubowanie

Ślubuję, że gdy w przyszłej epoce osiągnę Oświecenie, to jeśli będą niezliczone i bezgraniczne istoty, które praktykują czyste postępowanie, zgodnie z moimi naukami, spowoduję, że będą w stanie doskonale przestrzegać zasad i w pełni stosować się do trzech zbiorczych wskazań. Ci, którzy zrzucają na innych oszczerstwa i obrażają ich, po usłyszeniu mego imienia będą mogli raz jeszcze osiągnąć czystość i nie upadną w nieszczęsne stany istnienia.

Szóste Wielkie Ślubowanie

Ślubuję, że gdy w przyszłej epoce osiągnę Oświecenie, to jeśli będą istoty, których ciał są upośledzone, których organy zmysłów są niekompletne, które są brzydkie, głupie, głuche, ślepe, nieme, garbate i kulawe, powyginane, trędowate, drżące, szalone, albo takie, których dręczą wszelakie choroby i cierpienia; jeśli takie istoty posłyszą moje imię, osiągną odpowiedni wgląd i praktyczną inteligencję. Wszystkie ich zmysły staną się doskonałe i nie zaznają choroby, ani cierpienia.

Siódme Wielkie Ślubowanie

Ślubuję, że gdy w przyszłej epoce osiągnę Oświecenie, to jeśli będą jakieś czujące istoty, które są chore i uciskane, które nie mają dokąd pójść, ani skąd wracać, które nie mają ani lekarza, ani leku, ani krewnych, ani bliskiej rodziny, które są w nędzy i których cierpienia są wielkie, to jeśli tylko moje imię wejdzie im do uszu, zostaną wyleczone ze wszystkich chorób i osiągną doskonały spokój i radość na ciele i umyśle. Będą mieć liczne rodziny i posiadłości i osobiście doświadczą najwyższego Oświecenia.

Ósme Wielkie Ślubowanie

Ślubuję, że gdy w przyszłej epoce osiągnę Oświecenie, to jeśli będą jakieś czujące kobiety, cierpiące wskutek któregoś z setki nieszczęść, jakie trapią kobiety, umęczone przy końcu swego życia i pragnące porzucić swą żeńską formę; to jeśli te kobiety posłyszą moje imię, odradzając się wszystkie przekształcą się z żeńskiej w męską formę fizyczną. Wszystkie one doświadczą osobiście doskonałego Oświecenia.

Dziewiąte Wielkie Ślubowanie

Ślubuję, że gdy w przyszłej epoce osiągnę Oświecenie, spowoduję, że wszystkie istoty ujdą z sieci Mary. Zostaną uwolnione z niebezpiecznych i splatanych ścieżek. Jeśli są tacy, co utonęli w różnego rodzaju negatywnych poglądach, tak gęstych jak dżungla, obejmę ich i umieszczę prawdziwym poglądzie. Sprawię, że stopniowo będą studiować i doskonalić wszelkie praktyki Bodhisattwy i wkrótce osobiście doświadczą doskonałego Oświecenia.

Dziesiąte Wielkie Ślubowanie

Ślubuję, że gdy w przyszłej epoce osiągnę Oświecenie, to jeśli w zgodzie z tym, co zostało napisane w księgach praw królewskich, czujące istoty będą wiązane i bite, krępowane i wrzucane do więzienia lub poddane najwyższej karze, którym bez końca zdarzają się katastrofalne trudności, upokarzające, załamujące i żałosne dla nich, przysparzające ich ciałom cierpień; to jeśli takie istoty posłyszą moje imię, dzięki wzbudzającym lęk potężnym, duchowym mocom moich dobrowolnych cnót, zostaną uwolnione od wszelkich smutków i cierpień.

Jedenaste Wielkie Ślubowanie

Ślubuję, że gdy w przyszłej epoce osiągnę Oświecenie, to jeśli będą jakieś czujące istoty zamęczane przez głód i pragnienie, tworzące negatywną karmę w desperackim poszukiwaniu środków utrzymania i jeśli usłyszą moje imię i mocno utrwalą je sobie w umyśle, trzymając się go, wówczas najpierw zapewnię im niezrównane, wspaniałe jedzenie i picie, aby w pełni zaspokoić ich ciała, a następnie poprzez zapewnienie im smaku Nauk, staną się spokojne i radosne, dobrze w tym ustanowione.

Dwunaste Wielkie Ślubowanie

Ślubuję, że gdy w przyszłej epoce osiągnę Oświecenie, to jeśli będą jakieś czujące istoty cierpiące biedę, nie mające ubrań, drażnione i niepokojone dzień i noc przez muchy, komary, upał bądź zimno; to jeśli posłyszą one moje imię, mocno zachowując je w umyśle, będą się go trzymać, to w zgodności z ich życzeniami otrzymają wszelkiego rodzaju najwspanialsze i zachwycające ubiory. Otrzymają także drogocenne ozdoby, wstęgi, kadzidła, muzykę i radość z oglądania różnych sztuk scenicznych. Spowoduję, że będą mieć w obfitości wszystko, czego tylko zapragną ich serca.

Mańdziuśri, takich oto jest dwanaście subtelnych, wysublimowanych i najwyższych ślubów, wypowiedzianych przez Mistrza Pana Uzdrowienia, Tathagatę Promieniującego Lapis Lazuli, gdy wkroczył on na ścieżkę Bodhisattwy. Jeśli chodzi o zalety i chwalebne piękno jego Czystej Krainy Buddy, to jeśli próbowałbym opowiadać o nich przez eon lub nawet dłużej, nie byłbym w stanie w pełni ich opisać. Kraina Buddy Mistrza Uzdrowienia jest niezwykle czysta aż do teraz i nie ma tam pokus, ani nieszczęsnych ścieżek istnienia, czy też krzyku cierpienia. Ziemia jest tam uczyniona z Lapis Lazuli, a drogi wyznaczone złotem. Ściany i bramy, pałace i pawilony, balkony i okna, draperie i zasłony, wszystkie są uczynione z siedmiu cennych substancji . Kraina ta jest podobna do Krainy Szczęśliwości leżącej na Zachodzie. Ozdoby i zalety nie różnią się w tych krainach. W tej krainie jest dwóch Bodhisattwów- Mahasattwów. Jeden zwie się Wszechprzenikający Promieniowanie Słońca, a drugi Wszechprzenikające Promieniowanie Księżyca. Są oni przywódcami nieograniczonych, niezliczonych rzesz Bodhisattwów. Są całkowicie zdolni do podtrzymania skarbnicy Nauk Mistrza Uzdrowienia, Tathagaty Promieniującego lapis Lazuli.Dlatego, Mańdźiuśri, wszyscy dobrzy synowie i córki /z buddyjskiej rodziny/, mające serca pełne ufności, powinni dążyć do tego, aby odrodzić się w tej Krainie Buddy.

BUDDA DOPOMAGA TYM, KTÓRYCH KARMA DOPROWADZIŁA DO ZMARTWIENIA

Pan rzekł wtedy do młodzieńczego Mańdziuśri:

- O Mańdziuśri, są istoty, które nie rozróżniają pomiędzy dobrem i złem, hołubiąc tylko chciwość i skąpstwo. Nic nie wiedzą o praktykowaniu szczodrości, ani o owocach i nagrodach, płynących z dawania. Głupie i tępe, istoty te nie mają wglądu i pozbawione są korzenia ufności. Gromadząc bogactwo i klejnoty, przemyślnie strzegą i chronią swego skarbu. Gdy widzą nadchodzącego żebraka, stają się niezadowolone i jeśli nie uda im się przed nim obronić i są zmuszone dać mu coś z miłosierdzia, wytwarzają tak głęboki i bolesny odruch odrzucenia, że wydaje się, jakby odcinały kawałek własnego ciała. Co więcej, są istoty, które są bezgranicznie skąpe i wrogo nastawione wobec innych. Gromadzą bogactwa i ponieważ niczego nie wydają na siebie, jakże byłyby w stanie dać coś swym rodzicom, dzieciom czy sługom, pracownikom czy żebrakom.

Po zakończeniu ich obecnego życia, te czujące istoty odrodzą się jako głodne upiory lub zwierzęta. Ponieważ w minionym ludzkim życiu taka istota słyszała przelotnie imię Mistrza Uzdrowienia, Tathagaty Promieniującego Lapis Lazuli, na tej nowej, nieszczęsnej drodze istnienia przypomni sobie nagle imię Buddy. Gdy przywoła imię Tathagaty, zniknie tamtego miejsca i raz jeszcze odrodzi się pomiędzy ludźmi. Uzyskując wiedzę o swych przeszłych żywotach i drżąc przed powrotem na nieszczęsne ścieżki, nie będzie już więcej znajdować radości w światowych przyjemnościach. Polubi praktykę dobroczynnej szczodrości, będzie chwalić tych, którzy radują się z dawania i nie będzie chciwie przywiązywać się do swej własności. Używając swej głowy, oczu, rąk, stóp, krwi, ciała i piersi, będzie w stanie jedną po drugiej rozdawać szczodrobliwie tym, którzy przychodząc proszą o to. O ile bardziej będzie w stanie rozdawać swe posiadłości.

Dalej, o Mańdziuśri, mogą być czujące istoty, które złamały ślubowania czystości moralnej /śila/, choćby nawet przyjęły różne punkty nauk Tathagaty. Mogą być i tacy, którzy - nawet jeśli nie złamali wskazań - naruszyli reguł zakonne. Mogą być również tacy, którzy - choćby nawet pozostawali w zgodzie z regułami i wskazaniami w sposób, który nie jest niewłaściwy - to jednak zniesławili właściwe poglądy. Mogą być również i tacy, którzy - choć nie zniesławili właściwych poglądów - porzucili jednak praktykę studiowania. W ten sposób nie zdołają oni pojąć głębokich zasad Sutr, wykładanych przez Buddę. Mogą też być tacy, którzy, choć uczeni, stali się zakłamani, a ponieważ ich umysły są zaciemnione fałszem, myślą, że mają rację, a inni są w błędzie. Doprowadzi ich to do niechęci i nienawiści wobec prawdziwych Nauk, sprawi, że staną się towarzyszami i partnerami Mary. W ten sposób owe głupie istoty same praktykują błędne poglądy i wciąż od nowa wysyłają niezliczone miliony czujących istot wprost w otchłań niebezpieczeństw. Owe osoby spadną do piekieł Naraka, lub znajdą się na ścieżkach zwierząt albo głodnych duchów, bez końca pozostając w samsarze.

Jeśliby mogli usłyszeć imię Mistrza Uzdrowienia, Tathagaty Promieniującego Lapis Lazuli, sprawiłoby to, że porzuciliby swe negatywne praktyki i zaczęli doskonalić i praktykować pełne i zdrowe Nauki. Nie spadliby do otchłani nieszczęsnego istnienia. Lecz jeśli są tacy, którzy nie będą w stanie wyrzec się negatywnych praktyk, którzy nie są w stanie doskonalić i praktykować pełnych i zdrowych nauk, wówczas będą /kontynuować/ upadek na nieszczęśliwe ścieżki. Z powodu straszliwej mocy podstawowych ślubowań, złożonych przez tego Tathagatę, takie istoty będą miały szansę podnieść się z obecnego stanu, aby usłyszeć imię Buddy, choćby przez krótką chwilę. Potem, po zakończeniu obecnego życia, odrodzą się jako ludzie. Osiągną właściwe poglądy i czyniąc wysiłki, będą kontrolować pragnienia umysłu. Co więcej, będą w stanie wyrzec się ścieżki posiadacza domu dzięki przyjęciu schronienia w naukach bezdomnego Tathagaty. Zaakceptują i utrzymają Nauki i nie będą mieli do czynienia z tym, co obraźliwe i co łamie wskazania. Trzymając się właściwych poglądów staną się uczeni i pojmą głębokie znaczenie Sutr. Porzuciwszy dumę, nie będą nigdy więcej obrażać prawdziwych Nauk. Nie staną się kompanami Mary. Stopniowo będą praktykować i doskonalić różne aspekty ścieżki Bodhisattwy i rychło osiągną na niej spełnienie.

Następnie, Mańdziuśri, mogą być czujące istoty, które są chciwe i pożądliwe, zazdrosne i zawistne, które wywyższają siebie i jednocześnie poniżają innych. Istoty te spadną do trzech niższych stanów istnienia. Przez nieskończone tysiące lat cierpieć będą różnego rodzaju udręki. Gdy wyczerpią te katusze, po zakończeniu życia odrodzą się w świecie ludzkim, jako wół lub wielbłąd, osioł albo koń. Nieustannie bite i drażnione, męczone głodem i pragnieniem, zawsze będą objuczone ładunkiem na plecach, podążając drogami i gościńcami. Jeśli uzyskają ludzkie odrodzenie, będą w czyimś domu służącymi, którzy nieustannie otrzymują rozkazy wykonywania ręcznych prac dla innych. Takie istoty nigdy nie będą wolne.

Jeśli w poprzednim ludzkim życiu taka istota słyszała z powodu tej dobrej przyczyny imię Mistrza Uzdrowienia, Tathagaty promieniującego Lapis Lazuli, to będzie w stanie przypomnieć je sobie i z najwyższą szczerością przyjmie schronienie w Buddzie. Dzięki środkom duchowej mocy Buddy, zostanie wyzwolona z całego jej cierpienia. Uzyska ostre i sprawne zmysły, stanie się uczona i posiądzie wgląd. Będzie zawsze wyszukiwać wysublimowanych Nauk, ciągle napotykając zdrowych i autentycznych /duchowych/ przyjaciół. Odetnie swe więzy z Marą, na zawsze przebijając się przez zasłony ignorancji. Rzeka dolegliwości wyschnie i nastąpi wyzwolenie ze smutków i cierpienia narodzin, starości, chorób i śmierci.

Następnie, Mańdziuśri, jeśli istnieją takie czujące istoty, które rozkoszują się w schizmach, które kłócą się i ą źródłem zadrażnień pomiędzy sobą a innymi; jeśli myślami, słowami i czynami stwarzają one, powiększają i podtrzymują wszelkiego rodzaju negatywną karmę; jeśli wciąż kontynuują sprawy, które nie są korzystne; jeśli planują mściwe zranienie; jeśli wywołują duchy gór, lasów i kopców pogrzebnych; jeśli mordują żywe istoty, aby pozyskać krew i ciało jako dary ofiarne dla demonów: jakszów, rakszasów i innych; jeśli zapisują imiona przeklętych, czynią ich podobizny, przeklinają je i niszczą przy pomocy złej magii, praktykują czarną magię, aby wskrzeszać trupy i zjawy, aby przerywać tym życie wroga i niszczyć jego ciało; to jeśli któraś z tych istot usłyszy imię Mistrza Uzdrowienia, Tathagaty Promieniującego Lapis Lazuli, utraci siłę czynienia szkody w każdym z wymienionych złych sposobów. Z każdym obrotem ich umysłów powstaną myśli miłującej dobroci i współczucia, będą myśleć o korzyściach dla innych, o pokoju i miłości, nie o cierpieniu i nienawiści. Każda z nich będzie zachwycona tym, co otrzyma i będzie usatysfakcjonowana. Owe istoty nie będą napadać na innych, ani ich źle traktować, ale będą przynosić wszystkie wzajemne korzyści.

Następnie, Mańdziuśri, spośród czterech rodzajów ludzi: mnichów, mniszek, świeckich mężczyzn i kobiet, wśród dobrych synów i córek czystej ufności, mogą być tacy, którzy są w stanie przyjąć i utrzymać osiem ślubowań, przestrzegając wszystkich ich aspektów przez rok lub trzy miesiące. Spodziewają się, że dzięki tym zdrowym i pełnym korzeniom odrodzą się w Krainie Czystej Radości Buddy Amitajusa w zachodnich rejonach. Mimo iż słyszeli prawdziwe nauki, nie utwierdzili się w nich należycie. Jeśli usłyszą imię Mistrza UzdrowieniaTathagaty Promieniującego Lapis Lazuli, to wtedy, po dojściu do końca swego życia, spotkają ośmiu wielkich Bodhisattwów, zstępujących poprzez przestrzeń przy użyciu swych duchowych mocy; przyjdą oni, aby wskazać szlak / do zachodniej Czystej Krainy/: w tej /Zachodniej/ Krainie istoty spontanicznie odrodzą się w wielokolorowych kwiatach lotosu pełnych klejnotów.

Jeśli są tacy, którzy mimo iż odrodzili się w niebiańskich rejonach i wytworzyli w poprzednich żywotach pełne i zdrowe korzenie, wciąż jeszcze nie wyczerpali /swej karmy/, ponieważ odrodzili się w tych niebiańskich sferach, nigdy więcej nie odrodzą się na żadnej z nieszczęsnych ścieżek. Gdy ich pobyt w niebiańskiej sferze dobiegnie końca, taka istota odrodzi się w ludzkim świecie jako Król Obracający Koło, który zjednoczy wszystkich na czterech kontynentach. Dzięki władczej mocy swoich potężnych zalet, bezpiecznie wprowadzi niezliczone setki tysięcy czujących istot na ścieżkę dziesięciu zdrowych wskazań.

Taka istota może również odrodzić się w wielkiej rodzinie kszatrijów, braminów czy uczonych ludzi świeckich, wśród bogactwa, klejnotów, spichlerzy i pełnych po brzegi spiżarni. Jej wygląd będzie wyjątkowo majestatyczny, będzie jej towarzyszyć świta i straż. Będzie inteligentna i mądra, dzielna i mocna, władcza i sroga, jak wielki mistrz sztuk walki.

Lub też, nawet jeśli taka istota odrodzi się jako kobieta, to jeśli posłyszy imię Mistrza Uzdrowienia Tathagaty Promieniującego Lapis Lazuli i z najwyższą szczerością przyjmie i zachowa je, wówczas w następnych żywotach nigdy już nie odrodzi się jako kobieta.

MISTYCZNA FORMUŁA NA ROZPROSZENIE CHOROBY I CIERPIENIA

Wtedy, Mańdziuśri, gdy ten Mistrz Uzdrowienia, Tathagata Promieniujący Lapis Lazuli osiągnął Oświecenie, dzięki mocy swych podstawowych ślubowań był w stanie widzieć i oglądać wszystkie czujące istoty. Niektóre cierpiały wskutek chorób, były wychudzone, gorączkowały, miały żółtaczkę, itp. Inne znajdowały się we władzy szkodliwych trucizn odrażających demonów, jeszcze inne były /z natury/ krótko żyjące lub znajdowały się na skraju przedwczesnej śmierci. Tathagata dążył do tego, aby wszystkie te choroby i cierpienia skończyły się, a wszystkie pragnienia zostały spełnione.

W tym momencie Pan wszedł w samadhi zwane "Samadhi Rozpraszające cierpienia wszystkich istot". Gdy wszedł w to samadhi, wielkie, wspaniałe światło zabłysło z miejsca zwanego urna, znajdującego się pomiędzy brwiami, skąd zabrzmiała wielka dharani:

Namo bhagawate bhajszadżjaguru-waiduria prabha-radżaja tathagataja arhate sanjak sambuddaja tadjatha. Om bhaiszadżje bhajszadżje bhajszadżja samugate swaha

Gdy ta dharani została wypowiedziana, z tego światła powstało wielkie trzęsienie i poruszenie ziemi i zabłysła wielka światłość. Choroby i nieszczęścia zostały usunięte ze wszystkich istot, tak że stały się one spokojne i radosne.

Mańdziuśri, jeśli szlachetny syn, lub szlachetna córka są chorzy, to dla ich dobra powinno się natychmiast wymyć i wykąpać je. Powinno się zadbać dla nich jedzenie i leki, wodę czystą od insektów, nad którą 108 razy wypowiedziano dharani. Po przełknięciu tych substancji wszelkie cierpienia choroby zostaną usunięte. Jeśli ta osoba czegoś poszukuje, z najgłębszą szczerością powinna myśleć o dharani i recytować ją. W ten sposób osiągnie to, czego szuka, zostanie uwolniona od chorób i będzie mieć długie życie. Po zakończeniu tego życia, osoba ta odrodzi się w krainie Buddy Uzdrawiającego. Osiągnie stan, z którego nie można już upaść i Oświecenie.

Oto dlaczego, Mańdziuśri, dobrzy synowie i córki powinni z najwyższą szczerością czcić i wielbić tego Mistrza Uzdrowienia Tathagatę Promieniującego Lapis Lazuli i zawsze utrzymywać tę dharani, nie dopuszczając do tego, aby zaginęła.

Następnie, Mańdziuśri, ci synowie i córki o czystej ufności, którzy słyszą imiona Mistrza Uzdrowienia, Tathagaty Promieniującego Lapis Lazuli, Arhata, Doskonale Oświeconego, posłyszawszy je powinni je recytować i zatrzymać przy sobie. O świcie powinni wymyć zęby patyczkami, wykąpać się i dokonać oczyszczenia. Różnymi pachnącymi kwiatami, kadzidłem, perfumowanymi maściami i muzyką, graną na wszelkich instrumentach powinni czcić obraz /tego Buddy/. Powinni osobiście kopiować tę Sutrę, albo prosić o to innych i z całym sercem przyjąć ją, trzymać się jej i słuchać jej zasad. Powinni ofiarowywać pudżę mistrzowi Nauk /który wyjaśnia te zasady/, jak i wszelkie niezbędne środki życiowe upewniając się, że niczego mu nie brakuje. Uczyniwszy tak, zostaną okryci ochronnymi myślami Buddów. Spełni się to wszystko, czego poszukują i osiągną Oświecenie.

ODDAWANIE CZCI BUDDZIE UZDRAWIAJĄCEMU I WYNIKAJĄCE Z TEGO DOBRO

Wówczas młodzieńczy Mańdziuśri pokłonił się przed Buddą i rzekł:- O Panie, chciałbym w tej epoce powtórzonych nauk, przy użyciu wszystkich metod spowodować, aby dobrzy synowie i córki czystej ufności usłyszeli imię Pana Mistrza Uzdrowienia, Tathagaty Promieniującego Lapis Lazuli, aby nawet ci, którzy śpią, przebudzili się na dźwięk imienia Buddy.

O Panie, powinni oni przyjąć tę Sutrę i trzymać się jej, czytać ją i recytować. Co więcej, powinni wykładać ją i wyjaśniać jej treść innym. Sami powinni kopiować ją lub sprawić, by inni ją kopiowali; powinni czcić ją oddawać jej hołd przy użyciu wszelkiego rodzaju wonnych kwiatów, perfumowanych maści, kadzideł w proszku, kadzideł, które się palą, wieńców, naszyjników, bransolet, chorągwi, parasola, bębnów i muzyki; powinni wykonywać pudże, używając pięciokolorowej materii jako przykrycia. Powinni zamieść teren, oczyścić go, skrapiając wodą, ustawić wysoki tron i bezpiecznie umieścić a nim Sutrę. W owym czasie Czterech Wielkich Królów Dewów wraz ze swymi orszakami niezliczonych setek tysięcy zgromadzonych dewów, przybędzie na to miejsce, aby strzec go i pilnować.

O Panie, powinno się wiedzieć, że jeśli w miejscu, gdzie Sutra ta jest znana i ceniona znajdą się tacy, którzy mogą ją przyjąć i zatrzymać, wtedy, dzięki zasługom podstawowych ślubowań Mistrza Uzdrowienia, Tathagaty Promieniującego Lapis Lazuli i dzięki usłyszeniu jego imienia, to w tym miejscu nie będzie już więcej przedwczesnych śmierci; złe duchy i demony nie będą nigdy więcej w tym miejscu wykradać energii życiowej. Ci, którzy cierpieli w ten sposób, odzyskają na nowo pierwotny spokój i radość ciała i umysłu.

Budda rzekł do Mańdziuśri:

- Tak to jest, tak to jest. Będzie dokładnie tak, jak powiedziałeś, o Mańdziuśri. Jeśli są synowie i córki o czystej ufności, którzy pragną czcić pudżę Mistrza Uzdrowienia, Tathagatę Uzdrawiającego Lapis Lazuli, powinni najpierw wykonać wizerunek tej formy Buddy, przygotować czysty tron i bezpiecznie umieścić na nim ten wizerunek. Powinni rozrzucić tam kwiaty, spalać różne kadzidła, powinni wspaniale ozdobić to miejsce różnymi sztandarami i szarfami. Na siedem dni i siedem nocy powinni przyjąć i zachować osiem ślubowań, jeść czyste jadło, kąpać się w czystej i pachnącej wodzie, nosić czyste i nowe ubrania. Powinni pozwolić, aby narodził się w nich stan niesplamionego jednoupunktowionego umysłu, bez myśli o gniewie, czy wyrządzaniu szkody. W stronę wszystkich czujących istot powinno się skierować myśli błogosławieństwa, korzyści, pokoju, miłującej dobroci, współczującej radości i równości. Powinno się grać na instrumentach muzycznych i śpiewać...