Or_Fryzjer, Kosmetyczka.doc

1

OCENA RYZYKA ZAWODOWEGO

NA STANOWISKU

FRYZJER I KOSMETYCZKA W SALONIE FRYZJERSKIM

Procedura oceny ryzyka.

Ocena ryzyka zawodowego na stanowisku fryzjera i kosmetyczki  została przeprowadzona w oparciu o wymagania polskiej normy PN-N-18002:2000.

Przebieg oceny ryzyka składa się z powiązanych ze sobą etapów. Według PN-N-18002 ocena ryzyka zawodowego składa się z następujących działań:

W pierwszym etapie przeprowadzonej oceny ryzyka zebrano informacje dotyczące:

a.        Charakterystyki stanowiska pracy (lokalizacja, realizowane zadania).

b.       Charakterystyki osób pracujących na stanowisku ze szczególnym uwzględnieniem kobiet w ciąży, młodocianych, osób niepełnosprawnych,

c.        Wykonywanych czynności oraz czasu ich wykonywania.

d.       Stosowanych technologii i używanych materiałów.

e.        Źródeł zidentyfikowanych zagrożeń.

f.        Możliwych skutków zagrożeń.

g.       Stosowania środków ochronnych.

h.       Występowania chorób zawodowych, wypadków, itp. na analizowanym stanowisku.

Drugi etap w analizie ryzyka fryzjera obejmował identyfikację zagrożeń:

a.        Określenie czynników szkodliwych i niebezpiecznych występujących na stanowisku pracy i ustalenie w jaki sposób mogą one oddziaływać na pracownika.

b.       Określenie wartości czynników szkodliwych i niebezpiecznych.

c.        Ustalenie czasu lub częstotliwości ekspozycji pracownika na zagrożenie.

d.       Określenie liczby osób narażonych.

Dla prawidłowego określenia zagrożeń związanych z występowaniem czynników szkodliwych ustalono listę tych czynników i zebrano niezbędne dane o ich właściwościach. Równolegle z identyfikacją zagrożeń prowadzono wstępną ocenę ich potencjalnych skutków. Przy ocenie tej skoncentrowano się na najistotniejszych zagrożeniach mogących być przyczyną poważnych urazów lub chorób zawodowych.

Etap trzeci w ocenie ryzyka polegał na oszacowaniu ryzyka. Obejmował on przyporządkowanie miar poszczególnym elementom ryzyka – prawdopodobieństwu urazu i ciężkości urazu lub pogorszenia się stanu zdrowia (skutków) wg tabeli. Tabela nr 1 (źródło: PN-N-18002)

1. Ciężkość następstw

·         Mała: „urazy i choroby, które nie powodują długotrwałych dolegliwości i absencji w pracy. Są to czasowe pogorszenia stanu zdrowia, takie jak niewielkie stłuczenia, zranienia, podrażnienia oczu, objawy niewielkiego zatrucia, bóle głowy, itp.”.

·         Średnia: „urazy i choroby, które powodują niewielkie ale długotrwałe lub nawracające okresowo dolegliwości i są związane z krótkimi okresami absencji. Są to np. zranienia, oparzenia II-stopnia na niewielkiej powierzchni ciała, alergie skórne, nieskomplikowane złamania, zespoły przeciążeniowe układu mięśniowo-szkieletowego (np. zapalenie ścięgna)”.

·         Duża: „urazy i choroby, które powodują ciężkie i stałe dolegliwości lub śmierć. Są to np. oparzenia III stopnia, oparzenia II stopnia dużej powierzchni ciała, amputacje, skomplikowane złamania z następową dysfunkcją, choroby nowotworowe, toksyczne uszkodzenia narządów wewnętrznych i układu nerwowego w wyniku narażenia na czynniki chemiczne, zespół wibracyjny, zawodowe uszkodzenia słuchu, astma, zaćma”.

2. Prawdopodobieństwo urazu

·         Mało prawdopodobne: zalicza się te następstwa zagrożeń, które nie powinny nastąpić podczas całego okresu aktywności zawodowej pracownika.

·         Prawdopodobne: mogą wystąpić nie więcej niż kilkakrotnie w ciągu okresu aktywności zawodowej pracownika.

·         Wysoce prawdopodobne: mogą wystąpić wielokrotnie podczas aktywności zawodowej pracownika.

Dla wyznaczenia ryzyka związanego z takimi czynnikami jak hałas, oświetlenie w opracowaniu zastosowano moduły eksperckiego programu STER w oparciu o poniższą tabelę. Tabela nr 2 (źródło: PN-N-18002)

Pmax – wartość dopuszczalna wielkości charakteryzującej narażenie (NDS – najwyższego dopuszczalnego stężenia lub NDN – najwyższego dopuszczalnego natężenia).

Po oszacowaniu ryzyka wyznaczono jego dopuszczalność (etap czwarty). Znając wartość ryzyka (duże, średnie, małe) stwierdzono czy jest ono dopuszczalne czy niedopuszczalne i na podstawie tego określono niezbędne działania dotyczące organizacji ocenianego stanowiska pracy.

Tabela nr 3 (źródło: PN-N-18002)

Ostatni etap w przeprowadzonej analizie ryzyka zawodowego to działania korygujące. W przypadku wyznaczenia ryzyka na poziomie niedopuszczalnym konieczne stają się działania redukujących ryzyko do poziomu dopuszczalnego.

Działań takich dokonuje się poprzez:

a.        opracowanie szczegółowych procedur bezpiecznego wykonywania poszczególnych czynności pomimo zagrożenia,

b.       zapewnienie pracownikom specjalnej wiedzy, umiejętności oraz sprzętu pozwalającego na bezpieczne wykonanie czynności,

c.        upewnienie się o istniejącym zagrożeniu i jego wielkości w wyniku sprawdzenia stanu technicznego wyposażenia przed jego użyciem, dokładną ocenę warunków w miejscu wykonywania zadań, dokonanie pomiarów ochronnych,

d.       wyeliminowanie niepełnowartościowego materiału,

e.        zastosowanie zabezpieczeń, osłon stających się przegrodą pomiędzy źródłem zagrożenia a organizmem człowieka,\

Przy przeprowadzaniu redukcji ryzyka w pierwszej kolejności eliminuje się zagrożenie, mogące powodować najcięższe skutki a następnie  prawdopodobieństwo wystąpienia urazu lub pogorszenia stanu zdrowia.

Charakterystyka stanowiska pracy

Fryzjer strzyże, farbuje, myje, czesze włosy, wykonuje trwałą ondulację, sprząta, odkaża narzędzia. Kosmetyczka przeprowadza zabiegi z wykorzystaniem specjalistycznej aparatury wykorzystującej prąd stały i zmienny. Pobiera opłatę za wykonaną usługę. Praca odbywa się podczas jednej zmiany. Klientami zakładu są kobiety, mężczyźni, dzieci.

Karta informacji o zagrożeniach na stanowisku fryzjera.