FARMAKOLOGIA WYKŁAD NR. 5
LEKI ZNIECZULENIA OGÓLNEGO
Znieczulenie ogólne:
- stan utraty przytomności, w którym po osiągnięciu odpowiedniej głębokości możliwe jest przeprowadzenie zabiegu chirurgicznego
Leki w znieczuleniu ogólnym:
(współczesne znieczulenie ogólne= stosowanie znieczulenia złożonego à dożylnie, pacjent natychmiast usypia)
- anastetyki wziewne
- anastetyki dożylne (głównie przy wprowadzaniu znieczulenia)
- leki zwiotczające
- opioidy – działanie przeciwbólowe
Stopnie głębokiego znieczulenia:
- stopień 1- analgezja (efekt przeciwbólowy), amnezja
- stopień 2- podniecenie (ekscytacja)]
- stopień 3- tolerancja chirurgiczna
- stopień 4- zatrucie
Anastetyki wziewne:
Mechanizm działania:
- dostają się przez płuca i są rozprowadzane przez krew do różnych tkanek
- wchodzą w reakcje z błonami komórek nerwowych: wzmaganie czynności hamującej neurony, hamowanie przewodzenia impulsów w synapsach lub zakończeniach aksonów o małej średnicy
Wchłanianie i dystrybucja:
- zgodnie z prawem Henrego ciśnienie cząstkowe anastetyku wziewnego w mózgu i innych tkankach dąży do równowagi z ciśnieniem cząstkowym we krwi i powietrzu pęcherzyków płucnych
- im bardziej rozpuszczalny anastetyk we krwi tym wolniej przebiega wprowadzenie i wyprowadzenie znieczulenia
- stężenie anastetyku wziewnego w powietrzu pęcherzykowym można zmieniać przez zmianę wentylacji i/lub stężenia we wdychanym powietrzu
Rozmieszczenie anastetyku w tkankach; wpływa na to:
- rozpuszczalność anastetyku w tkankach
- ukrwienie tkanki (np. bogato unaczyniony mózg)
- różnice pomiędzy ciśnieniem cząstkowym we krwi i innych tkankach (im większa tym szybsza dyfuzja anastetyku do tkanki)
Eliminacja:
- przez płuca: duża wentylacja à szybka eliminacja
- szybkość eliminacji leków w malejącej kolejności:
PODTLENEK AZOTU- najwolniej eliminowany
DESFLURAN
IZOFLURAN
ENFLURAN
HALOTAN
Leki nasenne, wziewne i dożylne w znieczuleniu
Nowa generacja
Starsza generacja
Anastetyki wziewne
Ciecze
Gazy
SEVOFLURAN
PODTLENEK AZOTU
ETYLEN
CHLOROFORM
ETER
TRÓJCHLOROETYLEN
CHLOREK ETYLU
CYKLOPROPAN
Anastetyki dożylne
TIOPENTYL
BENZODIAZEPINA
ETOMIDAT
KETAMINA
PROPOFOL
Znieczulenie dożylne:
- we wprowadzeniu (premedykacji) do znieczulenia ogólnego
- nie nadaje się do podtrzymywania znieczulenia (nie działa przeciwbólowo)
- wymaga dodatku opioidów, neuroleptyków, środków uspokajających
- podanie dożylne, bez konieczności znieczulenia wziewnego
- powoduje:
- sen
- zniesienie bólu
- zniesienie odruchów
Zalety:
- szybko pozyskiwany stan anestezji, bez okresu pobudzenia
- zasypianie przyjemne dla pacjenta
Wady:
- słaba sterowalność znieczuleniem, zaczyna się od małych dawek, potem się je zwiększa
- nie jest możliwe przeprowadzenie operacji, trzeba dodać leki przeciwbólowe, nasenne, uspokajające
Leki:
- ETOMIDAT
- PROPOFOL
- KETAMINA
Leki wspomagające
Barbiturany:
- TIOPENTAL
- METOHEKSYTAL
Opioidy:
- FENTANYL
- ALFENTANYL
- SUFENTANYL
Benzodiazepiny:
- MIDAZOLAM
- DIAZEPAM
- FLUNITRAZEPAM
- hamuje twór siatkowaty pnia mózgu dzięki działaniu GABA-ergicznemu
- działanie może być zniesione poprzez podanie antagonistów GABA
- powoduje sen w ciągu 1 min.
- nie działa przeciwbólowo
- czas działania zależy od wprowadzonej dawki
- najsłabsze działanie na układ krążenia ze wszystkich anastetyków
oun:
- w ciągu 25-40s następuje utrata przytomności
- po 4-8 min. wybudzenie ze snu
układ krążenia:
- czynności skurczów serca
- ujemne działanie inotropowe, rozszerza naczynia
układ oddechowy:
- przejściowy bezdech ok. 1 min.
- słabo się wiąże z białkami
- 10 min. po wstrzyknięciu stężenie w mózgu jest niskie
- efekt po 22 min, utrzymuje się 2-3 h
- metabolizowana w wątrobie
- okres połowicznej eliminacji: 2,5-4 h
- dobrze rozpuszczalna w tłuszczach, szybko przenika do mózgu
- diazepam hamuje rozkład ketaminy
- halotan podwyższa jej moc; sama obniża moc halotanu
- wywołuje anestezję(rozkojarzenie) dysocjacyjne (tracenie kontaktu z otoczeniem, ale nie ejst to sen; analgezja, amnezja)
- zmiany odczuwania własnej osoby, omamy senne
- u dzieci brak halucynacji
- 60s po wstrzyknięciu tracenie świadomości
- przed zaśnięciem oczopląs poziomy i pionowy
- zahamowany odruch rogówkowy i krtaniowy
- pobudza krążenie, częstości akcji serca, RR à przeciwskazana w chorobie wieńcowej
- przyspieszenie oddychania na 2-3 min.; duże dawki à zatrzymanie oddechu
- wydzielania śluzu i śliny
Przeciwskazania bezwzględne:
- choroby układu krążenia, choroba wieńcowa
- guz chromochłonny rdzenia nadnerczy
- pęknięcie macicy, wypadnięcie pepowiny
- perforacyjne uszkodzenie oka
Przeciwwskazania względne:
- zabiegi w gardle, krtani, oskrzelach
- choroby psychiczne, padaczka
BARBITURANY
- krótkie działanie
- przy wprowadzeniu do znieczulenia ogólnego
- nie nadają się do podtrzymywania znieczuleń
- szybko przechodzą barierę krew-mózg
- wydalane przez nerki
- czas połowicznej eliminacji – 5-11 h
Działanie:
układ krwionośny:
- ¯ RR przejściowy
- tachykardia
- obwodowego oporu naczyniowego
- rozszerzenie żył
- zużycia tlenu przez serce
- dodatkowe skurcze serca
- inotropowo ujemnie, ¯ objętości wyrzutowej
układ oddechowy
- ¯ objętości oddechowej
- częstości oddechów
- pCO2
- depresja oddechowa
- kaszel, kurcz krtani
nerki:
- ¯ ukrwienia nerek
- odwracalne upośledzenie funkcji
przewód pokarmowy:
- ¯ napięcia mięśni gładkich
- &#x...
Rbd19