slowniczek terminów laryngologicznych.pdf

SŁOWNICZEK TERMINÓW LARYNGOLOGICZNYCH

Myringoplastyka – operacja uszna, będąca jednym z etapów tympanoplastyki, mająca na celu

zamknięcie ubytku błony bębenkowej. Plastyka może być wykonana przy użyciu powięzi skroniowej,

ochrzęstnej lub chrząstki.

Adenotomia – operacja wycięcia migdałka gardłowego.

Antromastoidektomia – operacja wyrostka sutkowatego, podczas której dochodzi do otwarcia jamy

sutkowej (antrotomia) i układu komórek pneumatycznych.

Ossikuloplastyka – operacja uszna, będąca jednym z etapów tympanoplastyki, mająca na celu

odtworzenie połączenia pomiędzy błoną bębenkową i okienkiem owalnym w przypadkach zniszczenia

łańcucha kosteczek słuchowych.

Bronchoskopia – wziernikowanie oskrzeli – zabieg diagnostyczny lub leczniczy wykonywany przy użyciu

sztywnych bronchoskopów lub fiberoskopów (bronchofiberoskopia). W czasie wziernikowania oskrzeli

możliwe jest usunięcie drobnych zmian chorobowych, ciał obcych oraz wprowadzenie do oskrzeli leków,

jak i pobranie materiału do badania histopatologicznego i bakteriologicznego.

Operacja radykalna ucha ( tympanoantromastoidectomia radicalis ) – usunięcie zmian zapalnych

ucha środkowego, w wyniku którego łączymy w jedną jamę przewód słuchowy zewnętrzny z jamą

bębenkową oraz wyrostek sutkowaty.

Bronchoskopia dolna – wziernikowanie oskrzeli wykonywane z dojścia przez poprzednio wykonaną

tracheotomię.

Operacja radykalna zachowawcza ( tympanoantromastoidectomia conservativa ) – zabieg podobny

do w/wym., podczas którego jednak staramy się zachować kosteczki słuchowe, dążąc w ten sposób do

poprawy słuchu.

Direktoskopia – laryngoskopia bezpośrednia – wziernikowanie krtani przy użyciu endoskopów w pozycji

leżącej.

Dysfagia – zaburzenia połykania – trudności w przyjmowaniu pokarmów drogą naturalną.

Paracenteza – nacięcie błony bębenkowej – zabieg diagnostyczny lub leczniczy, wykonywany

najczęściej w przypadku ostrego zapalenia ucha środkowego w fazie wysiękowej lub ropnej.

Dysfonia – wielopostaciowe zaburzenia głosu dotyczące wszystkich składowych akustycznych głosu

(częstotliwości, głośności, barwy i czasu fonacji), określane jako chrypka. Chrypka jest w rzeczywistości

składową dysfonii i powstaje na skutek nieprawidłowych drgań fałdów głosowych połączonych

z turbulentnym szmerem powietrza w obrębie głośni.

Stapedectomia – zabieg operacyjny usunięcia strzemiączka, wykonywany najczęściej w przebiegu

otosklerozy. Usunięte strzemiączko jest zastąpione protezką, którą łączy się z kowadełkiem.

Stapedotomia – bardziej oszczędny zabieg w obrębie strzemiączka, wykonywany w czasie leczenia

otosklerozy, polegający jedynie na wykonaniu otworu w płytce strzemiączka, w którym umieszcza się

koniec protezki.

Dyspnoe – duszność – objaw, który towarzyszy m.in. zwężeniu dróg oddechowych, np. w procesach

rozrostowych w obrębie krtani, tchawicy i oskrzeli.

Ezofagoskopia – wziernikowanie przełyku przy użyciu sztywnych endoskopów lub fiberoskopów

(ezofagofiberoskopia) – zabieg diagnostyczny lub leczniczy wykonywany najczęściej w przypadku

podejrzenia ciała obcego, jak i stwierdzenia ewentualnej przyczyny zaburzeń połykania.

Stridor – świst krtaniowy – objaw powstający w czasie zwężenia światła krtani, któremu towarzyszy

znaczna duszność.

Tinnitus – szum uszny – obiektywne lub subiektywne poczucie dźwięku, mogące mieć wytłumaczenie

w różnego typu patologii usznej, np. otoskleroza.

FESS (functional endoscopic sinus surgery) – to operacja czynnościowo-endoskopowa zatok

przynosowych z dojścia przez jamę nosową z użyciem mikroskopu operacyjnego i/lub endoskopów.

Celem tej operacji jest odtworzenie prawidłowego drenażu i wentylacji zatok z maksymalnym

zaoszczędzeniem błony śluzowej, jak i odtworzenie prawidłowego toru oddechowego przez nos.

Tonsilektomia – operacja wycięcia migdałków podniebiennych.

Tracheotomia – rozcięcie tchawicy – zabieg polegający na otwarciu tchawicy i wprowadzeniu do jej

światła rurki tracheotomijnej.

Kochleostomia – to operacyjne otwarcie ucha wewnętrznego (ślimaka). Zabieg wykonywany jako jeden

z etapów implantacji wszczepu ślimakowego, a kochleostomia jest wówczas zlokalizowana w obrębie

okienka okrągłego lub do przodu od niego w celu otwarcia zakrętu podstawnego ślimaka.

Tracheostomia – tracheotomia trwała – polega na wszyciu brzegów tchawicy w skórę szyi, co na stałe

utrzymuje połączenie pomiędzy tchawicą a światłem zewnętrznym.

Konikotomia – nacięcie więzadła pierścienno-tarczowego w obrębie krtani w celu odtworzenia drożności

dróg oddechowych – jest zabiegiem ratującym życie, czasami poprzedzającym tracheotomię. Rurka

założona do krtani i tchawicy poprzez przecięte więzadło pierścienno-tarczowe nie może tam pozostawać

dłużej niż kilka godzin, tj. do czasu wykonania tracheotomii.

Tympanoplastyka – ogólne określenie wszystkich operacji poprawiających słuch, których celem jest

rekonstrukcja aparatu przewodzącego dźwięk (odtworzenie błony bębenkowej i ciągłości łańcucha

kosteczek słuchowych).

Tympanopunkcja – nakłucie błony bębenkowej i aspiracja treści patologicznej z jamy bębenkowej.

Laryngektomia – operacja polegająca na usunięciu części lub całej krtani. Przy usunięciu całej krtani

mówimy o laryngektomii całkowitej, przy usunięciu części – o laryngektomii częściowej.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: