SIARCZEK POTASU.doc

(131 KB) Pobierz
A

Zgodnie z rozporządzeniem MZ z dnia 3 lipca 2002 r., PN-ISO 11014-1 i Dyrektywą 91/155/EEC

 

KARTA CHARAKTERYSTYKI

NIEBEZPIECZNEJ SUBSTANCJI

Wydanie: I

Data wydania: 20.12.02

Strona/stron 6/7

Nazwa:

SIARCZEK POTASU

 

 

       

1. IDENTYFIKACJA SUBSTANCJI

Nazwa produktu: Siarczek potasu

Wzór chemiczny: K2S

Producent:

 

 

 

Dostawca:

 

 

 

Użytkownik:

 

 

 

Telefon awaryjny: (042) 631 47 24 (informacja toksykologiczna w Polsce)

2. SKŁAD I INFORMACJA O SKŁADNIKACH

Składniki stwarzające zagrożenie:

 

Nazwa chemiczna

% wag.

Nr CAS

Nr EINECS

Symbole ostrzegawcze

Symbole zagrożenia (R)

siarczek potasu

100

1312-73-8

215-197-0

C, N

31-34-50

3. IDENTYFIKACJA ZAGROŻEŃ

Substancja niebezpieczna w myśl dyrektywy 1999/45/EEG.

Zagrożenie pożarowe: Substancja stała, niepalna, żrąca.

Zagrożenie toksykologiczne: Siarczek potasu jest substancją niebezpieczną, żrącą. Niebezpieczny jest w postaci stałej oraz roztworów. Pył atakuje drogi oddechowe, drogi pokarmowe, skórę, błony śluzowe. W kontakcie z kwasami wydziela się zabójczy siarkowodór.

Zagrożenie ekotoksykologiczne: Siarczek potasu jest niebezpieczny dla naturalnego środowiska. W bezpośredniej styczności działa żrąco na wszelkie formy życia.

4. PIERWSZA POMOC

Uwaga: W pierwszej kolejności należy wyprowadzić poszkodowaną osobę ze skażonego siarczkiem potasu środowiska. Ułożyć na lewym boku z głową skierowaną w dół.

Zatrucie inhalacyjne:

1.

Zapewnić dopływ świeżego powietrza.

Ułożyć poszkodowaną osobę w pozycji półleżącej.

2.

Zapewnić pomoc lekarską.

Zatrucie doustne:

1.

Doraźna pomoc przy zatruciach doustnych polega na płukaniu ust, a następnie na podaniu do wypicia dużej ilości wody. Unikać wymiotów.

2.

Do chwili odtransportowania do szpitala choremu zapewnić spokój, leżenie i ciepło.

 

 

Skażenie oczu:

1.

Skażone oczy delikatnie oczyścić mechanicznie. Następnie oczy należy obficie i długo przemywać tylko zimną wodą, starając się wywijać powieki. Wpuścić 1-2 krople oleju rycynowego dla złagodzenia bólu. Oczy osłonić gazą.

2.

Zapewnić pomoc okulisty.

Skażenie skóry:

1.

Zdjąć skażone ubranie. Oczyścić mechanicznie skażoną skórę, przemyć dużą ilością wody, następnie alkoholem oraz wodą z łagodnym mydłem.

2.

W przypadku gdy podrażnienie skóry nie mija, skonsultować się z lekarzem dermatologiem.

5. POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU POŻARU

Szczególne zagrożenia:

Substancja niepalna. W ogniu wydzielają się toksyczne gazy, pary i dymy, w tym ditlenku i tritlenku siarki.

Środki gaśnicze:

Zgodne z naturą pożaru sąsiednich obiektów.

Zalecenia szczegółowe:

Brak.

6. POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU NIEZAMIERZONEGO UWOLNIENIA DO ŚRODOWISKA

Zalecenia ogólne:

W przypadku wydostania się siarczku potasu do środowiska, skażony teren należy wyizolować z otoczenia, a poza jego obręb wyprowadzić osoby postronne. W pierwszej kolejności odciąć źródło skażenia środowiska. W razie potrzeby wezwać ekipy ratownicze. Chronić źródła wody oraz kanalizację. Siarczek potasu można strącać w wodzie chlorkiem żelaza(III). Unikać wzbijania pyłu substancji stałej.

Środki ochrony osobistej:

Unikać kontaktu z uwolnionym siarczkiem potasu. Stosować ubrania ochronne z tkanin odpornych na działanie czynników żrących, rękawice ochronne odporne na działanie czynników żrących, okulary ochronne w szczelnej obudowie, ochrony dróg oddechowych przed pyłami. Należy pamiętać o ograniczonym czasie działania ochronnego filtrów cząsteczkowych (filtr cząsteczkowy oznaczony kolorem białym i symbolem P2).

Zalecenia szczegółowe:

Starać się odciąć źródło skażenia środowiska (uszczelnić uszkodzone opakowanie i umieścić w opakowaniu awaryjnym). Nie wolno używać wody do usuwania pozostałości.

Zabezpieczenie środowiska:

Chronić źródła wody oraz kanalizację. W czasie działań oczyszczających unikać wzbijania się pyłu. W przypadku skażenia wód powiadomić odpowiednie władze. Do strącania używać chlorku żelaza(III). Skażony grunt podlega wymianie.

Metody utylizacji:

Unieszkodliwianie na drodze chemicznej – zgodnie z obowiązującymi przepisami.

 

7. POSTĘPOWANIE Z SUBSTANCJĄ I JEJ MAGAZYNOWANIE

Zapobieganie zatruciom:

Podczas stosowania siarczku potasu nie jeść, nie pić, unikać kontaktów z siarczkiem potasu, unikać wdychania pyłów, przestrzegać zasad higieny osobistej, stosować odzież i sprzęt ochrony osobistej, pracować w wentylowanym pomieszczeniu.

Zapobieganie pożarom/wybuchom:

Substancja niepalna. Nie wymaga szczególnego trybu postępowania w tym zakresie.

Magazynowanie:

W oryginalnych, właściwie oznakowanych opakowaniach, w magazynie materiałów szkodliwych, żrących, wyposażonym w instalację wentylacyjną i podłoże ceramiczne. Przechowywać w odpowiednio zabezpieczonych pomieszczeniach. Na terenie magazynu przestrzegać zakazu palenia, spożywania posiłków. Zasady magazynowania określa norma PN-89/C-81400.

Metody postępowania

z odpadami:

Za odpad można uznać siarczek potasu, który w żadnej postaci nie nadaje się do zagospodarowania. Odpadowy siarczek potasu odstawiany jest do wskazanego przez służbę ochrony środowiska miejsca, celem utylizacji.

8. KONTROLA NARAŻENIA I ŚRODKI OCHRONY INDYWIDUALNEJ

Rozwiązania techniczne: Ogólne – niezbędne do prawidłowego przewozu, magazynowania i stosowania siarczku potasu. Sprawna wentylacja.

Ochrony osobiste:

Ręce:

Rękawice z tworzywa odpornego na działanie czynników żrących.

Oczy

Okulary ochronne w szczelnej obudowie (oprawa z tworzywa sztucznego).

Drogi oddechowe

Ochrony dróg oddechowych w przypadku pracy w atmosferze z pyłami siarczku potasu (z filtrem cząsteczkowym oznaczonym kolorem białym i symbolem P2).

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin