Ustawa o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi.pdf

Tekst ustawy ustalony ostatecznie po rozpatrzeniu poprawek Senatu

USTAWA

z dnia 5 grudnia 2008 r.

o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi 1)

Rozdział 1

Przepisy ogólne

Art. 1.

Ustawa określa:

1) zasady i tryb zapobiegania oraz zwalczania zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi,

w tym zasady i tryb rozpoznawania i monitorowania sytuacji epidemiologicznej

oraz podejmowania działań przeciwepidemicznych i zapobiegawczych w celu

unieszkodliwienia źródeł zakażenia, przecięcia dróg szerzenia się zakażeń i cho-

rób zakaźnych oraz uodpornienia osób podatnych na zakażenie;

2) zadania organów administracji publicznej w zakresie zapobiegania oraz zwalcza-

nia zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi;

3) uprawnienia i obowiązki świadczeniodawców oraz osób przebywających na tery-

torium Rzeczypospolitej Polskiej w zakresie zapobiegania oraz zwalczania zaka-

żeń i chorób zakaźnych u ludzi.

Art. 2.

Użyte w ustawie określenia oznaczają:

1) badanie sanitarno-epidemiologiczne – badanie, w którego skład wchodzą badanie

lekarskie, badania laboratoryjne oraz dodatkowe badania i konsultacje specjali-

styczne, wykonywane w ramach nadzoru epidemiologicznego w celu wykrycia

Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitar-

nej, ustawę z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej, ustawę z dnia 27 czerwca 1997 r.

o służbie medycyny pracy, ustawę z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpie-

czenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, ustawę z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farma-

ceutyczne, ustawę z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach, ustawę z dnia 13 czerwca 2003 r.

o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, ustawę z dnia 27 sierpnia

2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych i ustawę z dnia

25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia.

biologicznych czynników chorobotwórczych lub potwierdzenia rozpoznania cho-

roby zakaźnej;

2) biologiczny czynnik chorobotwórczy – posiadające zdolność wywoływania obja-

wów chorobowych drobnoustroje komórkowe lub wytwarzane przez nie produk-

ty, zewnętrzne i wewnętrzne pasożyty człowieka lub wytwarzane przez nie pro-

dukty, cząstki bezkomórkowe zdolne do replikacji lub przenoszenia materiału

genetycznego, w tym zmodyfikowane genetycznie hodowle komórkowe lub wy-

twarzane przez nie produkty;

3) choroby zakaźne – choroby, które zostały wywołane przez biologiczne czynniki

chorobotwórcze, które ze względu na charakter i sposób szerzenia się stanowią

zagrożenie dla zdrowia publicznego;

4) choroba szczególnie niebezpieczna i wysoce zakaźna – choroba zakaźna łatwo

rozprzestrzeniająca się, o wysokiej śmiertelności, powodująca szczególne zagro-

żenie dla zdrowia publicznego i wymagająca specjalnych metod zwalczania, w

tym cholera, dżuma, ospa prawdziwa, wirusowe gorączki krwotoczne;

5) czynnik alarmowy – biologiczny czynnik chorobotwórczy o szczególnej zjadli-

wości lub oporności;

6) dekontaminacja – proces niszczenia biologicznych czynników chorobotwórczych

przez mycie, dezynfekcję i sterylizację;

7) dezynfekcja – proces redukcji ilości biologicznych czynników chorobotwórczych

przez zastosowanie metod fizycznych i chemicznych;

8) dochodzenie epidemiologiczne – wykrywanie zachorowań, czynnika etiologicz-

nego oraz określanie przyczyn, źródeł, rezerwuarów i mechanizmów szerzenia

się choroby zakaźnej lub zakażenia;

9) epidemia – wystąpienie na danym obszarze zakażeń lub zachorowań na chorobę

zakaźną w liczbie wyraźnie większej niż we wcześniejszym okresie albo wystą-

pienie zakażeń lub chorób zakaźnych dotychczas niewystępujących;

10) informacje – dane nieobejmujące danych osobowych w rozumieniu przepisów o

ochronie danych osobowych;

11) izolacja – odosobnienie osoby lub grupy osób chorych na chorobę zakaźną albo

osoby lub grupy osób podejrzanych o chorobę zakaźną, w celu uniemożliwienia

przeniesienia biologicznego czynnika chorobotwórczego na inne osoby;

12) kwarantanna – odosobnienie osoby zdrowej, która była narażona na zakażenie, w

celu zapobieżenia szerzeniu się chorób szczególnie niebezpiecznych i wysoce za-

kaźnych;

13) łańcuch chłodniczy – środki techniczne i rozwiązania organizacyjne służące u-

trzymaniu oraz monitorowaniu, zgodnych z zaleceniami wytwórcy warunków

przechowywania, transportu i dystrybucji produktów immunologicznych w ro-

zumieniu art. 2 pkt 30 ustawy z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne

(Dz. U. z 2004 r. Nr 53, poz. 533, z późn. zm. 2) ) w celu zachowania ich trwało-

ści i zapobieżenia zmniejszeniu ich skuteczności;

Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 69, poz. 625,

Nr 91, poz. 877, Nr 92, poz. 882, Nr 93, poz. 896, Nr 173, poz. 1808, Nr 210, poz. 2135 i Nr 273,

14) nadzór epidemiologiczny – obserwację osoby zakażonej lub podejrzanej o zaka-

żenie, bez ograniczenia jej swobody przemieszczania się, wykonywanie badań sa-

nitarno-epidemiologicznych u tej osoby w celu wykrycia biologicznych czynni-

ków chorobotwórczych lub potwierdzenia rozpoznania choroby zakaźnej oraz

zebranie, analizę i interpretację informacji o okolicznościach i skutkach zakażenia

(nadzór indywidualny), jak i stałe, systematyczne gromadzenie, analizę oraz in-

terpretację informacji o zachorowaniach lub innych procesach zachodzących w

sferze zdrowia publicznego, wykorzystywane w celu zapobiegania i zwalczania

zakażeń lub chorób zakaźnych (nadzór ogólny);

15) nadzór sentinel – wybiórczy nadzór epidemiologiczny, prowadzony przez wybra-

ny podmiot lub zespół podmiotów w zakresie ich podstawowej działalności;

16) niepożądany odczyn poszczepienny – niepożądany objaw chorobowy pozostający

w związku czasowym z wykonanym szczepieniem ochronnym;

17) nosiciel – osobę bez objawów choroby zakaźnej, w której organizmie bytują bio-

logiczne czynniki chorobotwórcze, stanowiącą potencjalne źródło zakażenia in-

nych osób;

18) ośrodek referencyjny – podmiot lub wyodrębnioną w jego strukturze jednostkę,

wskazane przez ministra właściwego do spraw zdrowia, które uzyskały akredyta-

cję w zakresie przedmiotu referencyjności na podstawie przepisów ustawy z dnia

30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności (Dz. U. z 2004 r. Nr 204, poz.

2087, z późn. zm. 3) ) lub akredytację Światowej Organizacji Zdrowia lub Europej-

skiego Centrum do Spraw Zapobiegania i Kontroli Chorób, realizujące zadania z

zakresu diagnostyki mikrobiologicznej lub klinicznej, obejmujące weryfikację

rozpoznań zakażeń i wyników badań laboratoryjnych;

19) ozdrowieniec – osobę, u której ustąpiły objawy choroby zakaźnej;

20) podejrzany o chorobę zakaźną – osobę, u której występują objawy kliniczne lub

odchylenia od stanu prawidłowego w badaniach dodatkowych, mogące wskazy-

wać na chorobę zakaźną;

21) podejrzany o zakażenie – osobę, u której nie występują objawy zakażenia ani

choroby zakaźnej, która miała styczność ze źródłem zakażenia, a charakter czyn-

nika zakaźnego i okoliczności styczności uzasadniają podejrzenie zakażenia;

22) stan epidemii – sytuację prawną wprowadzoną na danym obszarze w związku z

wystąpieniem epidemii w celu podjęcia określonych w ustawie działań przeciwe-

pidemicznych i zapobiegawczych dla zminimalizowania skutków epidemii;

23) stan zagrożenia epidemicznego – sytuację prawną wprowadzoną na danym ob-

szarze w związku z ryzykiem wystąpienia epidemii w celu podjęcia określonych

w ustawie działań zapobiegawczych;

24) sterylizacja – proces zniszczenia zdolnych do namnażania się form biologicznych

czynników chorobotwórczych;

poz. 2703, z 2005 r. Nr 94, poz. 787, Nr 163, poz. 1362, Nr 179, poz. 1485 i Nr 184, poz. 1539, z 2006

r. Nr 170, poz. 1217, Nr 171, poz. 1225 i Nr 217, poz. 1588 oraz z 2007 r. Nr 50, poz. 331, Nr 75, poz.

492 i Nr 166, poz. 1172.

Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U z 2005 r. Nr 64, poz. 565 i Nr 267, poz. 2258,

z 2006 r. Nr 170, poz. 1217, Nr 235, poz. 1700 i Nr 249, poz. 1832 i 1834 oraz z 2007 r. Nr 21, poz.

124 i Nr 192, poz. 1381.

25) styczność – bezpośredni lub pośredni kontakt osoby ze źródłem zakażenia, jeżeli

charakter tego kontaktu zagrażał lub zagraża przeniesieniem na tę osobę biolo-

gicznych czynników chorobotwórczych;

26) szczepienie ochronne – podanie szczepionki przeciw chorobie zakaźnej w celu

sztucznego uodpornienia przeciwko tej chorobie;

27) świadczenie zdrowotne – świadczenie zdrowotne w rozumieniu art. 5 pkt 40 u-

stawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowa-

nych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027);

28) świadczeniodawca – świadczeniodawcę w rozumieniu art. 5 pkt 41 ustawy z dnia

27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środ-

ków publicznych;

29) ubezpieczony – ubezpieczonego w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 27 sierpnia

2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicz-

nych;

30) zabiegi sanitarne – działania służące poprawie higieny osobistej, w tym mycie i

strzyżenie, higieny odzieży, higieny pomieszczeń, podejmowane w celu zapobie-

gania oraz zwalczania zakażeń i chorób zakaźnych;

31) zagrożenie epidemiczne – zaistnienie na danym obszarze warunków lub przesła-

nek wskazujących na ryzyko wystąpienia epidemii;

32) zakażenie – wniknięcie do organizmu i rozwój w nim biologicznego czynnika

chorobotwórczego;

33) zakażenie szpitalne – zakażenie, które wystąpiło w związku z udzieleniem świad-

czeń zdrowotnych, w przypadku gdy choroba:

a) nie pozostawała w momencie udzielania świadczeń zdrowotnych w okresie

wylęgania albo

b) wystąpiła po udzieleniu świadczeń zdrowotnych, w okresie nie dłuższym niż

najdłuższy okres jej wylęgania;

34) zaraźliwość – zdolność biologicznego czynnika chorobotwórczego do przeżycia i

namnażania oraz do wywołania objawów chorobowych po przeniesieniu go do

organizmu innego człowieka lub zwierzęcia;

35) zdrowie publiczne – stan zdrowotny całego społeczeństwa lub jego części, okre-

ślany na podstawie wskaźników epidemiologicznych i demograficznych.

Art. 3.

1. Przepisy ustawy stosuje się do zakażeń i chorób zakaźnych, których wykaz jest okre-

ślony w załączniku do ustawy, oraz biologicznych czynników chorobotwórczych

wywołujących te zakażenia i choroby.

2. W razie niebezpieczeństwa szerzenia się zakażenia lub choroby zakaźnej innych niż

wymienione w wykazie, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw zdro-

wia może ogłosić, w drodze rozporządzenia, zakażenie lub chorobę zakaźną oraz, o

ile jest znany, wywołujący je biologiczny czynnik chorobotwórczy, a jeżeli to ko-

nieczne, szczególny sposób postępowania świadczeniodawców i osób narażonych na

zakażenie lub zachorowanie przez czas określony w rozporządzeniu.

3. Do zakażenia lub choroby zakaźnej oraz wywołującego je biologicznego czynnika

chorobotwórczego określonych na podstawie ust. 2 stosuje się przepisy ustawy.

4. Minister właściwy do spraw zdrowia może określić, w drodze rozporządzenia:

1) kryteria rozpoznawania, na potrzeby nadzoru epidemiologicznego, zakażenia lub

choroby zakaźnej, w tym choroby szczególnie niebezpiecznej i wysoce zakaźnej,

2) metody zapobiegania zakażeniu lub chorobie zakaźnej oraz lekooporności biolo-

gicznych czynników chorobotwórczych wywołujących te choroby,

3) rodzaje badań laboratoryjnych niezbędnych do rozpoznania oraz identyfikacji

biologicznych czynników chorobotwórczych

– mając na względzie zapewnienie poprawności rozpoznawania zakażeń i chorób

zakaźnych, potrzeby nadzoru epidemiologicznego oraz ochronę zdrowia publicznego.

Art. 4.

1. Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, programy zapobiegania i

zwalczania określonych zakażeń lub chorób zakaźnych oraz lekooporności biologicz-

nych czynników chorobotwórczych, wynikające z sytuacji epidemiologicznej kraju

lub z konieczności dostosowania do programów międzynarodowych, mając na

względzie ich skuteczne wykonywanie oraz zapewnienie objęcia ochroną zdrowotną

osób, których szczególne narażenie na zakażenie wynika z sytuacji epidemiologicznej.

2. Koszty realizacji zadań objętych programami, o których mowa w ust. 1, są finanso-

wane z budżetu państwa odpowiednio z części, których dysponentami są właściwi

ministrowie realizujący te programy.

3. Zadania objęte programami, o których mowa w ust. 1, są realizowane przez podmioty

wskazane w tych programach, na podstawie umów zawieranych przez ministrów, o

których mowa w ust. 2, z tymi podmiotami, chyba że obowiązek ich realizacji wynika

z odrębnych przepisów.

Rozdział 2

Badania sanitarno-epidemiologiczne

Art. 5.

1. Osoby przebywające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej są obowiązane na zasa-

dach określonych w ustawie do:

1) poddawania się badaniom sanitarno-epidemiologicznym, w tym również postę-

powaniu mającemu na celu pobranie lub dostarczenie materiału do tych badań;

2) poddawania się obowiązkowym szczepieniom ochronnym w ramach Narodowe-

go Programu Szczepień Ochronnych;

3) poddawania się leczeniu, hospitalizacji, izolacji, kwarantannie lub nadzorowi epi-

demiologicznemu;

4) stosowania się do nakazów i zakazów organów administracji publicznej służą-

cych zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych;

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: