Zgodnie z rozporządzeniem MZ z dnia 3 lipca 2002 r., PN-ISO 11014-1 i Dyrektywą 91/155/EEC
KARTA CHARAKTERYSTYKI
NIEBEZPIECZNEJ SUBSTANCJI
Wydanie: I
Data wydania: 20.12.02
Strona/stron 6/7
Nazwa:
1. IDENTYFIKACJA SUBSTANCJI
Nazwa produktu: Siarczek potasu
Wzór chemiczny: K2S
Producent:
2. SKŁAD I INFORMACJA O SKŁADNIKACH
Składniki stwarzające zagrożenie:
Nazwa chemiczna
% wag.
Symbole ostrzegawcze
Symbole zagrożenia (R)
100
1312-73-8
215-197-0
C, N
31-34-50
3. IDENTYFIKACJA ZAGROŻEŃ
Substancja niebezpieczna w myśl dyrektywy 1999/45/EEG.
Zagrożenie pożarowe: Substancja stała, niepalna, żrąca.
Zagrożenie toksykologiczne: Siarczek potasu jest substancją niebezpieczną, żrącą. Niebezpieczny jest w postaci stałej oraz roztworów. Pył atakuje drogi oddechowe, drogi pokarmowe, skórę, błony śluzowe. W kontakcie z kwasami wydziela się zabójczy siarkowodór.
Zagrożenie ekotoksykologiczne: Siarczek potasu jest niebezpieczny dla naturalnego środowiska. W bezpośredniej styczności działa żrąco na wszelkie formy życia.
4. PIERWSZA POMOC
Uwaga: W pierwszej kolejności należy wyprowadzić poszkodowaną osobę ze skażonego siarczkiem potasu środowiska. Ułożyć na lewym boku z głową skierowaną w dół.
Zatrucie inhalacyjne:
1.
Zapewnić dopływ świeżego powietrza.
Ułożyć poszkodowaną osobę w pozycji półleżącej.
2.
Zapewnić pomoc lekarską.
Zatrucie doustne:
Doraźna pomoc przy zatruciach doustnych polega na płukaniu ust, a następnie na podaniu do wypicia dużej ilości wody. Unikać wymiotów.
Do chwili odtransportowania do szpitala choremu zapewnić spokój, leżenie i ciepło.
Skażenie oczu:
Skażone oczy delikatnie oczyścić mechanicznie. Następnie oczy należy obficie i długo przemywać tylko zimną wodą, starając się wywijać powieki. Wpuścić 1-2 krople oleju rycynowego dla złagodzenia bólu. Oczy osłonić gazą.
Zapewnić pomoc okulisty.
Skażenie skóry:
Zdjąć skażone ubranie. Oczyścić mechanicznie skażoną skórę, przemyć dużą ilością wody, następnie alkoholem oraz wodą z łagodnym mydłem.
W przypadku gdy podrażnienie skóry nie mija, skonsultować się z lekarzem dermatologiem.
5. POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU POŻARU
Szczególne zagrożenia:
Substancja niepalna. W ogniu wydzielają się toksyczne gazy, pary i dymy, w tym ditlenku i tritlenku siarki.
Środki gaśnicze:
Zgodne z naturą pożaru sąsiednich obiektów.
Zalecenia szczegółowe:
Brak.
6. POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU NIEZAMIERZONEGO UWOLNIENIA DO ŚRODOWISKA
Zalecenia ogólne:
W przypadku wydostania się siarczku potasu do środowiska, skażony teren należy wyizolować z otoczenia, a poza jego obręb wyprowadzić osoby postronne. W pierwszej kolejności odciąć źródło skażenia środowiska. W razie potrzeby wezwać ekipy ratownicze. Chronić źródła wody oraz kanalizację. Siarczek potasu można strącać w wodzie chlorkiem żelaza(III). Unikać wzbijania pyłu substancji stałej.
Środki ochrony osobistej:
Unikać kontaktu z uwolnionym siarczkiem potasu. Stosować ubrania ochronne z tkanin odpornych na działanie czynników żrących, rękawice ochronne odporne na działanie czynników żrących, okulary ochronne w szczelnej obudowie, ochrony dróg oddechowych przed pyłami. Należy pamiętać o ograniczonym czasie działania ochronnego filtrów cząsteczkowych (filtr cząsteczkowy oznaczony kolorem białym i symbolem P2).
Starać się odciąć źródło skażenia środowiska (uszczelnić uszkodzone opakowanie i umieścić w opakowaniu awaryjnym). Nie wolno używać wody do usuwania pozostałości.
Zabezpieczenie środowiska:
Chronić źródła wody oraz kanalizację. W czasie działań oczyszczających unikać wzbijania się pyłu. W przypadku skażenia wód powiadomić odpowiednie władze. Do strącania używać chlorku żelaza(III). Skażony grunt podlega wymianie.
Metody utylizacji:
Unieszkodliwianie na drodze chemicznej – zgodnie z obowiązującymi przepisami.
7. POSTĘPOWANIE Z SUBSTANCJĄ I JEJ MAGAZYNOWANIE
Zapobieganie zatruciom:
Podczas stosowania siarczku potasu nie jeść, nie pić, unikać kontaktów z siarczkiem potasu, unikać wdychania pyłów, przestrzegać zasad higieny osobistej, stosować odzież i sprzęt ochrony osobistej, pracować w wentylowanym pomieszczeniu.
Zapobieganie pożarom/wybuchom:
Substancja niepalna. Nie wymaga szczególnego trybu postępowania w tym zakresie.
Magazynowanie:
W oryginalnych, właściwie oznakowanych opakowaniach, w magazynie materiałów szkodliwych, żrących, wyposażonym w instalację wentylacyjną i podłoże ceramiczne. Przechowywać w odpowiednio zabezpieczonych pomieszczeniach. Na terenie magazynu przestrzegać zakazu palenia, spożywania posiłków. Zasady magazynowania określa norma PN-89/C-81400.
Metody postępowania
z odpadami:
Za odpad można uznać siarczek potasu, który w żadnej postaci nie nadaje się do zagospodarowania. Odpadowy siarczek potasu odstawiany jest do wskazanego przez służbę ochrony środowiska miejsca, celem utylizacji.
8. KONTROLA NARAŻENIA I ŚRODKI OCHRONY INDYWIDUALNEJ
Rozwiązania techniczne: Ogólne – niezbędne do prawidłowego przewozu, magazynowania i stosowania siarczku potasu. Sprawna wentylacja.
Ręce:
Rękawice z tworzywa odpornego na działanie czynników żrących.
Oczy
Okulary ochronne w szczelnej obudowie (oprawa z tworzywa sztucznego).
Drogi oddechowe
Ochrony dróg oddechowych w przypadku pracy w atmosferze z pyłami siarczku potasu (z filtrem cząsteczkowym oznaczonym kolorem białym i symbolem P2).
jureksts