Winters_Rebecca_-_Podwodne_spotkanie.pdf

REBECCA WINTERS

Podwodne

spotkanie

Harlequin ®

Toronto • Nowy Jork • Londyn

Amsterdam • Ateny • Budapeszt • Hamburg • Istambuł

Madryt • Mediolan • Paryż • Praga • Sofia • Sydney

Sztokholm • Tajpej • Tokio • Warszawa

wykonanie - Irena

ROZDZIAŁ PIERWSZY

- Brawo, zuchy! Tak trzymać! Jestem pewna, że

w przyszłą sobotę pobijecie na głowę West Holly

wood. Nie macie równych sobie pływaków w całym

stanie Kalifornia!

Grupą trzydziestu pięciu chłopców i dziewcząt

w wieku pd sześciu do siedemnastu lat wydała rado

sny okrzyk triumfu; trzydzieści pięć ociekających

wodą twarzy uśmiechało się do Lindsay Marshall.

Lindsay przerzuciła swój imponujący złoty warkocz

przez prawe ramię i przyklęknęła nad krawędzią

basenu.

- Najbliższe trzy tygodnie spędzę na Wyspach

Bahama j- oznajmiła - ale z pewnością zdążę wrócić

na zawody z Culver City. Tymczasem będzie was

trenować Bethany. Są jakieś pytania?

- Czy możemy pojechać z tobą? - zawołało równo

cześnie dwóch starszych chłopców.

Dzieci wybuchnęły głośnym śmiechem. Lindsay

uśmiechnęła się również.

- Chętnie zabrałabym was wszystkich, ale ekipa

filmowa chyba nie byłaby zachwycona. Nie zapomi

najcie, że jadę tam pracować.

- Czy to będzie niebezpieczna praca? - spytała

mała Cindy Lou. Należała do dwanaściorga dzieci,

które Lindsay trenowała indywidualnie, pływanie bo

wiem było dla nich formą terapii. - Bałabym się

rekinów...

wykonanie - Irena

- Och, rekiny nie są groźne, gdy się ich nie prowo

kuje - uspokoiła ją Lindsay. - W gruncie rzecz)

obawiam się tylko tego, że zbierze mi się na kichanie,

gdy będę na głębokości sześciu metrów i mój wspa

niały kostium pęknie w szwach.

- No, to dopiero byłoby ciekawe! - skomentował

Kyle Roberts, najstarszy chłopiec w zespole, podczas

gdy reszta dzieci zaśmiewała się do łez.

-Ale z ciebie mądrala - zażartowała Lindsa)

i wstała, zerkając na zegarek. - Na dzisiaj dosyć

Lekcja skończona. Wasze mamy czekają już na was

dobre pięć minut.

Gdy dzieci powoli opuszczały basen, Lindsay wło

żyła podkoszulek z wydrukowanym na plecach napi

sem Bel Air Club i udała się do dyżurki, by odłożyć

stoper i gwizdek. j

- Cześć, Nate - powitała siedzącego tam ra

townika.

- Witaj. - Opalony młodzian powiódł po jej smuk

łym, długonogim ciele wzrokiem tak natarczywym, że

przebiegły ją ciarki. Najwyraźniej jednak innym ko

bietom jego styl zachowania odpowiadał, od czasi

bowiem, gdy zatrudnił się w klubie, damskiej klientel

przybyło. - Były do ciebie trzy telefony, w tym dwa

od mężczyzn - oznajmił. - Kiedy wreszcie z nim:

zerwiesz i umówisz się ze mną?

Lindsay powściągnęła ciętą ripostę. Pracując w tyrr

ekskluzywnym klubie, odwiedzanym przez wiek

gwiazd Hollywoodu, musiała przywyknąć do zarozu

miałych, uważających siebie za pępek świata instruk

torów golfa i tenisa, tudzież do muskularnych ratow

ników, którym pewności siebie przydawały wydatne

bicepsy.

Ile ty masz lat, Nate? Dwadzieścia jeden... dwa

dzieścia dwa?

wykonanie - Irena

Zalotny uśmiech znikł z twarzy Nate'a.

- Mam dwadzieścia cztery lata i doskonale o tym

wiesz - rzekł urażony.

- Och, ja zaś niebawem skończę dwadzieścia sie

dem i dobrze wiesz, że spotykam się tylko ze starszymi

mężczyznami, i to w dodatku takimi, którzy nie

przejmują się stanem swojej muskulatury. Innymi

słowy, nie umawiam się z mężczyznami, którzy tu

pracują. - To była prawda. Zatrudnieni w klubie

przedstawiciele płci męskiej byli tak zajęci podziwia

niem samych siebie i marzeniami o hollywoodzkiej

karierze, że żadna kobieta nie mogłaby z tym kon

kurować. - Dzięki za przyjęcie telefonów - dodała

pojednawczo, zdejmując kartki z tablicy informacyj

nej. -Do zobaczenia pod koniec miesiąca, Nate. -Nie

przejmując się jego zbolałą miną, Lindsay chwyciła

torebkę i wyszła z biura.

Na parkingu jej niewielka jetta prezentowała się

niepozornie pośród ferrari, mercedesów, jaguarów

i porsche. Lindsay usiadła za kierownicą i zerknęła na

pierwszą z brzegu karteczkę. Widniało tam nazwisko

jej sąsiada, Rogera Bragga. Umówiła się z nim raz na

randkę i bardzo tego pożałowała. Okazało się, że od

niedawna był rozwiedziony i, nim wieczór dobiegł

końca, zdążył się jej oświadczyć. Lindsay miała na

dzieję, że teraz, gdy wyjedzie, Roger szczęśliwie do

jdzie do wniosku, że zakochała się w kimś innym.

Druga wiadomość pochodziła od agenta biura

podróży, które organizowało jej pobyt w Nassau.

Bilet lotniczy miał czekać jutro rano na lotnisku

w Los Angeles.

Trzeci telefon był bez wątpienia od jej rodziców.

Lindsay westchnęła. Naprawdę nie miała najmniejszej

ochoty wysłuchiwać kolejnych argumentów przeciw

wyjazdowi i pracy, której się podjęła. Postanowiła, że

wykonanie - Irena

zadzwoni do rodziców i pożegna się dopiero z lotnis

ka, tuż przed odlotem samolotu. Teraz musiała się

szybko spakować. Uruchomiła silnik i skierowała

samochód na drogę do Santa Monica.

Perspektywa pływania i nurkowania w przeświet

lonych słońcem wodach otaczających wyspę New

Providence jawiła się niczym sen, który nagle staje się

rzeczywistością. Dla nurka, który na co dzień miał do

czynienia z zimnym, porośniętym wodorostami ocea

nem wzdłuż wybrzeży Kalifornii, wyjazd na Wyspy

Bahama był wycieczką do raju.

Żywiła ogromną wdzięczność dla przyjaciółki swej

matki, która pewnego razu przedstawiła ją agentowi

z Hollywood. Niebawem Lindsay otrzymała propozy

cję zagrania w filmie reklamującym nową serię kos

metyków. Kontrakt opiewał na pięćdziesiąt tysięcy

dolarów - kwotę, która z powodzeniem mogła wy

starczyć na opłacenie studiów podyplomowych w In

stytucie Oceanografii na uniwersytecie w San Diego.

Instytut Scrippa sławny był na cały świat, i Lindsay

od dawna marzyła, by uzyskać tam specjalizację

z biologii morza. Miała nadzieję, że praca nad projek

tami dotyczącymi ochrony środowiska zaprowadzi ją

w przyszłości w różne zakątki świata.

Bez wahania podpisała kontrakt, potem zaś czytała

wszystko, co tylko wpadło jej w ręce, na temat

pływania i nurkowania na Karaibach. Przepytała

również kolegów, którzy spędzili tam wakacje. Wszys

cy zgodnie przyznawali, że tamtejsze płytkie wody,

określane często mianem baja mer, stanowią praw

dziwy raj dla płetwonurków. Lindsay nie mogła więc

doczekać się wyjazdu. Opisy hiszpańskich galeonów

i statków pirackich, które pływały niegdyś po tych

wodach, zdjęcia raf koralowych i różnobarwnych

tropikalnych ryb rozpalały jej wyobraźnię.

wykonanie - Irena

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: