siódmy krąg_27.pdf

ROZDZIAŁ 27

Lilith wyszła z małego, prywatnego odrzutowca na popękany asfalt W

najlepszymmomenciepodróżbyłatrudna,awnajgorszymprzerażającaByłotakwiele

turbulencji,żeniemalprzezcałyczasmiałaodruchywymiotneSamolotbyłzabawkądla

wiatru ipogodyŻywiołyprzewracałynimwkażdąstronęJeżelitakwyglądałolatanie

prywatnymodrzutowcem,tonigdywięcejdotakiegoniewsiądziePozostanieprzy

zwalistychdżambo-dżetach

PodjechałeleganckiiczarnysamochódNiespodziewałasię,żeRumunia ma takie

samochody We własnym umyśle wyobrażała sobie zdezelowane, praktycznie

prehistorycznepojazdyiwozyciągnięteprzezstarekonieRozejrzałasiępojaśniejącym

lotniskuWidziałolepszedni,podjazdbyłnierównomierny,byłatojednakRumunia

i oznaczałoto,żejestokrokbliżejLincolna

SłońceświeciłomocnoMiłobyłozobaczyćjeponownie Miałajedynienadzieję,

żezwiastowałotowolnośćLincolna, aniejegonowystatusjakomarionetkiDiabła

Istniałaszansa, żezmierzadoPiekłaprostowręceDiabła,leczbyłotoryzykojakie

musiałapodjąćNiemożezostawićLincolnabyzginął,niegdyistniałanadzieja, żeżyje

Ruszyławkierunkusamochodu,obciągającrękawykoszuliBandażebyłypodnią

napięte,ograniczającjejruchynieznacznieJejojciecnieźlesobieporadziłwzłożeniujej

dokupyMiałajedynienadzieję, żeodzyskaławystarczającodużosiłybywalczyć, jeżeli

zajdzie taka potrzeba.

MężczyznawyszedłzsamochoduNie,niemężczyznaPrzyjrzała sięuważniejBył

wilkołakiem, taksamojakjejpilotNigdywcześniejniespotkałażadnegoznich

Uścisknajejmieczuzacieśniłsięiposłałamężczyźnieuśmiechwdzięczności, gdy

otworzył dla niej tylne drzwi samochodu. Wślizgnęłasiędośrodka,zapadającsięw

miękkimskórzanymsiedzeniuZamknęłaoczyNiezmrużyłaokanawetnachwilęw

samolocieibyłastraszniezmęczonaZakażdymrazem, gdy się poruszyłaczułabólNie

ruszałasięwięc,mającnadziejężebólodpłynieipozwolijejzłapaćparęminutsnu

Nawet jej strach o Lincolna nie pozwoli jej go powstrzymaćJejciałodomagałosię

odpoczynku i go dostanie.

Gdyponownieotworzyłaoczy,drzwiotwierałysięi mężczyznastałnazewnątrz.

Zmarszczyła brwiizajęłojejkilkachwilprzypomnieniesobiegdziesięznajdujeicotu

robiMężczyznaschyliłsięispojrzałnanią,wyraźniesięzastanawiającczyzamierza

wysiąść

Wymamrotałacośwjegokierunkuizłapałaswójmiecz

Wyciągającgozsobązsamochodu,mrugnęłagdyjaskrawe światło oświetliłoją,

słońcerozciągnęłosięnahoryzoncieJakdługojechali?Spałaprzezcałąpodróż,choćjej

umysłbyłniespokojny,zsyłającjejkoszmaryoLincolniewPiekle

Odsunęłajeodsiebie,mówiącsobie, żebędziedobrze gdy tylko go znajdzie.

PrzeskanowaławzrokiemotoczenieWielkiegórychyliłysięnadnią,wyższeniż

jakiekolwiek, które widziała w przeszłości Usłyszała szum rozmów i zdała sobie

sprawę, żeniesąsamiOdwracającsięujrzałazamekJednazwieżbyłaruinąZiemia

wokółniejbyłapokrytaciałamiWcoonasięwpakowała?

Grupa mężczyznodwróciłasię bynaniąspojrzeć. Pociągnęli nosem i zawarczeli,

ukazująckły

Spojrzałanasłońce,poczympodskoczyłagdymężczyznaobokniejzawarczałw

odpowiedziGrupaoddaliłasię,posyłającjednocześniewściekłespojrzeniawjejstronę

ByłazdezorientowanaNiebyliwampiramibostaliwsłońcuCoznaczyło,że

równieżmusząbyćwilkołakami

- Myślałam, żejesttozamekTenebrae?– powiedziałado swojego towarzysza.

Przytaknął

Bitwapomiędzywampiramiiwilkołakami?Czyżby Tenebrae zostali ostatnio

zaatakowani? WpatrywałasięwzamekGdziebyniespojrzaławidziałaciałaZerknęła

natektóremijaliWielu znichwyglądałonaludzi,niewykazując żadnychdemonicznych

cechObserwowałainnągrupęludzi,pewnierównieżwilkołaków,przemieszczających

ciałaNiektóreodrzucalinastos,aniektóretraktowalizwiększymszacunkiem,kładącje

obok siebie na trawie przed zamkiem.

LaswokółzamkubyłciemnyTamrównieżwidziałaciałaNiektóredrzewabyły

połamaneCo siętutajstało?Tobyłamasakra.

DoszładodrzwizamkuiniewiedziałaczymapukaćczynieDrzwiwisiałyna

zawiasachJeżelizapukatopewniespadnąWeszładośrodka,każdykrokbyłpowolnyi

pełenwahaniaOstatnieczegopotrzebowałatorozzłościć tego, ktomiałjejpomóc Czy

tu naprawdę istniałabramadoPiekła?

Jejoczyprzyzwyczaiłysiędociemnościwewnątrzzamku,zmarszczyłabrwina

liczbęmartwychciałByłoichnawet więcejniżnazewnątrzRozpoznaławśródnich

Aleaeries. Choćbyły iinnedemony,masywneigroźnewyglądające, którychwcześniej

niewidziała

Gruzybyływszędzie Obeszła bloki zkamieniaiciała,próbującprzejśćGdy

dosięgłaogromnegopomieszczenia,zatrzymałasię byprzyjrzećsięcałejscenie

Byłojeszczewięcejciał,choćwśródnichznajdowalisięiludzie,sortowanoich

takjakitychnazewnątrzZnajdowałysiętu natomiastwampiryJejzmysłymówiłyjej

tojasnoiwyraźnie

KtośzłapałjejramięipociągnąłnabokNiesprzeciwiałasięKtokolwiektobył,

byłstaryipotężny

- MuszęsięzobaczyćztwoimlordemTrzywiedźmypowiedziałymi,żeznajdętu

bramę

- Bramę?– powiedziałmężczyzna,odsuwającdługiewłosykolorubrudnego

blond z twarzy.

- Tak,bramędoPiekła

Uniósłbrewiprzyjrzałsięjej mrocznym spojrzeniem. – I chceszsięspotkaćz

lordem klanu Tenebrae?

Przytaknęła Uścisk na jej ramieniu zacieśnił się Idąc, ciągnął ją za sobą.

Przynajmniej jej nie zabiłJeszcze

- To miejsce to ruina. – wymamrotała, potykającsięgdypróbowaładotrzymać

mu kroku.

Zatrzymał się,odwróciłiwarknąłnaniąJegooczybyłyczarnejakśrodeknocy

Tenebrae.

- Dajmipowódbycięniezabić– wyszeptałblisko jej twarzy.

PrzełknęłaNiespodziewałasię,żejejkomentarztakbardzogorozgniewaGdyby

wiedziała,żetakzareagujetotrzymałabybuzięnakłódkę

Jegoszponywbiłysięwjejramię, ajegooczyzerknęływstronęjejszyiZdała

sobiesprawę, żeniewszystkiewampiryczystejkrwitakdobrzenadsobąpanowałyjak

Lincoln.

Uśmiechnąłsię,ukazującostrezęby

Jej sercestraciłojednouderzenie

- Venturi – miękki, kobiecygłosdotarłdojejuszuMężczyznatrzymającyją

napiął mięśnie,ajegooczyprzeszłyzczerniwintensywnybłękitSpojrzałponad swoim

ramieniem i stanąłzboku

Zobaczyła właścicielkę głosu Była to młoda kobieta z ciemnoczerwonymi

włosamii mleczno-białąskórąPodeszławichstronęiposłaławampirowi upominające

spojrzenie. PuściłjejramięLilithzastanawiałasię, czy przypadkiem nie pomyliła się co

domistrzaTenebrae,możewcaleniebyłmężczyzną, tylkokobietą

KobietawestchnęłairozciągnęłaramionaWyglądała nazmęczoną Jej ręka

dotknęłaramieniamężczyznyijegowyraztwarzyzłagodniałbyukazaćczułątroskę

- Przyszładoportalu – powiedziałakobietazbłogimuśmiechem

Lilithwyczuwaławniejwielką mocLecztaniewydawałasiępochodzićodjej

wiekuByłatoinnegorodzajumoc,podobnadotejnależącejdotrzechwiedźm

- Ktoś, kogo kocha jest po drugiej stronie.

JejoczyrozszerzyłysięTakobietaczytamyśliczyteż ktośjejpowiedział?

- Czy potrafisz otworzyć bramy piekieł? – spytała, biorąc krok do przodu,

ignorującsposóbwjakimężczyznaodwróciłsiędoniejgwałtownieNiemiałazamiaru

gozaatakowaćiodniosławrażenie, żetakobietaitakniepozwoliłabymubyon

zaatakowałją

- Mogęspróbować – powiedziałakobietaUniosładłońiwbiławzrokwjej

wnętrze

Lilith odwróciła się, gdy usłyszała ostry dźwięk obcasów uderzających o

kamiennąpodłogęZbliżałsiękolejnymężczyzna,tymrazemwyższyodpoprzedniego

MiałciemnewłosyikrólewskierysyJegozieloneoczywwiercałysięwnią,oceniającją

szybko. Równieżbył bardzo silny.

Zawarczałijegooczyzmieniłysięnasekundę,ukazująclazurowykolorAurorea?

CowampirztegoklanurobiłzTenebrae?

Jego ręka złapała za ramię kobiety, a drugi mężczyzna cofnął się o krok

WyczuwałanapięciepomiędzytątrójkąGdyponowniespojrzałanakobietę,ta patrzyła

prostowoczyAurorei,uśmiechunosiłjejwargi

- Coturobiczłowiek?– spytałmrocznym tonem.

NajwidoczniejnielubiłjejgatunkuZastanawiałasięczypowinnawspomnieć, że

niejestcałkowicieczłowiekiem. Kobieta nie przestawałasięuśmiechaćiuniosła dłońw

jegostronęJejpalcepogłaskałyjegopoliczek,anastępnieśladpougryzieniunajego

szyi.

Czycośsięmiędzynimidziało?PomiędzyAuroreą, a Tenebrae?

- Chce bym otworzyła bramę– kobieta opuściładłoń– Powiedziałam, żeto

zrobię,jeżeliVenturimipozwoliWkońcutojestjegodomNiemogęodrzucićdecyzji

jakąmożepodjąć

Lilith spojrzała ponownie na blondwłosego mężczyznę Z pewnością był

Tenebrae. Ze sposobu w jakimówiłatakobieta,wywnioskowałażesamazniegonie

pochodzi.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: