Rozdzial_8JCh.pdf

(254 KB) Pobierz
Microsoft Word - Rozdzial_8JCh.doc
8.1.Roztworyzawierającezwiązkikompleksowe.Stałatrwałości
kompleksu.
Wpraktycechemicznejopróczkwasów,zasadisoliprostychczęstomamydoczynieniaze
związkamizłoŜonymi.Najprostszadefinicjazwiązkukompleksowegomówiozwiązkuw
którymzatomemcentralnym(którymjestzwyklejonlubatommetalu)związanesąligandy
wliczbieprzekraczającejklasycznąwartościowość.Przykładowo:stałyjodekrtęci(II)dodany
doroztworujodkupotasuroztwarzasięwnimitworzysięrozpuszczalnywwodzie
tetrajodortęcian(II)potasu:
HgI 2 (s)+2KI(aq)=K 2 HgI 4 (aq)
PodobnieAgClmoŜnaprzeprowadzićdoroztworuuŜywającamoniaku:
AgCl(s)+2NH 3 (aq)=Ag(NH 3 ) 2 Cl(aq)
Powstałezwiązkiwwynikudysocjacjielektrolitycznejnieulegająrozpadowinajonyproste,
lecznajonykompleksowe,np.:
K 2 HgI 4 (aq)=>2K + (aq)+HgI 4 2– (aq)
Ag(NH 3 ) 2 Cl(aq)=>Ag(NH 3 ) 2 + (aq)+Cl (aq)
JonyHgI 4 2– sąnatyletrwałe,ŜeprostymimetodaminiestwierdzimyobecnościjonówHg 2+ i
I (właściwiejonówuwodnionychHg 2+ (aq)iI (aq)).Jakoproceskompleksowaniabędziemy
uwaŜaćreakcjęprzebiegającąmiędzyjonamiprostymizutworzeniemjonukompleksowego:
Hg 2+ +4I <=>HgI 4 2–
izałoŜymy,Ŝejonypotasuniebiorąudziałuwreakcji.Pojawiająsiętutajpytania.Jak
nazywaćpowstającezwiązkikompleksowe(nomenklatura)?CzymoŜnaprzewidzieć,ile
ligandówdanegorodzajubędziesięwiązałozatomemdanegometalu?Zczegowynika
trwałośćtychzwiązków?Czyreakcjatworzeniakompleksuzachodzidokońca,czyteŜ
częściowoiotrzymujemystanrównowagimiędzyproduktamiisubstratami?Wobecnym
opracowaniuzajmiemysięszczegółowotylkotymostatnimzagadnieniem.
Większośćreakcjikompleksowaniazachodziwsposóbrównowagowy,doosiągnięciastanu,
wktórymszybkośćpowstawaniasubstratówrównasięszybkościtworzeniaproduktów.
PoniewaŜdochodzeniedorównowagijestprocesemwymagającymczasu,wchemii
związkówkompleksowychopróczpojęcia:związektrwały/nietrwały(stabilny/niestabilny)
mamydoczynieniazrozgraniczeniempodwzględemszybkościtworzeniairozpadu.Tak
więczwiązki,któreulegająbardzowolnorozkładowi(choćmogąbyćenergetyczniemało
stabilne)nazywamykompleksamiinertnymi,natomiastzwiązkiulegająceszybkimprocesom
tworzeniairozpadunazywamylabilnymi(mogąbyćtermodynamicznietrwałe,tzn.miećduŜe
stałetrwałości).
Stanrównowagitworzeniazwiązkukompleksowegoilościowooddajestałatrwałości,która
zwyczajowonajczęściejoznaczanajestgreckąliterąβ(beta).Takwięcdlaprocesutworzenia
związkuowzorzeogólnymML n (Mmetal,Lligand,nliczbaligandów)mamynastępujący
wzórnatermodynamicznąstałąrównowagi:
M+nL=ML n
β
=
a
ML
n
=
[
ML
n
]
f
ML
n
a
a
n
[
M
][
L
]
n
f
f
n
M
L
M
L
Wartośćtegoilorazujeststaładladanejtemperaturyidladanejreakcji.Dlasiłyjonowej
roztworuI=½Σ(C i z i 2 )równejzeroidlabardzorozcieńczonychroztworówwspółczynniki
aktywnościrównająsięjedeniwówczasmoŜnastałątermodynamicznązastąpićstałą
stęŜeniową.WinnychprzypadkachstałastęŜeniowaβprzyjmujestałąwartośćwdanej
temperaturzepodwarunkiemstałościsiłyjonowejroztworu
1
T
91493168.002.png
β
[
ML
n
L
]
(I=const)
[
M
][
]
n
Abyprzeliczyćtermodynamicznestałetrwałości(atakiestałesąnajczęściejumieszczanew
tablicach)nastałestęŜeniowe(warunkowe,dlaokreślonejsiłyjonowej)naleŜyuŜyć
współczynnikówaktywności.
β T =[ML n ]f MLn /([M]f M [L] n f L n )=f MLn f M –1 f L –n [ML n ]/([M][L] n )
Takwięc:
β=β T f MLn –1 f M f L n
NaleŜydodać,Ŝenajwiększazmianawspółczynnikówaktywnościnastępujeprzyprzejściuod
stęŜeńbliskichzerudostęŜeńumiarkowanych,powiedzmy0,05.Dalszazmiana
współczynnikówaktywnościwzakresieI=0,05doI=0,3jestzwyklemniejsza.
DlanaszychcelówbędziemyuŜywaćnastępującegouproszczenia.Stałych
termodynamicznychbędziemyuŜywaćdlaroztworówtrudnorozpuszczalnychosadóww
wodzie,astałychwarunkowychwynikającychzinterpolacjidanychztabelidlasiłyjonowej
wynikającejzwarunkówzadania.Wprzypadkach,gdykońcowasiłajonowajesttrudnado
przewidzenia,przyjmowaćbędziemystałądlaI=0,1M.
JeślirozwaŜamyprocesdysocjacjitegosamegokompleksunaskładniki,zamiaststałą
trwałościmoŜnaposługiwaćsięstałąnietrwałości,którajestodwrotnościąstałejtrwałości.
1
[
M
][
L
]
n
ML n =M+nL
K
= β
=
[
ML
]
n
Bilansmetaluwroztworze,wktórymwspółistniejąjonymetaluorazkilkakompleksówML 1 ,
ML 2 ,ML n itp.moŜnaopisaćrównaniem(przyjmującβ 0 =1):
C M =[M]+[ML]+[ML 2 ]+[ML 3 ]+...=
[ β
]
i L
[
]
i
i
Przykład.
ObliczyćstęŜeniajonówAg + orazSCN obecnew0,05MroztworzeK[Ag(SCN) 2 ].
Rozwiązanie.
Popierwszeztabelistałychtrwałościmusimywybraćstałąodpowiedniądowystępującejsiły
jonowej.Musimyjąobliczyć.Siłajonowabędziewynikałaprzedewszystkimzdysocjacji
związkuwedługrównaniaK[Ag(SCN) 2 ]→K + +Ag(SCN) 2 .PoniewaŜjesttoelektrolit11
siłajonowarównasięstęŜeniukompleksuI=c=0,05.Odczytujemylogβ=8,76,czyli
β=10 8,76 =5,75410 8 .
TerazmoŜemyzająćsiędysocjacjąkomplekowegoanionunaskładniki:
Ag(SCN) 2 <=> Ag + +2SCN
start 0,05 0 0
równ.0,05x x 2x
Wstawiamytewartościdowzorunastałątrwałościkompleksu
[
Ag
(
SCN
)
]
0
05
x
0
05
β
=
2
=
[
Ag
+
][
SCN
]
2
x
(
2
x
)
2
4
x
3
Poprostymprzekształceniumamy:
x
=
0
05
=2,7910 –4 .
3
4
β
2
M
91493168.003.png 91493168.004.png 91493168.005.png
OtrzymanawartośćxpotwierdzasłusznośćnaszegozałoŜenia,Ŝe0,05–x≈0,05.
ZgodniezschematempodanymponiŜejrównaniareakcjimamywięc
[Ag + ]=x=2,7910 –4 M;[SCN ]=2x=5,5810 –4 M.
8.2.Równowagiwukładachzawierającychzwiązkitrudnorozpuszczalne.
Iloczynrozpuszczalności.Wpływskładuroztworunarozpuszczalność
osadów.
Zjawiskorozpuszczaniasubstancjistałychwwodzie(orazinnychcieczach)maduŜe
znaczeniepraktyczne.Początkowo,pododaniuciałastałegodowodyiwymieszaniu
otrzymujemyroztwórnienasycony,tzn.takiwktórymmoŜnanadalrozpuścićsubstancję.
Inaczejsprawęujmującroztwórnienasyconytotaki,wktórymniemarównowagipomiędzy
ciałemstałymacieczą,gdyŜsubstancjamoŜesięrozpuścićzwiększającstęŜeniewfazie
ciekłej.Stosującargumentacjęzpoprzedniegopodrozdziałupowiemy,Ŝeszybkość
rozpuszczaniajestwiększaniŜszybkośćkrystalizowaniasubstancjizroztworu.Kontynuując
dodawaniesubstancjidoroztworuimieszanie,dochodzimydotakiegoukładu,wktórym
stęŜenieosiągaswojąmaksymalnąwartość(którejjuŜwdanejtemperaturzeniedajesię
przekroczyć).Takiroztwórnazywamyroztworemnasyconym.Jesttostan,wktórymfaza
stałaiciekłaznajdująsięwrównowadze.
Wprzypadkusubstancjiobojętnychelektrycznie–niejonowych–zwyklewystarczanam
poznaniezaleŜnościstęŜeniaroztworunasyconegoodtemperatury.Dlaosadówsubstancji
nieorganicznychbędącychsolami,zwyklenarozpuszczalność,oprócztemperatury,silnie
wpływarównieŜskładroztworu.Matoznaczeniezwłaszcza,gdyinteresujemysię
rozpuszczalnościąnietylkowczystejwodziealeiwroztworachinnychsolilubwroztworach
kwasówczyzasad.
Stałąrównowagi,któraustalasiępomiędzytrudnorozpuszczalnąsoląajejnasyconym
roztworem,nazywasięiloczynemrozpuszczalności.Zwyklezakładasię,Ŝesolew
roztworachwodnychsącałkowiciezdysocjowanenajonyajonytesąwpostaciuwodnionej
(zhydratowanej),coniekiedyzaznaczamypodającwnawiasiewskaźnikaq–aqueous).
PrzykładowodlaprocesurozpuszczaniaAg 2 SO 4 wwodziemamyrównowagę
Ag 2 SO 4 (s)<=>2Ag + (aq)+SO 4 2– (aq)
StądwyraŜenienastałąrównowagi(pomijamyfazęstałąorazoznaczeniaroztworuaq)
K=[Ag + ] 2 [SO 4 2– ]
gdzie:
a A aktywnośćjonuA,a A =[A]f A ,
3
IloczynrozpuszczalnościjesttoiloczynstęŜeńmolowychjonów,podniesionychdopotęg,
będącychwspółczynnikamistechiometrycznymiwrównaniudysocjacjidanejsoli.
Wartośćtegoiloczynujeststaławwarunkachstałejtemperaturyijestcharakterystycznadla
danejsubstancjiirozpuszczalnika.Zwróćmyuwagęnato,ŜestęŜeniamolowejonóww
powyŜszymwzorzedotycząroztworunasyconego–inaczejniemoŜnamówićorównowadze
atymsamymniemasensuprowadzenietegotypuobliczeń.
WyraŜenienatermodynamicznąstałąrównowagizawieraaktywnościsubstancjizamiast
stęŜeń.AktywnośćsubstancjidanajestjakoiloczynstęŜeniaiwspółczynnikaaktywności.
DlareakcjirozpuszczaniaosaduoskładzieA m B n danejogólnymrównaniem:
A m B n (s)=mA n+ +nB m–
wyraŜenienatermodynamicznąstałąrównowagiK a będziemiałopostać:
K a =a A m a B n =[A] m [B] n f A m f B n
f A współczynnikaktywnościjonuA(wzapisiepominiętoładunkijonów).
WspółczynnikiaktywnościmoŜnawyrazićjakofunkcjęsiłyjonowejI,zaleŜnejodstęŜeńi
ładunkuwszystkichjonówobecnychwroztworzeI=½Σ(C i z i 2 ).
StosowaniestałychstęŜeniowychzamiaststałychtermodynamicznychmasensdlasilnie
rozcieńczonychroztworów,gdywspółczynnikiaktywnościsąbliskiejedynceiaktywności
moŜnazastąpićstęŜeniami.WówczasK=K a .Innysposóbnaominięcietegoproblemupolega
nadodaniuduŜegonadmiaruelektrolitupodstawowego.(np.0,1MroztwórNaClO 4 jakotzw.
elektrolitpodstawowy).JeŜelistęŜeniainnychsubstancjiwroztworzesąznaczniemniejsze,
tomoŜnazałoŜyć,Ŝecałkowitasiłajonowaroztworupozostajestałainiezmieniasięna
skutekprzebiegubadanejreakcji.Stałośćsiłyjonowejzapewniastałośćwspółczynników
aktywności.Stałą,będącąiloczynemstałejtermodynamicznejiwspółczynnikówaktywności,
nazywamystałąwarunkowąKdlaokreślonejwartościsiłyjonowejI.
K=K a f A –m f B –n ,(I=const)
Posługiwaniesiętakąstałąjestbardziejpraktyczne,bowszystkieniewiadomesąwpostaci
stęŜeńanieaktywności.AbymoŜnabyłoprowadzićobliczenianaleŜyztablicodczytać
wartośćiloczynurozpuszczalności,bądźinnejstałejfizykochemicznej,dlawstępnie
oszacowanejcałkowitejsiłyjonowejroztworu.
WyznaczanieiloczynurozpuszczalnościmoŜebyćtrudneeksperymentalnie,gdyŜzjednej
stronyuzyskanieroztworunasyconegozsoliiwodymoŜebyćbardzodługotrwałe.
OtrzymywanieroztworunasyconegopoprzezsporządzeniestęŜonegoroztworuwwyŜszej
temperaturzeiochładzaniezkoleimoŜeprowadzićdodośćtrwałychroztworów
przesyconych.Dziejesiętak,poniewaŜwytworzenienowychkryształówfazystałejwymaga
przejściaprzezetaptworzeniazarodków.Zbytmałefragmentynowejfazysąniestabilne
dopókinieosiągnąpewnejgranicznejwielkości–wielkościzarodka,któryjuŜjestzdolnydo
samorzutnegowzrostu.Wopisanychobliczeniachpomijamytetrudnościnaturytechnicznej
czydotycząceszybkościdochodzeniadorównowagiizajmujemysięobliczeniamistęŜeń
występującychwukładach,wktórychwystępujerównowagamiędzyosademaroztworem
nasyconym.
ZaleŜnośćmiędzyrozpuszczalnościąailoczynemrozpuszczalności.
Iloczynrozpuszczalnościjestmiarąrozpuszczaniadanegoelektrolituwwodzie.Mniejsza
wartośćoznacza,ŜemniejszesąstęŜeniaodpowiednichjonówwroztworzenasyconym.
Porównywaniebezpośrednieiloczynurozpuszczalnościdlakilkuelektrolitówmasensjedynie
wprzypadkusoliojednakowejstechiometrii,tzn.mającychanalogicznywzórchemiczny.
Takwięc,napodstawieznajomościiloczynówrozpuszczalnościPbCl 2 iPbI 2 wynoszących
1,710 –5 i9,810 –9 moŜemywyciągnąćwniosek,ŜePbCl 2 jestlepiejrozpuszczalnywwodzie.
PorównanieiloczynówrozpuszczalnościAgCliAg 2 CrO 4 równych1,7710 –10 i1,1210 –12
mogłobysugerować,ŜestęŜeniemolowenasyconegoroztworuchromianusrebrajest
mniejsze,coniejestzgodnezprawdą.
Abyiloczynrozpuszczalnościprzeliczyćnarozpuszczalnośćwystarczyzastosowaćjegowzór
definicyjny,wynikającyzrównanianadysocjację.Podobnie,napodstawieznajomości
stęŜeniamolowegoroztworunasyconegozłatwościąwyznaczymyiloczynrozpuszczalności.
Przykład
RozpuszczalnośćCaF 2 wwodziewynosi2,010 –4 mol/dm 3 .Oblicziloczynrozpuszczalności.
CaF 2 (s)<=>Ca 2+ +2F
I R (CaF 2 )=[Ca 2+ ][F ] 2
4
[Ca 2+ ]=C
[F ]=2C
Stąd:I R (CaF 2 )=C(2C) 2 =4C 3
Popodstawieniuwartościliczbowychotrzymujemy3,210 –11 .
Odpowiedź:IloczynjonowyCaF 2 wynosi3,210 –11 .PoniewaŜstęŜeniasąmałejeston
praktycznierównystałejtermodynamicznej,wynoszącejK(CaF 2 )=3,4510 –11 .
Przykład
Iloczynjonowy(dlaI=0,01)CaSO 4 wynosi7,410 –5 (termodynamiczny3,1410 –5 ).Oblicz:
a)rozpuszczalnośćCaSO 4 wwodzie(czylistęŜenieroztworunasyconegotegozwiązku)
b)ilemgCaSO 4 zawartejestw200cm 3 tegoroztworu.
a)CaSO 4 (s)<=>Ca 2+ +SO 4 2–
I R (CaSO 4 )=[Ca 2+ ][SO 4 2– ]
[Ca 2+ ]=C,[SO 4 2– ]=C
I R (CaSO 4 )=C 2
C =
C=0,0086M
b)masasubstancji–liczbamolirazymasamolowa–m=nM=CVM
m=0,0086mol/dm 3 0,200dm 3 136g/mol=0,234g=234mg.
Odpowiedź:rozpuszczalnośćCaSO 4 wwodziewynosi0,0086M,aw200cm 3 nasyconego
roztworuznajdujesię234mgtejsubstancji.
Kryteriumnasyceniaroztworuelektrolitu
Roztwórsubstancjiniejonowejwwodzie,któryzawierawięcejsubstancjiniŜroztwór
nasycony(tzw.roztwórprzesycony)dochodzidorównowagipoprzezwydzieleniekryształów
ciałastałego,copowodujezmniejszeniestęŜenia.JeŜelistęŜeniejestmniejszeniŜw
roztworzenasyconymaniemakryształów,któremoŜnabyrozpuścić,abyzwiększyćto
stęŜenie,toroztwórpozostajenienasyconyiniematurównowagimiędzyfaząstałąa
roztworem.
Wiemy,ŜewstanierównowagiiloczynjonowyrównasięiloczynowistęŜeń(podniesionych
doodpowiednichpotęg)obecnychwroztworzenasyconym.Wartośćiloczynuutworzonego
zestęŜeńodpowiednichjonówmoŜnawykorzystaćdoprzewidywania,czyroztwórjest
nienasycony,czynasycony.JeŜeliwartośćtegoiloczynubędziewiększaodiloczynu
rozpuszczalności,toukład,abydojśćdorównowagi,musizmniejszyćstęŜenia.Odbywasię
topoprzezutworzeniefazystałej,wytrącenieosaduiusunięcieczęścijonówzroztworu.Z
koleiwartośćiloczynustęŜeńjonówmniejszaodiloczynurozpuszczalnościoznacza,Ŝe
mamydoczynieniazroztworemnienasyconym.Wtymprzypadku,abydojśćdostęŜeń
równowagowychkoniecznebyłobyzwiększeniestęŜeńjonównp.przezrozpuszczeniedalszej
porcjiciałastałego.
Warunkiemabyosadmógłsięwytrącić,jestabyiloczynzestęŜeńjonówelektrolituw
roztworze,podniesionychdoodpowiednichpotęg,przekroczyłwartośćiloczynu
rozpuszczalności.
WprzypadkusubstancjijonowejmoŜemymiećdoczynieniazroztworem,wktórymstęŜenia
jonówniesąwproporcjistechiometrycznej,leczwproporcjiwynikającejzilościskładników
dostarczonychprzezeksperymentatora.Wtejsytuacji,abystwierdzićczyosadpowstanie,
musimyzastosowaćkryteriumpodanepowyŜej.
BardzowaŜnejest,abyzwrócićuwagęnawzajemnerozcieńczenieroztworów.Oznaczato,Ŝe
stęŜeniereagentów(np.fosforanusoduorazchlorkuwapniawprzykładzieponiŜej)
R
5
I
91493168.001.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin