strażnik mafii scan.pdf

S TRAŻNIK M AFII

3:01

3:00

2:59

We wspomnieniach szybko powrócił do swego ostatniego,

największego w karierze sukcesu: lasera fotonowego; wy-

nalazku, który mógł zmienić świat bardziej niż broń ato-

mowa, internet albo telewizja. To z tego powodu leżał na

podłodze w laboratorium. Sam, bez szansy na pomoc.

„Jak to możliwe, że udało się im mnie zabić?” — pytał sam

siebie. „Popełniłem błąd. Jeden błąd, który zepsuł wszystko”

— odpowiedział sobie w myślach.

Jednak to nie była prawda. Błędów, które doprowadziły

do tej sytuacji, było więcej. Dokładnie siedemnaście. Sie-

demnaście największych błędów, jakie może popełnić me-

nedżer.

2:20

2:19

2:18

„Mam nadzieję, że nie dostaną lasera” — pomyślał, patrząc

na swojego mordercę, na człowieka, z którym pracował od

lat. Znał go bardzo dobrze, ufał mu bezgranicznie, jak bratu

— aż do dzisiejszego popołudnia. Uczynił go swoim zastępcą.

A ten — mimo że zarabiał doskonale i miał wszystko, o czym

mógł marzyć — dał się przekupić jednej z najpotężniejszych

organizacji świata — groźniejszej od Al-Kaidy, bogatszej

od Banku Światowego, zarządzanej sprawniej niż niejedna

armia.

To, że teraz zabójca leżał martwy, nie było pocieszające.

„Musiałem się go pozbyć, nie miałem wyjścia” — pomyślał

Czerwiński, szukając usprawiedliwienia dla swojego czynu.

W STĘP

1:57

1:56

1:55

„Mam nadzieję, że Nowicki nie zdradzi im kodu” — po-

wtórzył w myślach.

Ryszard Nowicki, główny inżynier, był jedyną osobą, która

znała kod odszyfrowujący schemat budowy lasera. Ta jedna

kartka pełna cyferek — wykorzystana ze złą wolą — po-

zwoliłaby stworzyć piekielne urządzenie. Wytrawny infor-

matyk, mając ją w ręku, w ciągu miesiąca sparaliżuje prace

wszystkich policji i wywiadów świata. Północnokoreański,

rosyjski i amerykański wywiad prawie od pół roku próbowały

zdobyć klucz potrzebny do odczytania szyfru. Jeden chciał

nawet — za pośrednictwem fikcyjnej spółki — kupić patent

na laser. Cena, jaką zaproponował, przekraczała wszelkie

wyobrażenia.

Miliard dolarów.

1:40

1:39

1:38

Prezes ocknął się. „Nie czas na rozmyślania, muszę roz-

broić bombę” — zganił sam siebie. Cyfry na wyświetlaczu

uparcie przypominały, że została tylko chwila. Wziął do ręki

śrubokręt i odkręcił pokrywę mechanizmu zegarowego. Zna-

lazł pod nią plątaninę cienkich kabelków przylutowanych

do płytki elektronicznej. Spojrzał na nią i zastanowił się

— przypominając sobie, czego uczył swoich podwładnych.

Wiedział, że jeśli uda mu się wejść w ich sposób myślenia,

szybko poradzi sobie z zatrzymaniem zegara. „Musi mi się

udać, od tego zależy wszystko” — dopingował sam siebie.

S TRAŻNIK M AFII

Kilkadziesiąt sekund później przeciął czerwony przewód.

Potem zielony, niebieski, fioletowy i żółty. Nic się nie działo

— nie było wybuchu, a zegar dalej odliczał. Nie zniechęciło

to jednak Czerwińskiego. Wiedział, że to zabawa w kotka

i myszkę i że każdy twórca bomb gra w nią z saperem. Prze-

cinał kolejne przewody.

Po chwili na dnie skrzynki zostały już tylko dwa kable.

Oba były białe.

— O cholera, tego ich nie uczyłem — zaklął zaskoczony.

— Który z nich? Który?

Odruchowo spojrzał na licznik.

0:09

0:08

0:07

„Niech to szlag — zaklął ponownie w myślach. — Nie

ma już czasu na analizę”. Wziął nożyczki i przeciął pierw-

szy z brzegu przewód.

R OZDZIAŁ 1.

ył wczesny wieczór, kiedy w kieszeni jednego z wice-

prezesów firmy Astra Tech rozdzwonił się telefon. Wysoki,

szczupły, szpakowaty brunet koło czterdziestki wyjął z we-

wnętrznej kieszeni marynarki aparat i nacisnął przycisk

z symbolem słuchawki.

— Tak, słucham?

— Masz moduł? — spytał ktoś po angielsku, metalicznym,

niskim, nieco chrypiącym głosem.

— Mam dwa trupy.

— Dwa? — Amerykanin wydawał się zaskoczony. Tego

nie było w planie. Przygotował akcję zgodnie z wszystkimi

zasadami, jakich nauczyło go życie agenta zaprawionego

w tajnych misjach zagranicznych. Przewidział każdy szcze-

gół, uwzględnił ryzyko. Czyżby o czymś zapomniał?

— Niemożliwe — stwierdził po chwili milczenia. — Dwa?

— Patrzę na nie. Brak pulsu.

— Mamy konkurencję. Ktoś wiedział.

To było jedyne rozsądne wytłumaczenie. Ktoś przechwy-

cił plany kradzieży, którą w tajemnicy prawie pół roku przy-

gotowywał najlepszy na świecie zespół byłych szpiegów CIA.

— Rosjanie, Izraelczycy albo Chińczycy — powiedział

Amerykanin. — Tylko oni mają takie możliwości. To robota

likwidatorów. Nikt inny nie miałby szans.

Obydwaj mężczyźni wiedzieli aż nazbyt dobrze, kim są

likwidatorzy. Zatrudniały ich tylko cztery wywiady, ale byli

jedną z najgroźniejszych kategorii agentów. Wszyscy się ich

bali. Likwidatorzy realizowali zlecenia, których wywiady nie

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: