1006. Blake Ally - Zamek w chmurach.pdf

(818 KB) Pobierz

156063571 UNPDF

156063571.049.png

Ally Blake

Zamek w chmurach

156063571.050.png

156063571.051.png

156063571.052.png

156063571.001.png

156063571.002.png

156063571.003.png

156063571.004.png

156063571.005.png

156063571.006.png

156063571.007.png

156063571.008.png

156063571.009.png

156063571.010.png

156063571.011.png

156063571.012.png

156063571.013.png

156063571.014.png

156063571.015.png

156063571.016.png

156063571.017.png

156063571.018.png

156063571.019.png

156063571.020.png

156063571.021.png

156063571.022.png

156063571.023.png

156063571.024.png

156063571.025.png

156063571.026.png

156063571.027.png

156063571.028.png

156063571.029.png

156063571.030.png

156063571.031.png

156063571.032.png

156063571.033.png

156063571.034.png

156063571.035.png

156063571.036.png

156063571.037.png

156063571.038.png

156063571.039.png

156063571.040.png

156063571.041.png

156063571.042.png

156063571.043.png

156063571.044.png

156063571.045.png

ROZDZIAŁ PIERWSZY

Brooke bolała głowa, serce boleśnie tłukło się jej w piersi, wokół panowała

ciemność. Mieszanina dźwięków: dzwoniący w drugim pokoju telefon, kobiecy

śmiech i stłumiony pomruk telewizora upewniły ją, że jeszcze nie umarła. Chyba, że

jej prywatne piekło miałoby polegać na tym, że do końca świata musiałaby słuchać

kanałów sportowych.

Skoro jednak żyje, dobrze byłoby zrozumieć, gdzie się znajduje. Najwyraźniej

leży na podłodze, bo czuła łaskotanie włókien dywanu na nagich ramionach i

łydkach. Miała zamknięte oczy, odgadła jednak, że musi być środek dnia, bo przez

jej powieki przesączało się światło.

Gdyby otworzyła oczy, zorientowałaby się, gdzie jest, coś jej jednak mówiło,

że nie jest to dobry pomysł. A więc jeszcze chwilę poleży w błogiej

nieświadomości. Tym bardziej, że jest tu przyjemnie i cicho. Nikt nie goni jej na

trening, nie chce nowej zabawki ani nie próbuje zrobić jej zdjęcia z ukrycia. W

dodatku pachnie cytrusami.

W końcu powoli otworzyła oczy. Zobaczyła męską twarz o złotobrązowych

oczach, którą otaczały włosy w kolorze gorzkiej czekolady. Znała te zmysłowe usta.

Wiedziała, że gdy się uśmiechają, żadna kobieta nie umie się oprzeć ich

właścicielowi. Mężczyzna patrzył na nią z niepokojem.

- Danny? - zapytała słabo.

- Brooke! - Odetchnął z ulgą.

Z jego oczu troska znikła tak szybko, że mogła być tylko jej przywidzeniem.

Jego mina znów nie zdradzała niczego. No tak To właśnie cały Danny, pomyślała.

- Co ja robię na podłodze? - spytała, przytomniejąc. Mężczyzna delikatnie

dotknął jej czoła, potem nadgarstków. Miał chłodne, niespodziewanie czułe dłonie.

Zrób to jeszcze raz, westchnęła w myślach, przymykając znowu oczy. Jest jak

w niebie...

2

156063571.046.png

- Zemdlałaś - powiedział cicho.

Jego słowa z trudem dotarły do otępiałego mózgu Brooke. Zemdlała? Wzięła

głęboki oddech i znów poczuła przyjemną cytrusową woń. Wreszcie rozpoznała

zapach wody po goleniu Danny'ego.

- Nie żartuj - zaprotestowała. - Mdleją damy w opałach, fanki Beatlesów i

licealistki. Ponieważ nie jestem żadną z nich, z pewnością nie zemdlałam.

Gdy gwałtownie usiadła, by dowieść prawdy swoich słów, świat zawirował i

całym ciężarem osiadł jej na głowie. Jęknęła i uniosła dłoń, by zasłonić oczy.

Danny usiadł obok niej, podtrzymując ją delikatnie. Do garnituru

poprzyczepiają się mu włókienka dywanu, pomyślała półprzytomnie. Danny nosił

ubrania doskonałej jakości, eleganckie i zawsze czarne. Jednak teraz Brooke nie

była w stanie się odezwać. Zapach i ciepło Danny'ego otuliły ją jak ciepły koc.

Dlatego postanowiła milczeć i napawać się jego siłą.

- Hm. Albo zemdlałaś, albo nagle postanowiłaś sobie uciąć drzemkę na moim

dywanie - mruknął.

Jestem w jego biurze, pomyślała zaskoczona. Odsunęła dłoń od oczu i

ostrożnie się rozejrzała. Na ścianie, za masywnym dębowym biurkiem, wisiały

zdjęcia znanych sportowców z ich autografami. Po jej prawej stronie stały oszklone

szafki, w których znajdowało się mnóstwo sportowych trofeów, książek

biograficznych i periodyków. Na przeciwnej ścianie wisiały trzy włączone bez

przerwy telewizory, ustawione na różne programy sportowe. Więc jestem w biurze

Danny'ego w agencji Good Sports, pomyślała. Dziwne.

Zerknęła w jego stronę. Twarz Danny'ego była zaledwie o kilka centymetrów

dalej, a jego czujne oczy wpatrywały się w nią z niepokojem. Przeszywały Brooke

na wskroś i sprawiały, że jej myśli zaczynały się plątać. Ich spojrzenie potrafiło

napędzić stracha przewodniczącym klubów sportowych, zgnębić natrętnych

pismaków i omotać dowolną kobietę. Brooke, jak zawsze, nie potrafiła odgadnąć,

jakie myśli za nimi się kryją.

Zamrugała i niepewnym gestem wskazała dywan.

3

156063571.047.png

- Dlaczego się... no, wiesz... położyłam?

- Nie pamiętasz?

- Nie - powiedziała, nie próbując nawet przywołać wspomnień. - Powiesz mi?

- Powinnaś... Nie możemy rozmawiać, tarzając się po dywanie jak para

nastolatków! - burknął i podniósł się.

Mimo to wyciągnął ręce, by pomóc Brooke wstać. Jej puls gwałtownie

przyspieszył, choć wiedziała, że za jego słowami nie kryło się nic zdrożnego. Danny

po prostu taki jest. Sprawia, że ludzie go słuchają, i trzyma ich jednocześnie na dy-

stans.

Podniósł ją z podłogi, jakby nic nie ważyła. Szorstki materiał jego marynarki

przekręcił bluzkę Brooke i połaskotał brzuch. Starała się skupić raczej na tym

uczuciu, niż myślach o jego zapachu, sile i łagodności. Zresztą natychmiast ją puś-

cił, sadzając w fotelu obitym bordową skórą. Potem, zamiast zasiąść po drugiej

stronie biurka, przysunął sobie krzesło i usiadł na wprost niej.

Brooke zauważyła, że jedną nogawkę spodni Danny'ego pokrywają teraz

beżowe włókienka dywanu. Była ciekawa, czy w pralni będą musieli wyskubywać

pęsetą niechcianą ozdobę. Pewnie tak, jeśli Danny się uśmiechnie, a spodnie

przyjmie jakaś kobieta.

Danny poruszył się, a czarny materiał spodni ściślej opiął jego udo. Ujął

dłonie Brooke we własne duże ręce. To były ręce mężczyzny, który nie unika pracy

fizycznej. Takiego, który sam kosi trawnik, przygotowuje sobie posiłki i robi pranie.

Przez chwilę gładził kostki jej palców. Z każdą kolejną pieszczotą ból głowy

ustępował. Danny z pewnością nie sprawia wrażenia sympatycznego pocieszyciela,

teraz jednak dostrzegła w jego oczach prawdziwą troskę. Zaniepokoiła się nie na

żarty. Coś ewidentnie jest tu nie w porządku.

- Pamiętasz, że w zeszłym tygodniu poprosiłaś mnie o poświadczenie

autentyczności testamentu Calvina?

- Tak - przyznała.

Żałowała, że to pamięta. Trzeba było dalej leżeć z zamkniętymi oczami i nie

4

156063571.048.png

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

1001. Gordon Lucy - Bracia Rinucci 02 - Włoski kaprys.pdf (705 KB)
1003. Marsh Nicola - Cenny spadek.pdf (583 KB)
1003. McMahon Barbara - Druga miłość.pdf (661 KB)
1005. Morgan Raye - Radosne chwile.pdf (606 KB)
1006. Blake Ally - Zamek w chmurach.pdf (818 KB)

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin