Shobin_David_-_Embrion.pdf

DAVD SHOBIN

Embrion

The Unborn

Przekład Marek Mastalerz

Wydanie oryginalne: 1981

Wydanie polskie: 1999

Mózg ludzkiego płodu wykazuje dającą się zarejestrować aktywność elektryczną

juŜ w ósmym tygodniu rozwoju.

Allan C. Bames

Rozwój wewnątrzmaciczny

ROZDZIAŁ 1

Omega.

Na konsoli programisty zamigotało czerwone światełko oznajmiające

zakończenie czynności – w tym wypadku drukowania. Pattner zadał komputerowi

pytanie, co oznaczały poprzednio przerabiane dane. Odpowiedź urządzenia powinna

być jasna: najnowsze osiągnięcia technologii umoŜliwiały przedstawienie za pomocą

oprogramowania wszystkich parametrów wydruku. JeŜeli wydruk był niekompletny i

nie poddawał się logicznej interpretacji, komputer zwykle wyświetlał komunikat:

„dane niewystarczające”. Tym razem jednak na ekranie pojawiło się słowo „omega”,

którego nie moŜna było uznać za jasną odpowiedź.

– Znowu „omega” – powiedział Pattner.

– Co to ma znaczyć, do cholery?

– Nie mam pojęcia.

– Zapytaj go jeszcze raz.

– Próbowałem juŜ dwukrotnie.

– Sądzisz, Ŝe staruszek znowu zaczął myśleć?

– MoŜliwe.

– No dobrze. Zapisz wszystko i kończ.

Pattner uruchomił zapamiętywanie i spróbował zastanowić się logicznie. W ciągu

ostatnich kilku miesięcy komputer zaczął wykazywać objawy niemal ludzkiej

irracjonalności. Technologia, pozwalająca urządzeniu na analizowanie własnych

operacji, najwidoczniej obdarzyła je równieŜ zdolnością tworzenia swobodnych

asocjacji w bankach pamięci. W procesie przeglądania zawartości pamięci przy

wyszukiwaniu danych komputer unifikował pozornie nie powiązane zdarzenia tak, Ŝe

powstawały między nimi prawdopodobne związki przyczynowo-skutkowe. Hipotezy

te jednak zbyt często wyraŜał w niemal ludzkiej terminologii. Na dodatek ostatnio

zachowywał się rzeczywiście irracjonalnie, jak gdyby draŜliwie lub teŜ sarkastycznie.

Pod względem wielkości komputerowa sieć szpitala była druga na świecie,

przewyŜszał ją tylko system NASA. Szpitalny komputer miał jednak sprostać o wiele

bardziej skomplikowanym zadaniom. Jego konstruktorom zaleŜało, by w bankach

pamięci znalazły się wszystkie znane fakty z dziedziny medycyny. W razie potrzeby

komputer udzielał informacji dotyczących najbardziej banalnych problemów

medycznych i integrował wiąŜące się ze sobą cząstkowe odpowiedzi w zunifikowane,

precyzyjne wydruki. Oficjalnie nadano mu nazwę Medical Integrative Computer –

Medyczny Komputer Integrujący, a powszechnie określano skrótem MEDIC.

Do najcenniejszych umiejętności MEDIC-a zaliczano zdolność kompilowania i

oceny danych z setek prowadzonych na bieŜąco programów badawczych w szpitalu i

na współpracującym z nim uniwersytecie. Uzyskane podczas testów wyniki

przetwarzano na postać cyfrową i przesyłano do MEDIC-a, który co wieczór

przeglądał i oceniał informacje, aby naukowcy mogli dokonywać niezbędnych korekt.

Spektakularne sukcesy MEDIC-a w początkowym okresie sprawiły, Ŝe teraz

trudniej było pogodzić się z jego chaotycznym zachowaniem. Programiści określali

formułowane przez komputer hipotezy mianem „myślenia”, chociaŜ mieli powaŜne

wątpliwości, czy moŜna wobec niego uŜywać terminologii tak charakterystycznej dla

człowieka. Jednak MEDIC kojarzył fakty w sekwencje bardziej logicznie, niŜ tego

oczekiwano, więc nikt nie wątpił, Ŝe dokonuje się jakaś pomniejsza postać

mechanicznej ewolucji. Najbardziej wszystkich intrygowało, dlaczego MEDIC zaczął

„myśleć” właśnie teraz.

Po całych tygodniach ślęczenia nad matematycznymi modelami zespół

informatyków opracował program, którego nazwa nieustannie prowokowała do

kiepskich dowcipów i ironicznych kalamburów. Brzmiała ona: Freely Relating Event

Union Detection – Jednostka Wyszukiwania Swobodnych Asocjacji Zdarzeń – na co

dzień jednak posługiwano się akronimem „Freud”.

Freud sprawdził się w działaniu, w pełni usprawiedliwiając swoją nazwę. Zgodnie

z zamierzeniami, program kompilował wszystkie serie zdarzeń, obejmujące swobodne

skojarzenia, oraz ustalał powiązania między tymi ciągami, eliminując po kolei

nieistotne zmienne.

Okazało się, Ŝe przyczyna zagadkowego zachowania komputera tkwiła we

wprowadzanych do niego danych wejściowych. Wszystkie przedstawiane MEDIC-

owi informacje miały jedną cechę wspólną: stanowiły dane medyczne izolowane z

przeszłości lub z aktualnie prowadzonych badań. Od tej zasady istniał pewien

wyjątek. W odległym zakątku szpitala znajdowało się laboratorium, z którego dane

wprowadzano do komputera na bieŜąco. Przeprowadzano tam na ochotnikach badania

nad snem. Uzyskiwane od nich zapisy fal mózgowych automatycznie przekazywano

MEDIC-owi do analizy. Program Freud pozwolił na ostateczne ustalenie, Ŝe osobliwe,

przypominające ludzkie reakcje MEDIC-a wykazywały zbieŜność z czynnością

mózgów badanych ochotników.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: