Socjologia organizacji
Wiedza – wszelka forma poznania, całokształt informacji pozostających ze sobą w określonym (luźnym lub systemowym) układzie będącym efektem poznania.
Rodzaje wiedzy:
Nauka:
Cechy wiedzy naukowej:
Cele nauki (funkcje nauki):
· wewnętrzne (poznawcze)
· zewnętrzne (praktyczne)
1. Przedmiot i zakres badań socjologii organizacji
Przesłanki narodzin socjologii organizacji
Kolejny etap specjalizacji w ramach Współczesne przemiany
socjalizacji ogólnej („społeczeństwo organizacyjne”)
Przyczyny wzrastającego stopnia zorganizowania społeczeństwa:
· produkcję dóbr materialnych
· utrzymanie porządku
· kształcenie i wychowanie nowych pokoleń
· ochrona zdrowia
· wypoczynek
· załatwianie wszystkich spraw osobistych, rodzinnych itp.
· depersonalizacja i fragmentaryczność stosunków międzyludzkich
Przedmiot socjologii organizacji
Socjologia organizacji definiowana jest jako „socjologia struktur, procesów i ról organizacyjnych” jako socjologiczna analiza organizacji i kierowania (W. Morawski)
Jej przedmiotem są:
a) społeczne aspekty funkcjonowania różnego typu organizacji (przemysłowe, polityczne, samorządowe, sportowe, szpitalne, szkoły itp.)
b) organizacja jako grupa społeczna oparta o więzi rzeczowe, wewnętrzna zróżnicowania, utworzona do realizacji określonego celu
c) uwarunkowania i mechanizmy zachowań ludzi związane z ich miejscem w strukturze organizacyjnej, pełnionymi rolami i wspólnotą celu oraz relacje z otoczeniem
Funkcje socjologii organizacji
Teorytyczne praktyczne
Pytania organizujące - diagnostyczna (tworzy przesłanki
proces poznania: decyzji praktycznych)
- jak jest - prognostyczna (umożliwia
- dlaczego tak jest przewidywanie konsekwencji
- jak będzie decyzji i działań)
- co zrobić aby zmienić - socjotechniczna (stwarza
- stan obecny możliwość skutecznego
działania w zakresie kształtowania postaw i zachowań ludzi
Zarządzanie – „zestaw działań (obejmujacy planowanie i podejmowanie decyzji, organizowanie, przewodzenie – tj. kierowanie ludźmi i kontrolowanie) skierowanych na zasoby organizacji (ludzkie, finansowe, rzeczowe i informacyjne) i wykonywanych z zamiarem osiągnięcia celów organizacji w sposób prawny i skuteczny” R. Griffin
Zasoby organizacji
Zasoby miękkie Zasoby twarde
- wiedza i umiejętności (kompetencje) - rzeczowe
- umiejętności personalne - techniczno - technologiczne
- postawy i wartości - finansowe
- normy i wzory zachowań zasoby ludzkie
- typy relacji międzyludzkich,
style kierowania
- system komunikowania się
2. Organizacja w ujęciu socjologicznym – organizacja jako efekt rozwoju więzi społecznej
Więź społeczna to ogół realizacji i zależności skupiających jednostki w zbiorowości, decydujący o stopniu ich spójności oraz kształtujące się na podstawie łączności i identyfikacji.
Więź społeczna:
dwa aspekty więzi społecznej:
obiektywny – zależności dające się określić rzeczowo i normatywnie ( np.: zależności ekonomiczne wynikające z mechanizmów rynkowych, regulujące prawno – organizacyjne, wzory zachowań)
subiektywny – świadomość identyfikacji i poczucia więzi oraz wynikająca stąd postawa wobec zbiorowości
więź społeczna tworzy się i utrzymuje przez:
Þ to co ludzi łączy i jednoczy (wspólność potrzeb, systemów wartości, wzory spełniania ról społecznych)
Þ to co ludzi dzieli (różnice dyspozycji indywidualnych, miejsce w systemie stratyfikacji, zróżnicowanie zadań w podziale pracy)
Þ
w konkretnych zbiorowościach równowaga między czynnikami wolności i zróżnicowania nie jest stała.
Etapy kształtowania się komponenty więzi społecznej:
rodzaje styczności społecznej
trwałe prywatne osobowe bezpośrednie
przelotne publiczne rzeczowe pośrednie
Wzajemne oddziaływanie – systematyczne i trwałe wykonywanie działań ukierunkowanych na innych ludzi w celu wywołania określonych reakcji np;. modyfikacji zachowań i czynności. Wzajemne oddziaływanie przebiega według określonych wzorów.
Wzór społeczny – to obowiązujący sposób postępowania, którego naruszenie wywołuje negatywne reakcje i sankcje społeczne.
Instytucje społeczne – ujęcie przedmiotowe to różnego typu struktury (administracyjne, gospodarcze, polityczne, oświatowe, religijne) które zapewniają prawidłowy przebieg czynności prowadzących do zaspokojenia potrzeb w ramach określonych stosunków społecznych
Instytucje społeczne – ujęte normatywnie
zbiór norm i wartości, które regulują ważną dziedzinę ludzkiego życia utrwalone normy i zasady kierujące zachowaniem ludzi i relacji między nimi.
instytucje to reguły gry, które strukturalizują ludzkie interakcje, bez instytucjonalizacji organizacje są słabo zintegrowane.
Funkcje instytucji
umożliwiają zaspokajanie różnorakich potrzeb( ‘wymogi przetrwania’)
normują działalność jednostek i zbiorowość, dostarczają właściwych procedur postępowania
zapewniają ciągłość życia zbiorowego
integrują zbiorowość, kreują i podtrzymują więź społeczną
Kontrola społeczna – system różnorakich oddziaływań ze strony otoczenia społecznego wymuszający na jednostkach lub zbiorowościach postępowanie zgodne z obowiązującymi normami, wartościami i wzorami społecznymi.
Środki kontroli społecznej
Psycho-społeczne materialno-społeczne
-internalizacja norm wartości -przymus stosowany przez instytucje
wzorów społecznych np:. państwo
-potrzeba uznania i poczucie -presja ekonomiczna
bezpieczeństwa -normy moralne i obyczajow
Sankcje – reakcje zbiorowości i instytucji na zachowania odbiegające od przyjętych zasad. System kar i wyróżnień, którego celem jest kierowanie członków zbiorowości.
Sankcje
pozytywne ...
ulcik99