tezec.doc

(1179 KB) Pobierz
tężec

                                                  TĘŻEC

                                      TETANUS

 

 

 

 

  1. S. Dziubek  „Choroby zakaźne i pasożytnicze”
  2. M. Zatouroff  „Objawy fizykalne”

 

 

 

 

EPIDEMIOLOGIA:

 

· do zakażenia dochodzi na skutek zakażenia rany zarodnikami , lub laseczkami tężca znajdujacymi się w glebie

 

 

 

ETIOLOGIA:

 

· laseczka tężca (clostridium tetani)

 

-          beztlenowa laseczka

-          G(+)

 

 

PATOGENEZA:

 

· czynnki sprzyjające zakażeniu :

 

-          laseczka tężca do swego rozwoju wymaga środowiska beztlenowego

®    rany zakażone innymi dorbnoustrojami zużywającymi tlen

®    rany głębokie, miażdzone i kłute

 

 

· patogeneza :

 



wniknięcie do rany

 

 

              wytwarzaniu jadów tężcowych





 

 

              tetanolizyna              tetanospazmina



 

 

              dostaje się do układu nerwowego

 

 



 

 

              blokowanie fizjologicznych procesów

   hamowania



 

 

                     stałe nadmierne pobudzanie neuronów ruchowych

 

 

 

OBRAZ  KLINICZNY:

 

OKRES WYLĘGANIA :

 

-          od kilku dni do kilku tygodni

-          na ogół im dłuższy okres wylegania tym łagodniejszy przebieg choroby

 

OBJAWY ZWIASTUNOWE :

 

-          gorsze samopoczucie

-          uczucie wzmożonego napięcia mięśni

-          nadmierna potliwość

-          czasem parestezje w miejscu zranienia

 

 

OKRES OBJAWÓW :

 

· wzmożone napięcie mięśni :

 

-          pierwszym charakterystycznym objawem jest wzmożone napięcie mięśni żuchwy prowadzące do szczękościsku

-          potem chory odczuwa wzmożone napięcie innych grup mieśniowych

 

                                                       

                                                                  napięte mm.mostkowo – sutkowe

                                               

                   sztywność karku                           

 

 

                                                     

                                                                           risus sardonicus

 

 

 

 

· napady prężeń tężcowych :

 

-          mają charakter tonicznych skurczów mięśni

-          prężenia są bardzo bolesne

-          towarzyszy im ­RR

-          objęcie prężeniami mm. oddechowych uniemozliwia oddychanie, a ponieważ chory jest świadomy wywołuje uczucie lęku przed uduszeniem

-          z czasem prężenia trwają coraz dłużej, a przerwy miedzy nimi skracają się

-          czasem prężenia są tak silne, że chory leżąc opiera się tylko o pięty i potylicę, a sylwetka jest łukowato wygieta ku górze :

®    może to spowodować zmiażdzenie kręgu (najczęściej piersiowego)

 

· tzw. tężec lokalny :

 

-          czasem występuje w postaci ­ napięcia mięśniowego, radziej prężeń tylko jednej grupy miesniowej np. kończyny

 

 

 

ROZPOZNANIE:

 

·

 

 

RÓŻNICOWANIE:

 

· szczękościsk :

 

-          zapalenie stawu skroniowo – żuchwowego

-          zapalenie okostnej zębopochodne

-          ropień okołomigdałkowy

 

 

prężenia podobne do tężcowych :

 

-          zatrucie strychniną

-          napady histeryczne

 

 

LECZENIE:

 

-          leczenie prowadzi się na OIOM

 

 

 

LECZENIE PRZYCZYNOWE :

 

· immunoglobulina przeciwtężcowa (antytoksyna) :

 

-          wiąże krążącą we krwi chorego tetanospazminę i tetanolizynę

-          dawkowanie :

®    5000 j.

 

· anatoksyna przeciwtężcowa :

 

-          podaje się ją con. 0,5 godziny przed podaniem antytoksyny

-          ma na celu uodpornienie czynne

 

 

LECZENIE OBJAWOWE :

 

-          choremu zapewnić maksymalny spokój

-          unikać zbędnych zabiegów

-          środki uspokajające, mieszanki lityczne, do głębokiego uśpienia włacznie

-          jeżeli te metody zawiodą chorego należy zaintubować, lub wykonać tracheotomię, zwiotczyć i wentylować respiratorem

 

 

 

 

 

 

 

POWIKŁANIA:

 

·

 

 

ROKOWANIE:

 

· mimo leczenia śmiertelność wynosi ok. 30%

· u chorych zwiotczonych głowną przyczyną zgonu są dołączające się inne infekcje

 

 

 

PROFILAKTYKA:

 

· właściwe zaopatrzenie rany :

 

-          dokładne oczyszczenie

 

· zastosowanie antybiotyków :

 

-          zwłaszcza penicylin, lub tetracyklin

 

· uodpornienie czynne, lub czynno – bierne :

 

-          sposób uodparniania czynno – biernego :

®    głębokie podskórne wstrzyknięcie w ramię 1 ml anatoksyny przeciwtężcowej

®    po 20 minutach wstrzyknięcie w drugie ramię 3000 j. surowicy przeciwtężcowej po wykonaniu sródskórnej próby uczuleniowej

 

 



 

PATRZ TEŻ:

 

·

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                                                    

 

 

3

 

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin