Scenariusze zajęć przeprowadzone z dziećmi 6-letnimi.
Ewa Puchalska
Przedszkole Miejskie Nr 114 -Łódź- styczeń 2005 r
Temat : Mali astronauci
Cele poznawcze
–wzbogacanie i uściślanie wiadomości o kosmosie
- stymulowanie doznań dziecka poprzez dostarczanie wrażeń
dotykowych,
- wspomaganie rozwoju czynności myślowych
Cele operacyjne
- dziecko potrafi powiedzieć czym różni się planeta od gwiazdy,
- Dziecko wie, że Ziemia to planeta, a Słońce to gwiazda.
Środki dydaktyczne: plakietki a rysunkiem astronauty, dwa pudełka z otworami na ręce z zawartością przedmiotów o różnych fakturach, kształtach i konsystencjach, ilustracje przedstawiające kosmos i układ słoneczny, sylwety planet wchodzących w skład układu słonecznego, napisy – nazwy planet.
Przebieg zajęcia
· rozmowa z dziećmi – wzbogacanie i uściślanie wiadomości o kosmosie z wykorzystaniem planszy pt. „Przestrzeń kosmiczna” rozpoznawanie i nazywanie obiektów w kosmosie (gwiazda, kometa, planeta, rakieta, pojazd kosmiczny itp.)
· lot rakietą na nieznaną planetę – uważne słuchanie opowiadania nauczycielki i dokładne powtarzanie słów i naśladowanie gestów – ćwiczenie ortofoniczne na zgłoskach sss, szyy, szuu, tup, sza,itp.
· Rozdanie dzieciom biletów na żółtą i niebieską planetę przedstawiające postać astronauty – zastanowienie się dlaczego astronauta musi mieć kombinezon.
· Analiza słów kosmos, gwiazda, planeta (ilość sylab, wyodrębnianie pierwszej i ostatniej głoski)
· Spacerem po planetach układu słonecznego – liczenie ilości planet, rozmowa na temat ich wielkości, kolorystyki, podawanie dzieciom ciekawostek z życia planet ( oglądanie albumu R. Estalella „Okno na wszechświat”)
· Pobudzanie do działalności badawczej w zabawie „poznajemy żółtą i niebieską planetę”.(tworzenie przez dzieci pojazdów oraz zwiedzanie planety zgodnie z posiadanymi biletami ) Rozwijanie oryginalności myślenia abstrakcyjnego poprzez badanie różnych faktur powierzchni. Próby stosowania szeregu przymiotników określające doznania.(czarodziejskie pudełka z materiałami miękkimi i twardymi, ostrymi szorstkimi)
· Byłem na planecie ……. Podawanie określeń przez dzieci . wspólne wymyślanie nazw planet ( mile widziane prawdziwe nazwy planet)
· Tworzenie układu słonecznego z elementów, utrwalanie kolejności ich występowania. Dzieci, które potrafią czytać odczytują nazwy planet pozostałe odnajdują je w układzie i podpisują)
· Ćwiczenia na kartach pracy – zamalowywanie właściwym kolorem planet, ćwiczenia sprawności rąk – pisanie po śladzie.
Skarb często kojarzy nam się z czymś drogocennym, wyszukanym, oczekiwanym. To na pewno coś, co sprawia nam dużo radości, przywołuje uśmiech na naszych twarzach i możemy dbać o to by go jak najdłużej posiadać. Ale czy skarb musi koniecznie być materią stałą, która ma kształt, formę, której można nadać pewne cechy, którą można schować, dotknąć, potrzymać, a przede wszystkim widzieć. Po pewnym przemyśleniu doszłam do wniosku, że skarbem może być również zdobycie pewnej umiejętności, która w znacznym stopniu ułatwi nam poruszanie się na drodze wiedzy, zrozumieniu różnych zależności, pokonywaniu kolejnych progów w odkrywaniu tajemnic świata.
Przymierzając się do wzięcia udziału w Festiwalu Sztuk Małego Dziecka i przeanalizowaniu jego tematu początkowo okazał mi się on łatwy, widziałam oczyma wyobraźni skarby ukryte pod ziemią , zanurzone w głębokiej wodzie, skarby schowane, zapomniane przez ludzi i czas, skarby, które można dosięgnąć, zobaczyć i opowiedzieć o nich. To wszystko wydawało mi się proste. Będąc nauczycielką dzieci 6-letnich, której zadaniem jest wprowadzić je na pierwszy stopień życia ludzi dorosłych poprzez umożliwienie im spotkania z pismem, literami, znakami graficznymi, doszłam do wniosku, że moim dzieciom skarb mogę dać sama. Postanowiłam przygotować je do nauki czytania jednocześnie zafascynować je światem dalekim, który wyłania nam się po zapadnięciu zmroku, który budzi dziecięce zainteresowanie i ciekawość. Kosmos wydał mi się źródłem, z którego mogę czerpać wiadomości, będące formą skarbu podarowanego dzieciom.
Postanowiłam przeprowadzić cykl zajęć w których dzieci zdobywały by skarby w postaci :
· Nabywania umiejętności w mowie sylabizowanej (pierwszy etap nauki czytania i analizie wyrazu)
· Zdobycia i usystematyzowania wiedzy o istniejącym kosmosie oraz sposobie poruszania się w nim.
· Nabywania umiejętności zaprezentowania swoich (dziecka) wizji, wyobrażeń, pomysłów czegoś nieznanego, tajemniczego, wymyślonego przez małego autora w formie pracy plastycznej.
· Otwarcie dzieci na śmiałe prezentowanie swoich wiadomości, obronę swojego zdania, próby filozofowania z rówieśnikami i osobami dorosłymi.
Po tym wielkim bezgranicznym wszechświecie oprowadzać dzieci miał śmieszny kosmiczny stworek o imieniu Czupurek. To właśnie on pojawił się przypadkowo w naszej klasie i zaprosił dzieci do dalekiej podróży pełnej przygód i skarbów.
Będąc nauczycielką dzieci 6-letnich, której zadaniem jest wprowadzić je na pierwszy stopień życia ludzi dorosłych poprzez umożliwienie im spotkania z pismem, literami, znakami graficznymi,. Postanowiłam przygotować je do nauki czytania jednocześnie zafascynować je światem dalekim, który wyłania nam się po zapadnięciu zmroku, który budzi dziecięce zainteresowanie i ciekawość. Kosmos wydał mi się źródłem, z którego mogę czerpać wiadomości, będące formą skarbu podarowanego dzieciom.
Scenariusz pierwszego zajęcia przeprowadzonego w grupie dzieci 6-letnich.
Temat: Kosmiczny gość – Czupurek
Cel poznawczy
- próby podziału słowa na sylaby, liczenie ilości sylab w słowie.
Cel operacyjny
- dziecko posługuje się mową sylabizowaną,
-dziecko wie jakie pojazdy czy urządzenia poruszają się w przestrzeni kosmicznej.
Pomoce dydaktyczne:
List od gościa z kosmosu, kartony formatu A4, kredki pastele olejne, pudła tekturowe, rury kartonowe, tektura falista, farby plakatowe, pędzle, ilustracja przestrzeni kosmicznej, lalka – gość z kosmosu,
Przebieg:
1. dzieci wchodząc do klasy odnajdują na środku dywanu list. Wzbudza to ich zainteresowanie, przekazują go nauczycielce . wspólnie zastanawiamy się skąd on się tutaj znalazł i kto go mógł napisać. Dzieci podają swoje pomysły.
2. odczytanie listu , który okazuje się być wiadomością od przybysza z kosmosu. Przekazuje on w liście informację, iż musiał wylądować na naszej planecie z powodu awarii pojazdu, którym zwiedzał wszechświat. Zna naszą Ziemię tylko z książek ale skoro musiał tutaj wylądować to chętnie ją pozna. Problem jest tylko w tym, że gość boi się dzieci, bo nigdy ich nie widział i nie wie czy nie zrobią mu krzywdy Informuje wszystkich, że schował się w ich klasie w jakimś zacisznym miejscu i prosi by go odnalazły. Podaje dokładny swój rysopis. (dzieci wcześniej lalki tej nie widziały) starając się zwrócić uwagę dzieci na szczegóły w wyglądzie postaci jak i ubraniu poprzez określanie wielkości , kształtu i kolorystyki..
3. dzieci rysują portret gościa z kosmosu z wyobraźni, wykorzystując dane zawarte w liście zanim odnajdą lalkę. Zostaną pobudzone ich wrażenia słuchowe i możliwość przetworzenia obrazu widzianego oczyma wyobraźni na rzeczywisty obraz przeniesiony na papier. Z powstałych prac tworzymy galerię portretów, zawieszając je na tablicy.
4. odszukanie nieznajomego gościa – dzieci rozchodzą się po całej klasie w poszukiwaniu wskazanej postaci. Muszą zajrzeć w różne miejsca
5. . Lalka schowana jest tak, by nie było to dla nich zbyt łatwe.
6. powitanie kosmicznego gościa – Czupurek przedstawia się dzieciom cały czas stosując mowę sylabizowaną. Kolejno zapoznaje się z każdym dzieckiem, które musi podać swoje imię dzieląc go na sylaby. Przykład mam na i-mię Pa-weł, Pa-try-cja itd.
7. porównanie postaci gościa z narysowanymi portretami – dzieci same wybierają portret najbardziej podobny do Czupurka
8. rozmowa z kosmicznym przybyszem – dzieci mogą zadawać pytania Czupurkowi na które odpowiada nauczycielka. Mogą w ten sposób dowiedzieć się o miejscu zamieszkania, sposobie życia jego rodziny, sposobie dotarcia do naszej planety cała rozmowa odbywa się w mowie sylabizowanej. To pierwszy etap nauki dzielenia słowa na sylaby.
9. zaproszenie do lotu rakietą . dzieci stają w kole przygotowują dłonie do klaskania. Na hasło nauczycielki rozpoczynamy odliczanie do startu. Rytmicznie klaskając, zwiększamy tempo uderzeń, które doprowadza nas do wybuchu – wyrzutu rąk w górę.
10. Czupurek zaprasza dzieci do obejrzenia obrazka przedstawiającego przestrzeń kosmiczną po której on podróżował. Dzieci mogą dostrzec tam różne rodzaje pojazdów kosmicznych, ciała niebieskie. Prowadzimy swobodne rozmowy na ten temat.
11. kosmiczny gość zaprasza dzieci w podróż dookoła Ziemi. Prosi by dzieci odnalazły jego pojazd. Po rozejrzeniu się po klasie wszyscy stwierdzą, że takiego pojazdu tutaj nie ma. Będzie to pretekstem do zaproponowania dzieciom zbudowania rakiety dla naszego gościa.
12. budowanie rakiety – dzieci same muszą zadecydować jak ona powinna wyglądać. Muszą w tym celu wykorzystać przygotowane różnej wielkości pudła, rury kartonowe, tekturę falistą, folię aluminiową, taśmę samoprzylepną, farby plakatowe. Nauczycielka jest w tym zadaniu tylko obserwatorem, doradcą, pomocnikiem w wykonywaniu trudniejszych elementów pracy.
13. radosna zabawa z kosmicznym gościem wokół rakiety przy muzyce.
Scenariusz drugiego zajęcia przeprowadzonego w grupie dzieci 6 – letnich.
Temat – Mali astronauci.
- usystematyzowanie wiadomości dzieci o układzie słonecznym
- poszerzenia słownictwa dzieci o pojęcia – planeta, gwiazda, ciało niebieskie, kometa.
- rozwijanie umiejętności pracy w grupie.
- dziecko wie co to jest gwiazda, co planeta.
- dziecko potrafi przekonywująco zaprosić nas na swoją planetę.
Pomoce dydaktyczne
Sylwety układu słonecznego, albumy dotyczące wiadomości o wszechświecie, kartony, farby plakatowe, pudła z otworami na ręce imitujące różne środowiska, , kolorowe bilety. Duże arkusze kartonu, farby plakatowe
2. zdobycie przez dzieci żółtych i niebieskich biletów na których narysowana będzie postać astronauty (bilety będą dla dzieci skarbem, które zdobędą po prawidłowym rozwiązaniu przez każdego z nich zagadki słownej, podanej przez nauczycielkę) – zastanowienie się przez dzieci, co będziemy mogli dzięki tym biletom zwiedzać i dlaczego astronauta musi mieć kombinezon.
...
psotka14