Katedra Pedagogiki Specjalnej
Koncepcja programu: dr Aleksandra Zawiślak
Rok studiów (semestr): - II
Rok akademicki - 2007/2008
Typ studiów: - niestacjonarne
Forma i wymiar zajęć: - wykłady 30 g.+ konwersatoria 15 g.
1. Uwagi wstępne
Celem zajęć z pedagogiki specjalnej jest zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami, strukturą oraz współczesnym obliczem tej nauki oraz przybliżenie sylwetki osoby niepełnosprawnej (szczególnie dziecka) i uwikłania jej w problemy życiowe i edukacyjne. Ma to się stać podłożem do późniejszego twórczego wykorzystywania tej wiedzy w praktycznych działaniach o charakterze edukacyjnym. Wykłady oraz konwersatoria winny też doprowadzić studentów do przyswojenia podstawowych zasad, strategii i podejść stosowanych we współczesnym postępowaniu rehabilitacyjnym i terapeutycznym oraz zrozumienia sytuacji wychowanków o nietypowych potrzebach, a także wyrobienia postaw nastawionych na nietuzinkowość i elastyczność w pracy edukacyjnej z tymi wychowankami.
Celem zajęć jest również doskonalenie umiejętności w zakresie werbalnej prezentacji przyswojonej wiedzy oraz redagowania tekstów własnych z wykorzystaniem różnych źródeł naukowych.
Dobór treści, uczyniony w duchu najnowszych orientacji programowo-badawczych, podporządkowany został potrzebom absolwentów pedagogiki, którzy bez względu na specjalizację, w swej przyszłej pracy zawodowej, powinni być przygotowani do kontaktu z osobami o specjalnych i nietypowych potrzebach. Wynika to ze współczesnych trendów włączania wszystkich jednostek, bez względu na zróżnicowane możliwości, do ogólnodostępnych placówek edukacyjnych. Programowi przyświeca również idea całościowego i integralnego traktowania przedmiotu pedagogiki specjalnej oraz holistycznego podejścia do jednostki niepełnosprawnej.
2. Warunki zaliczenia przedmiotu:
A/ ocena z konwersatorium jest wypadkową następujących czterech elementów:
1. Obecność na zajęciach (dopuszczalna 1 nieobecność bez usprawiedliwienia),
2. Aktywność (przygotowanie do zajęć, zaangażowanie w dyskusjach, praca w grupach)
3. Zaliczenie kolokwium semestralnego (maksymalna ocena z kolokwium: dobra) - termin kolokwium : po zrealizowaniu 10 godzin zajęć konwersatoryjnych
4. Wykonanie co najmniej jednego zadania dodatkowego – zadania te nie są obowiązkowe, lecz podwyższają ocenę końcową (wykaz zadań dodatkowych wraz z objaśnieniami znajduje się w dodatku do niniejszego programu – str. 4-5 )
Uwaga ! Spełniając warunki 1-3 można otrzymać z konwersatorium maksymalnie ocenę dobrą. Warunkiem otrzymania oceny wyższej jest spełnienie warunków 1-4.
B/ egzamin pisemny obejmuje:
Ø treści przekazywane na wykładzie,
Ø treści zawarte w lekturze uzupełniającej : „Dziecko niepełnosprawne w rodzinie” pod red. Ireny Obuchowskiej WSiP Warszawa 1991 – część I pt. „Rodzina a dziecko niepełnosprawne” rozdz. 1, 2 i 3 ; str. 18 – 149 .
Zagadnienia do egzaminu dostarczone zostaną studentom pod koniec wykładów. Egzamin będzie miał charakter pisemnego testu wyboru.
1 Zajęcia wstępne- 2 godz.
-prezentacja programu, organizacja zajęć,
-złożony charakter pedagogiki specjalnej.
2 Historyczne aspekty rozwoju pedagogiki specjalnej-2 godz.
-historia rozwoju praktyki i teorii pedagogiki specjalnej w Polsce,
-ewolucja poglądów społeczeństw do osób z odchyleniami od normy.
Literatura: Z. Sękowska – Wprowadzenie do pedagogiki specjalnej APS W-wa 2001 rozdz.1 pkt. 7 s. 41-44
3 Organizacyjne i prawne podstawy systemu kształcenia specjalnego w Polsce-2 godz.
-diagnoza i orzecznictwo,
-cele oraz organizacja systemu kształcenia specjalnego,
-cechy i zasady systemu,
-formy instytucjonalne.
Literatura:
Z. Sękowska – Wprowadzenie do pedagogiki specjalnej APS Warszawa 2001 s. 36-41 (rozdz. I pkt.6 –tylko podrozdział Systemy kształcenia specjalnego)
4 Dylematy kształcenia integracyjnego –2 godz.
-istota, geneza i cele integracji,
-rodzaje integracji,
-zalety i wady integracji.
W. Dykcik – Problemy autonomii i integracji społecznej osób niepełnosprawnych w środowisku życia W: W. Dykcik (red.) Pedagogika specjalna UAM Poznań l997 s. 328-334 (tylko pkt. 6 i 7).
5 Systematyka w pedagogice specjalnej – 2 godz.
tradycyjna,
wg H. Hanselmanna,
wg M. Grzegorzewskiej,
wg U. Bleidicka,
wg K. Kirejczyka,
wg J. Doroszewskiej,
wg A.Hulka
Literatura: Z. Sękowska – Wprowadzenie do pedagogiki specjalnej APS W-wa 2001 rozdz. 1 pkt 5 s. 25-33
O. Lipkowski – Podstawy pedagogiki specjalnej W: A. Hulek (red.) Pedagogika rewalidacyjna PWN W-wa 1980 s.33-51
J. Sowa – Pedagogika specjalna w zarysie FOSZE Rzeszów 1997 rozdz. I pkt 5 s. 40-43
6 Kolokwium semestralne – 1 godz.
7 Prezentacje studentów wykonujących zadania dodatkowe - 2 godz.
8 Zmiany w perspektywach badawczych w pedagogice specjalnej – 2 godz.
S. Kowalik – Upośledzenie umysłowe. Teoria i praktyka rehabilitacji PWN W-wa – Poznań 1989 s.32-34
Podręczniki akademickie pedagogiki specjalnej przydatne do studiowania przedmiotu:
· W. Dykcik (red.)- Pedagogika specjalna Poznań 1997
· Z. Sękowska – Wprowadzenie do pedagogiki specjalnej W-wa 2001
· J. Sowa – Pedagogika specjalna w zarysie Rzeszów l997
· J. Sowa, F. Wojciechowski – Proces rehabilitacji w kontekście edukacyjnym Rzeszów 2001
· D.M. Piekut-Brodzka, J. Kuczyńska-Kwapisz (red.) Pedagogika specjalna dla pracowników socjalnych APS W-wa 2004
· J. Doroszewska – Pedagogika specjalna T.I i II Wrocław l981
· O. Lipkowski – Pedagogika specjalna W-wa l981
· Hulek (red.) Pedagogika rewalidacyjna W-wa 1980
Ważniejsza literatura do wykładów:
Błeszyńska K. – Jakość życia osób niepełnosprawnych i jej determinanty „Problemy Rehabilitacji Społecznej i Zawodowej” 4/1998
Borzyszkowska H. – Problemy rehabilitacji i pomocy niepełnosprawnym w domu, rodzinie, przedszkolu i szkole W: Pedagogika specjalna pod red. W. Dykcika UAM Poznań 1997
Doroszewska J. – Pedagogika specjalna w służbie ludziom „Szkoła Specjalna” 4/1971
Encyklopedia Pedagogiczna pod red. W. Pomykało Fundacja Innowacja 1996
Firkowska –Mankiewicz A. – Jakość życia rodzin z dzieckiem niepełnosprawnym „Psychologia Wychowawcza” 2/1999
Forum pedagogów specjalnych XXI wieku pod red. J. Pańczyka T. 1 UŁ Łódź 2002
Grzegorzewska M. – Pedagogika specjalna PIPS Warszawa l959
Hołówka J., Niklas D.– Pojęcia „ograniczonej sprawności” i rehabilitacji W: Socjologia a zdrowie pod red. M. Sokołowskiej, J. Hołówki, A. Ostrowskiej PWN Warszawa 1976
Hulek A.– Metodologia badań w pedagogice specjalnej „Kwartalnik Pedagogiczny” 1/1983
Hulek A. – Teoria i praktyka rehabilitacji inwalidów PZWL Warszawa l969
Kosakowski Czesław – Węzłowe problemy pedagogiki specjalnej Akapit Toruń 2003
Kowalewski L. – Psychologiczna i społeczna sytuacja dzieci niepełnosprawnych W: Dziecko niepełnosprawne w rodzinie pod red. I. Obuchowskiej WSIP Warszawa 1991
Kowalik S. – Psychospołeczne podstawy rehabilitacji osób niepełnosprawnych INTERART Warszawa l996
Kowalik S. – Wybrane psychospołeczne problemy niepełnosprawności i rehabilitacji W: Społeczna psychologia kliniczna pod red. H. Sęk PWN Warszawa 2000
Lipkowski O. – Pedagogika specjalna PWN Warszawa 1979
Ossowski R. – Teoretyczne i praktyczne podstawy rehabilitacji WSP Bydgoszcz 1999
Pedagogika rewalidacyjna pod red. A. Hulka PWN Warszawa l980
Pedagogika specjalna pod red. W. Dykcika UAM Poznań 1997
Pichalski R. – Podstawy rehabilitacji zdrowotnej, zawodowej i społecznej APS Warszawa 2002
Rehabilitacja inwalidów w PRL pod red. A. Hulka PWN Warszawa 1973
Sękowska Z. – Wprowadzenie do pedagogiki specjalnej APS Warszawa 2001
Sowa J.– Pedagogika specjalna w zarysie FOSZE Rzeszów l997
Sowa J., Wojciechowski F. – Proces rehabilitacji w kontekście edukacyjnym FOSZE Rzeszów 2001
Dodatek do programu:
Informacja dla osób wykonujących zadania dodatkowe (nieobowiązkowe)
Zadania nieobowiązkowe mają formę indywidualnych projektów i przeznaczone są dla studentów, którzy zainteresowani są samodzielnym studiowaniem oraz pragnęliby poprzez dodatkowy wysiłek zdobywać najwyższe oceny z tego przedmiotu.
Zadanie dodatkowe, aby zostało zaliczone musi być ocenione na ocenę minimum dobrą, oraz posiadać następujące cechy:
¨ jeden autor
¨ twórcze i samodzielne podejście do tematu,
¨ staranna szata graficzna,
¨ zadanie musi być zaprezentowane na zajęciach i złożone w terminie (najpóźniej na przedostatnich zajęciach konwersatoryjnych; prace nie będą przyjmowane poza zajęciami bez prezentacji)
Co należy zrobić ?
Przykładowe pytania badawcze:
Ile osób w moim środowisku jest niepełnosprawnych ?
Jak przedstawia się integracja w mojej miejscowości ?
Co sądzi moja grupa konwersatoryjna o przywilejach dla studiujących niepełnosprawnych ?
Jakie najczęściej problemy związane z niepełnosprawnością poruszane są w prasie ?
Jakie przepisy prawne poprawiają sytuację osób niepełnosprawnych ?
Jakie trudności napotykają rodziny z dziećmi z upośledzeniem umysłowym ?
Jakie postawy wyrażają dzieci sprawne w stosunku do niepełnosprawnego kolegi z klasy ?
Co myśli o świecie i ludziach dziecko ze szkoły specjalnej ?
Jakie bariery architektoniczne istnieją w mojej dzielnicy ?
Przykładowo:
pojęcie specjalnych potrzeb edukacyjnych,
definicje pedagogiki specjalnej
nauki współpracujące z pedagogiką specjalną
najczęstsze metody terapeutyczne w pedagogice specjalnej
etapy przystosowywania się do niepełnosprawności
katarzynkaa87