7

Andrzej Wolski

AUTYZM DZIECIĘCY:  JEGO SYMPTOMY,  DIAGNOZA, TERAPIA ORAZ JEJ ORGANIZACJA

Autyzm to całościowe zaburzenie rozwoju. Zaburzenie to zaczyna pojawiać się przed trzecim rokiem życia. Autyzm objawia się przede wszystkim w zamknięciu się we własnym wewnętrznym świecie i wyłączaniu się z otaczającej rzeczywistości. Stąd  dziecko autystyczne:

a.       Często odnosi się do innych osób obojętnie, traktując inne osoby jak nieożywione przedmioty;

b.      Ma problemy z komunikowaniem się; pojawia się echolalia, nieprawidłowo używają zaimków – używanie zaimka ty zamiast ja, występuje mutyzm, nie potrafi podtrzymywać dialogu lub monotonnie utrzymuje się jednego tematu, występuje ogólne opóźnienie rozwoju mowy;

c.       Ma potrzebę sztywnego utrzymania stałości swego otoczenia, sztywność zachowania i zabawy;

d.      Rozwój społeczny jest zawsze zaburzony.

   Poniżej przedstawione zostały objawy wskazujące na nietypowy rozwój dziecka relacjonowane przez rodziców dzieci autystycznych:

Ø      „Źle znosi zmiany otoczenia;

Ø      Niepokoił nas brak rozwoju mowy, szczególnie kiedy pojawiły się pierwsze słowa a następnie zanikły one;

Ø      Na nic nie zwracał uwagi, tak jakby wszystko działo się obok;

Ø      Patrzył przez ludzi, jak przez szybę, wydaje się, że nie słyszy;

Ø      Nie lubi bawić się zabawkami nowymi, preferuje przedmioty kuchenne;

Ø      Nie cieszył się kiedy wracałam do domu, był zainteresowany czymś innym;

Ø      Zwracał większa uwagę na przedmioty niż na osoby;

Ø      Nie chciał posługiwać się własnymi rękami, natomiast moje traktował jak narzędzie;

Ø      Żyła we własnym świecie, nie rozpoznawała mamy, taty, nie patrzyła w oczy, gdy chciała coś to pchała w to miejsce i podnosiła rękę tej osoby;

Ø      Interesował się zabawkami, książkami ale sam nie chciał się bawić;

Ø      Wszystko co brał do ręki to rzucał. Nie miał z nami kontaktu, nie potrzebował czułości, pieszczot, uciekał zawsze od wszystkich w samotność;

Ø      Sztywne zachowanie – te same trasy spacerowe. Nie potrafił się bawić z dziećmi, narzucał im swoją wolę, nie chciał się wspólnie bawić, zaborczo pilnował swoich zabawek;

Ø      W trakcie mowy używał trzeciej osoby;

Ø      Zachowywał się tak jakby nas nie słyszał. Robił zajączki na ścianie – cień;

Ø      Nie okazywał radości kiedy był brany na ręce;

Ø      Przymus porządkowania, stereotypie układania – przerwanie powodowało płacz i krzyk;

Ø      Nie interesował się zabawkami (tylko takimi, które brzęczą), echolalicznie powtarzał zasłyszane słowa;

Ø      Domagał się puszczania na video jednej i tej samej bajki, w TV oglądał jedynie reklamy, niektórych się bał.”

Generalnie rodzice w trakcie wywiadów uskarżają się na:

¨      problemy z jedzeniem, częste ulewania, dietę ubogą i monotonną, biegunki;

¨      problemy z zasypianiem, kiwania, trudności ze spaniem, nocne krzyki, płacze, budzenie się z płaczem, koszmary nocne;

¨      brakiem lub słabym rozwojem mowy;

¨      słabym rozwojem społecznym w kontekście wspólnych zabaw z innymi dziećmi;

¨      utraty przytomności;

¨      stereotypie jedzenia, ubierania się;

¨      stałe trasy spacerowe, unikanie ludzi, nowych pomieszczeń, problemy z wejściem do sklepu, kościoła;

¨      małe zainteresowanie zabawkami, zainteresowanie się specyficznymi przedmiotami lub częściami tych przedmiotów;

¨      uporczywe domaganie się oglądania określonych bajek, reklam lub słuchania określonych melodii itp.

Przyjmuje się, że początek zaburzeń autystycznych ma miejsce przed 36 miesiącem życia dziecka. Częstość występowania tego zaburzenia. Badania z ostatnich lat wskazują, że współczynnik ten wynosi od 1 do 2 przypadków na 1000 dzieci w ogólnej populacji. I to dotyczy wąskiego kryterium dotyczącego autyzmu dziecięcego. Z kolei przynajmniej 3 do 6 innych dzieci na 1000 jest dotkniętych syndromem Aspergera lub innymi, podobnymi do autyzmu zaburzeniami. Można powiedzieć, że prawie 1% dzieci do 5 roku życia otrzymuje diagnozę zaburzenia zawierającego się w spektrum autyzmu (PDD). W  USA uważa się, że dzieci diagnozowanych z obrębu spektrum autystycznego jest nawet 1 : 166. Częściej dotyczy ono chłopców niż dziewcząt. Stosunek ten wynosi 5 : 1.

   W Polsce szacuje się, że dotkniętych nim jest 30 tysięcy osób.

Wczesne objawy autyzmu (zebrane przez Pisula 2005):