siódmy krąg_25.pdf

ROZDZIAŁ 25

LilithstałanaśrodkucichejdrogiprzyglądającsiękamiennicyWyglądałaby

niewinnie gdyby niewiedziałajakieistotywniejżyłyMiałanadziejężePantych

stworówbyłdzisiajwdomu

CałyLondynwydawałsiępogrążonywciszyDrogi byłypusteiwidziałaledwie

garstkę ludzi na ulicach Strach przed zaćmieniem powstrzymywał ich przed

wychodzeniemnazewnątrzByłapewnażedotejporynaukowcyzpewnościąuspokoili

umysływszystkichjakąśteoriąlub dwiema. Pewnie powiedzieli ludności, żewzwiązku

zjakimścudownymustawieniem ciałniebieskich, ziemia i księżyc znajdowałysięna

równejliniiblokująctymsamymtymczasowosłońce

Byłotokłamstwoktóregosamabyużyła

Lękporazkolejnypowoliwypłynąłnapowierzchnięipowiedziałasobietosamo

copodczaspodróżywtąstronę

Wyliczyliczaspomiędzykońcemostatniegozaćmienia, arozpoczęciemtego

MinęłodokładnietysiąclatcododniaDiabelskaochronaMikaelarozpoczniesię

dopieropodkonieczaćmieniaiśmierciLincolnaMusiałotooznaczać, że właśniewtej

chwiliMikaelbyłbezbronny

Jejpalcebawiłysięrękojeściąmiecza, którytrzymałaczubkiemwdółprzyboku

Oneiricpodarowałjej go pełenżyczliwościNalegałrównieżbyjejtowarzyszyćiudzielić

pomocygdybyjejpotrzebowałaWiedziała, cotooznaczałoNiechciałbyposzłasamaw

obawie, żezostaniezranionalubzabitaByławdzięcznazajegowsparcieiochronęlecz

wpewiensposóbbyłotodziwneuczucieCinaktórychpomocliczyła, odwrócilisiędo

niej plecami. A ci októrychpomocynawetnieśniłabyligotowistanąćujejbokuw

walce.

WiedźmypowiedziałycośpodobnegoBędąciktórzystanąjejnadrodzealei

znajdzie takich, którzyjejpomogąNiesądziła, żetaktobędziewyglądałoLudzie sięjej

pozbyliWampiryjązaakceptowały

To wszystkozsumowałosięwjedenwielkibólgłowy

Idącpostopniachdokamiennicyuspokoiłabicie serca iprzybrałamaskęodwagi.

MusitozrobićByłtojedynysposóbbyuratowaćLincolnainiemiałazamiarupozwolić

muumrzećtylkodlatego, żeścieżkadojegoocaleniabyłazdradziecka

Zapukaładodrzwitrzymającmieczprzycieleniegroźnyleczwidocznybyten

ktoodpowiewiedział, żesobienieżartuje

OtworzyłjejwysokimężczyznaPrzyglądałsięjejprzezdłuższymomentpoczym

zawarczałNiemrugnęłanawetgdynachyliłsiędoprzodutak, żejegotwarzznalazła się

centymetry od jej.

- Mam Lincolna. – powiedziała wzywając do siebie cały gniew i myśląc o

kłopotachwjakichznalazłsięLincolnprzezMikaelaWampirwyczujejejemocjeA

jeżeliwyczujezłość, tomożeprzekonagotożemówiprawdę– Słyszałamżejestza

niego niemałanagroda.

Oczymężczyznyzmrużyłysię, gdysięjejprzyglądałUśmiechnęłasięopierająco

miecziwbijającjegoczubek w stopieńgankuPewnośćsiebieizarozumiałośćTego

właśniepotrzebowała

- Jestem gotowa wymienićsięnimzapieniądzeiwłasnebezpieczeństwo. Co wy

na to? Możesprowadzisz Mikaelanadółisobieporozmawiamy?

Mężczyznabyłczujny– Dla ciebie, Lord Mikael .

- Jak tam sobie chcesz – powiedziałaibezzainteresowaniadłubałapaznokcie.

ZawarczałiodszedłpozostawiającotwartedrzwiPoczekałaażzniknąłzpola

widzeniaidopierowtedywypuściładrżącepowietrzeNiewiedziałajakdługoudasię

jejzachowaćpozoryByłotowystarczającotrudne, gdyznajdowałasięwsamochodziez

Oneiric’iem. PrzyłapałjąnapłaczurazczydwaNaszczęściebyłnatyletaktownybyo

tymniewspomniećiudawać, żeniewidziMyślioLincolnieciążyłyjejnieznośniena

sercuStrachpróbowałprzejąćkontrolęszepczącwjejumyśle trującesłowaNiebędzie

ichsłuchaćWciążżyłskorozaćmieniesięnieskończyło

Uniosłagłowędoczarnegojakjedwabniebanamieniącysięjakbrylantibiel

krągBył terazjejświatełkiem nadzieiJużjejnieprzerażał, taksamojakiLincolnByła

wnimzakochanaibyłagotowaposiąśćwpełnidziedzictwokrwipłynącejwjejżyłach

orazsiłęjakąonozesobąniesiejeżelioznaczałotożemożegoocalić

- Łowczyni?– głębokigłosposłałdreszczwzdłużjejkręgosłupa.

ZebrałasięwsobiepoczymodwróciłasiępowolibyspojrzećnaMikaela

wyjawiającswojątożsamość

JegociemneoczyzwęziłysięiwyczułajakgromadziwsobiemocAtouczucie

ożywiłojejzmysłyktóremówiłybyuciekałaNiemogłategozrobićNigdysięnie

podda.

- Ty! – powiedziałjadowitymtonem

SpojrzałanadwójkęstrażnikówstojącychprzyjegobokuMożesięjejprzyglądać

ilechceNigdyniedomyślisięskądbrałasięjejpewnośćsiebieaniżeniebyławpełni

człowiekiemByłatoprzewaganaktórąliczyłaMusiwierzyć, żejestona człowiekiem

łowcąwampirówktóregosiłabyłaznaczniemniejszaodjegowłasnejTylkowtedy,

będziewstaniegozaskoczyć

WsiadającdosamochodupowiedziałakierowcybyruszyłGdyznaleźlisięzdala

od kamiennicy, spojrzaławstronęOneirica

- Dobrzeposzło?– spytałprzeszukującjejoczy

Przytaknęła– MyślężezałapałprzynętęNiemazielonegopojęciacosiętak

naprawdę dzieje Uważa, że jestem jakimś żałosnym i na tyle żądnym pieniędzy

człowiekiembyhandlowaćbezwartościowymwampirem

OparłsięoskórzanesiedzenieNigdywcześniejniebyławtakwielkimaniwtak

drogimsamochodziePatrzącnaklubnigdybyniezgadłażejejojciecmożesobie

pozwolićnatakluksusowyprzedmiotczyli czarny Bentley w którymwłaśniesiedziała

ZdrugiejstronyżyłprzecieżodwiekówGromadzeniepieniędzybyłopewniełatwegdy

masznatocałąwieczność

- Dlaczegowampiryniewyczuwajątegokimjestem?– spytała

Ciekawiłojątoodchwili, gdyLincolnpowiedziałjejczymjestZdradziłże

dopierogdyniemalumarłaaonjązaprzysiężyłzdałsobiesprawę, żebyłainnaJedynie

tożemogłaznimdzielićtąwięźzapoczątkowałojegociekawośćojejdziedzictwo

- To przeztwojąludzkąpołówkęJestwtobiewięcejczłowiekaniżwampiraGdy

byłem z twoją matką grupa młodych wampirów usiłowała stworzyć nową rasę

silniejsząodsiebiesamychorazsposóbnaTworzenienowychnaszersząskalę.

- Naszersząskalę?– nie podobałajejsięto.

Przytaknął– Naukowiec, którypracowałdlaSekcjiSiódmejodkryłżewampiry

mająwsobiedwiedodatkoweniciDNAWszystkiejegoeksperymentyniepowiodłysię

UdałosiętowkońcuSteinbeckowiatwojamatkabyłapierwsza

- Moja matka? – toniąwstrząsnęłoPrzezcałytenczassądziłażetojejzmiany

genetycznedoprowadziłydoulepszaniainnychNigdynawetniepomyślałażeto

wszystkomogłosięzacząćprzedjejnarodzinami

- SteinbeckbawiłsięzniąwBoganiezważającnaryzykoByłaznacznie

silniejsza posiadała umiejętność leczenia się oraz zmysły podobne do tych, jakie

posiadająmłodewampiry

- Tak jak ja – wyszeptałaizmarszczyłabrwiwciążpróbującpogodzićsięztą

nowąinformacjęEksperymentowalinajejmatcekorzystajączwampirzegoDNACzy

Lincoln otymwiedział?NiemógłPowiedziałby, gdybytakbyło – Doczegoprzyczyniają

sięte dodatkowe nicie DNA?

- Jednakontrolujenaszeumiejętnościadruganieśmiertelność

- Starzejęsięwięcwychodzinato, żeposiadamtylkojednądodatkowąnić

- MożebyćitakżenieposiadaszżadnejznichatwojeludzkieDNAzostało

jedynieulepszoneprzezmojąkrew

ZmarszczyłabrwiTobyłozbytdezorientującebyotymteraz myśleć

- Chybabędęsobiemówićżezwyczajnieodziedziczyłampotobietwój talent i

oczy. – wysiliłasięnauśmiechpoczymwyjrzałaprzezoknoPodróżwydawałasię

trwaćwiecznieNiepokójsprawił, żejejsercezatrzepotało

- Tymrazembędęcitowarzyszyćrazemzjednymzmoichludzi– w jego oczach

byłtospojrzeniemroczneiśmiercionośnektórepowiedziałojejbymunieodmówić

NieodważyłabysięnatoZaakceptowałajegopropozycjęnietylkozewzględuna

jegowzrokleczrównieżnastrachprzedmiejscemdoktóregozmierzałaJeżelibędzie

przyjejbokutojestpewnażebędziesięczućbezpieczniej

Spojrzenie na zegarek powiedziało jej, żejeszczedwiegodzinydopółnocyCzy

Mikael się pokaże? Musiał na niej wyczuć Lincolna uratowała go również przed

MikaelemwcześniejCośprzewróciłosięjejwżołądkugdypomyślałaotymjakdługie

będątegodzinyMożepowinnapowiedziećżeojedenastejalepółnocbrzmiałabardziej

dramatycznie.

Samochódsięzatrzymał

Wyjrzała przez okno na masywny budynek i podświetlony podjazd wzięła

głębokioddech.

Oneiricstuknąłknykciamiociemneszkłooddzielająceichoddwóchmężczyznz

przodusamochoduUsłyszałajakotwierająsiędrzwi

- Jesteśgotowa?– spytałOneiric

ZacisnęładłońnamieczuiprzytaknęłaMożetozrobićNiktnieodważysięjej

skrzywdzićniezdwomawampiramistojącymprzyjejboku igdyjedenznichbyłjej

ojcem.

DrzwinajbliżejniejotworzyłysięWysiadłaiposłałaniewielkiuśmiechwstronę

mężczyzny, któryjedlaniejprzytrzymałByłogromny Nie wyglądałnatakiego gdy

ostatnimrazemspotkałagozLincolnemczygdywalczyłaznimwcześniejtejnocy

Jaskraweświatłosprawiało, żewyglądałnaolbrzyma.

Rozległsięhałasifrontowedrzwirezydencjirozpostarłysię

OneiricwyszedłzzajejplecówMężczyznazamknąłdrzwi.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: