Shiba.pdf

Wzorzec FCI nr 257/16.06.1999/, wersja angielska

SHIBA

TŁUMACZENIE : Olga Jakubiel.

POCHODZENIE : Japonia.

DATA PUBLIKACJI OBOWIĄZUJĄCEGO WZORCA :

15.06.1992.

UŻYTKOWOŚĆ : Pies myśliwski do polowania na ptaki i małą

zwierzynę. Pies do towarzystwa.

KLASYFIKACJA F.C.I. : Grupa 5 Szpice i psy ras

pierwotnych.

Sekcja 5

Szpice azjatyckie i

rasy pokrewne.

Bez prób pracy.

ZARYS HISTORII RASY : Shiba była rodzimą japońską rasą już od

czasów pierwotnych. Słowo „shiba” oznacza coś „małego”, „małego

psa”. Środowiskiem, w jakim ukształtowała się shiba, był górzysty

obszar, położony nad brzegiem Morza Japońskiego; [shiba] używana

była [tam] do polowania na małą zwierzynę i ptaki. Przedstawiciele

rasy różnili się od siebie nieznacznie, ze względu na zróżnicowanie

miejsc ich pochodzenia.

Ponieważ w latach 1868-1912 sprowadzano z Anglii takie psy, jak

setery angielskie i pointery, polowania stały się w Japonii formą

sportu. Krzyżowanie shiby z angielskimi psami stało się tak

powszechne, że w okresie między rokiem 1912 a 1926 czysta shiba

stała się prawdziwą rzadkością, której występowanie ograniczało się

do obszarów, z których się wywodziła. Około roku 1928 myśliwi i

inni wykształceni ludzie zainteresowali się ochroną czystej shiby ;

rozpoczął się poważny program ochrony niewielkiej liczby czystych

linii, natomiast wzorzec rasy ostatecznie ujednolicono w 1934 r. W

1937 r. shiba została uznana za „pomnik przyrody”; następnie

hodowano ją i ulepszano tak, by stała się znakomitą rasą, jaką znamy

dziś.

FCI-St n° 257

WRAŻENIE OGÓLNE : Pies małej wielkości, harmonijny, o

dobrym kośćcu i dobrze rozwiniętych mięśniach. Mocnej budowy.

Szybki, swobodny i piękny chód.

ISTOTNE PROPORCJE : Stosunek wysokości w kłębie do długości

tułowia wynosi 10:11.

USPOSOBIENIE/TEMPERAMENT : Temperament – wierny, o

wyostrzonych zmysłach, bardzo czujny.

GŁOWA :

OKOLICA MÓZGOCZASZKI :

Czaszka : Szerokie czoło.

Stop : Wyraźnie zaznaczony, z delikatną bruzdą.

OKOLICA TWARZOCZASZKI :

Nos : Pożądany czarnego koloru. Grzbiet nosa prosty.

Kufa : Umiarkowanie gruba, zwężająca się.

Wargi : Przylegające.

Szczęka i żuchwa oraz uzębienie : Zęby mocne; zgryz nożycowy.

Policzki : Dobrze wykształcone.

Oczy : Stosunkowo małe, trójkątne, ciemnobrązowego koloru;

zewnętrzne kąciki oczu skierowane ku górze.

Uszy : Stosunkowo małe, trójkątne, nieco pochylone do przodu,

pewnie stojące.

SZYJA : Gruba, mocna i zharmonizowana z głową i tułowiem.

TUŁÓW :

Grzbiet : Prosty i mocny.

Lędźwie : Szerokie i umięśnione.

Klatka piersiowa : Głęboka; żebra umiarkowanie wysklepione.

Brzuch : Dobrze podciągnięty.

FCI-St n° 257

OGON : Wysoko osadzony, gruby, zdecydowanie zwinięty lub

zagięty jak sierp nad grzbietem; gdy ogon jest opuszczony, jego

koniec sięga niemal stawów skokowych.

KOŃCZYNY :

KOŃCZYNY PRZEDNIE : Widziane z przodu., przednie kończyny

proste.

Łopatki : Łopatka umiarkowanie ukośna.

Łokcie : Przylegające.

KOŃCZYNY TYLNE :

Uda : Długie.

Podudzia : Krótkie, ale dobrze rozwinięte.

Stawy skokowe : Grube i mocne.

ŁAPY : Palce zwarte i dobrze wysklepione. Opuszki twarde i

elastyczne. Pazury twarde, preferowane ciemnego koloru.

CHÓD/RUCH : Lekki i energiczny.

SZATA :

WŁOS : Włos okrywowy szorstki i prosty; podszycie miękkie i gęste;

włos na ogonie nieco dłuższy i odstający.

MAŚĆ : Ruda, czarna podpalana, sezamowa, czarna sezamowa, ruda

sezamowa.

Definicja koloru sezamowego :

• Sezamowy: Równomierne połączenie białych i czarnych

włosów.

• Czarny sezamowy: Przewaga czarnych włosów nad białymi.

• Rudy sezamowy: Rude tło, połączone z czarnymi włosami.

Wszystkie wspomniane wyżej kolory muszą mieć „urajiro”.

„Urajiro” : Biaława szata po bokach kufy, na policzkach, spodzie

żuchwy, szyi, klatce piersiowej, brzuchu i spodniej części ogona oraz

wewnętrznej stronie kończyn.

FCI-St n° 257

WIELKOŚĆ I CIĘŻAR CIAŁA :

Wysokość w kłębie : Psy: 40 cm.

Suki: 37 c .

Tolerancja 1,5 cm powyżej i poniżej.

WADY : Wszelkie odstępstwa od wyżej wymienionych cech należy

uznać za wady, których ocena powinna być proporcjonalna względem

ich stopnia i zasięgu.

• Sucze psy, samcze suki.

• Nieprawidłowy zgryz (przodozgryz lub tyłozgryz).

• Liczne braki w uzębieniu.

• Płochliwość.

WADY DYSKWALIFIKUJĄCE :

• Agresja lub nadmierna bojaźliwość.

• Nie stojące uszy.

• Wiszący lub krótki ogon.

Każdy pies, przejawiający fizyczne lub psychiczne nieprawidłowości,

powinien zostać zdyskwalifikowany.

Uwaga : Samce powinny mieć dwa normalnie wykształcone jądra,

całkowicie opuszczone do moszny.

FCI-St n° 257

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: