komunikacja werbalna.pdf

Podstawy komunikacji interpersonalnej – Słownik

DOROTA KWIATKOWSKA KRZYSZTOF KARAUDA

Komunikacja werbalna

1. Definicja i podział komunikacji

2. Przebieg procesu komunikacji i jego zakłócenia

3. Wyrażanie intymnych treści

4. Wyrażanie uczuć w sposób jawny i ukryty

5. Bariery komunikacyjne i umiejętności ułatwiające komunikowanie się

6. Informacje zwrotne

Załącznik 1. Atrakcyjność fizyczna i jej znaczenie w relacjach międzyludzkich

Słownik

Bibliografia

Komunikacja werbalna

1. Definicja i podział komunikacji

Człowieka często określa się mianem zwierzęcia porozumiewającego się. Sprawne

komunikowanie się z innymi ludźmi jest podstawą dobrego funkcjonowania

w społeczeństwie oraz skutecznego działania.

Komunikacja (z łac. communicatio — ‘wymiana, łączność, rozmowa’) — w odniesieniu

do ludzi oznacza porozumiewanie się. Najczęściej jest rozumiana jako wysyłanie

i odbieranie informacji. Jest to proces kodowania i dekodowania informacji, w którym

każdy z uczestników bierze aktywny udział.

Komunikowanie się jest procesem, w wyniku którego partnerzy dzielą się wiadomościami

za pomocą kodu zrozumiałego dla obu stron. Ludzie znaczną część życia poświęcają na

porozumiewanie się. Przekazywanie informacji i ich odbiór jest dla człowieka — istoty

obdarzonej mową — tak naturalne jak jedzenie czy spanie. Nasze codzienne życie

wypełnione jest porozumiewaniem się z innymi — dzięki niemu dowiadujemy się różnych

rzeczy na swój temat, na temat innych ludzi oraz otaczającego świata, nawiązujemy

kontakty, osiągamy wzajemne zrozumienie, budujemy zaufanie, współpracujemy.

Na ogromne znaczenie komunikacji w życiu człowieka kładzie nacisk psychologia

humanistyczna. Akcentuje ona wrodzoną tendencję do samorealizacji, czyli

wszechstronnego, pełnego rozwoju własnych zdolności, możliwości i umiejętności.

Komunikacja interpersonalna jest instrumentem do osiągania tych celów — pozwala

jednostce w sposób autentyczny wyrażać emocje, pragnienia i czerpać satysfakcję

z kontaktów z drugim człowiekiem. Natomiast nieumiejętne komunikowanie się może

szkodzić swobodnemu rozwojowi, osiąganiu porozumienia i nawiązywaniu bliskich,

głębokich więzi.

Z komunikacją mamy do czynienia wówczas, gdy ktoś wysyła jakiś przekaz ze

świadomym zamiarem wywołania reakcji. Ale nie tylko — jak się później przekonasz,

komunikaty niewerbalne (tzw. mowa ciała — miny, mruganie oczami, czerwienienie się

itp.) w dużym stopniu są niezamierzone i trudne do kontrolowania. Ich znaczenie jako

informacji o naszym rozmówcy jest jednak często większe niż znaczenie komunikatów

werbalnych.

Komunikacja werbalna

Komunikację możemy więc podzielić na dwa główne rodzaje:

 komunikację werbalną , realizowaną za pomocą słów (mówionych, pisanych),

 komunikację niewerbalną , realizowaną za pomocą zachowań innych niż werbalne

(np. przejawiających się w gestach, minach, ubiorze itp.).

Za pomocą komunikatów werbalnych przekazujemy przede wszystkim informacje,

podczas gdy komunikaty niewerbalne służą w dużej mierze do ustalania relacji

międzyludzkich. Czasem używamy ich też jako substytutu (zamiennika) werbalnego

przekazywania wiadomości.

Komunikacja werbalna

2. Przebieg procesu komunikacji i jego zakłócenia

„Jeśli pomyśleć, na ile sposobów mogą

zachodzić nieporozumienia między ludźmi,

wygląda czasami na cud to, że jakiekolwiek

skuteczne porozumiewanie się w ogóle się

zdarza”.

Johnson, 1992

Dokładna analiza tego, co dzieje się podczas procesu komunikacji jest niemożliwa do

przeprowadzenia w trakcie codziennych, zwykłych rozmów. Warto jednak przyjrzeć się

bliżej kolejnym etapom tego procesu, aby zrozumieć, jak przebiega i od czego zależy

porozumiewanie się ludzi. Wskażemy także warunki, jakie powinny zostać spełnione, aby

proces komunikacji przebiegał prawidłowo oraz ewentualne zakłócenia, jakie mogą

wystąpić podczas jego trwania.

W procesie komunikacji biorą udział co najmniej dwie osoby: osoba nadająca komunikat

(nadawca) i osoba odbierająca go (odbiorca). Podczas rozmowy nadawca i odbiorca mogą

zamieniać się rolami.

O skutecznej komunikacji możemy mówić, gdy odbiorca rozumie odebraną informację

zgodnie z zamiarem nadawcy. Dzieje się tak, gdy nadawca precyzyjnie przekazuje swoją

intencję (oczywiście, jeżeli jest jej w pełni świadomy, czyli po prostu „wie, o co mu

chodzi”), a odbiorca odbiera wiadomość w sposób zgodny z intencją nadawcy. Taką

zgodność między intencją nadawcy a interpretacją odbiorcy nazwiemy porozumieniem .

Z wypowiedzi nadawcy do odbiorcy dociera tylko część komunikatu. Odbiorca „filtruje”

go, wybierając pewne elementy, a pewne omijając. Komunikat taki zawiera bowiem zbyt

wiele elementów werbalnych i niewerbalnych, aby odbiorca mógł odpowiedzieć na

wszystkie. Za każdym razem odbiorca wybiera to, co wydaje mu się ważne. Taki wybór

nie zawsze jest świadomy i intencjonalny, często dokonuje się automatycznie. Jest to

związane z tzw. chodzeniem na skróty — strategią zwiększającą ekonomiczność

działania, pozwalającą na oszczędność czasu i energii. Skomplikowane, bardzo złożone

i zmienne otoczenie, w jakim żyje człowiek, powoduje, że nie wystarczyłoby mu czasu

i energii na skupienie się na wszystkich docierających do niego sygnałach i odpowiedzi na

nie. Dotyczy to także komunikatów odbieranych podczas rozmowy.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: