O Dniu Babci i Dziadka pamięta wnuków gromadka
Przewidywane osiągnięcia uczniów:
• Uczeń wie, kiedy jest Dzień Babci i Dzień Dziadka.
• Dokonuje prostych obliczeń kalendarzowych, tworzy podane daty, posługując się cyframi arabskimi i znakami rzymskimi.
• Zna dni tygodnia i ich kolejność.
• Wie, że nazwy świąt pisze się wielką literą.
• Wypowiada się na temat wysłuchanego wiersza, uzasadnia swoje wypowiedzi, dobierając odpowiednie fragmenty utworu.
• Objaśnia, w jaki sposób może pokazać, że kocha swoich dziadków.
Przydadzą się:
„Świerszczyk” nr 2/2006
balony, klej wikol (rozcieńczony wodą w proporcji 1:1), pędzle do kleju i farb,
serwetki śniadaniowe (z cienkiej bibułki), farby plakatowe lub akwarelowe,
pojemniczki na wodę, nożyczki, kalendarz, kartoniki z cyframi od 0 do 9,
kartoniki ze znakami rzymskimi od I do XII (na jednym kartoniku jedna cyfra lub znak rzymski), przybory do pisania, karteczki samoprzylepne, kłębek włóczki
• Proponuje różne niespodzianki dla dziadków i mówi, w jaki sposób może uczcić ich święto.
Przebieg zajęć:
◙ Kiedy jest Dzień Babci i Dzień Dziadka? – obliczenia kalendarzowe.
Zapisanie na tablicy aktualnej daty. Wyszukanie w kalendarzu Dnia Babci i Dnia Dziadka – zapisanie tych dat na tablicy różnymi sposobami (21 I 06 r.; 21.01.2006; 21 stycznia 2006 roku). Obliczenie, za ile dni będzie Dzień Babci, a za ile Dzień Dziadka. Jeśli nauczyciel zaplanował uroczystość z tej okazji, dzieci mogą obliczyć, za ile dni odbędzie się ta impreza. Przypomnienie nazw dni tygodnia i znaków rzymskich stosowanych w pisowni dat. Zwrócenie uwagi na pisownię wielką literą nazw świąt.
◙ „Pokaż datę” – zabawa polegająca na tworzeniu różnych dat przez dzieci.
Nauczyciel rozdaje dzieciom kartoniki z cyframi od 0 do 9 i znakami rzymskimi od I do XII. Dzieci chodzą swobodnie po sali, w pewnym momencie nauczyciel mówi np. Poproszę do siebie datę 24 sierpnia. Dzieci, które ze swoich kartoników mogą utworzyć podaną datę, podchodzą do nauczyciela i układają kartoniki we właściwej kolejności. Potem wszyscy sprawdzają w kalendarzu, jakim dniem tygodnia w tym roku jest wywołana data. Powtarzamy zabawę kilka razy, zmieniając wywoływane daty.
◙ Wysłuchanie „Wierszyka dla babci i dziadka” Marcina Brykczyńskiego („Świerszczyk” nr 2/2006).
◙ Wypowiedzi uczniów na temat treści wiersza i wyrażonej w nim prośby, skierowanej do wnuków. Wskazanie, co wspominają dziadkowie, czym się najbardziej cieszą – głośne czytanie wybranych fragmentów wiersza uzasadniających wypowiedź. Wyjaśnienie, w jaki sposób można zrealizować słowa skierowane do czytelników: I pięknej szansy nie przegapcie: kochajcie dziadków swych i babcie!
◙ Planowanie, w jaki sposób można uprzyjemnić babciom i dziadkom ich święta – uszeregowanie promyczkowe.
Nauczyciel rysuje na tablicy słońce z kilkoma promieniami. W środku słońca pisze: W Dniu Babci i Dniu Dziadka mogę…
Każde dziecko otrzymuje dwie karteczki samoprzylepne i kończy rozpoczęte zdanie – pisze na karteczkach, w jaki sposób może uprzyjemnić święto swoich dziadków (na jednej karteczce jedną propozycję). Dzieci umieszczają swoje karteczki na promieniach słońca – podobne napisy na tym samym promieniu. Następnie wszyscy sprawdzają, jakie propozycje się pojawiły i w jakiej ilości. Wybranie najbardziej popularnych rozwiązań i objaśnienie, w jaki sposób można je zrealizować.
◙ Zaproponowanie dzieciom wykonania lampionów dla dziadków z okazji ich święta.
Ciche czytanie instrukcji wykonania lampionu w „Kolorowych zabawach” („Świerszczyk” nr 2/2006) przez dzieci. Ustalenie, co będzie potrzebne do wykonania upominków. Wyjaśnienie, kto i w jaki sposób może bezpiecznie używać lampionu.
Przygotowanie stanowisk pracy, zgromadzenie potrzebnych materiałów i wykonanie lampionów według instrukcji w czasopiśmie.
Zgromadzenie wykonanych prac w wyznaczonym miejscu klasy (odłożenie ich do wyschnięcia).
Uwaga! Po wyschnięciu lampionów (po dwóch, trzech dniach) dzieci dokończą pracę według instrukcji w „Świerszczyku”.
Uporządkowanie stanowisk pracy, umycie rąk przez dzieci.
◙ „Pajęcza sieć” – zabawa na zakończenie zajęć.
Dzieci i nauczyciel siedzą w kole. Nauczyciel trzyma kłębek włóczki w dłoni. Toczy go do jednego z dzieci i mówi: Moja babcia jest… Dziecko łapie kłębek, nawija włóczkę na palec i kończy rozpoczęte zdanie. Toczy kłębek do innego dziecka (włóczkę ma cały czas owiniętą na palcu). Następne dziecko wykonuje te same czynności i kończy to samo zdanie. W ten sposób z włóczki powstanie „pajęcza sieć”. Nauczyciel przecina tę sieć nożyczkami, co symbolizuje zakończenie zajęć.
olafek12