Collin Forbes - Komórka (cykl Tweed t.20).pdf - Collin Forbes - Komórka [PL] [pdf] - kalarek

Colin Forbes co roku pisze powieść.

Od wielu lat utrzymuje się wyłącznie z pracy pisarza.

Odwiedza wszystkie miejsca, które ma zamiar umieścić

w nowej powieści.

Według Forbesa:

,,Obejrzenie miejsca, w którym umieszczam akcję

mojej książki ma pierwszorzędne znaczenie.

Jedynie w ten sposób jestem w stanie stworzyć

szczególną atmosferę wybranych miejsc akcji"..

Zwiedził większą część Europy, Wschodnie i Zachodnie

Wybrzeże Ameryki, odbył podróże do Afryki i Azji.

Każda z jego nowych książek trafia na wszystkie

znaczące listy bestsellerów.

Ankiety wykazały, iż wśród jego czytelników jest tyle

samo mężczyzn co kobiet

Prolog

– Linda Warner, żona ministra bezpieczeństwa wewnętrznego,

zniknęła trzy tygodnie temu – tłumaczył Tweedowi nadinspektor Roy

Buchanan. – Trzy tygodnie! I nic, żadnego śladu, żadnej poszlaki. Nie

wiadomo, co się z nią stało.

Naczelnik wydziału śledczego Scotland Yardu rozejrzał się po biurze

Tweeda w gmachu przy Park Crescent. Tweed siedział naprzeciwko,

po drugiej stronie swojego biurka.

Policjant skinął głową Pauli Grey, asystentce Tweeda, która siedziała

przy swoim własnym biurku. Dalej stało biurko Boba Newmana,

byłego międzynarodowego korespondenta, z którym też się milcząco

i powściągliwie przywitał. W rogu biura sekretarka Tweeda, Monica,

pani w średnim wieku z włosami związanymi w wielki kok nad

karkiem, zapamiętale młóciła palcami w klawiaturę komputera. To

właśnie Paula, atrakcyjna brunetka po trzydziestce, zadała sobie trud,

by odpowiedzieć Buchananowi:

– Trzy tygodnie to długo. Strasznie długo. Czy było jakieś żądanie

okupu? O ile założymy, że to było porwanie..

– Nie, i to właśnie sprawia, że to jej zniknięcie staje się jeszcze

bardziej niepokojące.

– Ta sprawa tylko na początku trafiła do gazet – zauważyła Paula –

Teraz prawie się o tym nie pisze.

– Gazety bardziej zainteresowało ostrzeżenie wywiadu, że jesteśmy

numerem dwa na liście al-Kaidy – wyjaśnił Buchanan. – Mamy

podobno stać się obiektem ataku w rocznicę jedenastego września.

– W jaki sposób doszło do jej zniknięcia?

– Victor Warner ma dwa domy. Ostatnie piętro apartamentowca

w Belgravii i posiadłość w Carpford. To taka zapadła wiocha

u podnóży North Downs. Porsche pani Warner znaleziono na

poboczu po przeciwnej strony drogi tuż za zakrętem. Żadnych śladów

walki. Silnik wyłączony, kluczyki w stacyjce. Dziwna sprawa –

Buchanan odwrócił się do Tweeda – Chciałbym, żebyś tam ze mną

pojechał i sam rozejrzał się po okolicy.

– Ja? Zapomniałeś, że jestem zastępcą dyrektora SIS?

– Oczywiście, że nie zapomniałem – odezwał się po chwili

nadinspektor. – Ale mimo to zdołałeś rozgryźć sprawę Arbogasta,

wyjaśniając pięć morderstw na dwóch kontynentach, że już udziału

wiceprezydenta Stanów Zjednoczonych nie wspomnę. A poza tym,

zanim zacząłeś się tu marnować, byłeś najmłodszym naczelnikiem

wydziału zabójstw w historii Scotland Yardu. Sprawa Arbogasta

dowiodła, że na szczęście węchu nie straciłeś.

– To niemożliwe. Muszę się skoncentrować na tym, co tutaj robię.

Tweed był człowiekiem w nieokreślonym wieku, średniego wzrostu,

nosił okulary w rogowej oprawie. Na ulicy większość ludzi minęłaby

go, nawet nie zauważając – nie raz już korzystał z tego dobrodziejstwa

w swojej pracy. Ostatnio nawet jakby odmłodniał, jego legendarna

energiczność była jeszcze bardziej zauważalna niż zwykle, ruchy

żwawsze.

– Nie mógłbyś tego zrobić dla mnie? – łasił się Buchanan.

– Roy, powiedziałem „nie”! – walnął pięścią w blat biurka Tweed –

A poza tym Warner wymógł na Gabinecie pełną kontrolę nad

sprawami wewnątrz kraju i ograniczenia ingerencji ze strony innych

agend. To dotyczy w szczególności mnie, Buchanan.

Nabierał tchu, by kontynuować tyradę, kiedy drzwi otworzyły się

z takim impetem, że ledwie wytrzymały to zawiasy. Dyrektor Howard

wpadł do biura, jak bomba, wymachując jakimś trzymanym w garści

plikiem papierów. Potężne, niemal dwumetrowe chłopisko, od zbyt

długiego przesiadywania w drogich restauracjach i klubach stracił

kondycję i dostał zadyszki.

W paru susach przemierzył pomieszczenie i padł ciężko na fotel przed

biurkiem Newmana. Ubrany w nienaganny garnitur uszyty na

zamówienie u drogiego krawca z Saville Row, wykrochmaloną na

sztywno białą koszulę z muchą, z grzmiącym głosem i nienagannym

akcentem z wyższych sfer, Howard był ucieleśnieniem ideału

wysokiego urzędnika.

Na szczęście do tego wszystkiego miał jeszcze głowę na karku, więc

z Tweedem podzielili się obowiązkami sprawiedliwie – on użerał się

z podobnymi sobie pawianami z Whitehallu, a Tweedowi zostawiał na

wolną rękę w kierowaniu Firmą.

– Zwycięstwo! – wychrypiał teraz, kiedy tylko odzyskał wreszcie

mowę. – Wracam od premiera. Zdołałem go przekonać, żeby odwołał

edykt Warnera o tym, że wszystko, co dzieje się w kraju to wyłącznie

jego sprawa Tweed, ma się pan zająć sprawą zniknięcia pani Warner.

Premier bardzo niepokoi się ta sprawą. Zaczynają krążyć brzydkie

pogłoski o tym, że piękna Linda ponoć za bardzo zaprzyjaźniła się

z innym wysokim członkiem Gabinetu.

– Wspaniale! – ucieszył się Buchanan. – Tweed możemy zaraz jechać

Collin Forbes - Komórka (cykl Tweed t.20).pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: