ĆWICZENIA Z KANONU DENNISONA
1. Ruchy naprzemienne - naprzemienne chodzenie w miejscu polegające na dotyku prawym kolanem do lewego łokcia i prawym łokciem do lewego kolana. Naprzemienne, równoczesne odchylanie lewej nogi, prawej ręki oraz lewej ręki i prawej nogi, albo- również naprzemienne - dotykanie prawą ręką lewej stopy i lewą ręką stopy prawej.
2. Pozycja Cook'a - polega na skrzyżowaniu nóg w kostkach. Następnie krzyżujemy ręce, dłonie łączymy razem i odwracamy. Żeby ćwiczenie to prawidłowo wykonać, najpierw trzeba wyprostować przed sobą ramiona. Następnie trzeba przenieść jedną rękę nad drugą, łącząc wewnętrzne strony dłoni kciukami do dołu i zamknąć je splecionymi palcami. Potem trzeba przetoczyć zamknięte ręce do dołu i w stronę ciała tak, żeby spoczęły na klatce piersiowej z łokciami w dół.
3. Punkty na myślenie - ćwiczenie możliwe do wykonania również w pozycji siedzącej. Wykonuje się je poprzez położenie jednej ręki na pępku, podczas, gdy drugą ręką masujemy wgłębienia między pierwszym a drugim żebrem bezpośrednio pod obojczykiem, po lewej i po prawej stronie mostka. Czynność ta wzmaga przepływ krwi przez tętnicę szyjną przez co poprawia ukrwienie i dotlenienie mózgu.
WODA - powoduje możliwość przepływu bodźca, jej ilość (dość wystarczająca gwarantuje zadziałanie synapsy). Brak wody opóźnia procesy jonizacji włókien nerwowych. Gdy dziecku chce się pić podczas wykonywania ćwiczeń podajemy wodę.
ZESTAW NA SŁYSZENIE I PAMIĘĆ
· SOWA
o oddychanie przeponowo-brzuszne-
o luźne toczenie głową zwisającą w przodzie od ramienia do ramienia
· Kapturek myśliciela
o za uchem kładziemy kciuk do góry, resztą dłoni wywijamy ucho na zewnątrz (jak klejenie pierogów)
· SŁOŃ - ćwiczenie to wykonuje się poprzez położenie lewego ucha na lewym ramieniu a potem wyprostowaniu ręki jak trąby. Przy rozluźnionych kolanach ręką należy "rysować" przed sobą wzór leniwej ósemki, oczami śledząc ruch końców palców. Dla równowagi ćwiczenie należy powtórzyć drugą ręką.
· Kołysanka
o zwijamy się w kłębek w pozycji siedzącej
o terapeuta obejmuje pacjenta i kołysze go w przód i tył
o kładziemy się, a terapeuta rozciąga nas na długość
GIMNASTYKA MÓZGU- to program rozwoju ruchowego, ukierunkowany na łatwe uczenie się dzieci i na stymulowanie ich rozwoju. To także program aktywizacji układu nerwowego i uwalniania od stresu. Zaletą tej metody jest to, iż jej stosowanie wcale nie jest ani praco-, ani czasochłonne. Gimnastyce mózgu wystarczy poświęcić dosłownie kilkanaście minut dziennie, by w krótkim czasie osiągnąć wymierne, zauważalne rezultaty.
POZYCJA WYJŚCIOWA: Siad prosty, nogi lekko zgięte w kolanach dłonie na brzuchu, palce skierowane w dół. RUCH: Pochylanie się w przód z wydechem, z wdechem powrót do pozycji wyjściowej. P.W.: Siad prosty, nogi w bok zgięte w kolanach, ręce wyciągnięte przed siebie R: Wymachy rąk – otwieranie z wydechem z przepony P.W: Siad , nogi zgięte w kolanach, stopy złączone,ręce skrzyżowane na piersiach. R: Kołysanie tułowia z jednej strony na drugą. P.W: Siad , nogi zgięte w kolanach, stopy złączone ręce dotykają głowy za uszami. R: Krążenia tułowia w jedną i drugą stronę. P.W: Siad nogi zgięte w kolanach, ręce wyciągnięte w górę. R: Naprzemienne unoszenie prawej i lewej ręki w górę – zrywanie jabłek P.W: Leżenie na brzuchu, nogi złączone, ręce wyciągnięte wzdłuż ciała, głowa położona na lewym uchu R: Wyciąganie głowy – wydłużanie się Rozluźnianie kręgosłupa P.W: Pozycja stojąca , nogi lekko ugięte w kolanach R: Rysowanie ósemki całym tułowiem w pionie P.W: Leżenie na brzuchu, ręce zgięte w łokciach, kciuki z palcami tworzą trójkąt, leżą na podłodze R: Wznosy nóg do kąta ostrego
Zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze w klasie I z wykorzystaniem ćwiczeń "gimnastyki mózgu"
Grupa dzieci z zaburzoną analizą i syntezą wzrokowo-słuchową
Temat: Rozróżnianie samogłosek. Podstawianie spółgłosek do stałej samogłoski - tworzenie sylab i wyrazów.
Cel zajęć: Doskonalenie analizy i syntezy wzrokowo-słuchowej, podział głosek na spółgłoski i samogłoski, rozpoznawanie samogłosek, budowanie sylab i wyrazów - rola samogłoski w wyrazie
Pomoce: klocki, kartki papieru, flamastry, obrazki ze "Świerszczyka", magnetofon, cymbałki
I Ćwiczenia z zakresy kinezjologii edukacyjnej tzw. "gimnastyki mózgu"
1. "Pozycja Cooka" Pozycja stojąca lub siedząca, nogi skrzyżowane w kostkach, ręce również skrzyżowane, palce splecione i przyciśnięte do mostka. Oczy zamknięte, język przyciśnięty do podniebienia. Następnie kładziemy nogi równolegle, rozplatamy palce i łączymy ze sobą opuszki swoich palców prawej ręki z opuszkami lewej ręki. Oczy otwarte patrzą na palce, język przyciśnięty do podniebienia. Oddychamy równo i spokojnie. Każda część trwa 30 - 60 sekund lub dowolnie.
Ćwiczenie to pobudza korę mózgową, poprawia koncentrację, łagodzi stresy, a więc wycisza emocjonalnie oraz poprawia samopoczucie.
2. "Leniwa ósemka dla oczu"
Rysujemy "leniwą ósemkę" (znak nieskończoności) po tej samej linii w pozycji stojącej lub siedzącej, ręka wyciągnięta do przodu, zgięta w stawie łokciowym, kciuk uniesiony do góry rysuje w powietrzu "leniwą ósemkę", oczy patrzą za kciukiem, głowa nieruchoma. Ćwiczenie to wykonujemy 3 - 5 razy, raz prawą ręką, raz lewą ręką, a potem dwoma rękami. Ręce wtedy są połączone ze sobą na poziomie kciuków.
Celem ćwiczenia jest pobudzenie kory wzrokowej do pracy, poprawienie koordynacji ruchowo-wzrokowej oraz koncentracji. Ćwiczenie to koordynuje działanie obu półkul mózgowych.
3. "Kapturek myśliciela"
Pozycja siedząca lub stojąca. Zamykamy oczy i przez kilka sekund słuchamy. Czy słyszysz tak samo obydwoma uszami? Czy jedno ucho wydaje ci się większe lub słyszenie jest wyraźniejsze w jednym w porównaniu z drugim? Czy niektóre dźwięki są przytłumione? Teraz odwijamy swoje uszy kilkakrotnie od góry do dołu masując je delikatnie ruchem robaczkowym od góry do dołu. Następnie strzepujemy je palcami od góry do dołu. Znów zamykamy oczy. Zauważ różnicę.
Ćwiczenie to pobudza cały mechanizm słuchu i wspomaga pamięć.
II Ćwiczenia z zakresu analizy i syntezy słuchowej
1. Odtwarzanie struktur dźwiękowych
a) odtwarzanie układem klocków klaskania nauczyciela,
b) zaznaczanie kropkami (na kartce papieru) stukania prowadzącego zajęcia,
c) wystukiwanie na bębenku układu kropek.
2. Różnicowanie samogłosek a, o, e, u, i
a) w nagłosie
b) w wygłosie
agrest, autobus, akwarium, astry
antena, opona, agrafka, owca
a - o ołówek, okulary, ogórek, odkurzacz
...
Miracz